Een bedrukt kijkende Jacques begroette ons voor de
voorlaatste rit van het seizoen. De donkere regenwolken die zich samenpakten
boven Heule zijn voor hem normaal voldoende om opnieuw de warme bedstede op te
zoeken maar zijn verplichtingen als parcoursbouwer noopten er hem toe om het
gekende rood-zwarte ros te bestijgen en zijn strijdmakkers op sleeptouw te
nemen. Wat verder stond Ronny, na het overwinnen van zijn huwelijkscrisis zoals
beschreven in een vorig verslag, te glunderen: de eerste titel was wiskundig zeker en nu wist hij zich verzekerd van eeuwige
roem en een definitief plaatsje in de rijke geschiedenis van de Tinekesvrienden.
Ondertussen was Kevin komen aansloffen op zijn nieuwe fiets
die eindelijk op zijn maat gemaakt was: een soort kinderfietsje met twee
steunwieltjes. Je zag onmiddellijk dat dit voor hem de ideale maten waren.
Ondertussen probeerde Jacques de rit omwille van de
weersomstandigheden in te korten maar hevig verzet van de andere leden brachten hem tot inkeer. Ook het fantastisch
voorstel om bij hevige regen naar Kortemark te rijden in plaats van Langemark
vond geen genade. Men wilde de rit afmaken zoals voorzien.
Wie niet deelnam aan de debatten en aan wie het allemaal wat
voorbijging, was ons aller Ringo. Zware verplichtingen de avond voordien waar
we niet in detail over treden, lagen naar verluid aan de basis.
Met onze gekende flair en klasse vertrokken wij en moesten we vaststellen dat Jacques ondanks
de gekende bestemming opnieuw een blik vol nieuwe en ongekende trajecten had
opengetrokken. Op datzelfde moment beleefden wij nog een première: Simon nam
voor de eerste keer de kop. Vooral zijn echtgenote zal daar blij mee zijn want
naar het schijnt, is het al weken zo dat hij in zijn slaap ligt te woelen en
alsmaar roept ‘ik wil ook eens op kop rijden, ik wil ook eens op kop rijden!’.
Zo zie je maar dat rijden met de Tinekesvrienden ook een positief therapeutisch
effect heeft want vanaf nu zal daar ten huize Simon opnieuw kunnen genoten
worden van een normale nachtrust.
Wie dit met tevreden blik aanschouwde, was onze Willy. Net
terug van 1000 en 1 km in het buitenland zag hij met tranen in de ogen hoe de
generatiewissel van de familie Wittewrongel een feit was. Nu moet u echter ook
weten dat er maar één codewoord bestaat ten huize Wittewrongel en dat is
‘Perfectie’. Willy heeft nog een aantal tekortkomingen gezien en daarom moet
Simon dinsdag aanstaande van 18 tot 20 uur langskomen bij schoonvader voor een
theoretische vorming en donderdagavond dezelfde uren voor een les praktijk op
kop rijden. Wanneer een evaluatie volgt, is op vandaag nog niet geweten.
Willy was zich echter op een bepaald ogenblik zodanig aan
het vergapen op zijn schoonzoon dat hij vergat dat er op Vlaamse wegen nog
putten en boorden liggen en zo werd het peloton opgeschrikt door een
bijna-valpartij. Sommigen dachten dat dit een oefening kunstduiken was, anderen
meenden dat het gewoon onhandigheid was. Feit was dat hier een grote valpartij
zoals onze vrouwelijke collega’s in Valkenberg realiseerden nipt kon vermeden
worden.
Voor de rest was de rit er eentje om in te lijsten: mooie
wegen, goede leiding, mooi tempo en geen
‘accrootjes’, dit om maar te zeggen dat dit voor een verslaggever niet altijd
even makkelijk is er zinnige dingen over te schijven.
Eens in Heule terug aangekomen, spoedde Ringo zich naar het
toilet (dit was de enige tempoversnelling die hij die dag in huis had) alwaar
hij de plaatselijke riolen op een grote portie Duvel met frieten (volgorde
volgens de dosis die hij had ingenomen) op een bedje van verschillende coctails
trakteerde.
Kevin was de volmaakte gastheer: naast een traktaat onder de
baan kwam hij na de rit nog aandraven met een bak bier hetgeen fel gesmaakt
werd door onze leden. Bedankt Kevin. Klasse !
Bij deze wensen wij nog met z’n allen de groeten te doen aan
ons lid Gerd die thuis revalideert na een schouderoperatie. Wij wensen hem het
beste toe en hopen hem begin volgend seizoen opnieuw te mogen begroeten. We
zijn er zeker van dat hij tegen dan zijn bovenste-beste- forme zal teruggevonden hebben en dat we weer de oude
superGerd zullen terugzien.
Leuke rit in aanwezigheid van 22 renners die de rit van 74
km afwerkten aan een mooie gemiddelde van 27,2 per uur. 348 hoogtemeters
Yvan
NVDR: herbeleef de rit op
5 opmerkingen:
Prachtig verslag van Yvan en een even prachtige rit olv Jacques waarvoor proficiat. Origineel parcours over rustige landelijke wegen aan een sportief doch verstandig tempo. Het was genieten geblazen. Dank aan sportdirecteur Kevin voor spijs en drank en het pintje achteraf. Spoedig herstel aan Gerd en al een dikke proficiat aan de verdiende kampioen Ronny!!!!
Inderdaad, mooi verslag , wij zijn een volk (club) van dichters. Red Philippe zal het graag lezen.
De reflexen gezien van den "ouden", na zijn slingerbeweging. Perfectie en discipline staan hoog op de agenda.
Zaterdagavond kids proberen vroeg in bed te krijgen , met of zonder sex voor de wedstrijd.
Ben nu al bezig om de nieuwe Gilbert (met name kleinzoon Eward)op te leiden (nog 15 jaar geduld aub, eerst Tinekesrangen doorlopen natuurlijk).
Hartelijk dank voor de lovende woorden ivm het parkoers. Nochtans gemakkelijk in elkaar te boksen : enkele diverse fietsroutes combineren maar wel hier en daar een lichte afwijking op de wegwijzers inlassen, wat in mijn geval niet zo moeilijk is want ik heb er zelf één (een lichte afwijking). Dank ook aan mijn medekopman Simon voor de morele en fysieke steun, de verslaggever en de sportdirecteur. Sterkte ook aan Gerd en een dikke proficiat aan Ronny.
Dikke proficiat aan de nieuwe en overdiende champ Ronny! Idd opnieuw verslag om duimen en vingers van af te likken,heerlijk om lezen.Dit seizoen meer gelezen dan gefietst...Gelukkig moet er op de algemene vergadering en de kampioenenviering niet gefietst worden :-)
oververdiende champ dus
Een reactie posten