Verslag van de rit naar Ichtegem annex barbecue op 24 augustus 2025
Heuleplatse 24 augustus 2025 om 7:21, schaarsgekleed Tineke staat te rillen van de kou, de eerste Tinekesvrienden komen warmaangeduffeld aangebold met ijspegels aan de neus, vervroren autoruiten flankeren de Platse. De opwarming van de aarde neemt vandaag een snipperdag , het kwik komt amper boven het nulpunt uit en dat laat zich voelen, verwend dat we zijn na een superzomer. Liefst 16 atleten tekenen al bibberend het startblad waaronder niemand minder dan sponsor Hans die uiteraard niet mag ontbreken op de "Heulius Classic" . Padelenthousiast Hans zal voor de eerste maal dit jaar de 50km al fietsend overschrijden en hij zal deze uitdaging vlot verteren, op de kleine molen als een echte "pedaleur de charme", type Hugo Koblet en Jacques Anquetil. Belangrijke dag voor onze geliefde club vandaag, toprit naar de wielergemeente bij uitstek Ichtegem waarna aansluitend een luxebarbecue voor leden, oud-leden en familie. Ritarchitect Diederik trekt na een gesmaakte veiligheidsbriefing samen met Frederik het peleton op gang richting noord. Trappend genieten we van de opkomende zon en het platteland, badend in een zee van pasteltinten. Diederik dribbelt de rijksweg van Roeselare met een schijnbeweging à la Kevin De Bruyne met behulp van nieuwe veilige fietswegen, -bruggen en -tunnels. We zien de naamborden van Beveren en Kortemark passeren tot we plots beginnen te klimmen tijdens een vlakke rit! De legendarische Poggio van Ichtegem wordt onder ons rubber geschoven, top op 40m boven de zeespiegel. Boven hijgen we het uit en observeren het schitterende panorama met de kustappartementen en oceaanstomers aan de horizon. Van klimmen in de zon krijg je warm en de vestjes worden uitgespeeld. Koukleum en 75% Spanjaard Patrick verzamelt dankbaar het overbodige textiel en trekt die één voor één over zijn andere 11 laagjes ondertruien, wintertruien, windvestjes en dergelijke. Na een halsbrekende afdaling bereiken we de Markt van Ichtegem met een pitstop in het legendarische wielercafé annex museum Café De Hert. Iedereen is onder de indruk van de wielergeschiedenis die het interieur van de gelagzaal vult (zie foto's hieronder), net als van enkele lokale stripfiguren die aan hun eerste zondagspintje nippen. Geboren en getogen Ichtegemnaar Hans trakteert met een tournéé general en antwoord met een vlammende professionele repliek op de schamele commentaar van sommige onverlaten over het kunstwerk op 2 wielen die de Markt op roestige wijze siert en een eerbetoon is aan de lokale wielerheld Richard Depoorter. Richard wie? Allez zeg, supertalent, won 2 x Luik-Bastenaken-Luik en stierf jammer genoeg een tragische dood tijdens de Ronde van Zwitserland in 1948 toen hij in een onverlichte tunnel werd overreden door zijn eigen volgwagen, Mark de Fondateur herinnert zich het nog levendig. Na deze culturele tankbeurt spoeden we ons richting heimat tot plots enkele Portugese vloeken het luchtruim teisteren, foda, foda, foda!!! Jorge Paulo kampt met een pneu furado , kortom furo of leegloper. Dju toch, en waren net zo goed bezig. Wanneer de nood het hoogst is, is berggeit Geert nabij. Uit zijn achterzakje tovert hij een piepklein multifunctioneel apparaat dat een elektische fietspomp - compressor blijkt te zijn , uitgerust met manometer en al! Zoemend als een drone wordt de luchtkamer gevuld met de Iberische glimlach. Deze luchtige reparatie zal zich nog tweemaal herhalen maar Jorge Paulo komt veilig op zijn originele banden terug thuis. De kerktoren van Heule komt in zicht en na pittige versnelling in de Wittestraat vlammen we het terras van De Zoeten op. Familie en supporters vullen al vlug het zonovergoten terras. Niet minder dan 43 aanwezigen waaronder een gesmaakte delegatie oud-(bestuurs)leden genieten van het overaanbod aan excuise gegrilde vis- en vleesspecialisten in een hartelijke kameraadschappelijke sfeer. Topdag voor de geschiedenisboeken alweer met een prachtige rit over mooie rustige landelijke wegen gekruid met hellingen en zelfs een kasseistrook die de vader van Richard nog hielp aanleggen. Diederik is niet alleen de beste pillendraaier en homeopaat van de wijde omgeving maar ook een superritarchitect , dikke merci Diederik. 16 fietsers, 88km aan 26.5 gemiddeld en 286hm.
