De Tinekesvrienden in de grandfondo les3ballons in de Vogezen

Eerst en vooral vermelden dat deze editie achteraf bekeken zwaarder was dan de vorige door het vernieuwde parcours en de warme temperatuur( 30°).

Een parcours waar je de Ballonnen sowieso over moet, maar waar er dit jaar tussenin heel weinig recuperatiestroken waren met constante nijdige hellingen die soms 14 tot 18% aangaven. Dit werd bevestigd door de vele afgepeigerde en soms halve lijken die over de aankomst binnenkwamen.

Onze groep tinekes bestond uit Petra, Dirk, Bart Vanmarcke, Ringo, David, Bjorn, Geert Depoortere2 en mezelf. Daarbij ook nog vrienden Tom en Jean Pierre.

Bij de start konden we in groep vertrekken tussen 5000 anderen,indrukwekkend. Alleen Petra vertrok wat later met vriendin Nathalie. Al na enkele km begonnen we goed rond te draaien, mooi om te zien ,als een echte club samenwerken met een gans peloton in onze rug. Die samenwerking resulteerde na +- 35 km in een gemiddelde van 33km/u !!!!. Vanaf dan kwamen de zwaardere stukken en de éérste ballon eraan en was het elk voor zich.

 Petra en ikzelf waren voor de 110km ingeschreven met 1960hm.

Petra die een paar keer door de muur is gegaan reed de rally uit zonder voet aan grond te moeten zetten. Chapeau, respect. Ze werd er na de aankomst zelfs emotioneel van. Een mooi en pakkend moment.

Ikzelf had een goed gevoel tijdens de rit, geen noemenswaardige problemen gekend en de tijd van vorig jaar verbeterd. Tevreden.

De rest van de groep ging voor de 220km en 4000hm.

David en Ringo, de besten van de groep, reden een onderling  wedstrijdje waarin David het haalde met 82 sec (1 m 22 sec) voorsprong op Ringo, en dit na +-8u45min op de fiets. Heel sterk. Proficiat.

Bart, die bovengenoemde 120km lang kon volgen kwam na +-9u 06min over de meet. Hij moest zelfs onderweg nog een restaurant binnenlopen om de watervoorraad aan te vullen. Puike prestatie.

Geert, die met Dirk en Tom onderweg samen bleven, moest spijtig genoeg na 160km opgeven met krampen in de benen van boven tot onder en terug. Het zware parcours en de warmte waren de boosdoeners. Hij haalde de aankomst met de bus van Velotour. Toch felicitaties voor de 160km.

Dirk en Tom reden vervolgens de rit zonder veel problemen uit in +-9u 45min. Ook een dikke proficiat.

Bjorn was de pechvogel van het weekend. Sinds vorige donderdag al last van maag- en darmkrampen die vrijdag en zaterdag alleen maar erger werden. Al op de eerste Ballon moest ie vaststellen dat er geen jus in de benen zat en dan maar wijselijk besloot om de 110 km te fietsen. Achteraf gezien een slimme keuze , daar ie net voor vertrek naar het hotel nog moest overgeven. Bij aankomst in het hotel dan maar direct het bed ingedoken. Heel spijtig dat dit je net moet overkomen op D-day. Toch nog chapeau om die 110km uit te rijden.

Vriend Jean Pierre reed een toeristische 110 km waarbij genieten van de natuur en de entourage belangrijker waren dan de tijd.

Na aankomst in het hotel werd het vele korrelig opgedroogd zweet van ons lichaam gespoeld in een welverdiende douche. Daarna goed gaan eten en met een paar pintjes (ik ook) onze prestaties gevierd en besproken. Na een goede nachtrust en lekker ontbijt terug huiswaarts gekeerd.

Aan allen bedankt voor de leuke 3-daagse . Een homogene groep die elkaar steunde en plezier maakte. Voor herhaling vatbaar, al moet het voor mij dan niet perse les3ballons zijn.

