Verslag van de rit van 28 april 2013 Torhout

Alweder een grote opkomst aan "Ten Koetshuize" op deze zonnige zondag. We noteren niet minder dan 28 afgetrainde Tinekesvrienden  waaronder 3 nieuwe leden die de President fier voorstelt aan de anciens: Steven, Wesley en Diederik. Deze laatste is van beroep apotheker wat altijd interessant is voor een wielerclub. We mankeren nu alleen nog een veearts....Het gerucht doet de ronde dat het bestuur denkt aan een ledenstop wegens teveel succes. Dit brengt ons terug naar de gouden jaren van de club toen er een megakandidatenwachtlijst was en ge alleen kon aansluiten bij voordracht 2 leden  en aankoop van een keuken bij Keukens Remmerie.  Heden op het programma de vlakke rit naar Torhout in een regie van onze duivel-doet-al materiaalmeester Pantani die zijn voltallig gezin heeft meegebracht als service-course: de bevallige Peggy en even knappe Kimberley fungeren als sportdirecteur. Wim reed gisteren , net als Mathijs, de 100km van de Davitamon met 900 hoogtemeters!! En vandaag opnieuw op post , niettegenstaande de clubpunten al van gisteren binnen zijn,  chapeau Mathijs en Wim!!! Langs prachtige landelijke wegen slingeren we ons een weg naar het Houtland. We genieten met volle teugen van de vergezichten en  schitterende landschappen vol voorjaarsbloesems die eindelijk hun volle glorie mogen tonen. De serene sfeer in het peleton wordt alleen verbroken door een vinkenzetting die onze weg verspert. Ambetante vogels, die vinken, ze zorgen voor een grote CO2 uitstoot en zitten gans het seizoen in onze weg, kunnen ze dat niet indoor organiseren. Pantani vindt vlot een alternatief maar belooft als voorzitter van de kalendercommissie vanaf  nu de vinkenzettingkalender te matchen met die van de Tinekesvrienden om alle oponthoud te voorkomen. Buiten Torhout aangekomen houden we pitstop: De dames Pantani gaan rond met welgekome spijs en drank waarvoor dank. Niels doet een toegestaan Saganneke bij vriendin Kimberley om zijn testosteronpeil weer op niveau te brengen.  Na de break laten we de volgwagen achter en vliegen we door het Groenhove domein: we scheuren langs joggers en kindervoituren en springen als volleerde crossers over hindernissen en balken. Buiten het bos staan onze gemotoriseerde begeleiders net op tijd klaar voor de eerste en enige crevaison van de dag: Dieter maakt een noodstop en samen met hem de rest van de club wat enig kunst- en vliegwerk vergt om uit elkanders wielen en lichaamsopeningen te blijven. MM Pantani blijft er onbewogen bij: vrouw- en dochterlief steken in een Formule 1 tempo een nieuw wiel: daarom zijn het ook pitpoezen hé!! Aan een strak tempo en met de "vent en poupe" naderen we de thuisbasis. Alleen een trein doet ons nog eens voet aan de grond zetten. Bij deze gelegenheid worden in het peloton tussen de topsporters voedingstips uitgewisseld. Rambo, die gans de rit nog geen slok heeft gedronken geeft toe dat hij, net als de woestijndieren, op voorhand drinkt: de zaterdagavond kapt hij genoeg Jupiler binnen om 2 kamelenbulten te vullen...Bing hangt meteen tussen zijne kader van het lachen.. In de finale worden al registers opengezet. Kevin W en Ringo zetten een treintje op die de Quick-Steppers alleen maar kunnen benijden. Tim wint de massaspurt op één been en drie samengespalkte vingers. Ongelooflijk mooie rit over veel ongekende, lichtlopende wegen. Dikke proficiat aan parcoursbouwer Wim! 80km aan 27,5 gem. Tijd voor een eerste kijk op het klassement, 4 Tinekesvrienden reden tot nu toe alle ritten: Regerend kampioen Ronny, Guy, Tim en Pantani!!!! Zie top 15 hiernaast op de weblog.

