Verslag van de rit van 24 maart 2019, Zeveren bij Deinze

Zondag 24 maart 2019 : Ten Koetshuize baadt in het zonlicht en heeft iets weg van een oase, een vruchtbare plek in de woestijn dus. Het machtige middenplein straalt een overdonderende maar vredige rust uit die slechts af en toe  onderbroken werd door het gezang van enkele vroege maar goedgemutste vogels. Aan de rand van deze majestueuze plek verzamelden druppelsgewijs 20 okselfrisse Tinekesvrienden –en vriendinnen om de reeds  4^de rit van het seizoen onder de pedalen te duwen. Sportdirecteur en strafpleiter Arne  had het zitje aan het stuur van de volgwagen gedelegeerd aan zijn neef terwijl Diederik zijn eigen artisanaal product – Dieter junior – meetroonde naar de start. De pers kon niet achterhalen of het hier ging om een test van enig spierversterkend middel. Misschien was het enkel de bedoeling om een tandje te laten bijsteken? De modus vivendi van deze club kan als voorbeeld dienen voor politici die niet weten hoe de demografische evolutie van de bevolking aan te pakken : verjonging is het antwoord hierop.

Daarnaast noteerden we de opvallende afwezigheid van onze op hoogtestage vertrokken geletruidrager en clubgps Mark die zo zijn felbegeerde kleinood in de handen duwde van nonkel Marc. Je moet Mark of Marc heten om bij ons de last van het leiderschap te kunnen torsen.

Een messcherpe Simon nam ons op sleeptouw voor een tocht naar de enige echte plaats waar we ons 100% thuis voelen : Zeveren! Het is ronduit verbluffend hoezeer de verschillende ritarchitecten ons telkens weer langs nieuwe en verrassende wegen brengen. Het was aanvankelijk fel inbeuken tegen de strakke wind terwijl er een zeer sportief tempo werd op na gehouden. Langs krinkelende en  kronkelende wegen maakten we langzaam maar zeker  terreinwinst richting the place to be. Tot Fanny het moedige besluit nam om haar nagelnieuwe  vehikel (een pareltje!) te showen door op een strategische manier alle lucht uit haar achterwiel te laten ontsnappen. De prijs voor de eerste lekke band van het seizoen was hiermee een feit en als beloning kreeg Fanny een leger van helpende handen om zich heen. De kwaliteitsreservewielen van de club bleken volledig compatibel te zijn met de nieuwste fietssnufjes : klasse!

Enkele onverwachte parcourshindernissen stuurden het Garmintoestel van Simon even in de war maar de parate wegkennis van onze ritarchitect loste dit euvel probleemloos op. De enkele extra km’s zorgden voor een verhoogde staat van paraatheid in het peloton en werkten zo spier- en conditiebevorderend. Even later werd de president het slachtoffer van een doorstuik. Murphy was ooit werknemer bij de PTT. Putje graven, Tentje zetten en Tukske doen. Alleen was de onverlaat zijn tentje vergeten te zetten waardoor de gecamoufleerde put aan het oog van de president onttrokken werd. Ook hier werd er vlot van wiel gewisseld en werd het oponthoud tot het minimum minimorum beperkt. Even voorbij Deinze kwam de verdiende pitstop net op tijd : rijsttaartjes en suikerwafels streelden onze smaakpapillen en vulden de energiereserves doeltreffend aan. Bedankt Arne! Kevin ontpopte zich ondertussen tot een echte MM en voorzag het wiel van Fanny van een nieuwe luchtkamer. Als beloning kreeg hij km’s krediet en een doos vol goeie punten van Fanny!

De ingrediënten van de terugreis bestonden uit zijwind en waaiervorming waarbij de inmiddels opgewarmde lucht langsheen onze atletische lijven vrij spel kreeg. Arne gaf nog een demonstratie van zijn in het tussenseizoen verorberde cursus “surplacen voor dummies”. Gelukkig had de voorzitter het maneuver tijdig doorzien en zorgde zijn hand in extremis voor een smoutzachte landing van Arne. Maradonna maakte ooit gebruik van de hand van God, bij de Tinekesvrienden is de hand van de president het goddelijke wapen bij uitstek. Een dankbare Arne deed zijn bolide - tot groot jolijt van de omstaanders - een handenstand uitvoeren. Schitterende rit die door iedereen vlot verteerd werd. Bedankt Simon voor dit bewogen kunststukje!