Tot slot ook nog vermelden dat ook tineke Dries 3ballons heeft gereden met vrienden. Heb daar verder geen nieuws over vernomen.

MM pantani.

Rit van 9-6-2013 - WO I -Diksmuide

Eindelijk veelbelovende weerberichten gaande van zon en 22 graden tot onweer maar dan in de namiddag. Echte situatie : wind die zelf niet juist wist uit welke richtingen eerst geblazen en een eerder gesloten wolkendek waar de zon niet kon doorpriemen. Dit kon evenwel niet verhinderen dat er  19 atleten en 1 tester aan de start verschenen voor de WO I rit onder regie van Franky. Onze tester werd door  Yvan gesommeerd om eerst langs de kassa te passeren maar die bleek nog gesloten op dit onzalig vroeg morgenuur. Werk aan de winkel dus voor Q die droomt van openbare dienstverlening 24u/24u.De eliterenners van de club lagen nog in hun Frans kaf na te genieten van hun topprestatie op zaterdag in de Vogezen : les Trois Ballons maakten nu ook kennis met het team uit Heule! Op de redactie waaiden enkele berichten binnen van o.a. Geert Depoortere 1,Bjorn , Pantani ,Petra  en van enkele wielerweduwen voor 3 dagen. Ze leverden samen met onze overige vertegenwoordigers stuk voor stuk topprestaties af waar we als club heel fier mogen op zijn! Straks loeren er voor onze sponsors nog lucratieve contracten om de hoek in het land van Hollande. Van een terugverdieneffect gesproken. Verslag hierover volgt nog.

Toch enige consternatie ter hoogte van  de volgwagen waar gelegenheidssportdirecteur  Dieter Hantson getooid  zat in een blauwzwarte no  sweat,no glory uitrusting! Een gedurfde zet te midden een bastion KVK-ers  en SVZW-ers . Een spoedvergadering tussen SB/PM Willy en zijn alter ego leverde eerst een schorsingsvoorstel op maar vermits de overige bestuurders onbereikbaar bleken werd dan maar besloten de multivoetbalculturele spons over dit voorval te vegen al blijft het nog te bezien hoe MM Pantani als notoir RSCA-sup dit zal bekijken. Met onze collega’s (lees : kleine broerkes) Streuvelsvrienden is het inmiddels triestig gesteld : hun kopman Johan gaf verstek terwijl enkele (welgeteld 3) van hun toeristen met aftandse truitjes op het appel verschenen :  hun armen zaten er duidelijk door,Beerschottoestanden  zijn niet meer veraf,misschien kan er  eens gepolst worden bij PDC  of BDW om hun stamnummer te kopen?

In gestrekte draf en met de wind min of meer als bondgenoot werd het 1^e stuk van de etappe vol goeie moed aangesneden. Deze club heeft tevens  oog voor de wereldgeschiedenis en maakt er een erezaak van jaarlijks een eresaluut te brengen aan de talrijke slachtoffers van WO I. De graven turen als stille getuigen van die waanzin strak voor zich uit. Het went nooit,zoveel bloed dat in onze contreien vloeide voor de vrijheid van volk en vaderland. Een dergelijke fietstocht dient dringend opgenomen te worden in de onderwijshervorming zodat de huidige iphone,ipad en pc-generatie zich bewust wordt van deze tragedie die moeders,vaders en kinderen amper 100 j geleden in opperste staat van ellende en onmacht brachten.

Aan kilometerpaal 37 besloot onze SB/PM - gedreven door een protesterende prostaatklier - een geurspoor achter te laten in iets wat deed denken aan de Gaverbeek en juist in de nabijheid van een goedgevulde stal stieren…Kan het nog symbolischer  als locatie? Na dit korte oponthoud werd er stevig doorgetrapt en konden snelheden van meer dan 40km/u opgetekend worden tot aan de bevoorrading. Met de ogen toe namen we drank en spijs aan van de assistent van Garrido,waarvoor hartelijk dank aan Dieter!

