Heel wat vraagtekens bij de start van deze rit op 29 april.
Waar zat onze ooit zo gelauwerde, met
prijzen overladen hoofdredacteur? Waarom hadden tal van leden de opgelegde
dresscode zomaar naast zich neergelegd en kwamen zij met lange broek aan de start?
Waarom verscheen de voorzitter, ooit gekend en berucht als nooit plooiend voor
welke stortbui dan ook aan de start met zo’n regenvestje dat vooral bij mietjes
en mensen met koudwatervrees schering en inslag is?
Nog voor één trap gegeven werd, kregen wij antwoord op deze
prangende vragen. Onze hoofdredacteur durfde na zijn desastreuse afgang verleden
week gewoon niet onder de ogen van de leden komen en bracht supportersverplichtingen
in om het geheel toch enigszins te rechtvaardigen.
De mensen met een lange broek wisten dat een ware persmeute
was uitgenodigd en ze hadden na het aanschouwen van hun onderste ledematen
vastgesteld dat, wilde men nog enigszins aanvaardbare foto’s maken, het best
ware hun lamentabele knokels te verbergen onder een lap zwarte textiel.
En de voorzitter gaf ootmoedig toe dat zijn fiere torso
watergevoeliger geworden is nu hij zich op advies van vrouwlief regelmatig
overgeeft aan waxbeurten om de vele borstharen
te verwijderen…..
Verder nog één heel opgemerkte verschijning met name onze
Rudy die als ex-lid én sportbestuurder én
fotograaf van dienst voor één dag fungeerde. Het deed ons deugd te zien dat het
stopzetten van zijn activiteiten bij de Tinekesvrienden niet al te veel ravage
had aangericht en dat hij nog vrij
monter en fris van geest door het leven kon gaan. Iets dat weinigen, eens ze
stoppen bij onze vereniging, kunnen zeggen.
Gewapend met deze wijsheden begaven wij ons op pad voor
hetgeen we, gezien de vele sponsorverplichtingen, aanzagen als een ordinair
uitstapje. Dit was echter buiten parcoursbouwer Pantani gerekend want deze
tekende een tocht uit waarin alle, maar dan ook alle hellingen in de omgeving
van Kortrijk vervat lagen. Het werd dan ook een zalig ritje voor de berggeiten
maar tevens een ware marteling voor diegenen die vooral van Vlaanderens vlakke
wegen houden.
Zoals bij alle grote ploegen moesten vandaag
de sponsorverplichtingen voorgaan. Reeds maanden hadden deze gesmeekt om een
bezoekje ter plaatse en wilden zij koste wat kost met al de indrukwekkende persoonlijkheden
van onze club samen op de foto.
Als eerste gelukkige kwam Geodynamics aan de beurt: onlangs
werd hun CEO als jong manager van het
jaar aangeduid; een titel die hij naar verluidt verdiend heeft dank zij het lumineus idee om ons te
sponsoren. Eens aangekomen bij Garage Bartier hoopten we op een gratis tombola
met als hoofdprijs een C4 of een C5 maar dat bleek ijdele hoop. Bernard, stevig
koploper in het klassement tuimelperten maken, informeerde discreet naar de
kostprijs om airbags in zijn fietsstuur te laten installeren. Of ze tot een
akkoord kwamen, konden we niet achterhalen.
Daarnaast passeerden we nog langs Bakkerij Soete waar we
vooral oog hadden voor de ravissante vrouw-in-spé van ons geacht bakker-lid en 4
huizen verder konden we niet anders dan de afwezigheid van Feys Wouter vaststellen die al
zijn billekarren aan de zee aan het inrijden was. Daarna was het de beurt aan
Plakwerken Duthoo waar het echt opviel dat Bjorn in bijzijn van zijn vrouw veel stiller en timider was dan we
gewoon waren. De stress van het nieuwe sponsorschap of de dwingende blik van de
wettelijke echtgenote…. Wie zal het zeggen?
Tenslotte kwamen we aan bij Stan de Mailingman die ons een
heel interessante rondleiding gaf in zijn bedrijf. Een heel bloeiend bedrijf dat eigenlijk hoofdzakelijk
het werk overneemt van bPost en van Stad Kortrijk zodat deze mensen zich
vooral op het fietsen en een liederlijk leven kunnen concentreren. Maar alle
gekheid op een stokje: we waren onder de indruk en de meesten hadden vooraf
geen flauw benul welke werkzaamheden daar doorgingen….. 800 000 stukken
per maand versturen: je moet het maar doen! Stan
is niet alleen Mailingman maar ook perfecte Ontvangstman want op een
zondagvoormiddag mensen optrommelen die ons verwennen met broodjes en drank is
niet zo vanzelfsprekend. We lieten het ons smaken en na een ritje van 60 km aan
een amateuristisch gemiddelde van 24 km per uur maar met 465 hoogtemeters, een
pak kennis én een goed gevulde maag keerden we blij en tevreden huiswaarts.
Yvan
3 opmerkingen:
Schitterend, realistisch, correct,waarheids- en natuurgetrouw verslag waarvoor felicitaties aan Yvan. Perfect georganiseerd ritje waarvoor dank aan Dirk en Wim. Een groot succes naar mijn bescheiden mening.
Mooi verslag.Goe bezig Yvan ,ge word al zo goe als de Phil. Toch eventjes zeggen dat Dirk en ik samen het parcours hebben gemaakt.
Gelukkig bleef het droog.
Prachtig en meeslepend verslag dat mij een heldere kijk geeft op golven van de rit.Mijn spieren spannen spontaan op.Welke club kan zeggen dat hij gesteund wordt door zo'n sponsorsarsenaal? Op de VK na niemand in de streek...Voor de voetballiefhebbers : het bezoek aan de ex-KVK-ers in Roda werd gesmaakt al kunnen die geelzwarte kleuren neit zo fel begeesteren als die roodwitte!
Een reactie posten