Verslag van de rit van 11 maart 2012
Het Vlaamse vlakke land werd deze week geteisterd door massa’s hemelvocht die met bakken uit de lucht kwam vallen. Heule aan zee kreeg plots een vermelding in buitenlandse reisbrochures, het had er even alle schijn van dat het Venetië van het Noorden zuidwaarts een nieuwe bestemming had gevonden. Een kort op de bal spelend bestuur kwam in allerijl bijeen om de plaatselijke geografische toestand te evalueren. Er werd gebrainstormd over amfibiefietsen en een naamsverandering van Ten Koetshuize (Heule-haven?),met presidentiële koortsachtigheid werd naar oplossingen gezocht om de 2de rit van de Tinekestour alsnog doorgang te laten vinden want de drukke agenda sluit alle mogelijke achterpoortjes. Samen met die achterpoortjes werden gelukkig ook de plaatselijke sluizen door tussenkomst van moeder natuur dichtgedraaid en kon alles in gereedheid gebracht worden om hét zondags sportevenement van Heule zijn normale verloop te kunnen garanderen.
Was het ramptoerisme of een speling van het lot,feit is dat het aanwezigheidsrecord van vorige week al meteen sneuvelde! Maar liefst 32 atleten verlieten echtgenote en bedstee om in groep het lichaam soepel te houden. De “foltertuigen” blonken als nieuw,het moreel van de troepen stond op zenith en de zon was eindelijk teruggekeerd uit haar ballingsoord. MM Pantani moest alle hens aan dek roepen om de klassering correct bij te houden terwijl onze rondbuikige Streuvelsvijanden stressloos een kaartje legden in de VIPruimte van Ten Koetshuize. De ene club is duidelijk de andere niet.
Na de klokvaste aankomst van Guy (die met verve de rol van broer Rambo heeft overgenomen) kon het peloton onder leiding van Ex-MM Geert en Joost mag het weten aan zijn avontuur beginnen. Geert Depoortere 1 heeft dan wel niet de looks van Lomme Driessens,toch kreeg hij na een succesvolle screening zijn benoeming van sportdirecteur voor 1 dag.
De rit met bestemming Avelgem en contreien deed wat ze moest doen : een eresaluut brengen aan een bekergekke stad die over 2 weken vriend en vijand zal verbazen. Een plaatselijke club pleegde daar zelfs een regelrechte putsh waarvan de vlaggen aan het stadhuis een stille getuige vormen.
Het glooiend landschap zorgde ervoor dat de lichaamstemperatuur opklom en de eerste zweetdruppels reeds vlug hun opwachting maakten. De renners zaten duidelijk niet stil in het tussenseizoen en iedereen bereikte zonder averij de pitstop nabij de plaatselijke dodenakker. De aangevoerde calorieën versterkten de inwendige mens,waarvoor dank aan Geert!
Het 2de ritgedeelte verliep in alle sereniteit tot onze nieuwe sponsor Wouter Soete het welletjes vond en met een heuse reclamestunt uitpakte : als een volleerd kamikaze dook hij met fiets en al de gracht in,begeleid door een oorverdovend tromgeroffel. Stuntmannen Bernard en Ronny verleenden hieraan hun volle medewerking en tartten eveneens de wetten van de zwaartekracht. Wouter en Bernard kwamen ongeschonden uit deze stunt,Ronny daarentegen wees met een pijnlijke grimas naar zijn tussenribstuk. We hopen dat de averij meevalt en kijken tevens reikhalzend uit naar het volgende optreden van meefietsende sponsors. Bij deze dus een warme oproep aan Franky,Bjorn en David om concurrentieel te blijven.
Inmiddels berichtte radio Tour dat gezien de omstandigheden privé-sponsor en opa Yvan instond voor een heus walking diner aan de aankomstlijn. Yvan wou hiermee de blijde geboorte van zijn eerste kleinkind vieren. Een dikke proficiat Yvan en hartelijk bedankt om de smaakpapillen van het peloton op een dergelijke manier te strelen. Dat je vanaf nu bij oma moet slapen,daar hebben wij geen last van natuurlijk.
Mooie rit in een heerlijk weertje, 62 km tegen 25,5 gemiddeld.
Tot zondag om 8u!
