Verslag van de rit naar Ichtegem annex barbecue op 24 augustus 2025

Heuleplatse 24 augustus 2025 om 7:21, schaarsgekleed Tineke staat te rillen van de kou, de eerste Tinekesvrienden komen warmaangeduffeld aangebold met ijspegels aan de neus, vervroren autoruiten flankeren de Platse. De opwarming van de aarde neemt vandaag een snipperdag , het kwik komt amper boven het nulpunt uit en dat laat zich voelen, verwend dat we zijn na een superzomer. Liefst 16 atleten tekenen al bibberend het startblad waaronder niemand minder dan sponsor Hans die uiteraard niet mag ontbreken op de "Heulius Classic" . Padelenthousiast Hans zal voor de eerste maal dit jaar de 50km al fietsend overschrijden en hij zal deze uitdaging vlot verteren, op de kleine molen als een echte "pedaleur de charme", type Hugo Koblet en Jacques Anquetil. Belangrijke dag voor onze geliefde club vandaag, toprit naar de wielergemeente bij uitstek Ichtegem waarna aansluitend een luxebarbecue voor leden, oud-leden en familie. Ritarchitect Diederik trekt na een gesmaakte veiligheidsbriefing samen met Frederik het peleton op gang richting noord. Trappend genieten we van de opkomende zon en het platteland, badend in een zee van pasteltinten. Diederik dribbelt de rijksweg van Roeselare met een schijnbeweging à la Kevin De Bruyne met behulp van nieuwe veilige fietswegen, -bruggen en -tunnels. We zien de naamborden van Beveren en Kortemark passeren tot we plots beginnen te klimmen tijdens een vlakke rit! De legendarische Poggio van Ichtegem wordt onder ons rubber geschoven, top op 40m boven de zeespiegel. Boven hijgen we het uit en observeren het schitterende panorama met de kustappartementen en oceaanstomers aan de horizon. Van klimmen in de zon krijg je warm en de vestjes worden uitgespeeld. Koukleum en 75% Spanjaard Patrick verzamelt dankbaar het overbodige textiel en trekt die één voor één over zijn andere 11 laagjes ondertruien, wintertruien, windvestjes en dergelijke. Na een halsbrekende afdaling bereiken we de Markt van Ichtegem met een pitstop in het legendarische wielercafé annex museum Café De Hert. Iedereen is onder de indruk van de wielergeschiedenis die het interieur van de gelagzaal vult (zie foto's hieronder), net als van enkele lokale stripfiguren die aan hun eerste zondagspintje nippen. Geboren en getogen Ichtegemnaar Hans trakteert met een tournéé general en antwoord met een vlammende professionele repliek op de schamele commentaar van sommige onverlaten over het kunstwerk op 2 wielen die de Markt op roestige wijze siert en een eerbetoon is aan de lokale wielerheld Richard Depoorter. Richard wie? Allez zeg, supertalent, won 2 x Luik-Bastenaken-Luik en stierf jammer genoeg een tragische dood tijdens de Ronde van Zwitserland in 1948 toen hij in een onverlichte tunnel werd overreden door zijn eigen volgwagen, Mark de Fondateur herinnert zich het nog levendig. Na deze culturele tankbeurt spoeden we ons richting heimat tot plots enkele Portugese vloeken het luchtruim teisteren, foda, foda, foda!!! Jorge Paulo kampt met een pneu furado , kortom furo of leegloper. Dju toch, en waren net zo goed bezig. Wanneer de nood het hoogst is, is berggeit Geert nabij. Uit zijn achterzakje tovert hij een piepklein multifunctioneel apparaat dat een elektische fietspomp - compressor blijkt te zijn , uitgerust met manometer en al! Zoemend als een drone wordt de luchtkamer gevuld met de Iberische glimlach. Deze luchtige reparatie zal zich nog tweemaal herhalen maar Jorge Paulo komt veilig op zijn originele banden terug thuis. De kerktoren van Heule komt in zicht en na pittige versnelling in de Wittestraat vlammen we het terras van De Zoeten op. Familie en supporters vullen al vlug het zonovergoten terras. Niet minder dan 43 aanwezigen waaronder een gesmaakte delegatie oud-(bestuurs)leden genieten van het overaanbod aan excuise gegrilde vis- en vleesspecialisten in een hartelijke kameraadschappelijke sfeer. Topdag voor de geschiedenisboeken alweer met een prachtige rit over mooie rustige landelijke wegen gekruid met hellingen en zelfs een kasseistrook die de vader van Richard nog hielp aanleggen. Diederik is niet alleen de beste pillendraaier en homeopaat van de wijde omgeving maar ook een superritarchitect , dikke merci Diederik. 16 fietsers, 88km aan 26.5 gemiddeld en 286hm. President