 

President

 

NVDR: herbeleef de rit op Garmin http://connect.garmin.com/player/305201567

Verslag van de rit van 21 april 2013 Langemark

Naar verluidt staat meteo Tineke op het punt genomineerd  te worden voor de award   beste weerstation op deze planeet. De Zwitserse  precisie waarmee telkens opnieuw  de weersomstandigheden tot in de kleinste details in kaart gebracht worden , neemt  stilaan legendarische vormen aan! Het 6^de zintuig van de voorzitter  vergadert wekelijks met de weergoden en dit resulteert in een netjes afgelijnde à la carte  weersvoorspelling  zodat vestimentaire blunders  even zeldzaam zijn als doelpunten buitenshuis van de VK.  Flandrien  en karaktermens Tim presenteerde zich met 3  aan elkaar geplakte vingers,stille getuigen van de valpartij vorige week. Enig nadeel hierbij is dat hij nu na 3 ipv 5 pintjes huiswaarts moet op zaterdagavond.

De batterij testers werd  inmiddels van 3 op 4 gebracht  hetgeen het peloton deed aanzwellen tot een 32-koppige bende! Reken daarbij de afwezigheid van certitudes als onze fondateur-gps Mark,Yvan en neofiet Kevin Yamaha en we kunnen al 3 elftallen in kaart brengen. Topploegen benijden ons!

Ouwe getrouwe Jacques was de parcoursbouwer van dienst en  sponsor Wouter had zijn pa als sportdirecteur ingehuurd. Ook hier zet de professionalisering zich door want de bakkerij had een heuse bedrijfswagen ingezet! De Tinekesvrienden  bloeien als nooit tevoren,de club blaakt van gezondheid.

De rit ging richting Poelkapelle en Passendale en  bracht een heuse groet aan de vele slachtoffers van de Grooten Oorlog. Een educatieve klassieker op de clubagenda dus die  de mensheid  met de neus op het zinloze wapengekletter uit W O I drukt. We scheurden langs velden en wegen die er ooit bloedrood en chaotisch hadden bijgelegen,waar menige laatste adems werden uitgeblazen  en waar nu nog steeds opduikende obussen en indrukwekkende oorlogsgraven  stille  getuigen zijn van deze oorlogsgruwel. Taferelen om stil van te worden en te genieten van het  hier en nu.

In de buik  van het peloton ging het ook over voetbaloorlogen  die de Gaverbeek  momenteel herschapen in een kolkende zee waar menig  tegenstander in verzwolgen wordt. De  Kortrijkse stadsgrenzen worden  versterkt met hemdknopjes om te voorkomen  dat de Groeningekouter  blank komt te staan. Red Philip verwonderde zich over  het feit dat niemand nog lek wil rijden en voegde dan uiteindelijk maar zelf de daad bij het woord : onderaan lek na een worsteling met een steentjesstrook. Met vereende krachten  en  onder luid applaus werd gewisseld van wiel.

Halfweg viel er ons een 5-sterrenbevoorrading te beurt. Wouter liet voor de gelegenheid zelfgemaakte rijsttaartjes aanrukken! Overheerlijke  break van onze sponsor die niet vies is van het zware werk : noch voor de oven,noch op de fiets. Bedankt Wouter en co!

Berggeit Kevin hield net als Geert Depoortere de benen opvallend stil.

Bleek dat hij zaterdagavond een duel van Stella verloren had met 1-0 terwijl Geert naar een degustatie van Omerkaas was geweest. De overdadige kaascomsumptie zorgde voor flanellen benen waardoor hij zich bij een volgende  gelegenheid  zal beperken tot “omer oe liever”.

In de straten van Heule werd nog een zware cartouche afgevuurd die collectief  goed verteerd werd.

Prachtige rit in een pittoresk decor  dat mooie vergezichten combineerde met historische beelden die telkens weer op het netvlies blijven branden. Aparte sensatie,met dank aan parcoursbouwer Jacques!

32 renners,80 km tegen  een sterk gemiddelde van 26,8.

Red Philip

NVDR: herbeleef de rit op GARMIN http://connect.garmin.com/player/302180894

Wie wordt op 5 mei de eerste kampioen van Heule

Voor de liefhebbers. Wie meedoet in clubuitrusting krijgt de punten van de voormiddagrit, kwestie van in topform aan de start te staan....