89 km, 27,5  gemiddeld  en 220 hm.  Tot zondag om 8u!

Red Philip

NVDR: herbeleef de eerste 75km van de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/3494874740

Verslag van de rit naar St-Juliaan bij Ieper, 17 maart 2019

17/03/2019 verslag 3^de rit WTC Tinekesvrienden

Het begon allemaal met een goede voorbereiding van onze voorzitter Martin met de laatste instructies van uur en weersvooruitzichten via WhatsApp om vandaag met 15 man te starten aan de derde rit van het seizoen richting St Juliaan onder leiding van Kevin geflankeerd door Jan.

De dames waren spijtig genoeg afwezig, maar werden gecompenseerd door de jonge garde. Robbe Deceunynck, zoon van Piet, reed mee in het peloton terwijl Emile Dubois, zoon van Diederik, had plaatsgenomen achter het stuur van de volgwagen zodat vader, die naar eigen zeggen al 100 jaar niet meer had gereden (beetje overdrijven mag altijd) en reeds spinnenwebben tussen de wielen had. En ere wie ere toekomst want Emile was’s morgens vroeg om 7.00 uur reeds achter verse rijsttaart geweest en dan ook nog bij onze sponsor bakkerij Soete.

Spijtig genoeg konden we vandaag, met grote uitzondering, geen beroep doen op onze fantastische verslaggever Philippe en moest er op zoek gegaan worden naar een Chinees vrijwilliger.

Timing is everything, een hand opstekend gebaar naar collega wielrenner werd al snel geïnterpreteerd als vrijwilligheid om het verslag te schrijven. Maar volgens Martin was dit eerder een kans voor 15 minutes of fame aangezien het verslag online voor de eeuwigheid zal zijn (het is maar hoe dat je het aan de man brengt J).

De weergoden waren ons gunstig gezind om met mooi weer beukend tegen de wind onze rit van ± 70 km aan te vatten. De kopmannen Kevin en Jan zijn er onmiddellijk ingevlogen, iets te geweldig volgens sommigen, maar het was een mooie en goed voorbereide rit waarbij Kevin af en toe als een echte verkenner naar voor spurtte om de veiligheid van de groep te waarborgen. Xavier polste bergop nog even naar de conditie van de concurrentie en de betere van het peloton mochten zich eveneens nog even uitleven om daarna in schoonheid in groep te mogen eindigen. Het was een rit zonder incidenten al zorgde een jonge joggende hinde op het einde nog voor het nodige tumult.

Ik had de eer en het genoegen om bijna naast iedereen eens te rijden, het logische gevolg van het afzakken van de tweede naar de laatste positie, maar alles voor het verslag uiteraard.

Het beeldmateriaal staat op WhatsApp en voor dat Geert en Marc, frisgewassen met hun echtgenotes aan den toog van den Hert aan het genieten zijn van een frisse pint, zit het verslag al in de mailbox van onze webmaster. Zeg nu nog eens dat de Limburgers traag zijn!

Dank aan allen voor de geslaagde editie en om in het West-Vlaams te besluiten;

“we zen a weireldploegsje”

Verslaggever van dienst

Jo Decoutere

Sfeerbeelden van de rit naar St-Juliaan bij Ieper 17 maart 2019

Verslagske van de fietswijding en ingekorte stormrit 10 maart 2019

EH Pastoor en de Internationale pers staan beteuterd te kijken naar de povere opkomst voor onze traditionele fietswijding. Dwars door storm en regen dagen slechts 5 Tinekesvrienden op, gelukkig zijn er ook enkele Streuvelsvrienden en sympathisanten op de jaarlijkse afspraak om de breedbeeldfoto's te vullen. Oa de herstellende Johan Bruynooghe en de immer minzame oude krijger-Tinekesvriend Gaspar laten zich besprenkelen met het overvloedige wijwatervocht.
Iedereen is onder de indruk van het doorgesijpelde nieuws over de zware val van Klaas bij de Girotocht de dag ervoor. We duimen voor Klaas, veel courage aan familie en vrienden in deze moeilijke tijden.
Veiligheid voor alles en dus Extreme weather protocol, ook bij de Tinekesvrienden. Voor de 2de keer in de geschiedenis van onze roemrijke club wordt de rit uit veiligheidsoverwegingen ingekort. Code Oranje voor stormwind die vooral na 10u30 zal actief zijn, de rit wordt beperkt tot maximum 2u. De President kwam alleen voor de wijding en foto, Fondateur Mark, Geert Depoortere, Nonkel Marc en Frederik banen zich gezegend en wel door weer en ontij voor een ritje van 48km. Volgens radio Tour raken ze tot in Komen en vlammen ze gejaagd door de wind terug richting Heimat.
Volgende week beter

