Verslag van de rit van 23 juli 2017 Godewaersvelde en de Catsberg

Hoogmeteoroligisch alarm aan “Ten Koetshuize” deze morgen. De President, notoir regenvestjeshater en redacteur van Meteo Tineke, is in het rennersdorp toegekomen met , jawel, een regenjasje aan. Hij heeft het Witte Huis en de First Lady verlaten midden een wolkbreuk maar aan het Park is het droog. De vraag van één miljoen luidt dan ook: krijgen we regen onderweg? Met hetzelfde flegma als Tariq Aziz destijds antwoordt de President: deze rit houden we het droog!!! Profetische woorden zal 4u verder blijken. Geen neerslag onderweg maar wel een stevige Zuidwester zorgt ervoor dat we onze guidon stevig moeten vasthouden. Slechts 9 fietsers en sportdirecteur Geert D 1 aan de aftrap  van deze bergrit richting Catsberg in regie van Geert Sioen. Voornaamste afwezige, na een uitgelopen  bacchanaal op de KVK Fandag, is onze regerende kampioen en clubverslaggever Red Philippe waardoor wat minder metaforen in dit verslag. De 2^de meest succesvolle WTC club van Heule, zijnde de Streuvelsvrienden zijn zelfs maar met 4 starters en om een voormiddagje kaarten te vermijden doen ze dan nog onmiddellijk aan atoomsplitsing in een A en B afdeling. De 2 AA’s rijden ons een tijdje voor de wielen maar we laten ons niet vangen aan hun strak tempo en laten onze 50+ diesels de tijd om op temperatuur te komen. Geert S en de President nemen de eerste 45km kopwerk voor hun rekening en het is echt beuken tegen windkracht 10 in. Stampen en stampen met de neus in de wind en net boven het stuur, net als Yzeren Briek in den tijd. Vooral de lange stukken vals plat op de flanken van de Scherpenberg vergen het uiterste van het peleton. In Macronland aangekomen bestijgen we de eerste kuitenbijter van de dag, Boeschepe berg. Club GPS Mark misbruikt zijn geografisch Masterdiploma en snijdt samen met  compaan Bart op de top  het parcours af richting Catsberg of hoe hij weet dat de kortste weg tussen 2 punten een rechte lijn is met de minste hoogtemeters. De rest daalt 100 hoogtemeters tot Godewaersvelde om er opnieuw 120 te stijgen. Beneden wordt radio Tour opgeschrikt door een boenk die van Tomorrowland lijkt te komen: chute Joost die een Richie Porteke doet door teveel rond te kijken om te  genieten van het landschap en zo van het asfalt te schieten. Hevig bloedend aan de knie wil Porfieren Joost van geen wijken weten, verzorging op de top laat hij de service medical weten en hij trekt zo een bloedspoor tot aan het klooster op de Catsberg. Later op de dag zullen bloedhonden met het schuim op de lippen telkens weer de berg opstormen, waarom? Joost mag het weten. Vooraan is de strijd om de bergpunten losgebroken en vandaag neemt Mathijs  de bolletjestrui voor zijn rekening door op iedere helling als eerste boven te komen. Een kermende Joost wordt op een rustbank omgevormd tot operatietafel verzorgd door PM/SB Willy, 50j gelukkig gehuwd met een verpleegster, de Isobetadine spat in het rond, zie foto. Na de uitgebreide ravitaillering door Service Course Geert D 1 waarvoor dank stomen we avec le vent a la poupe richting Heule. Net als Arne op de heenweg valt Joost nog eens , zei het plat, het zit hem niet mee vandaag nietwaar. De President wil het GPS truukje van de Fondateur nadoen en neemt reeds een Plugstreet als voorbereiding op de rit van volgende week. Hij moet echter nog veel leren van Mark want het peleton zet hem op het verkeerde pedaal en hij moet tussen de volgwagens achtervolgen. Arne springt aan een STOP nog op een onorthodoxe manier van zijn ros met kettingverlies tot gevolg, parcoursbouwer Geert S regelt echter alles, is niet bang om zijn handen vuil te maken en laat de ketting vanuit zijn eigen  zadel weer in het gareel lopen. In de finale richting Moorsele schendt Willy met een chasse patate het niet-aanvalsverdrag net als even later Joost met een splijtende demarrage, en dat met een reservewiel en –knie… Het wordt echter een massaspurt aan 54u met op de voorste rij Desmet Senior en Desmet Junior. Moe maar gelukkig bollen we het Tinekesdorp binnen. Een van de zwaarste ritten van het seizoen, door de stormwind en de liefst 823 hoogtemeters, dit zijn er nog 170 meer dan de rally van Stasegem!!!! Dank aan Geert S voor het prachtige parcours en de vele mooie vergezichten. 105km aan 26 gem. Proficiat aan  de moedige atleten, allen zijn vermeld in het verslag :)

