Hoogdag op de
kalender van de Tinekesvrienden: de rit op verplaatsing, vertrekkende uit het
onooglijk dorpje Rumillies, in de schaduw van Doornik.
17 leden
hebben het marsbevel van de inrichtende macht, zijnde de Fondateur opgevolgd. 4
flandriens leggen zelfs de verplaatsing al fietsend af!!! Ringo, Bjorn, Champ
Ronny en Wesley zijn uit Liefde voor de Fiets om 5u opgestaan en hebben al 38km
onder de wielen als ze het startdorp binnenbollen. Niets menselijks is Ringo
vreemd en onderweg moest hij wreed dringend naar de grote WC. Pitstop in de
Gare de Tournai waar hij het deficit van de ijzeren weg met 50 cent vermindert door
gebruik te maken van hun sanitaire instellingen.
Bij zo’n rit
op verplaatsing is de logistieke impact niet te onderschatten. Zo vergeet Geletruidrager Piet
zijn helm mee te nemen en heeft de President, materiaalmeester ai, geen pen en
papier om de aanwezigheden te noteren. Hij doet het dan maar op digitale drager
en neemt van iedere deelnemer een foto als startbewijs. (zie foto's hieronder)
Mooi op tijd
trekt de groep zich op gang, genietend van de goeie klimatologische
omstandigheden, fris maar zonnig en windstil. Mark laat ons slingeren tussen
dorpjes waar we nog nooit van gehoord hebben, Maulde, Herquegies, Taurpes en
het geboortedorp van Wilfried Puis: Willaupuis. Geen enkele commerce te zien
buiten een verdwaalde coiffeuse en een gesloten boucherie. Het peleton geniet
van de prachtige landschappen en vergezichten. De ene helling na de andere
wordt bedwongen en de hoogtemeters lopen aardig op. Het enige incident doet
zich voor na een goeie 20km. Ronny rijdt in een Waalse trou, verliest zijne
bidon maar ook de air uit zijn chambre a air. Crevaison en geen service course
mee: dat wordt artisanaal herstellen. Guy is de samaritaan van dienst en onze
Keizer kan weer op pad. Tijdens deze korte pauze wordt opgemerkt dat Ringo het
mikpunt is geweest van een pestvogel die zijn ontlasting niet in een NMBS
station heeft gelaten maar wel op het koerstenue van Ringo. Stront aan de
knikker dus, een papieren zakdoekje verwijdert de grootste smurrie..
Halfweg tijd
voor een break in de omgeving van Moulbaix met een subliem vergezicht van 360°.
De superlatieven vliegen Mark rond de oren. Nog mooier dan vorig jaar is het
credo!! Op de terugweg steekt de wind wat op maar door collectief kopwerk wordt
het parcours vlot afgewerkt. We worden alleen nog gehinderd door een stinkende
veteranenmotorrally (de veteranen en de moto’s) en een wandeltocht. Kunnen die
mensen op zondagmorgen niet gewoon thuisblijven!!! Na 71km komen we eindelijk
een café tegen en wat meer beschaving. We laten de lokale horeca links liggen
want de President heeft als motivator een koel glas rosé bij de finish beloofd. (rosé want de Giro is bezig, ben je mee??)
De laatste kilometers lopen in dalende lijn langs de indrukwekkende cementgroeven en 17 bolides laten Rumillies voor
de tweede maal opschrikken. De doos rosé wordt aangesproken en met le verre
d’amitié in de hand wordt gezellig nagekeuveld. Prachtige rit, grote lof en
dikke proficiat voor de Fondateur die zijn vrije pensioentijd verstandig
invult. 82km , 26gemiddeld en liefst 678
hoogtemeters!!!
President,
in remplacement van onze rédacteur principal
Red Philippe, aan het feest met zijn Anneke wegens 30j huwelijk. Van harte
proficiat in naam van de club
NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/778219412
2 opmerkingen:
Goed gewerkt, voorzitter., verslag doorspekt met wat Bpost frans.En de fondateur ook zijn deel gedaan,prachtige rit ,het niveau van de club waardig. B
Schitterend relaas,prachtig proza, het parcours ontrolt zich zo voor mijn ogen! Willaupuis...Ge moet er maar opkomen. :-) .Bedankt van ons beiden voor de felicitaties. Jeukende benen gehad maar ik kon ze in bedwang houden. Gegroet van tussen de herten en everzwijnen hier.
Een reactie posten