Verslag van de alternatieve rit naar Langemark op 25 mei 2025
Wind noch regen kunnen de Tinekesvrienden deren – naar Langemark 25/05/2025
Op een druilerige ochtend waar zelfs de eenden zich afvroegen of het niet beter was
om binnen te blijven, verzamelden 9 onverschrokken Tinekesvrienden op Heule
Platse . Na nachtelijke bestuurlijke kopbrekens in aanloop naar onze volgende
Tinekesheldentocht tackelde onze President samen met Geert als een volleerde
regendribbelaar alle onheilspellende weersvoorspellingen door de geplande rit van
berggeit Geert naar Montroeil au Bois om te tunen tot een perfect alternatief voor
een doorzopen regenrit. In de ochtendlijke uren maakte hij nog levendevers een ritje
van ca 75 km naar Langemark , met eerst de wind op kop, om dan in volle vaart de
terugweg te kunnen inzetten. Tactisch meesterschap en opnieuw blijk van een
ongeëvenaarde clubliefde.
Na wat bestuurlijke kopzorgen , hadden blijkbaar de leden ook wat vestimentaire
vraagtekens. Met of zonder windstopperke ? Korte broek of lang ? Hoeveel laagjes
waren er nu nodig tegen slecht weer ? Stante péde placeerde onze President een
ware boutade in de groep : “er bestaat geen slecht fietsweer, er bestaat enkel slechte
fietskledij “. Tja, daar valt inderdaad geen speld tussen te krijgen. Ook aan de start
kwam onze Jo nog aangeschoven , echter in een volledige miscast van kledij en
fietsuitrusting.(zie foto) Blijkbaar is Jo zich nog “in den duik” aan het voorbereiden op zijn
spectaculair wederoptreden bij de A - ploeg van de Tinekesvrienden . We hopen met
zijn allen dat dit snel het geval zal zijn.
Na zijn zaterdagse zijsprong met zijn MTB op Sente startte Mathijs meteen als een
bezetene op kop van de groep. Als een jonge god vloog hij over de natte wegen —
tot zijn dijspieren ter hoogte van Moorslede besloten dat het genoeg was geweest.
Midden in een heroïsche inspanning werd hij plots getroffen door de gevreesde
fietskwelling: krampen in stereo. Hij vloekte in vijf West-vlaamse dialecten terwijl hij
met gespreide benen van zijn fiets strompelde als een cowboy na een mislukte
rodeorit. Gelukkig verkeert Matthijs in dermate bloedvorm dat hij na dit pijnlijk
intermezzo in ijltempo en als een ware tempobeul, terug het gebeuk en gesleur
tegen de wind in kon verder zetten.
Bij het naderen van Staden moesten Joost en Frederick toch even slikken — de
passage en herinnering aan hun fameuze val drie jaar geleden flitsten door hun
hoofden als een thriller-flashback. Gelukkig bleef het dit keer bij spastische
grimassen en geen luchtacrobatiek.
Intussen maalden we in strak tempo onze winderige kilometers af, en naderden we
na een staaltje synchroon-waaierrijden het keerpunt vanwaar de wind vanaf dan
krachtig in onze rug blies. Het tempo ging daarna logischerwijze met een ruk de
hoogte in , dit onder steeds sterker piepende zonnestralen.
Aan de Polygone werd nog gauw een pauze genomen — zeg maar: de laatste kans
om stiekem een banaan of druivensuiker naar binnen te smekkelen. Want daarna
werd het menens. De snelheid zakte geen moment meer onder de 35 km/u. De
benen maalden, de harten bonsden, de fietstellers smolten bijna. Ja hoor, de
Tinekesvrienden zitten stilaan op kruissnelheid. De zware ritten van juni? Laat ze
maar komen, we vreten die op met huid en haar.