President

NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/1873584284

Joost op de operatietafel Catsberg 23 juli 2017

Tinekesflandriens op de Catsberg 23 juli 2017

Petra en Dirk aan de Pont d'Arc , Gorges de l'Ardèche

Tinekesromantiek op den Aubisque

Nu de tenoren in de Tour goochelen met seconden besloot ook onze gele truidrager Piet om de spanning in ons klassement aan te wakkeren. Hij stuurde zijn vakantiekat naar de start waarop onze ervaren clubfondateur Mark niet aarzelde om de leidersplaats al dan  niet tijdelijk over te nemen. Spanning verzekerd de komende weken, want naast Mark zijn er ook nog andere kapers op de kust die op zoek naar eeuwige roem als aasgieren rondom het gele kleinood zwermen. Enkele leden van ons peloton zijn momenteel trouwens in het land van Macron  fietsgeschiedenis aan het schrijven. Zo arriveerden Kevin, David en Ringo inmiddels op hun bestemming nadat ze als eerbetoon voor Tom Simpson de Mont Ventoux overwonnen. Heroïsche prestatie die hierbij vereeuwigd werd met een schitterende foto bij het Simpsonmonument. Petra en Dirk verzamelen ook hoogtemeters in Zuid-Frankrijk. We kijken ook hier reikhalzend uit naar enig fotomateriaal.  Als club kunnen we enkel fier zijn met dergelijke Tinekesambassadeurs!

Ex-MM Pantani mocht voor de gelegenheid zijn geografische tekening in het uitstalraam plaatsen terwijl Joost als sportdirecteur in de voetsporen van de legendarische Lomme Driessens trad. Evenwel geen Carl Berteele op de motor want die geniet nu van een welverdiende vakantie in Frankrijk waar hij in alle rust  zijn hobby beoefent : laveren tussen de wieleramateurs die zich gretig spiegelen aan de echte wielertoeristen.  We noteerden ook het fel gesmaakt wederoptreden van de scherp ogende good old  Jacques.  Onze ex-secretary general toonde meteen uit welk kwaliteitshout hij gesneden is door onmiddellijk de koppositie naast Pantani op te eisen. Op machinisten staat duidelijk geen leeftijdsgrens : ervaring gekoppeld aan eeuwige jeugd! Sterk!