Red Philip
Nvdr: herbeleef de rit op garmin http://connect.garmin.com/player/157335188
Nvdr 2: Ronny heeft een gebarsten rib en is een week werkonbekwaam. In naam van de club wensen wij hem een spoedig herstel
gedicht van de week door onze clubdichter
Nieuw fietsseizoen
Het seizoen is weer begonnen
veel hebben we nu nog niet gewonnen
De echte vorm , die moet nog komen
we heten niet allemaal Tom Boonen
Naar het weer hoef je niet te kijken
er zijn dingen genoeg om over te zeiken
Op de goede vorm is het nog efkes wachten
we moeten niet te vlug spelen met onze krachten
Hopelijk rijden we een goed seizoen
en kunnen we aan onze verwachtingen voldoen
Met onze nieuwe kledij en nieuwe leden
heeft Madonna del Ghisallo geluistert naar mijn gebeden
We zullen moeten duwen op die pedalen
om onze snelheid te bepalen
En het plezier speelt ook een rol
misschien rijden we dan wel beter op die col
Maar met de tinekes zal dat zeker gaan
geen enkele weg of col kan ons weerstaan
Wim pantani
verslag van de eerste rit nieuw seizoen 4 maart 2012
Het gevoel van de eerste schooldag : na een vakantie van maar liefst 5 maanden werd de klas opnieuw herenigd aan de boorden van Ten Koetshuize. Een bont allegaartje van maar liefst 31 (éénéndertig!!) gespierde buiken verdrong zich licht zenuwachtig aan de startlijn. Er werd deze 4de maart 2012 op meerdere vlakken Tinekesvriendengeschiedenis geschreven. Na 8 jaar van trouw en gewaardeerd sponsorship stond het wieltjesbedrijf Tente zijn plaats af aan een sponsorquintet : de Mailingman,bakkerij Soete,Geo-Dynamics, Garage Bartier en pleister-en plamuurwerken Bjorn Duthoo. Het clubgroen maakte plaats voor een blauwzwarte outfit die via een oranje tintje alle mogelijke verbondenheid met een rivaliserend footballteam meteen uitsloot,oef!
De samenstelling van het Politbureau,onze hoogste clubinstantie,onderging eveneens een facelift. Niet gehinderd door de omgekeerde bevolkingspyramide werden MM Geert ,Secretary – General Jacques en werker Rudy vroegtijdig ter beschikking gesteld van hun respectievelijke eega’s. Het zeer verdienstelijke trio met het clubhart op de juiste plaats werd in het kader van de nationale besparingswoede vervangen door een duo : de immer minzame Petra (1e vrouwelijk bestuurslid sedert de oprichting van de club!) en de uiterst gedreven Pantani wiens professionalisme aanstekelijk werkt op de rest van de leden. Te noteren dat de ex-bestuurders hun know how in een freelancestatuut blijvend ter beschikking zullen stellen .Bedankt heren voor zoveel onbaatzuchtigheid.
Eveneens talrijke nieuwe gezichten in het peloton,de verjonging zet zich duidelijk door en geeft zuurstof en continuïteit aan onze vereniging. Formidabel werk van de scoutingcel die zich moeite noch geld bespaarde in die talentenjacht. Die cel werd inmiddels herdoopt tot een heus headhuntersbureau.
Zoveel historie moest natuurlijk vastgelegd worden op de gevoelige plaat. Een persmeute wrong zich in alle bochten om dit topteam te kunnen fotograferen. Het viel daarbij op dat menig buikje en dubbele kin plots minder werden in omvang! Zoals de traditie het wil,ging het vervolgens richting Gods huis waar de plaatselijke herder de fietsgoden opriep om stilzwijgend en onzichtbaar het peloton een gans seizoen lang onder hun veilige vleugels te nemen. Gelegenheidssportdirecteur Willy alias de SB-PM –brokkenpiloot liet zijn bolide eveneens onderdompelen in Gods water.
Na deze verplichte nummertjes,kon de race beginnen. De talrijk jeukende benen werden op hun wenken bediend en het was andermaal club-gsp fondateur Mark die de karavaan als een John Massis op gang trok. De reis ging richting Komen over paden die geteisterd werden door uitwerpselen ,putten en restanten van een gedesoriënteerde moeder Aarde. Er was stuurmanskunst nodig om niet tegen dek te gaan. Na een 10-tal km gaf de binnenband van Yvan de geest. Het kleinood bezweek onder de winterkilo’s van zijn eigenaar maar een bij de pinken zijnde roodgroene sportdirecteur fikste het zaakje op een KVK-manier : vlug,klassevol en doeltreffend of hoe roodwit een verdwaald roodgroen de weg wees.