Ondertussen horen we via onze trouwe zender, Radio Tineke FM, dat Siemen en
Matthias ergens in de Ardéchoise hun klimbenen oppoetsen. Naar verluidt hebben
Franse cols inmiddels schrik van hen. En Patrick? Die houdt de Tinekeseer hoog
onder een Spaanse zon, vermoedelijk met zonnecrème factor 50 en een bidon
sangria (of was het sportdrank?). Tinekesvrienden: lichtjes gek, maar altijd in vorm.
Langs vertrouwde wegels via Ter Hand en Moorsele bolden we weer voldaan
binnen en hadden de slechtweercoureurs alweer eens ongelijk gekregen. Het was
een sportieve en zeer plezante rit met dank aan arrangeurs Martin en Geert.
Tinekesvrienden versus wind en regen : 1 – 0 ; klinkende overwinning !
Tot volgende week voor onze tweede rit op verplaatsing naar Gavere onder de
deskundige leiding van de Fondateur, Marc.
9 deelnemers, 74 km, 27.2 km/u gemiddeld.
Joost
Verslag van de koffierit naar Doornik en Froidmont op 18 mei 2025
Na de succesvolle uitstappen naar buitenlandse oorden (Frankrijk, Nederland) werd nu
geopteerd om onze Waalse vrienden met een bezoek te vereren en had de voorzitter hoogst
persoonlijk een rit uitgestippeld naar en rondom Doornik.
Maar naast het wielernieuws was er belangrijk extra sportief, zelfs historisch nieuws: op 18
mei vierden eminent bestuurslid Philippe en An hun 40-jarige huwelijksverjaardag. 40 jaar !
Moeilijk te vatten maar wat een prestatie! Nauwe verwanten getuigden dat het koppel in die
periode uiteraard op een roze wolk leefde en Philippe fluitend door de straten liep en
voortdurend de toenmalige hit van dat jaar met name ‘I got You babe’ van UB 40 ten gehore
bracht terwijl An vooral gecharmeerd was door dat andere nummer uit de toenmalige
hitlijsten, met name ‘Like a virgin’ van Madonna . En om u een nog beter beeld te geven hoe
lang dit geleden is… Zelfs Mark was toen zelfs nog geen lid van de Tinekesvrienden !!!! In
elk geval namens de club: van harte proficiat ! ! !
Maar nu opnieuw naar de realiteit. Het is nog weinig gekend bij het grote publiek maar zoals
in het onderwijs worden door de club nu ook buitenlandse projecten georganiseerd om onze
leden cognitief, psychosociaal én sportief naar een hoger niveau te tillen. Zo was Xavier nog
maar terug van Mallorca en was Arne afwezig om de hellings- en lastigheidsgraad van de
Mont Ventoux aan den lijve te ondervinden.
En er werd ook gefietst en hoe ! 10 leden tekenden present. Droge omstandigheden maar
koude wind leerden ons algauw dat we niet diezelfde klimatologische gunsten gingen krijgen
als verleden week. Aan een mooi egaal tempo en met de wind in de poep ging het richting
land van Bouchez en Magnette. Weinig opwinding, veel gekeuvel tot Siemen bewees dat hij
het ‘hoe hou ik mijn fietsbril op mijn neus’ nog niet volledig onder de knie heeft. Even werd
gedacht dat wij de tourkaravaan kruisten die met allerlei prullaria gooide maar neen, het was
wel degelijk de bril van Siemen.
Richting Doornik en de omgeving van de Saint-Aubert, dat weten we allemaal, betekent niet
te onderschatten glooiingen en zo was Froidmont de eerste echte kuitenbijter maar het is
een geruststelling dat onze leden voldoende conditie hebben om deze bult moeiteloos te
verteren.