Pantani troonde ons mee richting Asper voor een etappe die zich aankondigde als kasseivrij en hoogtemetersarm. Gaandeweg werd evenwel duidelijk dat de sportieve geest van onze parcoursbouwer toch enkele verrassingen uit zijn helm getoverd had. Zo testte hij eerst uitvoerig onze voet-en remreflexen  door in overleg met de plaatselijke politiediensten alle lichten op rood te laten springen, vervolgens diende hij een stevige portie versgebakken kasseien op  gedresseerd met een pittig sausje van hoogtemeters. Het was zodanig hotsen, botsen, rotsen en klappertanden op Nokereberg dat Xavier zelfs even de pedalen verloor terwijl achter hem een ontketend peloton in verspreide slagorde en vuurwerksgewijs deze uit de kluiten gewassen bult achter de kiezen stak. Spektakel van de bovenste plank dat even verderop een verlengstuk kreeg toen enkele plaatselijke agrariërs de show stalen met hun suskewietattributen terwijl de grassprieten nog achter hun oren hingen.  Figuren van bij ons. De pitstop te Asper kwam als een geschenk uit de hemel. Niet alleen verwende  Joost ons daar met spacecake van de betere soort en fris opgediende drank maar gaf ook Pantani er zijn visitekaartje af. Onze perfectionist had werkelijk aan alles gedacht : sanitaire voorzieningen gekoppeld aan een voorraad WC-papier dat de nacht doorgebracht had op het dak van een plaatselijke wagen. Onze president had meteen door dat het wel om gebruikte lapjes moest gaan want anders had dit allang pootjes gekregen. Maar nog was dit niet alles! Plots kwam Arne daar te midden de marktplaats uit de kast! Hij outte zich als Esseveesupporter hetgeen onze club met een enorm probleem opzadelt vermits art. 104 quater, &3, 2^de zin van het clubreglement stelt dat het quotum van dergelijke sups (vastgesteld op 1) niet mag overschreden worden. Eén van de opties zou er kunnen uit bestaan dat SB-PM Willy kan bekeerd worden tot het KVK-supportersschap. Voer voor ons Politbureau.

In de  2^de rithelft strooiden enkele wegversperringen wat roet in het gps-eten van Wim waarop onze clubgps Mark direct voor bijstand zorgde.  We raakten alsnog terug in de heimat via de Tiegemberg en een pittige finale langs het kanaal waar Tim telkens de lont aan het kruidvat stak door middel van twee stevige cartouches. Opnieuw een heel mooie rit waarvoor dank aan Wim, de medekopmannen Jacques, Geert Sioen, Diederik en sportdirecteur Joost. 94 km, 27,8 gemiddeld, 15renners en 394hm.

Tot zondag.

Red Philip

NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/1861844307

Onze Tinekeshelden bij Tom Simpson 50j na datum

Gelukkige verjaardag Diederik! Pitstop op de Baneberg

Verslag van de rit van 9 juli 2017 Westouter

Terwijl de weermodellen van het KMI dagelijks wijzigen, paniek zaaien en verwarring stichten in de hoofden van wielertoeristen, blijft Meteo Tineke pal overeind. De voorspelling op D-5 is er telkens boenk op zodat dit geen toeval meer kan zijn. Er wacht onze president na zijn opruststelling in het grootste communicatiebedrijf van het land een schitterende carrière als weervoorspeller. Citaat : “toppie : zon, 28° en matige W-wind die goed zit voor de terugweg”. AUB zeggen ze op Club na een goal voor de thuisploeg, AUB zeggen wij voor de zoveelste Tinekesprofetie van het klimaat op zondag!

Een beetje een verweesd beeld bij de start van onze 19^de rit : bij gebrek aan een sportdirecteur beperkte de taak van de MM zich tot het noteren van de aanwezigheden. Hij was op zaterdag enkele schietgebedjes gaan prevelen bij de Heilige van de lekke banden en de materiaalpech in de hoop iedereen een zorgeloze tocht te garanderen van start tot aankomst. Murphy werd daarbij verketterd als persona non grata. Het deelnemersveld vulde druppelsgewijs de Ten Koetshuize tarmac en klokte af op een minderheidsrecord van 15 dapperen. De juridische dienst van onze club had dat perfect voor mekaar gekregen : 15 is immers de minimumbezetting om ongehinderd de ruimte op de openbare weg te mogen innemen. Hier wordt werkelijk aan alles gedacht. Ringo, David en Kevin vertrokken zaterdag voor een gigantische 7-daagse richting Zuid-Frankrijk alwaar hun echtgenotes  ongeduldig zullen klaar staan om hun helden op de massagetafel te mishandelen. Enkele Tinekesvrienden hebben deze sportievelingen begeleid, terwijl ook een beginnend vakantieverlet begrijpelijkerwijze enige sporen naliet in ons peloton. Wesley had voor de gelegenheid een rit richting Westouter uitgestippeld en na een korte briefing staken we van wal voor weer een zondagmorgen vol fietsplezier en calorieverbruik. Medekopman was niemand minder dan Bjorn, ook al een veteraan van vele wieleroorlogen en messcherp zoals in zijn beste dagen. De Westhoek herbergt niet alleen een sappig dialect en ontelbare oorlogsgraven maar staat ook garant voor hoogtemeters en bulten van de betere soort. Ongeveer vergelijkbaar met de Vlaamse Ardennen maar dan in de andere richting. Zonder het goed en wel te beseffen bevinden we ons daarmee in het epicentrum  van een wielerparadijs.