President
Verslag van de rit naar Boeschepeberg en Mont Noir van zondag 17 augustus
Zondagmorgen om 7.28 uur stonden Martin, Joost, Patrick, Arne, Nico, Marc en ondergetekende paraat voor de eerste rit na het zomerreces. En wie anders dan Geert had alweer een 5sterrenparcours uit zijn mouw (en computer) geschud — voor de vierde keer op rij! Vier ritten van 100 kilometer, alsof het niets is. Voor de trofee van de beste parcoursbouwer heeft hij dit seizoen alvast geen concurrentie !
Arne kwam nét op tijd aangewaaid, vers terug uit Corsica. Zijn fiets vond hij immers niet direct terug want die lag ergens onder een berg nog op te ruimen vakantie-overblijfselen zoals snorkels, badhanddoeken, zwembroeken, zonnecrème, négligé’s, zandvormpjes, opblaasbootje, meegebrachte strandschelpjes, e.a.. Na een intensieve zoektocht en de nodige stress vond hij toch nipt op tijd zijn stalen ros en stond hij er toch — de lokroep van de Tinekes was te sterk.
Geert trakteerde ons op een vlakke start richting Heuvelland, met een aangename rugwind en was er tijd om tal van vakantieverhalen uit te wisselen. Maar insiders weten: Geert en hellingen zijn als frieten en mayonaise — onafscheidelijk. En jawel, daar was de Boeschepe berg, of “Mont Boesjeepe” zoals de locals het noemen. Marc zag zijn moment en knalde vooruit als een Pogajar-replicum . Blijkbaar doen twee weken in plensende regen in Oostenrijk wonderen voor de conditie.
De uitzichten waren adembenemend, de sfeer opperbest… tot we de Zwarte Berg zagen opdoemen. “Le Mont Noir” begon ons geleidelijk maar zeker te slopen, en halverwege sloeg de paniek toe: lag daar Marc z’n fiets? Was hij gecrasht? Flauwgevallen? Tussen het frame gezakt? Gelukkig bleek hij gewoon even gestopt te zijn voor een plasje, midden op een beklimming. Zo’n zaken kunnen alleen mensen in uitstekende conditie zich permitteren.
Na een korte pauze ging het richting huis, maar Geert had nog een dessertje klaar: een reeks glooiingen die je benen langzaam in pudding veranderen, zeker met de tegenwind die steeds brutaler werd. Arne begon de drie weken zonder fiets te voelen, en Marc betaalde de prijs voor zijn klimfeestjes.
Gelukkig wachtte ons bij Nico thuis, onder de watertoren in Kuurne, een ontvangst om U tegen te zeggen. Een frisse pint, een pittoreske tuin, en gastvrouw Heidi — die blijkbaar de halve gemeente Heule kent én in 1989 Tineke van Heule was! Nu kon ze met eigen ogen vaststellen dat haar man op zondagochtend écht in goed gezelschap vertoeft. Een ware opluchting voor haar.
Dank aan Geert voor het parcours, aan Nico en Heidi voor de gastvrijheid, en op naar volgende zondag voor een nieuwe rit én de legendarische barbecue — met meer dan 40 inschrijvingen!