Na enkele mooie ommetjes rond Doornik en gedokker op de plaatselijke kasseistroken die
gul verspreid liggen rond de stad werd even halt gehouden. Om de lokale economie en de
plaatselijke horeca te ondersteunen, had onze voorzitter van de raad van bestuur het
mandaat gekregen om een traktaat te geven op de overigens erg mooie, propere markt van
Doornik waar zich alweer heel boeiende gesprekken ontwikkelden. Alleen viel Xavier aardig
uit de toon met de melding dat Clovis hier gedoopt was. Nu mag hij alles afweten van
dividenden, obligaties, aandelen koersen, activa, passiva, rentevoeten, enz…. zijn
geschiedkundige kennis is beneden alle peil. Clovis is verdorie gedoopt in Reims !
Binnenkort vertrekt dan ook een brief naar de top van de KBC met de vraag om het
personeel bij het opstellen van Persoonlijke ontwikkelingsplannen niet alleen kennis bij te
brengen over financiën maar dat ook een minimale kennis aan parate, historische kennis in
de bijscholingen dient opgenomen te worden!
Eens de koffie en de bijhorende koffie- of chocoladekoek verorberd, ging de terugweg eerst
via de Schelde om dan over te schakelen naar meer vertrouwde op-en-neer-toestanden die
ons scheidden van onze vertrouwde thuisbasis.
De rit werd afgesloten met een buitengewoon genereus gebaar van ons bestuur want er
volgde voorwaar een tweede traktaat in ons clublokaal en zo werd een heel mooie rit
afgesloten met een even mooi einde.
Bedankt aan de parcoursbouwer voor deze mooie tocht met 10 deelnemers, met een afstand
van 92 km aan een gemiddelde van 26.0 en 474 hoogtemeters. En nu op naar zondag
voor de Geertrit richting Montreuil-au-bois!
Yvan
Verslag van de rit op verplaatsing Oostkamp - Cadzand van 11 mei 2025
Het is de periode van de schoolreizen en de Tinekesvrienden kunnen hierbij uiteraard niet achterblijven. Dit seizoen fietsen we liefst 4 maal op verplaatsing en dit op democratisch verzoek van de leden tijdens de Algemene Vergadering. Op verplaatsing betekent dat we de startplaats verleggen van het standbeeld van Tineke naar een strategisch gelegen punt om zo nog meer nieuwe baantjes onder het rubber te kunnen schuiven. Vandaag al onmiddellijk een topper op de agenda: Een nieuw land en 100% nieuwe onbefietste wegen in de rijke geschiedenis van onze geliefde club. In Frankrijk waren we al menigmaal maar nu steken we de grens over naar Nederland met een bezoek aan de badstad Cadzand in een regie van klimgeit Geert. Ik hoor je al denken, allemaal goed en wel maar op verplaatsing met horden wagens betekent een grote CO2 uitstoot en een immense ecologische wielafdruk. Maar hier heeft het bestuur natuurlijk ook over nagedacht. Niet alleen werd er deze week onder de leden massaal geappt om tot een maximale carpooling te komen, 3 dappere Tinekesvrienden hadden de courage om de afstand naar Oostkamp met het carbonnen ros af te leggen met vertrekuur om 6u10 te Heule!!! Bij deze een eervolle vermelding voor Matthias, Paulo Jorge en Joost in het gulden boek van de Tinekesvrienden! En om het onderlingen appen voor de volgende reizen te beperken heeft het departement ICT van onze club, ttz Joost beloofd om hiervoor een hoogtechnologische applicatie te ontwerpen in de stijl van de VF toepassing. Aan de sporthal De Valkaart verzamelen 13 welgezinde fietsvrienden wat een heel mooi aantal is gezien de feestdag van alle moeders. Geert en Sterke Jan nemen gezwind de leiding en na enkele kilometers fietsen we reeds door de groene polders, het is stralend zonnig weer en het is genieten van het landschap. Fietsen in de polders is als schilderen met de wind — elke trap op de pedalen veegt een nieuwe streep vrijheid over het eindeloze doek van groene weiden en zilveren sloten.