Het tempo werd van meet af aan strak gehouden waarbij de windrichting een sterke bondgenoot was. Met een minimaal energieverbruik bereikten we de Rode berg, het dak van deze etappe. Deze gigant is een fenomeen op zich, een soort beklimming in 3 verdiepingen waarbij tussendoor net genoeg ruimte geboden wordt voor inlassing van enige recuperatie. Het laatste stuk zorgt wel voor een natuurlijke selectie waarbij de gezegende klimmersbenen in het voordeel zijn. Zwoegende en zwetende atleten hijsen zich richting hemel, de kuiten ogen als ijzeren staven , bovenlichamen wiegen of dansen al naargelang het type renner, de diepe voorhoofdsrimpels dienen als labyrint langswaar het overtollig angst-en inspanningszweet zich uiteindelijk van pure ellende te pletter stort op moeder aarde. Tel daarbij het gehijg en gerochel en men waant zich in een kamp waar dwangarbeiders het beste van zichzelf geven. De top van de Rode berg deed tevens dienst als pitstop en vormde meteen het decor voor de verjaardagsparty van Diederik. Hij rinkelde meteen met volle macht de toogbel en orakelde als een volleerde belleman de zalvende woorden : “tournée générale!” Bedankt Diederik voor dit zeer gewaardeerde intermezzo en in naam van de club van harte geproficiateerd.

Tijdens de terugtocht vereerden we net zoals vorig seizoen een plaatselijke rommelmarkt met onze aanwezigheid al gebeurde dit net iets vreedzamer nu testosteronbom Pantani er niet bij was. Tussendoor maakten we ook nog de hoogtemeters van de Monteberg soldaat en likten we even aan de voet van de Kemmelberg.

Het tempo bleef sportief , niemand kende materiaalpech en zelfs een lekke band werd ons niet gegund. Een dikke pluim aan Wesley en Bjorn voor het kopwerk van start tot aankomst, 15 deelnemers, 102 km, 28,5 (!) gemiddeld en 591hm. Bedankt aan parcoursbouwer Wesley voor dit meesterstuk!

Tot zondag!