De terugweg  was opnieuw bezaaid met verraderlijke windstoten die stilletjesaan hun tol begonnen te eisen. Nadat  senior en junior Willy heftig aan de boom hadden  geschud haakten Franky (topprestatie als kopman)en Red Philip (te veel whisky  op zondag en te weinig km’s) geplooid af  ter hoogte  van Moorsele om vervolgens in staat van ontbinding de thuishaven te bereiken. Gelukkig nam  de verwennerij van vaderkesdag alle pijn en smarten weg.

Uiteindelijk werd afgeklokt op 110 km tegen een respectabel gemiddelde van 27,8!

Volgende week wordt er met Gent-Wevelgem uit een klassiekersvaatje  getapt terwijl een clubdelegatie het weekend vult met een tweedaagse richting Avesnelles.

Red Philip

Allesverwoestende spierkracht!

Verslag van de rit van 2 juni 2013 : Ronse

Verslaggever zijn van de Tinekesvrienden: het is en blijft een hondenjob. Philippe was het seizoen schitterend gestart, zowel op de fiets als aan de schrijftafel maar de laatste weken sukkelt hij met een heel ernstige ‘writer’s block’. In die mate zelfs dat hij hevige rillend van de koorts in bed ligt met als enige troost dat vrouwlief om het uur met een frisse doek het zweet van zijn voorhoofd komt deppen en in zijn oren fluistert “het komt allemaal goed, mijn sloeberke”.
Ook de voorzitter zat aan het einde van zijn krachten: 4 weken aan een stuk een verslag moeten schrijven, had hem zowel geestelijk als fysiek dermate uitgeput hetgeen hem deed besluiten te kiezen voor de vlucht vooruit. Om te ontsnappen aan deze zenuwslopende opdracht vluchtte hij halsoverkop voor 2 weken naar de Ardèche waar hij aan de rand van het zwembad met een aperitief in de hand, uitrust van zoveel noeste inspanningen.
Niettemin mogen wij niet te hard zijn in ons oordeel want er kunnen verzachtende omstandigheden gepleit worden: beiden werken immers aan de Post en daar is men dit hoge tempo van het schrijven van 1 A4-blad per week niet gewoon. Voor dergelijke opdrachten zijn daar normaal 2 weken voor voorzien, exclusief speciale premie voor gebruik van de hersenen, secretaresse voor het uittikken van de tekst én 2 uren bijkomend verlof per dag om te bekomen van de inspanningen.

Dit allemaal belet niet dat er op deze 2^de juni een pak volk aan het vertrek stond (30 professionals) en daar waren twee redenen voor. De eerste reden was de aanwezigheid van de zon.  Hoe het komt dat deze zo lang op zich heeft laten wachten, is nu ook geweten. Geen anti cyclonale wig boven de Balearen, geen tegenpruttelende Straalstroom maar wel een hogedrukgebied van colère en schaamte tussen Antwerpen en Waregem met uitlopers naar Zulte zorgde ervoor dat de zon lang geen kans had om door te breken naar onze contreien….

Een tweede reden was de reeds lang aangekondigde aanwezigheid van sportbestuurster Ann, ¾ van het bed van de familie Guy Devos, waardoor iedereen er gebrand op was om de spierbundels en de gespierde torso’s ten toon te spreiden.

Het peloton begaf zich onder leiding van het stilaan legendarische Colnago-Pinarello-duo richting Kluis- en andere bergen: iedereen wist dat het vandaag niet van de poes zou zijn. Het gouden leidersduo was deze keer minder sterk bezig want tot twee keer toe moest het peloton rechtsomkeer maken en werd op die manier de pikorde grondig overhoop gehaald. Gelukkig is de voorzitter naar het buitenland anders hadden zij zich zeker deze week moeten aanmelden aan zijn bureau.

