Wie herinnert zich nog de perkamenten tijd toen de klassieker
Gent-Wevelgem (grootste afstand) de wielerhoogmis was van deze club? Het waren
bij wijlen hilarische taferelen daar op de parking van de oude Aldi. Die vormde
toen het decor voor rugzak-en frigoboxwielertoeristen, geëscorteerd door de camionette
van de toenmalige sponsor. Kippeboutjes, rijsttaartjes, suikerwafels, belegde
pistolets uit den tijd van Briek Schotte, liters sportdrank, reservekledij,
binnen-en buitenbanden. Het leek wel alsof we voor dagen van huis waren.
In deze moderne tijden gaat het er iets luchtiger aan toe. Het
dagschema wordt op vaderkesdag niet langer door elkaar geschud. Vaderlief wordt
tegenwoordig ’s middags fris en goed
doorbloed aan huis afgezet zodat hij zich alle festiviteiten kan laten
welgevallen. Pantani had grootse plannen deze zondag maar een zwak moment en
enkele nachtelijke uitspattingen deden hem van gedacht veranderen. Een opstoot
van Saturday night fever brachten hem toch aan de poort van Ten koetshuize
alwaar hij zich zoals altijd plichtsbewust boog over de
inschrijvingsmodaliteiten.
Dirk, krijger van vele wieleroorlogen, zwaaide bij de start met
steekpenningen richting Geert Depoortere I. Kocht hij de dagzege af, was het
een smeekbede om het kopmanschap over te nemen of wou hij examenresultaten
manipuleren? We blijven het antwoord schuldig, de wedstrijdjury kneep alvast
een euro-oogje dicht.
De bestuurstaken bleken netjes verdeeld : de MM hield de touwtjes
stevig in de hand in Heule, de president cumuleerde zijn job met die van SB/PM
en regelde in Wevelgem City alle inschrijvingsverplichtingen. Onze gebronzeerde
herder merkte zijn kudde met oranje armbandjes terwijl keizer Ronny in de
staart van het peloton waakte over het compact blijven van de wielerschapen. De
vacature van sportdirecteur raakte deze keer niet ingevuld. Het blijkt een
knelpuntberoep te worden maar de wedstrijdorganisatie voorzorg alvast in
bevoorrading en pechverhelping voor het geval er hier en daar een wiel zou
afgerold zijn.
Het rallygebeuren zorgt alvast voor een iets nerveuzere koersbenadering
vanwege de talrijk aanwezige concurrentie en de massa’s spookrijders. Het is
ons een raadsel waarom er zoveel tegen de stroom in werd gefietst.
Even voor halfweg naderden we een peloton ex-tourwinnaars : de
knalgele outfit refereerde naar hun glorietijd. Het tempo daarentegen verwees
eerder naar een gevorderde leeftijd. Zelfs een ex-Tinekesvriend slaagt erin om
daar op 1 been en anderhalve knie de tempolakens uit te delen. Wreed niveau
dus. Na enig getalm lieten we de Supra Bazars ter plaatse en stoomden we op
richting Monte-en Kemmelberg. De dappersten onder ons bespeelden nog even de
kasseien van de Kemmelberg terwijl de rest rechtstreeks richting Kemmel en
bevoorrading reed.
O.l.v. Dirk en Geert Depoortere II ging het vervolgens gezwind
richting Heule waarbij de snelheidsmeters constant het cijfer 3 op de plaats
van de 10-tallen toverden.
Een mooie klassieker werd met 16 man afgeklokt op 97 km, 27,8 gemiddeld en 485 hoogtemeters.
Sterkste seizoensgemiddelde tot nu toe. Team Tinekes = team Sky (is
the limit) : klaar voor de Tour!
Tot zondag.
Red Philip
1 opmerking:
Prachtig sfeerbeeld van onze Red Philippe waarvoor dank. Leuke rit met enkele aanpassingen rond de Kemmel door wegwerkzaamheden. Vind 6€ inschrijving wel veel geld voor één bevoorrading. Heel sterke collectieve prestatie, verstandig tempo van de kopmannen Dirk & Geert D II
Een reactie posten