Verslag van de rit van 14 april 2013 Velaines

Een drukte van jewelste aan ten Koetshuize nu meteo Tineke al 2 weken op voorhand het begin van de zomer had aangekondigd  op deze 14^de april. We slaan de lente gewoon over en gaan voor een inhaalbeweging à la Standard : zomer,maar dan pas vanaf 13u op zondag. Pantani telde maar liefst 32 (!) topatleten aan de inschrijvingstafel waaronder testers Diederik,Steven en Wesley. Allicht een recordcijfer! Het bestuur heeft inmiddels een ferm  uit de kluiten gewassen scoutingscel uit de grond gestampt en ligt voortdurend op de loer naar nieuw talent. Zo worden er o.m. leden uitgestuurd naar Portugal, Tenerife en Zuid-Frankrijk. Men speelt zelfs met het idee om  gewillige bloemenmeisjes een interimcontract aan te bieden om na te gaan of er ook Saganbloed onder de nieuwelingen schuilt. Er wordt duidelijk niks aan het toeval overgelaten,het professionalisme druipt in beekvorm van de wielen en de kaders.

Er werden nogal wat vestimentaire verschillen opgemeten aan de startplaats. De koukleumen van dienst presenteerden zich in winterse  battle dress,hier en daar werden ook al blote benen gespot en zelfs blote armen maar dat laatste had dan meer te maken met het niet terugvinden van de door fietsen Wouter gesponsorde armstukken. De hoofdvogel was – hoe kan het ook anders – voor niemand minder dan good old Rambo. The last minute man stond al om 7u30 te zwaaien met zijn prikklokkaart,alleen was er nog geen prikklok aanwezig. Blijkt dat Rambo vanaf heden kiest voor glijdende uren. Hij wil tijd kopen om die dan terug te nemen in de talrijke bergzones verderop het seizoen. Voer voor de sectie wedstrijdjury van het bestuur. Tim daarentegen koos voor de omgekeerde bewerking : het peloton  wat voorsprong geven bij de start om daarna bergop allesvernietigende cartouches af te vuren.

De rit werd op gang geschoten door SB/PM Willy, ex-MM Geert en Joost mag het weten. Dit drietal herbergt samen meer dan 150 jaar wielerervaring onder de stoere bast maar al vlug werd duidelijk dat ze zijn zoals de wijn : hoe ouder,hoe beter,ook al schijnen ze hun conditie te onderhouden in ’t zwart. Ze hoeven evenwel niks meer te vrezen nu de ex-secretaris generaal de fiscusgriffel  samen met  de zwarte mouwen aan de haak heeft gehangen. Al  vlug werd duidelijk dat ze er geen zoektocht voor senioren hadden van gemaakt. De Poverleute deed  de dieselmotoren aanslaan en sommigen konden al direct ervaren dat de conditie – in tegenstelling tot de kilo’s – nog niet alomtegenwoordig was.  Radio Tineke volgde intussen discreet de pedaalslagen van de testers en zag dat het goed was.

Er werd gezapig maar kordaat richting bevoorrading gefietst waar de dochter van Willy - echtgenote Simon als een volleerde sportdirectrice iedereen van drank en wafels voorzag,waarvoor dank! De kalendercommissie van de club belegde ter plaatse in ijltempo een  spoedvergadering  om het schrikbeeld van de Mont-St-Aubert te verjagen richting  september. Ze werden hierbij geïnspireerd door enkel bijna-hartaanvallen van  rondbuikige Tinekesvrienden. Een puffende SB/PM  briefte vervolgens dat er zand in zijn  gps was geraakt en daardoor de beklimming van de Kluis mocht maar niet moest .Dat was dan weer zonder de vrouwelijke bestuursinbreng gerekend want Petra maakte brandhout van die Garmin en  vaardigde een fietsmarsbevel uit : iedereen over de Kluis,net zoals Petra zelf .Van spirit gesproken!

Het 2^de ritgedeelte kende een eerder sensationeel verloop. In de staart van het peloton werd een valpartij gesignaleerd met Tim en de voorzitter  als slachtoffers. Tim deed dienst als presidentiële schokbreker en beide leken relatief ongedeerd uit de asfaltworsteling te komen. Na enig oplapwerk kon het peloton  hervatten richting  finale waarbij voor het eerst dit seizoen de weg langs het kanaal gegeseld werd.Prachtige rit,waarvoor dank aan de parcoursbouwers van dienst!

32 renners,80 km tegen 26,3 gemiddeld en liefst 622 hoogtemeters!!!! Bij het ter perse gaan kon nog vernomen worden dat Tim gehavend uit de strijd kwam : een gebroken vinger die voor 6 weken gespalkt wordt. Spoedig herstel Tim en hopelijk vlug weer van de partij.

