Met vijftien mannen en twee
vrouwen en één sportdirecteur Wesley kwam de rit op gang richting Ieper
langsheen de Wereldoorlogééngraven. Mijn ploegmaat Fanny was ijverig geweest en
had de dag ervoor haar 2 bidons klaar gemaakt en in de frigo geplaatst . Toen
Fanny zag dat ze die vergeten was, heeft Petra spontaan haar tweede bidon
gegeven. That’s what ploegmaten are for! Het begint met een bidon en het
eindigt met een wiel, een fiets in het heetst van de strijd?
De twee kopmannen Simon en Jan
reden aan een constant doch strak tempo en namen ons mee langs glooiende wegen
richting Passendale naar Ieper waar we door de Menenpoort gleden als ware
wielerhelden. Dacht ik, want de toeristen hadden het veel te druk met het nemen
van foto’s en het bekijken van de vele namen van soldaten die gesneuveld waren
in Wereldoorlog één. We werden meegezogen door de hobbelige straatjes van Ieper
toen plots onze nieuweling Joost platte tube had op de Markt in Ieper. Snel en
deskundig werd het euvel opgelost en konden we ondertussen even onze batterijen
opladen.
Wat nodig was want de terugrit
was met de wind schuin of op kop. Iedereen kromde zijn rug en trachtte een
plaatsje op te eisen uit de wind. In Hollebeke moesten we van ons hart een
steen maken toen we de bevoorrading passeerden van de rally van Wevelgem
met lekkernijen zoals rijsttaartjes, bananen, cake en chocolade. De hond van
Pavlov had er geen lap aan. Gelukkig compenseerde de gedachte van de
boterhammen die we straks kregen in het Merlijntje. Alsook de vele graven die
onderweg opdoken en de gedachte dat oorlog nooit de oplossing kan zijn.
Ondertussen ging de rit verder
langs Zonnebeke naar Wervik waar tractors met tabak onze weg kruisten. Plots
werd een versnelling ingezet op de aloude baan richting Moorsele waar de finale
werd beslecht met wind op kop en lichtjes vals plat. De homogene groep werd in
tweeën gespitst namelijk een groep met Marc en Petra die afgescheurd werd en de
rest van de groep. Marc beukte tegen de wind en nam Petra op sleeptouw richting
Moorsele waarvoor dank. De eerste groep wachtte het tweetal op in Moorsele.
Samen uit, samen thuis, dat is en blijft de leuze van de Tinekesvrienden.
In Gullegem in het Merlijntje
wachtte ons een feestmaal op om u tegen te zeggen! Johan had boterhammen klaar
gemaakt met gehakt en kaas en de befaamde mosterd was niet weg te slaan. We
kregen ook te horen dat Sven, de schoonzoon van Willy een wreed accident had in
zijn tuin door een parapluhouder die op zijn voet terecht kwam. We wensen Sven
dan ook langs deze weg een spoedig herstel en hopen hem gauw terug te
kunnen verwelkomen!
Rit gemaakt door parcoursbouwer
Simon met 17 leden. 74 km aan 27,5 gemiddeld en 330 hoogtemeters.
Secretaresse-Generaal Petra
NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/877094111
5 opmerkingen:
Prachtig verslag van Petra waarmee ze Bjorn lik op stuk geeft. Hij zal nooit meer twijfelen aan haar talenten!! Dankuwel Petra. Plezant ritje aan een sportief tempo, dank aan Simon & Jan voor het perfecte kopwerk! En nieuwkomer Joost komt binnen langs de grote poort van café Merlijn, we mochten al onmiddellijk klinken op zijn gezondheid, santé Joost!
Formidabel verslag waarin de aanwezigheid van de fijnzinnige en solidaire vrouwelijke touch niet te ontkennen valt. Zonder glijmiddel door de Menenpoort glijden : il faut le faire!
Iedreen weet tich dat "facteurs" een sterke pen hebben.
Nog melden dat Bjorn zijn camionette scheef looot sedert dat de fondateur er vorige week herhaaldelijk aangehangen heeft.
Knap, Petra!
Het zijn niet alleen de post'mannen' die knappe verslagen kunnen schrijven. Mooie Petra.
Een reactie posten