En ten slotte voor de cijferliefhebbers: rit van 104 km, gemiddeld 26 km/u, en 612 hoogtemeters. En vooral: een welverdiende tien op tien voor sfeer en vriendschap.
Yvan
Verslag van de rit naar Nieuwkerke op 20 juli 2025
Zondagmorgen 20 juli , net voor onze Belgische Feestdag, drong er zich een nieuwe
Tinekesrit op , dit keer naar de mooie , weidse landschappen in Heuvelland, met
keerpunt Nieuwkerke namelijk , onder deskundige leiding van “nieuwe baantjes –
coryfee” Marc.
De lucht kleurde grijs tot donkergrijs, de moderne webapps sloegen blijkbaar alle
richtingen uit, en veranderden elk moment hun voorspelling. Regen, geen regen,
plaatselijke buien, regen die geen neerslag wordt , neerslag die nooit regen is
geweest, enzovoort . Enfin, zo een gecompliceerde weersvoorspelling begint te
gelijken op een Babylonische spraakverwarring. Gelukkig is er slechts 1 echte
betrouwbare weersvoorspeller , namelijk ons formidabel Meteo Tineke die er nog
maar eens boenk op zat, dit reeds vanop D-5. Meteo Tineke komt zeker en vast in
aanmerking voor een gewaardeerd diploma eind dit jaar op onze
kampioenenviering..
Aan de start verscheen gelukkig terug onze Diederik, die ondanks de beloofde
aanwezigheid van Erna opnieuw de spijtige melding moest maken dat ons nieuw
veelbelovend lid opnieuw uitblonk in afwezigheid. Club-couturier Philippe blijft zo dus
nog minimaal 3 weken op zijn honger zitten om haar ongetwijfeld prachtige sportieve
taille te kunnen opmeten .
De eerste kilometers verliepen vlotjes, alsof we een geoliede en afgetrainde Tour de
France ploeg waren, met Tinekesvrienden die conditioneel gewijs in hoogconjunctuur
verkeren. Net toen de eet en drankpauze vervaarlijk dichtbij kwam , kregen we net
als vorige week spijtig genoeg bezoek van Murphy. Pssssssssst klonk het , niet van
een of andere windstoot maar van de achterband van Joost. Joost keek ernaar , niet
vermoedend dat hij de komende tien minuten de hoofdrol ging spelen in een “lekke
band theater” gelanceerd door onze voorzitter . Terwijl hij zijn handen zwart maakte,
grepen de rest van de Tinekesvrienden hun kans: Vlaamse Schlagers-Time !“ Smout,
wofvljès en spek” , “Joost is anders geaard” klonk het vals , maar enthousiast, terwijl
iemand “Liefde voor Muziek” volledig uit zijn context rukte. De donkere wolken
trokken lijkbleek weg uit plaatsvervangende schaamte. Joost begon intussen steeds
sneller zijn band te pompen om rapper van het jankende gekweel af te zijn. Is dit het
nieuwe instrument en voorbode voor de komende 3 weken zomerpauze ? Is het
enthousiasme hiervoor dermate groot dat er een spontaan spotify-feestje diende te
worden opgezet ? Blijkbaar wel. Alsof er in de komende 3 weken enkel cocktails en
tequila’s zullen gedronken worden aan een of andere hete, zonnige party pool ? Laat
ons gewoon stellen dat Vlaamse schlagers de ultieme pechverzachters zijn en we
voor de volgende ritten een karaoke installatie meenemen op de fiets .
Na dit muzikaal intermezzo , gecombineerd met wat culinaire spijzen, werd de rit
verder gezet en werden moeiteloos nog wat hoogtemeters doorgeslikt. Er werd nog
even halt gehouden aan het Kruis van de drie Pasters om allerhande mediakanalen
voldoende te stofferen. Een afgetrainde en messcherpe Christus-figuur die aan zijn
kruis vanuit de hoogte goedkeurend neerkeek op het prachtige landschap en onze
Tinekesgroep zag dat het goed was . Gelukkig kreeg ‘m geen zicht op de
gekarikatureerde AI foto die Martin na de rit in onze Whatsapp-group had gezwierd.