Red Philip

Nvdr: herbeleef de rit op Garmin http://connect.garmin.com/player/298855265

Tinekesvriend klust bij als sportdirecteur World Tour team

De familie Kasseifretter

Sfeerbeeld Paris-Roubaix met fotograaf Rambo in de achtergrond

Verslag van de kasseienrit van 7 april Camphin-en-Pévèle

Meteo Tineke is er eens te meer “boenk” op. Exact 2° graden onder nul meet de clubthermometer aan “ Ten Koetshuize” maar genoeg geklaagd over het weder: de zon straalt en dat maakt ons welgezind. Slecht 13 leden aan de start van deze helleklassieker. Waar zit de rest? Op reis? Feestjes? Schrik van een portie stenen? Asfaltjeannetten  ? Gelukkig worden de troepen versterkt met 2 gastrenners: kandidaat-lid Steven en ramptoerist Kurt die het afzien van dichtbij wil meemaken. De organisatie van de rit is in de handen van de President himself die niets aan het toeval wil overlaten en daarom zijn zeuneke Pieter gelast heeft met de service-course. Het peleton kasseifretters trekt zich op gang olv Kevin , ’t zeuneke van de  Schatbewaarder. Kevin heeft de dag ervoor Paris-Roubaix voor wielertoeristen gereden, 156 km en meer dan 20 kasseistroken!!! En deze Flandrien is toch de dag erna op post bij de Tinekesvrienden!!! Veel leden die om 8u nog in ulder kaf liggen kunnen hier een voorbeeld aan nemen!!! Als aperitief wordt de strook van Dottignies vlot onder de wielen geschoven. Die van Néchin en vooral van Blandain zijn andere koek. Realistische wereldbekertoestanden  want Guy rijd lek op deze laatste strook. Papa Doc roept onmiddellijk via de wedstrijdradio Baby Doc op: crevaison dossart treize!!! President Junior springt in zijn gekende dynamische stijl uit de volgwagen en steekt een voorwiel in de plaats van het lekke achterwiel. We zijn meer dan een 1km verder als Guy het euvel ontdekt. De zon schijnt ongenadig en de Fondateur krijgt het te warm. Bing is een thermovest op zijn eigen en hij blijkt dan nog eens de volledige clubgeschiedenis aan truien onder zijn wintervest te dragen: Tente, Thermote-Vanhalst, tot zelfs keukens Remmerie zien we hem uitspelen! Camphin verschijnt aan de horizon net als de honderden campers langs het parcours. We beginnen het wereldbekergevoel te snuiven. In zijn beste Frans bekomt Le President een Libre-parcours en we kunnen voltallig met sportdirecteur en al over strook 5: 1800 m en 4****. Kevin, Pantani en Tim snellen als  een fleche uit een arc weg maar worden gehinderd door een peloton Gendarmerie die hun mannekes aan iedere hoek van het parcours posteren. Als volleerde acrobaten steken we langs de rand van de diepe grachten hotsend en botsend hun flikkekarren over.We voelen ons net als in de echte helleklassieker en vreten stof met hopen. Iedereen bereikt heelhuids het einde van de strook waar we break houden tussen de campers en intens genieten van de topklassiekersfeer. ’t Zeuneke verbroedert direct met het facebookfototeam van SKY. Terwijl mijnheer een vlag langs het parcours plant duikt hij de mobilhomekoffer in met madam. Rambo moet wreed kakken en zou dit in de Engelse camper willen doen maar dat wordt geweigerd wegens een ontbrekende milieuvergunning klasse V. Een lokale organisator komt ons vertellen dat hij jaloers is van het grote succes en spannend verloop van de Ronde van Vlaanderen en dat het parcours volgend jaar wordt aangepast naar 15 ronden over de Carrefour, wordt vervolgd….Na de groepsfoto en kennismaking met een Gendarme de St-Tropez vatten we de terugweg aan. Rambo is ontgoocheld dat we de Carrefour niet doen en reageert zich sportief af door de resterende bergpunten te pakken. Afspraak volgend jaar Philippe!!  Carrefour en de rest van het parcours tot in Roubaix is al ingepland!! Wisselkopman is SB Willy die zijn maidentrip van het seizoen meemaakt. Nog één incident galmt door radio Tour: crevaison Tim, opnieuw een achterwiel wordt door de MM vliegensvlug gestoken. Welk een club doet ons dit na: 2 achterwielen wisselen in één rit: we hebben meer reservemateriaal mee dan de volgwagen van Euskatel-Euskadi in de kasseiklassiekers!! Vlaanderen komt terug in beeld en op de laatste helling naar Bellegem hebben alleen Tim en Kurt nog jus in de kuiten. Moe maar voldaan bollen de kasseifretters Heule binnen, juist op tijd voor de uitzending op TV: 87km aan 26,2 gem. Prachtige rit in zonnige omstandigheden, de afwezigen hadden ongelijk!