Via heel wat minder gekende wegen en kleine hellingen die de witte kuiten wat opwarmden, kregen we stilaan het grote werk in zicht: via de nieuwe Kwaremont werd afgestevend op de ‘Rampe’, een cocktail van slecht liggende kasseien en een heel korte maar o zo nijdige helling. Deze ‘Rampe’ werd voor Bart 2 (Vanooteghem) een echte ramp want met zijn krachtontwikkeling van 400 watt slaagde hij erin om zijn ganse derailleur in de soep te draaien met als gevolg dat zijn fiets ‘total loss’ was. Zijn treurige blik week al vlug voor een stralende glimlach door het vooruitzicht om de rest van de rit te mogen plaatsnemen naast onze ravissante sportbestuurster. “Ieder nadeel heb zijn voordeel” zei ooit Johan Cruyff en hij had nog gelijk ook…

Op de Hotond werd stil gehouden en mochten we onder een stralende zon genieten van rijsttaartjes en fruitsap aangeboden door het huis Devos. Pauzeren onder een zonnetje met een lekker taartje… Ann Christie zou dit beschrijven als “Dat heet dan gelukkig zijn” en ook zij had nog gelijk ook.

Op de terugweg konden de opgedane calorieën nog verbruikt worden op de Kluisberg waarna het in gestrekte draf richting Heule ging. Deze rit van 85 km lang aan een gemiddelde van 25.3 per uur krijgt ongetwijfeld een hoog waarderingscijfer mocht er een poll georganiseerd worden. Dank aan de parcoursbouwers en dank aan huize Devos voor spijs, drank, begeleiding en troostende woorden voor Bart.

Yvan Winne

Verslag van de rit van 26 mei 2013 Deûlémont-sur-Deûle

De Buienradar was deze morgen heel populair bij de Tinekesvrienden. 20 leden lieten zich door dit hoogtechnologisch multimediavehikel overhalen om goed ingeduffeld aan de start van deze rit te verschijnen. Meteo Tineke himself troost de twijfelaars die nog hun analoge barometer geloven en garandeert hen een neerslagvrije rit, en zoals altijd krijgt hij gelijk... Aan de start regent het daarentegen wel sportieve topprestaties: David heeft op zaterdag 234 km over Ronde Van Vlaanderenberg en dal gefietst en onze clubkampioen Ronny heeft de 7^de plaats behaald op het Kampioenschap van Vlaanderen voor Doven te Oosteeklo. (uustekluu in ’t streekdialect) En beiden zien het zitten om de zondag nog wat extra kms te verorberen!! Proficiat aan beiden, net als aan Dirk en Bart Vanmarcke die de ronde van België aan het affietsen zijn, 760km in 5 dagen!! En van sportieve prestaties gesproken: ook Red Philippe laat zich verontschuldigen na een nachtje doortrekken om de statuten van zijn geliefde club te herschrijven. Net als de Tinekesvrienden heeft nu ook KVK zijn literair talent ontdekt!! En van voetbal gesproken: de President en de PM starten voorzichtige verkennende fusiegesprekken op die tegen 7u30 al worden afgebroken omdat de conclusie is dat een samengaan