NVDR herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/1848336606

Nieuws van onze sympathieke herbergier Johan van lokaal Merlijn

Verslag van de rit van 2 juli 2017 rally Stasegem-Montroeul sur bois

1 dag nadat het grootste wielercircus aller tijden zich op gang schoot, was het de beurt aan ons eliteteam om op te treden in de moeder aller rally’s : Stasegem - Montroeul sur Bois. Daar waar meteo Tineke de kletsnatte regenVAL reeds VER op voorhand in DE in de Tourstart voorspeld had, was het op zondag ook weer boenk erop : lichte buienkans en matige ZW- wind. Regenvestjes werden meegezeuld, hier en daar doken zelfs BH’s met lange mouwen op. De SB/PM was van oordeel dat je katjes best niet zonder handschoenen aanpakt maar kon daarbij niet wegstoppen dat hij uit de witte boorden bankencriminaliteit komt. Resultaat : zijn ene handschoen had de look van een gladde verkoper terwijl de andere eerder in wurgmodus vertoefde. (zie foto hieronder) Geen zicht maar toch wel gesneden brood voor de lens van Joost, notoir lid van onze clubpaparazzi. Dit weerhield Willy er niet van zijn financiële taak ter harte te nemen en samen met Joost vormde hij een Tinekeskaravaan op 4 wielen door voorop te rijden richting Stasegem voor het vervullen van de inschrijvingsmodaliteiten. Intussen noteerden we een drukte van jewelste rond onze plaatselijke inschrijvingstafel : 23 renners verdrongen zich voor een felbegeerd rugnummer. Dat zijn er net iets minder dan het huidig aantal KVK-abonnee’s. Door de krakende boordradio had Willy 20 deelnemers verstaan waardoor de clubkas na de te ruime schatting in Gent-Wevelgem weer netjes in evenwicht was. Prima gezaai naar de zakwerk. Toeval of niet, maar het was Bart die de honneurs van de sportdirecteur waarnam. Volgens de overlevering zou dit vooral te maken hebben met kramp - en andere toestanden uit het verleden of hoe Bart intelligentie koppelt aan strategisch inzicht. We noteerden eveneens het opgemerkt wederoptreden van Tim die na enkele fietsloze weken de conditie kwam uittesten terwijl David zijn opwachting maakte met een omzwachtelde knie : tendinitistoestanden na het ronddraaien van de grote molen in Heule-Reims en terug. Een pur sang karakterman!

Zonder enig oponthoud konden we in Stasegem onmiddellijk met het grote werk starten . Onder het kopmanschap van Frederik en Geert Sioen werd er van meet af aan nogal wat brandstof verbruikt. Er werden reeds hoogtemeters geserveerd als voorgerecht hetgeen de andere gangen van ons wielermenu beter verteerbaar maakten. Ter compensatie van het hard labeur voorzag de organisatie ons wel van een schitterende landschapsarchitectuur doorspekt met slingerwegen en het betere bochtenwerk. De tenoren hielden zich trouwens opvallend kalm. Het koersgedeelte loerde om de hoek al stak de hertekening van het parcours hier toch enkele stokken in de wielen. Onze traditionele toppers schoten uiteindelijk toch enkel weergaloze cartouches af waartegen geen enkel afweergeschut opgewassen bleek. Favoriet President Martin had daarbij Tim als meester ploegmaat eeuwige roem beloofd en dat was duidelijk niet in dovemansoren gevallen. Schitterende koers waarbij net achter de kopgroep Willy blijk gaf van een superconditie en koersinzicht. De president-fondateur van zijn kant maakte maximaal gebruik van zijn parcourskennis en bereikte in economymodus Montroeul – sur-Bois. De welverdiende pitstop leverde unieke beelden op : alle Heulse clubs bleken plots verbroederd rond de spijs-en dranktafel die nog aangevuld werd door enkele speciallekes van onze sportdirecteur. Bedankt Bart!

Met kuiten bol van spanning en longen volgeperst met gezonde boerenlucht konden we de terugtocht aanvatten. Daarbij veranderde het kopmannendecor van samenstelling : Piet nam de plaats in van onze berggeit waarna even later ook Frederik afgelost werd door Pantani. Puik werk van onze locomotieven!

Het parcours bleef heel sportief, in zoverre dat zelfs de man met de hamer letterlijk en figuurlijk in de velden ronddwaalde. De snoodaard mepte er genadeloos op los maar kon geen enkele Tinekesvriend middendoor klieven. In de finale schoot Tim nog een ultieme cartouche af alvorens als een volleerde trapezist tussen zijn kader te gaan hangen. Sterke prestatie na een korte sabbatperiode!

Traditioneel fantastische rally en een pluim voor ons deelnemersveld dat blijk gaf van een meer dan puike conditie.

23 renners, 108 km, 27,4 gemiddeld en 644hm. Tot zondag!

Red Philip

NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/1834953140