President

 NVDR: herbeleef de rit op http://connect.garmin.com/activity/295236312

 

Verslag van de rit van 31 maart 2013 Ronde van Vlaanderen

Met Vlaanderens mooiste op de agenda beslisten de weergoden hun winterslaap verder te zetten in het diepvriesvak van de koelkast. We noteerden -2  aan Ten Koetshuize en dit zelfs te midden een dampkring van stomende atletische lichamen die als brullende motoren klaar stonden om Vlaanderen te veroveren. Het “zomer”uur deed er nog een ijsblok bovenop,8u was eigenlijk  7u maar men moet van verder komen dan van Zwitserland om Tinekesvrienden  tegen te houden.

De president gaf in afwezigheid van enkele prominenten (1 Zultefan,1 halftijds bpostgepensionneerde en een voltijds fiscaal gepensionneerde) de zegen Urbi et Orbi. Er werd tevens gebriefd : dagindeling,strategische aanvalspunten,bevoorradingsmogelijkheden en kwakplaatsen om de Tommekes van deze wereld te lozen. Dirk en Ronnyking bleken in een felle discussie verwikkeld over wie nu als kopman en ijsdrager zou fungeren.

De Rodaniadeun werd voor de gelegenheid vervangen door  het“Reizen doe je met Flamingo”- orkest met niemand minder dan de eeuwig jong ogende Rambo als dirigent.

Onder impuls van de MP (Martin-Pantani) trok  het  Tinekesraderwerk  zich op gang,geflankeerd door sportdirecteur Nils in het fraaie gezelschap van zijn geliefde Kimberley.

Aan een gezwind tempo ging het richting Torhout waarbij er bitter weinig nieuws te rapen viel uit de Rondecaravaan. Radio Tineke maakte enkel melding van nieuwe tandwielen en ketting op het  semi -stalen ros van Rambo terwijl er bij Kevin gepolst werd naar de toestand van zijn benen en moral  na zijn debuut in deze professionele wielerploeg. Bleek dat hij wonderwel was gerecupereerd en hij inmiddels  fel uitlijkt naar het zwaardere werk.

Alvorens aan het echte werk te beginnen werd het peloton door de technische staf tot de orde geroepen voor een breakfast zonder bed. De door Kimberley en  Nils aangereikte calorieën werden in dank aanvaard en verorberd,de helmen werden vlug nog even gekamd en opgeblonken,de buikspieren opgespannen en de winnaarsblik  opgezet want het parcours van de Ronde was zeer nabij.

We stoomden in Torhout het Rondeparcours op en werden ondergedompeld in de unieke sfeer van deze wielerhoogmis. De adrenaline steeg naar ongekende hoogtes, bloed-en suikerspiegels piekten,de blikken werden op oneindig gezet. We waren bevoorrechte getuigen van die originele Vlaamse wielercultuur. Supporters in dichte drommen aan de rand van de weg moedigden ons aan. De doortocht in Rekkem,dorp van de Ronde,bezorgde ons kippevel!  Het applaus kwam van alle kanten,de leeuwevlaggen en geelzwarte ballons vormden een erehaag,dames vielen haast in zwijm bij het aanschouwen van zoveel ontketend atletisch Tinekesgeweld. Het gaf ons vleugels,niemand voelde pijn of vermoeidheid. We reden het ene dorp in,het andere uit,telkens dezelfde hartverwarmende taferelen doorspekt met rijkelijke braadworstgeur.

Wat een feest,wat een sensatie! Bart  deed het allemaal nog echter lijken door lek te rijden als een echte kampioen : met een langzame leegloper.

Opnieuw werd een gouden bladzijde toegevoegd aan de al rijke clubgeschiedenis.

Een ferme pluim op de hoed van de parcoursbouwers die ons als hoofdacteurs volop lieten meegenieten van één der memorabelste wielerklassiekers!

Onvergetelijke rit,21 renners,70 km tegen 25,5 gemiddeld.

Tot volgende week voor opnieuw een afspraak met de wielergeschiedenis!

 

Red Philip