met de boeren voor de VK al evenveel toegevoegde waarde geeft als een fusie van de Tinekesvrienden met de Streuvelsvrienden….Nihil dus. Op het menu vandaag een rit naar La Douce France olv Kevin die voor het stevige kopwerk wordt geassisteerd door vriend Ringo. De opwarming gebeurt professioneel langs de Leie en via Lauwe en de fameuze Dronckaertbergpas bollen we Hollandeland binnen. (grappig hé, de President van Frankrijk noemt Hollande). We draaien en keren en komen al vlug in ruraal gebied. De herkenningspunten vervagen en niemand buiten Kevin en zijn GPS weet nog waar we zijn. Deûlemont, Linselles en Wambrechies (bij de drankorgels gaat een lichtje branden) passeren de revue. Het tempo ligt niettegenstaande de beukende Noordwester strak en we bereiken vlot het keerpunt in Quesnoy-sur-Deûle waar de break wordt gehouden. Nieuw lid Steven neemt de Service Course waar  en hij heeft voor de gelegenheid een camionette meegebracht waar de voltallige Streuvelsvrienden in zouden passen. Hij tovert een cola- en gebakbuffet uit de laadruimte en we laten het ons smaken. Hartelijk dank Steven, je bent een waardig nieuw lid. Tijdens de pauze wordt een hardnekkig gerucht gelanceerd als zou een verschrikkelijke hindernis ons wachten op de terugweg, door organisator Kevin met een grimlach en sadistische twinkeling in de ogen als een “verrassing” aangekondigd. Het gevreesde wordt een kwartiertje later bewaarheid: rue "Pavé du Bas Chemin" in Bondues heeft zijn naam niet gestolen: niet alleen een strook van 2km puntige kassei, gelegd door een zatte kasseilegger op een maandag, maar bovendien af te leggen bergop en tegen wind!! Geen werk voor de gruute plateau maar stampen, stoten , botsen van de ene kant naar de andere steen en  alle 100m nog een tandje kleiner schakelen om boven te geraken. Kan tellen als verrassing , mooie en originele primeur wel. De camionette komt goed van pas: Geert Depoortere is pas herstellend van handkwetsuur , heeft net als zijn carbonnen wielen schrik van de portie ongeregelde stenen en zij worden gemotoriseerd naar de andere kant van de hel gebracht. Hergegroepeerd kiezen we richting heimat en vlug zien we de contouren van “Le Mont Halluin”. Deze “Petit Poggio” wordt van 2 kanten genomen kwestie van de hoogtemeters wat op te vijzelen. Aan de Palma schrijden we Di Rupoland (ook grappig hé) binnen. De finale heeft plaats langs de Leieboorden waar het peleton door de waanzinnige snelheid in ettelijke waaiers wordt verscheurd. Getrouw het clubmotto wordt er in Wevelgem netjes gewacht op de echte wielertoeristen en na 93km en een mooi gemiddelde van 27,3 vallen we reeds kort na 11u stil aan lokaal “Ten Koetshuize”. Heel mooie “verrassende” rit, dikke proficiat aan Kevin voor zijn zoektocht in La Douce.