Het is alsof je door een zee van gras golft, waarbij de rietkragen als fluisterende zeilen langs je schouder meebewegen. Elke boerderij aan de horizon knipoogt naar je als een oude vriend, en de slingerende dijkwegen voelen als de zinnen van een verhaal waarin jij de hoofdrol speelt — licht, zorgeloos en oneindig nieuwsgierig. Het is alsof je vleugels krijgt, maar dan aan twee wielen. Al snel bollen we Nederland binnen en houden we een fotostop in het middeleeuwse Aardenburg wiens geschiedenis teruggaat tot de Romeinse tijd. Aan de stadspoort is er zelfs een reuzegroot schilderij van de Kampioenenviering van 1642 te zien, zie foto hieronder. We zetten de reis verder en kijken reikhalzend uit naar de beloofde passage door de duinen. We zien borden staan met Cadzand- Bad en plots duikt een steile helling op die zich door het zand slingert. Klimgeit Geert heeft zijn naam niet gestolen, in dit vlakke land toch een helling vinden waarop zelfs een Strava segment is gelokaliseerd met de hoogst originele naam "Duinklim Hoogduin" , 90m aan 4%! Boven gekomen zijn de kreten van bewondering niet uit de lucht , waw en wow! Schitterend zicht op de Noordzee , de duinen en de imposante vrachtschepen . Aan de overkant van de Westerschelde zien we Zoutelande blinken in de zon. We fietsen verder door de duinen op een zeer comfortabel fietspad tot we aan de haven van Cadzand eindigen. Prachtig badstadje en wat opvalt is de overweldigende rust die er heerst, en dit op slechts 5 km vogelvlucht van Knokke dat op hetzelfde moment wordt overspoeld door frigoboxtoeristen. Tijd voor een iconische groepsfoto en Joost doet onmiddellijk een screening en strenge selectie onder een clubje amateurfotografen die daar doelloos staan te lummelen. De Chinese vrijwilliger legt ons onder zachte dwang vast op de gevoelige smartphone plaat, zie foto's hieronder. De terugweg wordt aangevat met de wind in de rug en de snelheidsmeter duikt niet meer onder de 34. Het tempowerk van Geert valt op, is dat zijn nieuwe fiets die het verschil maakt? Het gerucht dat er een Cancellaramoteurke in zit wordt onmiddellijk het ventiel ingedrukt. We bezoeken nog schilderachtige plaatsjes zoals het historische Damme en de legendarische Sifon waar de Damse Vaart het Schipdonkkanaal en het Leopoldkanaal kruisen. De finale heeft plaats aan de rand van Brugge en waar we eerst lange rechte stukken fietsten is het nu van krinkeldewinkel, we vlammen van bocht naar bocht onder de deskundige en veilige leiding van local hero Nico. Dankbaar voor al dat moois landen we terug op de parking van De Valkaart. Een welverdiende daverende staande ovatie komt Geert te beurt, een superrit en perfectie organisatie waar hij veel werk en zelfs een dag verlof in stak, dikke merci Geert voor zoveel clubliefde!!!
90km aan 26.4 gem en 141hm
President
Verslag van de bergrit richting Klijpe (Ronse) van 4 mei 2025
Rit 10 al van ons Tinekesseizoen. Reeds een derde van het seizoen 2025 hebben
we achter de rug en aan de top van ons klassement hebben Jorge en Champ 2023
Yvan hun nek uitgestoken om te gaan lopen met de oppergaai . Nog geen enkele rit
misten deze 2 kanjers, waarvoor nu al een welgemeende proficiat. Sterke start alvast
!
Na een ritje in Zuid-Westelijke richting naar Wulvergem presenteerde het bestuur nu
een rit in de tegenovergestelde windrichting naar de heuvels van de Vlaamse
Ardennen.
Aan de start blij weerzien met club-gps, Bing , bijgenaamd Mark die na een E-ski
avontuur in Zwitserland een verkeerde kniezwengel had gedaan na een
imitatiepoging van Kate Ryan’s ’s songfestivallied “je t ‘ adore”. Zijn “Je t’adore” naar
Veerle toe nam dermate proporties aan dat zijn knie het welletjes vond en ter plekke
nog dienst weigerde.
