Verslag van de rit van 4 september - Dentergem

Het stond als het ware in de sterren geschreven : onze president-fondateur was nog eens ritarchitect en dit betekent in de huidige jaargang een “waterdichte” garantie op neergutsend hemelwater en ander ontij. Het was zondag niet anders : met sportdirecteur Joost erbij telden we 8 Flandriens aan de start. Mark, champ Piet, Simon, Benny, Geert Depoortere 1 , Frederik en Red Philip ruilden het warme kaf  voor het vochtige koren en toonden zich klaar om de weerdemonen te temmen. We kunnen enkel gissen naar de oorzaken van de vlammende ruzie tussen Mark en de weergoden. We  hopen in ieder geval dat alles nog dit seizoen bijgelegd wordt tussen, onder, naast de lakens of aan den toog.

Enkele Tinekesvrienden, waaronder Pantani, hadden het plan opgevat om Johan Musseeuw in zijn classic te laten kennismaken met hun atletisch wielervermogen. Gelukkig voor de Leeuw was ook hier de regen spelbreker en werd de ex-vedette zo in extremis het schaamrood op de wangen bespaard. Als alternatief kozen ze dan maar voor vochtigheid iets dichter bij huis : de rally van Kuurne. SB/PM Willy van zijn kant werd later gespot aan het eenzame Ten Koetshuize van waaruit hij samen met ex-lid Joost een algemene repetitie hield voor een fietsweek richting Auvergne-Aubrac, Lot,Aveyron, Tarn en Cevennes met start en aankomst in Le Puy. Of hoe WTC de Tinekesvrienden haar zonen en dochters met succes uitzendt. Knap hoe onze kleuren tot ver over de landsgrenzen heen uitgedragen worden. Andere notoire leden van onze club hadden dan weer geen ambitie om het zondagse water- of soepkieken uit te hangen en  hielden het bij een al dan niet gezond ontbijt aan, op, naast of in het bed. Geef ze eens ongelijk.

Frederik stelde spontaan zijn kandidatuur als medekopman en werd daarop door Mark aan een screening onderworpen. De vraag van 1 miljoen luidde als volgt : “wannjeir moeje zjeire rien?”. Een wakkere Frederik antwoordde spontaan met volgende legendarische woorden : “oje zjeire moe rien!”. De president-fondateur stond perplex en nam Frederik als de bliksem in dienst. Handig als hij is, ontweek hij op die manier de wet  van vraag en aanbod. Nadat sportdirecteur Joost gebrieft werd over een omleiding op het parcours, trok ons 7-tal zich onder de vleugels van de clubgps op gang voor een verfrissende etappe vol natuurplezier. De apocalyps was bij wijlen nabij. Striemende regenvlagen zorgden al na enkele km voor een regenvestjesstop. We gaven evenwel niet af en laveerden als elegante waternimfen behoedzaam over de aalgladde rioleringsdeksels. Zelfs het uitdagend gebalk van een 8-tal ezels kon ons niet van de wijs brengen. Vraag hierbij was wie de ezels waren en wie de steenezels? De pitstop was er één van de betere, copieuze soort. Bedankt Joost voor het gevarieerd drank- en eetaanbod. Mark rakelde herinneringen op aan de oerpitstops uit vervlogen tijden toen er niet teruggedeinsd werd voor het leegplunderen van bakkerijen en gesloten  café’s in Halewijn opengebroken werden om ze vervolgens om te toveren in Piconpaleizen. Willy de coiffeur zwaaide toen de plak in onze club. Naderhand werd er een naamsverandering doorgevoerd : Tinekeshooligans werden Tinekesvrienden, piratenmaaltijden werden pitstops en de leuze werd gewijzigd van “fiets je rond en gezond “ in “fiets gezond, maar maak het niet te bont”.

De 2^de rithelft was het beuken tegen een snoeiharde wind maar toonde de zon toch af en toe haar gelaat. Simon nam de kopmanplaats van Mark over terwijl Frederik van geen wijken wou weten en ook nu weer het peloton op sleeptouw nam. Sterke prestatie! Er werd een ode gebracht aan de oeroude waarden van de Flandrien pur sang.

Mooie en gevarieerde rit , flinke prestatie. 76 km, 25,6 gemiddeld, 80 hm en 8 leden.

Tot zondag!

Red Philip