Terwijl het vorstenpaar in Brazilië vertoeft om olympisch goud met
de driekleur te draperen, wenste onze berggeit Geert Sioen in dit onthoofde
land alsnog koninklijk uit de hoek te komen. Hij had nl. dé koninginnerit van
het seizoen ingepland en zoals we hem kennen, betekent dit dat hij ongetwijfeld
met hoogtemeters zou goochelen. De blog gewaagde zelfs van een bescheiden 1700
hoogtemeters. We noteerden een redelijke opkomst voor de tijd van het jaar : 15
renners aangevuld met testrijder Christof. Onze gastrenner scoorde trouwens al
meteen goeie punten want hij blijkt een fervent KVK-fan te zijn. De smaak is
dus in ieder geval al raak. Lieten sommige 50-plussers met hoogtevrees het
afweten, dan tekenden onze 60-plussers wel present. Clubiconen als ex-secretary-general
Jacques en zetelend SB/PM Willy waren van de partij en bewezen hiermee dat de
leeftijdsgrens van de actieve bevolking stilaan grenzeloos wordt. Samen 125
jaar : aub, il faut le faire! Niks brengt deze 2 wijzen nog uit balans of het
zou in het geval van Willy een zeldzame overwinning van de boeren moeten zijn.
Net zoals je renners hebben die gevallen zijn en zullen vallen, heb je in
West-Vlaanderen ploegen die gewonnen hebben en zullen winnen. We noteerden ook
het wederoptreden van Marie die daarmee de eer van de dames glansrijk
verdedigde. Last but not least had Geert Depoortere II zijn
sportdirecteursactiviteiten gedelegEERd aan zijn Nouch. Het peloton hield
hierbij het hart vast want om één of andere duistere reden heeft de
aanwezigheid van een sportdirectrice een negatieve invloed op de elasticiteit
van binnen-en andere banden. Met een hart gevuld met hoop en kuiten vol
spanning namen Geert Sioen en de president onze bonte verzameling topatleten op
sleeptouw. Aan kilometerpaal 4 werd er al een eerste aparte gewaarwording op ons bord getoverd. Het
Guldensporenstadion, enig in zijn soort met roemrijke tribunes die geschiedenis
uitstralen en herinneren aan 1302, presenteerde zich in al zijn glorie. De
president floot een penalty terwijl Willy een plotse aanval van selectieve
doof-en blindheid kreeg. Met ingehouden fierheid gleden we nog nagenietend dit
werelderfgoed voorbij. Even verderop was de wedstrijdjury plots de
zenuwinzinking nabij toen bleek dat de gps van de kopman het noorden verloren
was. Een falen van de meest gesofistikeerde apparatuur bracht hem echter niet
van de wijs gezien zijn uitgebreide parate kennis van berg en dal in de wijde
omgeving. Het parcours begon langzaam maar zeker op een ontketende zee te
lijken De golfbewegingen werden driester , hartslagen intenser,
transpiratievocht baande zich een weg doorheen lichaamseigen huidplooien en in
de door leeftijd onstane gelaatsgroeven. Tussen al dit lijden door zorgde een
fenomenaal landschap voor balsem op de spierwonden. Sportdirectrice Nouch had
voor een al even glansrijke pitstop gezorgd. Ze verwende onze smaakpapillen met
overheerlijke zelfgebakken taarten die gretig en met veel goesting soldaat
gemaakt werden. Bedankt Nouch en Geert, dit was toppatisserie waar zelfs onze
sponsor jaloers van kan worden. Zelfs de gps van Geert kwam na enkele gouden
tips van de president ter plaatse terug tot zijn positieven. Wie erop gegokt
had dat de terugweg een freewheelend iets zou zijn, was eraan voor de moeite en
was de zuurverdiende euro’s kwijt. Een joekel van een helling werd onder onze
wielen geschoven, alle hens werden aan dek geroepen maar iedereen overleefde
deze ultieme aanval op de vitale organen. Terreurbestendigheid heet zoiets. Wat
een club! Het viel trouwens op dat Marie heel sterke benen had na haar
hoogtestage op jawel, de Ventoux. Ook Fondateur en clubgps Mark voelde nog de
weldadige naweëen van zijn Oostenrijkse hoogtestage en verteerde met gemak alle
hoogtemeters. Sterk!
De finale kreeg haar ontknoping langs de boorden van het Kanaal
waar een select groepje onder leiding van de president en Geert Depoortere II
gaze gaf dat de stukken er net niet afvlogen. We waren blij dat we content
waren toen de eindmeet in zicht kwam. Wat een rit vol spektakel, hoogtemeters,
laagtemeters en schitterende vergezichten! Proficiat Geert Sioen, een
meesterstuk was dit!15 renners, 802 hoogtemeters en 25,8 gemiddeld. We snakken
al naar komende zondag, een zoveelste feestdag op de Tinekesvriendenkalender!
Red Philip
3 opmerkingen:
Nagenieten met dit subliem verslag van een toprit! Dit was 3u vertoeven in het buitenland, genieten van berg, dal en prachtige vergezichten. Dikke proficiat aan ritarchitect met of zonder Garmin Geert Sioen!!
Verslag, sfeer, rit, catering met gouden randje. Top!
De mol (uit Gregbergen).
Inderdaad, weer 5 sterrenrit met klasse catering. Toppie, toppie.
En aan de start, niets dan blihe gezichten : goud voir Greg, top voir Zulte.
Een reactie posten