Het proces van ontwaken en de buitentemperatuur voelen had meer
voeten in de aarde dan gewoonlijk. Er was niet alleen de zegedronken toestand
na een pot sprankelend voetbal waaraan een oververdiende zege gekoppeld werd.
Er werd ook een twijfelachtige temperatuur van een 11-tal graden (1 per
deelnemer) waargenomen die zorgde voor enige verwarring in de keuze van
het clubkostuum. Feit was dat Geert Sioen een bergreis gepland had die de
zweetproductie en het calorieverbruik zodanig zou opdrijven dat de opwarming
van de aarde in een stroomversnelling dreigde te belanden. Maillot jaune Mark,
terzelfdertijd clubfondateur, clubgps en ex-poids lourd fietste in het
gezelschap van Geert Depoortere 1 de tarmac op. Beiden kennen bijzonder goed
onze kalender en hadden in functie van deze rit net een hoogtestage in het
fabelachtige Oostenrijk achter de rug. Kevin en Piet waren eveneens terug van
de partij. Ook zij hadden ettelijk hoogtemeters in de benen na o.m. de Mont
Ventoux in hun achterzak te hebben gestoken. Door de grillen van de
kalender gekoppeld aan het vakantiespook werden de Kyotonormen moeiteloos
gehaald : geen uitlaatgassen van de volgwagen want die was er niet. Het was dan
ook met uitpuilende achterzakken vol proviand, verborgen fipronil,
reservebanden, Pollentierperen, spieringkoteletten en ander superfood dat we
onze door spierkracht aangedreven rossen tussen de benen staken op zoek naar
spannende avonturen in de Vlaamse Ardennen. Man in vorm Kevin nam samen met
sherpa Geert ons elftal op sleeptouw. Geen ontevreden bankzitters op het
wedstrijdblad hetgeen inhield dat deze ploeg het eendrachtig zou moeten
uitzingen tot in de ultimo kilometro. Het was alsof het ronddraaien van de
benen de buitentemperatuur op een dieselachtige manier deed aanslaan. 50-plussers
springen nu éénmaal behoedzaam om met hart en bloedvaten : direct de gaskraan
opendraaien is uit den boze vanwege acuut ontploffingsgevaar. Aan kilometerpaal
20 had Geert Depoortere 1 een eerste verrassing in petto : achterband plat
vanwege het niet meer kunnen torsen van enkele overtollige vakantiekilo’s. Geen
nood evenwel, als een volleerde mecanicien stroopte Geert de buitenband van de
velg om vervolgens een durexachtige binnenband te plaatsen. De aap kwam
pas echt uit de mouw toen Piet zich plots outte als een wolfterrorist in
schapevacht. Hij toverde een niet-ontmantelde bom uit zijn achterzak die gevuld
bleek met diepgevroren ipv gebakken lucht. Mark riep direct alle hens aan dek.
Hij belde net niet naar Dovo maar gaf Piet het bevel handschoenen aan te
trekken ten einde op de plaats van delict geen vingerafdrukken achter te laten.
Met ingehouden adem werd de band gereanimeerd en konden we opnieuw geruisloos
en zonder brokken te maken, vertrekken. Oef! In Melden toverde Geert een 2de verrassing uit zijn
helm : zijn achterband ontplofte in uitgesteld relais! Murphy bleek de echte
terrorist en had zich ongemerkt onder ons gemengd. Ramp in het kwadraat want de
buitenband hing zowat aan flarden. Als de nood het hoogst is, is de redding bij
deze club evenwel nabij. De president ontpopte zich als crisismanager en zorgde
in een handomdraai voor logistieke ondersteuning door zijn broer in te
schakelen die op een boogscheut van deze onheilsplek resideert. Een rustientje,
een halve kilo lijm en een voetpomp van een wieleroudstrijder verder en we
waren opnieuw klaar voor de strijd. In navolging van de voorzitter deed ook
onze Tripadvisor Kevin zijn duit in het zakje om nog binnen de tijdslimiet de
huiselijke patatten te kunnen verorberen. Hij wisselde in een handomdraai met
Geert van parcours en kneep aldus 10 km van de voorziene afstand. Dit bestuurt
barst van het talent dat erin slaagt het onoplosbare op te lossen. De
hindernissen die nog op ons lagen te wachten waren overigens niet min :
Ladeuze, Boigneberg, achterkant Koppenberg, een berg zonder naam en de
Tiegemberg! Hoogtemeters à volonté op de korte ruimte. Wesley, Piet, Mathijs,
Yvan, Geert Sioen en de president zorgden voor een doorgedreven conditietest
waarvoor uiteindelijk iedereen slaagde. Een vluchtige pitstop vulde de
hongerige magen waarna we incidentloos en ruim binnen de tijd Heule
binnenreden. Speciale vermelding voor de kopmannen Geert S, Kevin, Mathijs,
Piet en een dikke duim voor de stoïcijnse tussenkomsten van de president en
Tripadvisor Kevin die een uitzichtloze situatie omtoverden in een schitterende
opportuniteit.
95 km, 26.5 gem en 582hm! Tot zondag voor een remake van de rit van
Geert!
Red Philippe
NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/1903803204
2 opmerkingen:
Prachtig verslag van een memorabele rit, dank Red Philippe.
Wat een flexibiliteit in deze club , even vlot als we onze ketting van de 12 op de 11 leggen passen we onze rit aan, dank aan Geert S en Kevin! Prachtige vergezichten in de Vlaamse Ardennen, was opnieuw genieten geblazen.
Ik mag met een gerust geweten op hoogtestage gaan. De andere bestuursleden nemen met brio over.
Red Philippe blijft vaag bij het beschrijven van wervelend voetbalspektakel.
Een reactie posten