De grote dag was eindelijk aangebroken : verbroederingsrit met
onze collega’s uit Geraardsbergen die gepakt,gezakt en gemotoriseerd naar de
Gullegemse sporthal waren afgezakt . Enkele dapperen (de Giesbergnaren zijn de
dappersten onder de Galliërs) onder hen kwamen zelfs bij wijze van
boetedoening pedaalsgewijs het zuiden van onze provincie
binnengefietst. Ze zouden door een “muur” gaan om hun doel te bereiken.
De Tinekesvrienden van hun kant vonden ook vlot de weg naar de
achterkant van het clublokaal niettegenstaande moeder Natuur het nodig
vond de priesterleegloop in de kerk te compenseren door enkele
wijwatervaten massaal te laten aanrukken. Zo kon iedereen bekwispeld
worden met het levensnoodzakelijke en beschermende hemelvocht.
Ervaren rat Rambo vertrouwde het zaakje niet en kwam met een bril
voorzien van ruitewissers de zaak in burger bekijken. Hij moest met lede ogen
vaststellen dat de startplaats er troosteloos bijlag terwijl hij opmerkte dat
sommigen hun kuiten moesten optrekken ten einde over dijspieren te kunnen
beschikken.
Er volgde topoverleg tussen beide besturen. Een gebriefde
persjongen kwam terzelfdertijd likkebaardend aangetoeterd want hier
was denkelijk nieuws te rapen. Waren er provincieoverschrijdende
fusiegesprekken aan de gang? Werd er gegoocheld met clubaandelen? Zou het
stamnummer versjacherd worden? Zouden er koppen rollen? Besliste de toss
over de startrichting of werden er simpelweg vlagskes uitgewisseld?
Na 10 min volgde uitsluitsel toen een bedrukt ogende president op zijn
onderdanen afstapte. Iedereen hield de adem in en de benen stil,de persstylo
was klaar om het papier te likken…en toen gebeurde het…Wegens de zeer slechte
klimatologische omstandigheden en de glibberige toestand van het wegennet,werd
de rit afgelast.
De koersdirectie wou immers ten alle prijze vermijden dat de
namen van enkele onder ons (en van onze gasten) zou dienen
bijgegraveerd te worden in de Ieperse Menenpoort . Het dagelijks obligaat
bijwonen van die schitterende Last Post zou zowel mentaal als
fysiek een te zware opdracht zijn voor beide besturen.
De moral steeg echter vlug terug naar zenith toen iedereen
breedlachend op de foto mocht. De atleten werden vooraan verwacht,de hangbuiken
dienden verstoppertje te spelen . Het duurde dan ook een tijdje vooraleer alles
en iedereen op de gevoelige plaat kon vastgelegd worden want iedereen stond
aanvankelijk vooraan te drummen. Ons bestuur bewees vervolgens uit het beste
hout gesneden te zijn door vliegensvlug en doeltreffend te handelen.
Johan van ’t Merlijntje werd via de tam tam uit zijn bed getrommeld en
onze sponsor, bakkerij Soete, werd via de modernste communicatiemiddelen
gevraagd om de catering 3 uur vroeger dan voorzien te verzorgen.
De youngsters Kevin,Simon,Wesley en Ringo besloten eerst nog hun
nachtelijke baxter eraf te rijden terwijl de rest meegetroond
werd naar de locatie waar menig Tinekeskampioen al gehuldigd en zat
gevoerd werd. De bakjes troost werden in dank aanvaard en het hoogtepunt van de
morgen waren niet de matte taarten maar wel de glanzende Kortrijkse
Kalletaarten die geschonken werden door bakkerij Soete,waarvoor heel
hartelijk dank! Ze streelden zozeer de smaakpapillen dat onze Geraardsbergse
gasten een gastronomisch orgasme nabij waren.
Naarmate de ochtend vorderde werden de anekdotes avontuurlijker en
zag verslaggever Leffe,Chimay en andere voorgerechten de revue passeren.
Straffe sportdrank die vlot in de kathedralen van lichamen werd gegoten.
Ondanks het feit dat er een regenvloek schijnt te rusten op het
Heuls-Geraardsbergs verbroederingsschap ,kon iedereen tevreden en voldaan
huiswaarts. Pantani en de president lasten nog een minitraining van 40 km in.21
Tinekesvrienden en 16 confraters uit Geraardsbergen hadden zich aangeboden voor
dit volks en smakelijk festijn.
Tot zondag!
Red Philip
4 opmerkingen:
Machtig verslag opnieuw van onze eminente clubschrijver waarvoor dank. Spijtig van het weder maar niets aan te doen. Bijzondere vermelding en dank aan Wouter & Karolien Soete voor de Kalletaart
Hoe zou het verslag er uit gezien hebben moesten wij gefietst hebben.,?
En intussen kennen onze geraardsbergse vrienden ook ons clublied : Sevee ole, ole
Heel mooi verslag opnieuw van de Phille. Zelfs zonder te fietsen lukt het hem om een boeiend verslag te schrijven.
Idd jammer van het weer, maar we geven niet op, volgend jaar opnieuw.
Lang geleden dat ik op tot de youngsters werd gerekend! Machtig!
Ringo.
Een reactie posten