De kroon op het hoofd van de voorjaarsklassiekers : Paris-Roubaix
op presidentiële wijze gekruid met pikante hoogtemeters en geserveerd op een
bedje van kraakverse en in een licht glibberig sausje gedrenkte kasseien. Geen
gastronomisch gepeuzel, integendeel, alle ingrediënten werden à volonté
opgediend. Enkele opmerkelijke starttaferelen. De inschrijvingstafel van onze
eeuwige Streuvelsvijanden staat nu verscholen om de hoek : ze proberen zich
onzichtbaar te maken nu de grootste club van Heule Ten Koetshuize
definitief heeft veroverd. Geert Sioen, berggeit en notoir kasseihater,
verscheen monter en opgewekt aan de start en de dames gaven collectief forfait
: het vibrerend gedokker op de kasseien in de Hel van het Noorden vinden ze eerder
onaangenaam. Met spijt in het hart konden we hen deze keer geen hemelse
taferelen aanbieden. Last but not least slaagde Pieter met brio in de
selectieprocedure “hoe versterk ik de presidentiële garde in de gedaante van
sportdirecteur”. Tussen president senior en president junior trokken 21 renners
de wijde wereld in op zoek naar avontuur en eeuwige roem. Met het mes tussen de
tanden en opgespannen spieren haspelden we al vlug enkele hoogtemeters af. Wat
een heerlijke streek is dit toch : bergop, bergaf, kasseien, putten,
biljartwegen, wind op kop, wind in ’t gat (bij sommigen zelfs wind uit het
gat), zon, mist en regen. Dit alles samengeperst op een zakdoek van om en bij
de 80 km. Omdat het oog en de sups ook wat willen, besloten we om enkele
stevige snuiven spektakel aan het geheel toe te voegen. Zo smeet Bart als een
volleerde kamikaze te midden het peloton een stevig bommeke door met een hels
lawaai in duikmodus moeder aarde te molesteren. Deze verrassingsaanval ging
gepaard met een ontploffing van zijn helm waarbij de rondvliegende brokstukken
enkele slachtoffers maakten. Onze verbouwereerde kinesist klasseerde zichzelf
vanwege de luchtverplaatsing vertikaal terwijl Red Philip een Zultse stier
imiteerde door op handen en voeten de graskant kaal te grazen. Op zoek naar de
mol? Geslaagd oponthoud dus, applaus op alle banken en gelukkig geen
lichamelijk onheil. Nagenietend en zonder kleerscheuren konden we onze
Helletocht verder zetten. Enkele minder bekende kasseistroken werden moeiteloos
overwonnen en tussendoor voerde onze fondateur-clubgps nog een nummertje op
: hij tartte de zwaartekracht en kreeg af te rekenen met een leegloper.
Hoogtepunt van de rit was zonder enige twijfel de doortocht op de memorabele
kasseistrook Camphin -en - Pévèle. Op deze 1800 m lange strook werden we
volledig ondergedompeld in de Paris-Roubaixsfeer en stoven onze Boonen’s, Van
Marcke’s, Sagans en andere Cancellara’s onder luid gejuich richting pitstop.
Enorme ervaring, met dank aan de president! Na een gesmaakte aanvulling van vocht
en calorieën - waarvoor dank aan de wedstrijdsponsor - vingen we met volle moed
de terugtocht aan Ook hier bleef het parcours geaccidenteerd en werd de
voorjaarsconditie aan een stevige test onderworpen. In een pittige finale werd
Red Philip, ondanks het consumeren van liters vocht en 2 dosissen apenfruit,
ergens tussen zijn kader ter hoogte van den derailleur gesignaleerd : de rekker
waaraan hij hing knapte onder de krampen, er zat geen druk meer op de tapkraan,
het vat was leeg. Gelukkig waren daar de helpende handen van o.m. Bjorn en de
kampioen. Een ontroerende soldariteit zoals die tegenwoordig nergens anders nog
te vinden is. Bedankt teammates en lang leve MetaRelax! Na 88 km bolde het
peloton over de meet. 21 renners en een sterk gemiddelde: 26/u. Opnieuw een
formidabele rit met alles erop en eraan : bedankt Martin, ’t was een
meesterstuk! Nog even vermelden dat Simon zaterdag in clubtenue een heroïsche
Paris-Roubaix prestatie liet optekenen : 145 km en 30 km kasseien! AUB!
In het tussentijds klassement hebben we 2 leiders : de
president en Geert Depoortere I!
Tot zondag om 8u!
Red Philip
6 opmerkingen:
Van een meesterwerk gesproken, pure klasse van onze clubschrijver!!!
Een heroïsche rit vol avontuur. Murphy fietste mee, sorry voor de wegvergissing maar toch een leuke sportieve rit!
Alweer smullen van Red Philips literaire wielerheroïek à la Karel Van Wijnendale.
Ik heb ze weer gemist, mijn fietsvrienden en de kasseien die ik niet haat, integendeel.
Prachtig relaas van onze kronirkschrijver. Hopelijk kan hij zijn conditie op PO1 krijgen , blijven trainen dus.
Een heroïsch verslag van een legendarische rit ! Content dat ik er bij was .
Wederom een machtig verslag van Phille, blijkbaar geen krampen in de vingers. Plezant om de kasseien vóór de profs te mogen verkennen. Plezante rit.
Mooi stukje proza! Wel afzien om putten te graven tussen de cobblestones!!!
De mol.
Een reactie posten