President

De Flandriens van de ingekorte stormrit van 10 maart 2019

Verslag van de eerste rit van het seizoen: ontbijt en dan naar Linselles 3 maart 2019

We zeggen en schrijven 3 maart 2019 : kriebels in de buik bij de echte wielerliefhebbers want de Tinekesvrienden trappen hun langverwachte seizoen af. Primeur in de geschiedenis van de club : iedereen werd uitgenodigd voor een kosteloos en uitgebreid ontbijt in onze thuishaven, ’t Merlijntje.  Hoe donker is donker trouwens? Op een moment dat de burgerlijke schemering overging in de nautische schemering repten 16 dapperen zich richting Gullegem. Het wolkendek zag somber en grijs, het wegdek vertoonde hier en daar duivelse sporen van hemelvocht : we leken op weg naar een voormiddag in dekselse weersomstandigheden. Onze SB/PM verwelkomde iedereen onder het motto “Willy wordt Billy”  in een soort Oosterse klederdracht voorzien van een koninklijk kroonachtig iets : geniale en sfeervolle zet, only @ Tinekesvrienden!  De gespreksonderwerpen varieerden van wattages over Stravahoogtemeters tot de onvermijdelijke topprestaties van ex-boeren Teddy en Lepoint bij de voetbaltrots van Kortrijk. Billy stond erbij en keek ernaar.

De pistolets, boterkoeken en toespijs werden vlot verorberd en om klokslag 8:30 gaf parcoursbouwer Petra (nog een primeur!) het startsein voor een tocht die al direct internationale allures kreeg : naar Linselles in la douce France. Coach, mentor en echtgenoot Dirk ontpopte zich voor de gelegenheid als clubfotograaf en  vereeuwigde ons peloton op de gevoelige plaat.

De weergoden schoten de ene regencartouche na de andere af, de windhanen op de kerktorens maakten pirouettes van 360 ° en de Tinekesvrienden-en vriendinnen laveerden als behendige en volleerde waterkiekens tussen al deze ontketende natuurelementen heen. TripAdvisor Kevin volgde de wegaanwijzingen van Petra nauwgezet op en pureerde op Merckxiaanse wijze de wind in hapklare en zacht verteerbare brokken.  De president van zijn kant gaf gas op zijn mountainbike en maakte als ervaren krijger van vele wieleroorlogen handig gebruik van de waaiervorming.

Vooraan viel ook een messcherpe Fanny op die al blijk gaf van uitmuntende benen nu ze tevens de conditie met de Girobende onderhoudt. Vrouwelijke klasse op 2 wielen!

In Linselles werd een korte plasstop gehouden waarna een ontketend peloton richting de thuishaven zwom/fietste. Petra toverde nog een portie kasseien uit haar helm en overgoot het geheel  met enkele pittige hoogtemeters. Onze clubgps en regerend kampioen Mark kon amper nog puffen en worstelde met een weerspannige maag nadat zijn tikker in overdrive was gegaan. Even verderop ontpopte hij zich echter opnieuw  tot de karaktermens zoals we hem kennen en doorploegde hij op magistrale wijze de vlakke kilometers. Piet had inmiddels de debatten van Kevin overgenomen en troonde ons mee richting de heimat.

Bewogen eerste rit in heroïsche omstandigheden en Flandrienweer pur sang. Nat maar gelukkig konden we nog ruim voor de middag onze wederhelften verblijden met een afgetrainde lijf en een Briek Schottelook.

56 km, 26 gemiddeld, 14 fietsers en 180 hoogtemeters.

Tot zondag om 8:30 aan Ten Koetshuize, fietswijding inbegrepen.

Red Philip

  

Sfeerbeelden ontbijtrit Linselles 3 maart 2019

Willy werd Billy