Het zou onze voorzitter direct de nodige boetedoening en penitenties hebben
opgeleverd, zeker na zijn politiek incorrect spotify -humor.
Op de terugweg was het opnieuw genieten van de idyllische heuvelachtige
landschappen die deze streek zo eigen maakt. Meesterparcoursbouwer Marc weet
ze wel liggen, die mooie baantjes . Met een lichte rugwind werd het tempo regelmatig
de hoogte in gejaagd met als toetje een ouderwetse sprintfinale op het gekende
parcours tussen Menen en Moorsele. Nico etaleerde intussen nogmaals zijn
bloedvorm.
Diederik was weer zijn sympathieke zelve en trakteerde nog gul om zijn verjaardag te
vieren, dit keer op een terrasje in de Kroone in Moorsele . Dikke merci en proficiat
daarvoor. Tegelijk een mooie afsluiter , niet alleen van een prachtige rit, maar ook
een waardige afsluiter van deel 1 van ons Tinekesseizoen. De kalendermaker gaat
namelijk, net als vele andere leden , een 3 tal weken met vakantie om met grote
goesting het resterende deel van onze kalender af te werken.
See you back 17 augustus voor een rit naar Godewaersvelde met berggeit Geert.
11 deelnemers, 100 km, 26,2 gemiddeld.
Joost
Verslag van de rit op verplaatsing Boezinge - Oostduinkerke aan zee op 13 juli 2025
Zondagmorgen 13 juli. Geleidelijk komen auto’s met daarin groene truitjes en fietsen op de
trekhaak het centrum van Boezinge binnen. Hier heerst serene en tijdloze rust. Dit gevoel wordt
slechts lichtjes verstoord door enkele mannen die, gewapend met een blik bier in de hand, hun
laatste energie aanwenden om toch nog hun bed te bereiken. Als ze zich nog herinneren waar ze
wonen ten minste ….
11 leden maken hun opwachting voor een ritje van Matthias richting kust. De
ritverantwoordelijke zorgt alvast al direct voor een start grand cru door iedereen te trakteren op
een chocoladekoek of een croissant !
Maar de sfeer is dubbel: enerzijds is er het vooruitzicht op een leuke tocht richting Noordzee,
maar anderzijds is het lang wachten op Erna. Diedrik had immers haar komst beloofd maar tot
onze teleurstelling moesten we vaststellen dat zij zelfs haar kat niet gestuurd had. Wie ook heel
sterk ontgoocheld was, was onze huiscouturier Philippe. Al de ganse week lag zijn lintmeter klaar
om haar maten te nemen voor een nieuwe uitrusting, maar ook ten huize Philippe kwam ze niet
opdagen. Ook onze voorzitter blonk uit door afwezigheid. Sommigen linkten de feiten aan elkaar
en meenden dat onze president een rit apart had gepland met Erna maar dit bleek fake news: een
familiefeest was de oorzaak van zijn forfait.
De treurnis omwille van dit geheimzinnig nieuw lid was echter vlug over en onder leiding van de
gebroeders Vanneste, met name Matthias en Siemen, werd klokslag 8 uur, onder het luiden van
de Boezingse kerkklokken, de rit op gang gebracht.
Het eerste deel was alvast veelbelovend en het ene leuke binnenbaantje achter het andere diende
zich aan. En het moet gezegd: het broederduo is als koptrekkers op verschillende vlakken ‘hors
catégorie’. Niet alleen dicteerden zij een zeer gelijkmatig mooi tempo, daarnaast trokken zij met
hun ‘indrukwekkende carrure’ een muur op waarachter het zelfs bij een tsunami goed toeven is!