Onderweg werden volop winteranekdotes opgehaald en naarmate de km’s voortschreden begon de fondateur langzaam maar zeker tussen zijn kader te hangen. Karaktermens als hij is,verbeet hij de pijn van het lijden en liet zich allerminst kruisigen.
Toch enigszins opgelucht zagen we Heule en Ten Koeshuize opduiken waar Willy nog een heuse receptie uit zijn koffer toverde. Jupiler,Leffe en heerlijke après-midi’s streelden onze smaakpapillen en vulden in een mum van tijd de geplunderde caloriewinkel aan. Bedankt Willy,pure roodwitte klasse opnieuw!
Geslaagde Primavera,56 km tegen 24,5 gemiddeld. Tot zondag om 8u30!
Red Philip
Nvdr: herbeleef de rit via garmin http://connect.garmin.com/activity/155203538
De samenstelling van het Politbureau,onze hoogste clubinstantie,onderging eveneens een facelift. Niet gehinderd door de omgekeerde bevolkingspyramide werden MM Geert ,Secretary – General Jacques en werker Rudy vroegtijdig ter beschikking gesteld van hun respectievelijke eega’s. Het zeer verdienstelijke trio met het clubhart op de juiste plaats werd in het kader van de nationale besparingswoede vervangen door een duo : de immer minzame Petra (1e vrouwelijk bestuurslid sedert de oprichting van de club!) en de uiterst gedreven Pantani wiens professionalisme aanstekelijk werkt op de rest van de leden. Te noteren dat de ex-bestuurders hun know how in een freelancestatuut blijvend ter beschikking zullen stellen .Bedankt heren voor zoveel onbaatzuchtigheid.
Eveneens talrijke nieuwe gezichten in het peloton,de verjonging zet zich duidelijk door en geeft zuurstof en continuïteit aan onze vereniging. Formidabel werk van de scoutingcel die zich moeite noch geld bespaarde in die talentenjacht. Die cel werd inmiddels herdoopt tot een heus headhuntersbureau.
Zoveel historie moest natuurlijk vastgelegd worden op de gevoelige plaat. Een persmeute wrong zich in alle bochten om dit topteam te kunnen fotograferen. Het viel daarbij op dat menig buikje en dubbele kin plots minder werden in omvang! Zoals de traditie het wil,ging het vervolgens richting Gods huis waar de plaatselijke herder de fietsgoden opriep om stilzwijgend en onzichtbaar het peloton een gans seizoen lang onder hun veilige vleugels te nemen. Gelegenheidssportdirecteur Willy alias de SB-PM –brokkenpiloot liet zijn bolide eveneens onderdompelen in Gods water.
Na deze verplichte nummertjes,kon de race beginnen. De talrijk jeukende benen werden op hun wenken bediend en het was andermaal club-gsp fondateur Mark die de karavaan als een John Massis op gang trok. De reis ging richting Komen over paden die geteisterd werden door uitwerpselen ,putten en restanten van een gedesoriënteerde moeder Aarde. Er was stuurmanskunst nodig om niet tegen dek te gaan. Na een 10-tal km gaf de binnenband van Yvan de geest. Het kleinood bezweek onder de winterkilo’s van zijn eigenaar maar een bij de pinken zijnde roodgroene sportdirecteur fikste het zaakje op een KVK-manier : vlug,klassevol en doeltreffend of hoe roodwit een verdwaald roodgroen de weg wees.
Onderweg werden volop winteranekdotes opgehaald en naarmate de km’s voortschreden begon de fondateur langzaam maar zeker tussen zijn kader te hangen. Karaktermens als hij is,verbeet hij de pijn van het lijden en liet zich allerminst kruisigen.
Toch enigszins opgelucht zagen we Heule en Ten Koeshuize opduiken waar Willy nog een heuse receptie uit zijn koffer toverde. Jupiler,Leffe en heerlijke après-midi’s streelden onze smaakpapillen en vulden in een mum van tijd de geplunderde caloriewinkel aan. Bedankt Willy,pure roodwitte klasse opnieuw!
Geslaagde Primavera,56 km tegen 24,5 gemiddeld. Tot zondag om 8u30!
Red Philip
Nvdr: herbeleef de rit via garmin http://connect.garmin.com/activity/155203538
Abonneren op:
Posts (Atom)