Sfeerbeelden van de rit naar Ichtegem op 24 augustus 2025

Verslag van de rit naar Boeschepeberg en Mont Noir van zondag 17 augustus

Zondagmorgen om 7.28 uur stonden Martin, Joost, Patrick, Arne, Nico, Marc en ondergetekende paraat voor de eerste rit na het zomerreces. En wie anders dan Geert had alweer een 5sterrenparcours uit zijn mouw (en computer) geschud — voor de vierde keer op rij! Vier ritten van 100 kilometer, alsof het niets is. Voor de trofee van de beste parcoursbouwer heeft hij dit seizoen alvast geen concurrentie ! Arne kwam nét op tijd aangewaaid, vers terug uit Corsica. Zijn fiets vond hij immers niet direct terug want die lag ergens onder een berg nog op te ruimen vakantie-overblijfselen zoals snorkels, badhanddoeken, zwembroeken, zonnecrème, négligé’s, zandvormpjes, opblaasbootje, meegebrachte strandschelpjes, e.a.. Na een intensieve zoektocht en de nodige stress vond hij toch nipt op tijd zijn stalen ros en stond hij er toch — de lokroep van de Tinekes was te sterk. Geert trakteerde ons op een vlakke start richting Heuvelland, met een aangename rugwind en was er tijd om tal van vakantieverhalen uit te wisselen. Maar insiders weten: Geert en hellingen zijn als frieten en mayonaise — onafscheidelijk. En jawel, daar was de Boeschepe berg, of “Mont Boesjeepe” zoals de locals het noemen. Marc zag zijn moment en knalde vooruit als een Pogajar-replicum . Blijkbaar doen twee weken in plensende regen in Oostenrijk wonderen voor de conditie. De uitzichten waren adembenemend, de sfeer opperbest… tot we de Zwarte Berg zagen opdoemen. “Le Mont Noir” begon ons geleidelijk maar zeker te slopen, en halverwege sloeg de paniek toe: lag daar Marc z’n fiets? Was hij gecrasht? Flauwgevallen? Tussen het frame gezakt? Gelukkig bleek hij gewoon even gestopt te zijn voor een plasje, midden op een beklimming. Zo’n zaken kunnen alleen mensen in uitstekende conditie zich permitteren. Na een korte pauze ging het richting huis, maar Geert had nog een dessertje klaar: een reeks glooiingen die je benen langzaam in pudding veranderen, zeker met de tegenwind die steeds brutaler werd. Arne begon de drie weken zonder fiets te voelen, en Marc betaalde de prijs voor zijn klimfeestjes. Gelukkig wachtte ons bij Nico thuis, onder de watertoren in Kuurne, een ontvangst om U tegen te zeggen. Een frisse pint, een pittoreske tuin, en gastvrouw Heidi — die blijkbaar de halve gemeente Heule kent én in 1989 Tineke van Heule was! Nu kon ze met eigen ogen vaststellen dat haar man op zondagochtend écht in goed gezelschap vertoeft. Een ware opluchting voor haar. Dank aan Geert voor het parcours, aan Nico en Heidi voor de gastvrijheid, en op naar volgende zondag voor een nieuwe rit én de legendarische barbecue — met meer dan 40 inschrijvingen! En ten slotte voor de cijferliefhebbers: rit van 104 km, gemiddeld 26 km/u, en 612 hoogtemeters. En vooral: een welverdiende tien op tien voor sfeer en vriendschap. Yvan

Sfeerbeelden van de rit naar Boeschepeberg en Mont Noir op 17 augustus