President

Herbeleef de rit op Garmin http://connect.garmin.com/player/318947007

Verslag van de alternatieve rit van 19 mei 2013, Baeckelandt-Rally

De weergoden spelen alle grote Organisatoren parten: net als in de Giro moeten ook wij op zoek naar een alternatief voor onze rit op verplaatsing. De prefect van Ath heeft namelijk in extremis alle doortochten op de gevreesde kasseistrook van "Haut Breucq" verboden wegens sneeuw, lawine en ander gevaar. Het superbekwaam bestuur van onze geliefde club, flexibel dat ze zijn,  organiseert dan maar  aan "Ten Koetshuize" een democratisch overleg. De optie om eens mee te fietsen met onze confraters de Streuvelsvrienden wordt met een nipte meerderheid afgewezen en gezien de heersende windrichting wordt in consensus gekozen voor de Baeckelandt-rally die vertrekt uit Lendelede. Het is crisis, ook voor onze penningen , en daarom rijden we deze tocht 2 weken vooraleer hij op de kalender staat. Lekker gratis en de pijlen staan al netjes geschilderd op het wegdek. Van penningen gesproken: onze penningmeester is eindelijk, samen met de ex-SG,  terug uit Flamencoland. Hij is niet het delirium nabij, maar het deliruim-tremens ver voorbij, niet door de overvloedige Sherry & Tapas maar door de succesjes van zijn Oost-Vlaams voetbalploegske. Hij kan van niet anders meer klappen en wordt de mond gesnoerd door de President: zet die ploat af!!!! Later op de dag zal blijken dat Zulte kampioen van één minuut was , volgend seizoen worden ze gesponsord door Minute Maid. Sportief dat we zijn: toch een proficiat voor het mooie seizoen. Spijtig voor het Belgisch Europees coëfficient, in de eerste ronde uitgeschakeld door de kampioen van Azerbeidzjan: het wereldberoemde Khazar Lenkoran wegens ontreddering bij de boeren na de zoveelste  muilpeer van Leye op Berrier. Enfin, genoeg over het balspel, over naar topsport: de Baeckelandt tocht wordt aangeduid door pijlen met een grote B, dus moeten Bart Vanmarcke en Bjorn de kop trekken. Het sportieve kruim van de Tinekesvrienden beukt tegen de Noordooster in. We genieten van het onvoorspelde zonnetje. Ondertussen begint het te druppelen in Rumillies meldt de wedstrijdradio. Aan een heel vlot tempo passeren we Moorslede en West-Rozebeke waar na de " keuneleute" de splitsing wacht. Rambo is al een tijdje aan het lobbyen om in stede van de 70km de 100km onder de wielen te schuiven. Het merendeel van de 21 fietsers opteert echter voor een extra lange aperitief op deze Sinksenhoogdag. Tijd voor de break: sportdirecteur van dienst Geert opent zijn mobiele colabar terwijl zoonlief Tim rondgaat met het cake.- en koekjesbuffet. Hartelijk dank. Ondertussen krijgen we melding van stortregens in de omgeving van Ath. Wij genieten verder van de zon, de milde temperaturen en de landelijke wegen. De thermovesten worden individuele saunacabines en de druppels zweet parelen als kroonjuwelen aan onze karakterkoppen. Met de wind in 't gat draaien B&B een tandje groter en scheuren we naar Lendeleute. Alleen een lekke band voor schooldirecteur Geert, alweer aan F1 tempo vervangen, en een hoogoplopende verbale discussie tussen Rambo en de Fondateur verbreken nog het cyclosportieve genieten. Beide mastodonten verwijten elkaar met medische termen een gebrek aan stuurkunst. De Fondateur kent een ontgoochelingsdipje wegens het uitstellen van zijn koninginnerit. Uitgesteld is niet verloren of van uitstel komt afstel, wat zal het zijn. Om Bing op te peppen wordt op 2 wielen een alternatief gezocht in overleg met de kalendercommissie: er wordt een optie genomen op 1 september, ook een rit olv Marc die kan doorgeschoven worden. Wordt vervolgd!!! Reeds om 10u26 bollen we Lendelede binnen. Te vroeg om de kortste weg naar Tinekesstede te nemen en we doen nog een ommetje langs Steenbekebos waar Tim en de President de knuppel in het Tinekeshok gooien. Er volgt nog een hectische finale tot aan  de lichten van de R8 met Kevin, Simon en Ringo als tempobeulen. Voldaan laten we ons uitbollen tot aan het clublokaal. We hebben toch een prachtig ritje kunnen afleggen, 3u zadel en 82km aan een sterk gemiddelde van 27,3!! Met dank aan de sterke kopmannen !Ondertussen overspoelt te Rumillies een Tsunami het markplein, de geparkeerde wagens meesleurend als waren het luciferdoosje. Toch een goeie beslissing van de Perfect van Ath mijn gedacht!!!

President

NVDR: Herbeleef de rit op Garmin http://connect.garmin.com/player/315456106

Verslag van de regenrit van 12 mei 2013 richting Doomkerke

Vol verwachting werden zaterdagavond stalen,carbonnen en semi-stalen carbonnen rossen gezadeld en voorzien van de nodige haver om er een gesmeerd lopende  zondagochtend van te maken. Het vergde moed en zelfopoffering om onze zoetgevooisde moeders  en echtgenotes op hun feestdag alleen te moeten  achterlaten maar een Tinekesvriend wordt nu éénmaal rijkelijk vergoed  om de clubkleuren te verdedigen. Een vergoeding die net zoals in de politiek onderworpen wordt aan een vestzak – broekzakoperatie,al lijkt een uit vestzak in sjakosbeweging  hier iets realistischter.