Verder aan de start zagen we dat ons Tineke , na het zakken van haar
spaghettibandje, blijkbaar door de verkeerde mannen was toegetakeld. Na de wilde
festiviteiten van Café Mangé de avond ervoor kreeg Tineke carnavaleske attributen
opgespeld die het ergste deden vermoeden. Hopelijk wordt de zedenpolitie hier
stante pede opgezet om alles uit te klaren.
Aan ons Tineke wordt namelijk niet geraakt. Simpel.
Net na de start sloot in de staart van het peloton ook nog Cies aan , voor een rit
waarbij de onweersdreiging nooit ver weg was en de temperaturen een stevige duik
naar beneden gemaakt hadden.
Na een vlakke aanhef via Beveren Leie, Desselgem, Waregem en Anzegem dook
plots de Bomstraat op; een eerste pittig bommetje langs de flanken van de
Tiegemberg als waarschuwing voor wat komen zou . Het was de start van een
opeenvolging van kuitenbijters tot Top of the Bill – de oude schrikbarende Kwaremont
opdoemde . Het sein voor Mark en Cies om voor het gezang in de hoogmis de kerk
te verlaten en per direct de horizontale zachtheid van de salonzetel op te zoeken of
om tijdig van de wilde frisheid van zijn wekeljks zondagaperitief te genieten, nietwaar
Mark ? De conditionele opgelopen achterstand speelde hen blijkbaar toch te veel
parten. Welkom terug aan beiden voor de vlakkere rit van volgende week.
Na het gedokker en getsjool op de Kwaremont konden we op krachten en adem
komen in het vredige gehucht Klijpe , keerpunt en heimat van onze Arne , waar hij
als jochie 5 jaar misdienaar geweest is . Zijn dagelijkse gebeden waren dit jaar iets
teveel naar de kant van de boeren uit Zulte Waregem gevlogen en te weinig naar het
arme KVK , dat in vrije val rechtstreeks naar een lagere divisie tuimelde.
Na de welverdiende pauze stond nog een steile klim (11%) op het menu via de
flanken aan de Waalse zijde van de Kluisberg die voor ondergetekende toch het wit
uit zijn ogen perste. Heerlijke brokjes wel voor de klimliefhebbers in onze club die
zich ten volle konden uitleven .
Na al dat klimwerk , werd het tempo nog eens fel opgevoerd langs de Schelde waar
we in waaiervorm door de wind kliefden onder impuls van sterke Xavier en Jorge.
Het verwoestende tempo zorgde er wel voor dat enkele leden het snot uit hun neus
gewaaierd werden.
In Bellegem werden nog de laatste heuveltjes in onze achterzak gestoken met o.a.
een klimmende gravelstrook (zie foto hieronder), vast op het menu van onze President tijdens zijn
winterse MTB- tochten. Wisten jullie dat onze President zijn hartslag maniakaal op
Strava laat registreren , niet alleen tijdens zijn fietstochten, maar ook tijdens zijn
tweewekelijkse karwei van het gras afrijden in Wevelgem ? Kwestie van sluitend
bewijsmateriaal te kunnen voorleggen aan Annick die ook vanop afstand haar man
in de gaten dient te houden. Je weet maar nooit …
Dat we een club zijn die prachtige ritten maakt in de 4 windstreken wisten jullie al,
maar ook dat er voor voldoende afwisseling wordt gezorgd want na een rit vol
hoogtemeters neemt Geert ons volgende week voor een vlakke rit naar Cadzand ,
met startplaats in Oostkamp. Een volledig nieuw parcours in primeur aan ons
firmament waar we op moederdag veel gaan kunnen napraten aan de gebruikelijke
koffietafel .
Tot volgende week, meer info volgt nog via de gebruikelijke kanalen.
Joost
11 deelnemers, 89 km , 25 km/u, 603 hm
Abonneren op:
Posts (Atom)