Schuilend achter deze mannen gingen we de strijd met de Moeren aan maar door de geringe wind
en de grote windschermen bleek dit geen enkel probleem te zijn. Gelukkig zijn zij nog niet op de
radar gekomen van de UAE’s van deze wereld om kopwerk te leveren voor Pogačar en co!
Voor we het goed en wel wisten, tekenden zich de eerste tekens af dat we de kust naderden. In de
verte zagen we al attracties van Plopsaland en ook de eerste contouren van
appartementsgebouwen begonnen zich te manifesteren. In Koksijde gingen we de Hoge Blekker
op, gevolgd door een stuk gravel dat ons een Strade Bianchigevoel gaf. Tijd voor Geert om zijn
nieuwe extra brede banden eens te testen en te geselen.
De voorbije weken hadden zich verschillende kustgemeenten gemeld in de hoop dat wij daar halt
zouden houden voor onze klassieke stop. Het hoogste bod kwam van Oostduinkerke met als
contractuele verplichting een foto van de leden voor de beelden van de paardenvissers. Deze valt
ongetwijfeld te bewonderen bij de talrijke foto’s.
En ook de terugweg bleek even goed gekozen en geselecteerd door de parcoursbouwer Matthias.
Plots werd echter het gekende ‘Plat, plat!’ gehoord en bleek het dat het …….. Matthias zelf was
die averij opgelopen had! Maar niet getreurd, terwijl enkele hulpvaardige handen het euvel
hielpen herstellen, konden de anderen genieten van een overweldigende rust midden de
poldervelden. Dit positieve gevoel kan je ook krijgen in psychosessies aan 70 euro per stuk maar
hier is het een stuk natuurlijker en veel, veel goedkoper!
En als het aangenaam is, gaat niet alleen de tijd snel maar vliegen de kilometers voorbij en
kwamen we terug aan bij onze startplaats. Tijd voor een traktaat van de club in café De Zwaan en
konden we kennis maken met ‘Vitje van Boezinge’. Wie zich afvraagt wie ‘Vitje’ is: wel dit is
krasse oude dame Yvette die heel Boezinge kent en door iedereen in de gemeente gekend is. (zie foto hieronder) Zij
nam er ook haar zondags aperitiefje en nam met alle plezier een foto van onze groep. Daarnaast
heeft zij door haar hartelijk gesprek met ons niet alleen afwezige Erna met brio vervangen, ze
leerde ons ook dat in landelijke gemeenten het er nog altijd een stuk gemoedelijker aan toe gaat
dan in onze verstedelijkte gebieden. Zo liep onze leuke voormiddag ten einde waarin we sportief
ons konden uitleven, we de gezonde zeelucht konden opsnuiven, de paardevissers konden
aanschouwen en waarbij we ook de plaatselijke bevolking beter leerden kennen….. dit alles
binnen het bestek van enkele uren!
Paulo, Mark, Siemen, Matthias, Geert, Joost, Nico, Thierry, Patrick, Arne en uw dienaar maalden
87.49 km af in 3 uur 9 minuten en 53 seconden met een gemiddelde van 27.6 km per uur. En
vooral scoorden we voor sfeer en gezelligheid 10 op 10. Lang leve de club ! Lang leve café De
Zwaan ! Lang leve de Paardevissers ! Lang leve ‘Vitje van Boezinge’
Yvan
Verslag van de rit naar Kruiskerke - Wingene - Ruiselede op 29 juni 2025
Na 3 ware fysieke veldslagen richting Ronse, Montroeul-au-Bois en De
Muur/Bosberg vond de kalendercommissie het welletjes en werd het toch tijd om
het even over een andere boeg te gooien. Voor vandaag werd namelijk beroep
gedaan op onze fondateur, levende club-legende en club-gps Bing, alias
Feestburgemeester van Heule, kortweg Mark Dewaele om een ritje in elkaar te
boksen zonder al die verwoestende en slopende hoogtemeters , maar een
ouwerwets vlak ritje door de mooie West-Vlaamse landschappen richting Ruiselede.