Het wemelde van bedrijvigheid aan de startplaats. Niemand minder dan de voorzitter himself  deelde niet alleen de lakens maar ook de reservewielen,materiaalkist,zuignapinstallatie en aanwezigheidspunten uit. Pantani was met zijn gezin op semihoogtestage in Luxemburg,de SB/PM vertoeft op Spaanse bodem alwaar hij volop hotels met luxestallen  aan het boeken is voor de nakende Europese campagne van zijn favoriete ploeg en Petra was vrijgesteld wegens Moederdag. De president torste dus het volledige gewicht van de koers op zijn schouders zoals alleen de Kannibaal het hem voordeed. Pure klasse!

Toen parcoursbouwer en ex-MM Geert in het gezelschap van vriend voor het leven Joost zijn rugnummer kwam afhalen,kreeg hij voor de gelegenheid 5 kilo lood aangeboden ten einde niet de speelbal te worden van windkracht 8 op de schaal van beaufort. Lood in combinatie met de obligate banaan moest garant staan voor een vlekkeloos wedstrijdverloop. Kevin Six makte zijn debuut als sportdirecteur .

Met volle moed werd de Tinekesmachine in gang gezet. Het vooruitzicht van een vlakke overgangsrit met rug-en zijdelingse wind zorgde voor opgewekte gezichten,”loden” Geert had samen met Joost het  peloton volledig onder controle. Tot er plots een onverklaarbare kink in de weerkabel  kwam…

Meteo Tineke werd buiten spel gezet,donkere wolken  trokken een ondoordringbare muur op en de hemelsluizen werden hoe langer hoe meer opengedraaid. De bij wet verboden regenvestjes doken toch links en rechts op . Samen met de temperatuur  daalde ook de moral naar een dieptepunt. Als klap op de vuurpijl werd Franky nog getrakteerd op een leegloper.

Aan kilometerpaal 30 kondigde de wedstrijdjury via radio Tineke aan dat de rit wegens de apocalyptisch ogende klimatologische omstandigheden drastisch werd ingekort. Een reeds uitgedund peloton zette de koers richting Heule,het lood verdween uit de achterzak van Geert en ettelijke tandjes werden  bijgestoken om zo vlug mogelijk uit de omknelling van die vervloekte weergoden te geraken.

Uiteindelijk werd er afgeklokt op 51 km tegen een gemiddelde van 26,7 en een startersaantal van 26.

De club bezorgde zodoende de Tinekesmoeders  alsnog een gesmaakt geschenk onder de vorm van een vroegtijdige thuiskomst van hun afgetrainde  idolen.

Bij het ter perse gaan kon nog verkomen worden dat sportdirecteur Kevin in de late namiddag ten prooi was gevallen aan een accute aanval van wafelindigestie. Sterkte Kevin, het is met een indigestie zoals met de leidersplaats van Zulte : nog voor je het goed weet,is ze weer verdwenen.

Tot zondag voor de rit op verplaatsing! Meer nieuws hierover v olgt nog.

 

Red Philip

Nvdr: herbeleef de rit op http://connect.garmin.com/player/312248136

Groepsfoto op de top van de Patersberg

op de foto klikken om te vergroten

Bekijk de foto's van de rit van 5 mei met dank aan Gerd!!!!!

https://picasaweb.google.com/101847199484280009124/RitTinekesvrienden05052013OudeKwaremontPaterberg?authkey=Gv1sRgCOa-m9Hj55m5Sg&feat=email#

