Verslag van de rit van 27 maart 2016 Heuvelland

Niet alledaags tafereel aan de start van deze Paasrit.  Slechts 13 leden tekenden present. Een instant brainstorming bracht mogelijke redenen aan: vergeten de klok op zomeruur te draaien? Bang voor de mogelijke regenvlagen? Koortsachtig paaseieren aan het zoeken? Reeds voor het scherm gekluisterd om de Urbi et Orbi niet te missen???  Het bleef  bij gissen maar de historisch lage opkomst was een feit.

Nochtans hadden de afwezigen meer dan ongelijk. Voor het eerst dit jaar mochten we een vrouwelijke sportbestuurder verwelkomen, met name Peggy nam de zware verantwoordelijkheid op zich om dit peloton in goede banen te leiden. Om haar aandacht geheel en al op het koersgebeuren te kunnen richten, had ze Pantani als vrijwilliger aangeduid om de auto te besturen. Op die manier kon er geen enkel detail aan haar aandacht ontsnappen.

Eén lid stond met knikkende knieën aan de start, met name onze Joost. Ondanks zo goed als persvers (niet pervers)  nieuw lid, had hij de enorme verantwoordelijkheid op zich genomen om een rit te organiseren en deze ook te leiden. Om dit in goede banen te leiden, kreeg hij het medekopmanschap van onze ervaren voorzitter, man van vele oorlogen, gepokt en gemazeld in het wielerpeloton.

Om stip 8.03 gingen we van start en was het beuken tegen een sterke wind die onze opperste concentratie vereiste. En het mag gezegd: het  traject  dat Joost voor ons uitgestippeld had mocht er wezen.

In Ledegem pikten we in extremis nog Simon, één van de slachtoffers van het zomeruur, op. Nadat hij in colère zijn ouderwetse wekker tegen de muur had gekeild, zijn vrouw nog liefdevol een goede rust had toewenst en zich nog snel in zijn koersbroek had gewurmd, slaagde hij er toch nog in ons elitekorps te vervoegen.

Ondertussen had onze voorzitter al de moeite van de wereld om Joost af te remmen: deze bleef maar beuken tegen de wind in en ontwikkelde een tempo waar velen onder kreunden. Naar het schijnt had hij hoofdstuk III van het boek “Kopmanschap voor dummies” niet kunnen lezen. En dat is nochtans een heel belangrijk hoofdstuk met name: “Hoe rijd ik een gelijkmatig tempo en een correct gemiddelde ?”.

Maar het  mooie parcours maakte veel goed. Jammer dat onze monumenten-parcourbouwers zoals Bing, Willy En Jacques niet aanwezig waren: zij zouden immers als ervaringsdeskundigen moeten toegeven dat het traject meer dan de moeite waard was.

In Hollebeke werd halt gehouden en kregen we van Peggy en Pantani  alles aangereikt om de inwendige mens te versterken: dank u wel!

Daarna ging het met rugwind in gestrekt draf richting thuishaven. Alleen een afgelopen ketting van kopman Joost verstoorde nog enigszins het ritme maar in een minimum van tijd vonden we ons hoog tempo terug en stonden we voor we het zelf goed wisten, terug in het vertrouwde Heule.

De aanwezigen genoten thuis van een verkwikkende douche én de grote waardering van vrouwlief omwille van dergelijke sportieve prestatie. Joost droomt ondertussen van nieuwe ritten, nieuwe uitdagingen,…. En de afwezigen zaten thuis nagelbijtend omwille van deze mooie rit die ze gemist hebben.

14 man, 0 vrouwen, 75 kilometer, 400hm (!) en 26.5 gemiddeld… dank aan Joost, Peggy en Wim.

Yvan

 

NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/1101822226