Kwestie van afwisseling en variatie naar de 4 windstreken , maar ook het moment
voor enkele leden , die om een of andere reden afwezig waren , terug hun diesel aan
de praat te krijgen en hun welverdiende plaatsje in ons peloton terug in te nemen.
Aan de start deze keer geen 4 Vannestjes, maar met opgepompte banden verscheen
onze Patrick, fris uit Spanje, gebruind als een geroosterde sardine en met een blik
die verraadt : die man heeft spannende avonturen meegemaakt op zee. “Hola
compannieros” klinkt het zelfverzekerd en zet hij zijn helm recht alsof het een
kapiteinspet is. Zijn fiets ziet er nu nog iets zwaarder en uit want uit voorzorg heeft hij
met snelbinders een vissershengel op z’n rug gebonden. “voor het geval dat” , zegt
hij geheimzinnig.
We vertrekken met z’n allen goed gezind en vol goede moed, wel in het ongewisse
van wat Patrick in gedachten had met zijn hengel.
Na een 25-tal kilometer doemde in de verte de schrikbarende en “col hors categorie”
de Poelberg op . Het sein voor enkele Tinekesvrienden om nog eens hun hoogvorm
te demonstreren en los alle registers open te trekken. Patrick bleef intussen de
beklimming afhaspelen met zijn zeehengel om zijn middel. Vreemd toch ?
Aan kilometerpaal 42 draaide onze Frederik - net voor onze pauze - af richting
Brugge om daar nog wat familiale festiviteiten verder te zetten. Mooie combo fietsen
en feesten mijn gedacht.
Aan de pauze , naast een idylisch weiland vol gedisciplineerde koeien , haalde
elkeen zijn banaan of koek boven, dit terwijl Patrick uit zijn tupperware-doosje een
mix van sardines met brokjes Dorade verorberde. Blijkbaar is de Dorade de
Spaanse versie van wat wij graag een koninginnehapje noemen. Smakelijk alvast en
het sein om verder te fietsen verder door de zonovergoten vlakke West-Vlaamse
landschappen en te genieten van een verfrissende bries . Tegenwind was er
nauwelijks, maar dat is slechts een slechte stroming, grapt Patrick , terwijl hij met zijn
rechterhand de windrichting probeert aan te geven . Schip ahoi !
Murphy is gelukkig al vele weken in de verste verte niet meer te bespeuren bij de
Tinekesvrienden, enkel een haperende ketting van Jorge zorgde voor een miniem
oponthoud. Terwijl ik dit schrijf hou ik halsstarrig en vol bijgeloof een stuk hout vast
opdat Murphy maar lekker ver weg blijft.
Aan kilometerpaal 70 achtte Patrick eindelijk zijn moment gekomen. Terwijl we in
volle vaart langs de Leie scheurden riep Patrick “ ik zie beweging” en lanceerde
meteen zijn zeehengel om de vangst van zijn leven te doen. Na wat inpraten op
Patrick besefte hij dat de Leie niet hetzelfde is als de Zuid-Spaanse zeewateren en
bleef het toch bij een denkbeeldig verlangen naar . Wij weten namelijk beter : Patrick
is officieel besmet met de vismicrobe.
Het werd intussen duidelijk dat Mark alweer een juweeltje van een rit in elkaar
gestoken heeft want het was voor elkeen weer genieten , deze keer van een
gezapig rustig ritje aan een smakelijk wielertoeristentempo onder prachtige
weersomstandigheden.
Dikke merci alvast, Mark en de knie heeft blijkbaar goed stand gehouden vandaag .
Mooi zo .
Als toetje trakteerde het bestuur nog met een schuimend drankje op het terras van
de Zoeten om reeds vooruit te blikken naar een nieuwe avontuur , dit keer onder
regie van onze President naar de Plugstreets. Wij voorzien alvast onze fietspomp,
Patrick daarentegen ook nog een schepnet.
Tot dan !
Joost
11 deelnemers, 94 km, 26 km/u gemiddeld
Abonneren op:
Posts (Atom)