Verslag van de rit van 5 mei 2013 Kwaremont & Patersberg

Nadars omsingelen onze vertrouwde startplaats aan "Ten Koetshuize". Is dit om onze meute supporters binnen de lijntjes te laten kleuren? Neen, ze staan klaar voor "Heule Koerse" in de namiddag waar, asociaal als we zijn, niemand van de Tinekesvrienden wenst aan deel te nemen. Professioneel als we zijn focussen we met 22 starters op de bergrit van heden. Dirk en Bart Vanmarcke brengen een hommage aan de betreurde oud-kopman Joseph Morel die in de vorige eeuw de geestelijke vader was van de clubrally Heule-Kwaremont-Heule. Een vers gezicht wordt opgemerkt: Yvan Winne, pas aan zijn 3de fietsuitstap van het jaar toe wegens hardnekkige grieptoestanden. Yvan heeft voor zijn maidentrip een ritje gekozen naar zijn status van flandrien-veteraan van vele oorlogen, geen vlakke opwarmer voor Yvan maar onmiddellijk het zware geweld! Onder een stralende zon trekken we ons op gang, behendig tussen de nadars laverend. Begeleid door een matig windje zien we algauw de contouren van de Vlaamse Ardennen. David sukkelt al een tijdje met een "crac" in zijn achterwiel en heeft daarom als test het achterwiel van Ringo in gebruik. Het vervelende geluid blijft inderdaad achterwege maar als compensatie wordt hij op een leegloper getrakteerd...Zo is het altijd iets hé. In de faubourgs van  Avelgem, beter gekend als "Rugge" wordt vlug bijgepompt om schade aan het geleend materiaal te voorkomen. We steken de Schelde over en aaien de flanken van de Kluisberg. De berggeiten maken zich klaar en worden losgelaten voor de beklimming van de Oude Kwaremont. Alleen de Cannondale "Tarmac" van Geert Sioen ziet de portie stenen niet zitten, de rest  van het peleton zwoegt zich hotsend en botsend en badend in het zweet naar boven. Kopman Bart zorgt voor zijn troepen als een Border Collie voor zijn schapen: Hij vliegt van achter naar voor en opnieuw naar achter waar hij rode lantaarn de Fondateur begeleidt tot Bing laat weten dat hij in een bosje zijn behoefte moet doen. Zelfs voor een schaapherder is dit teveel gevraagd. David komt als leider van een select groepje als eerste boven. Bij de achtervolgers merken we een zeer verdienstelijke Yvan op. Onmiddellijk wordt gefluisterd dat het griepverhaal zijn langdurige stage op de flanken van de Teide moet camoufleren. Als op de top de groep weer voltallig is ontsnapt het aanwezige bestuur, leep als ze zijn, aan de aandacht van het peleton. De president en de materiaalmeester laten zich als een baksteen naar beneden vallen en vliegen als eerste de Paterberg op. Wim en co blijven op de top nog net uit de greep van David en Bart. Sportdirecteur van dienst is Gerd die deze functie vandaag combineert met die van clubfotograaf! Op de steile flanken neemt hij van iedereen actiefoto's en boven op de Patersberg, midden het pittoreske landschap wordt een groepsfoto genomen waarbij de dikste buiken achteraan staan en de slankste atleten vooraan, een soort fotoshop dus. Gerd trakteert met welverdiende wafels en fruitsap waarvoor dank. Schooldirecteur Geert worstelt eveneens met een weerbarstig wiel. De kenners spreken van problemen met de body of de cassette, voor een administratief geschoolde Tinekesvriend onbegrijpelijke taal. Volgende kuitenbijter wordt de verschrikkelijk steile zijflank van de Tiegem, bekend als de Mortirolo van het St-Arnolduspark. Geert zijn body ziet wreed af omdat zijn cassettedeck hem weeral in de steek laat. Volgende keer overschakelen op CD of DVD beste Geert!! Genoeg geklommen, meer dan 580 hoogtemeters werden reeds gesprokkeld, op naar onze Tinekesstede. Tot ontgoocheling van de grote motoren zit zelfs een finale langs de vaart zit er niet in . Trop is teveel zeggen de kopmannen en we scheuren Heule binnen waar we als voorprogramma van Heule Koerse nog 5 toerkes rond het Park afleggen. Prachtige rit , heel originele invulling van onze vroegere rally, 86 km aan 26 gem. Proficiat en dank aan de parcoursbouwers Bart en Dirk.

 

President

NVDR: herbeleef de rit op http://connect.garmin.com/player/308750636