Verslag van de rit van 25 maart 2018 naar Molenbaix

De manipulatie van moeder natuur zorgde ervoor dat wij op een ontieglijk vroeg uur aan de start van de 4^de rit verwacht werden. Biologische – en Rodaniaklokken werden overhoop gehaald terwijl hart en spieren aan een tijdelijk verouderingsproces werden onderworpen. De wekelijkse routine kreeg een knauw maar gezien de flexibiliteit van de huidige generatie wielertoeristen werd deze hindernis toch vlot door 20 renners genomen. We noteerden zelfs de aanwezigheid van enkele “nieuwe” leden : zo verschenen Dirk, David en Pantani broederlijk zij aan zij op de tarmac. De voorbereidingen voor Heule –Reims zitten in de finale fase en dan is een ultieme conditietest tussen al dat Tinekesgeweld uiteraard richtinggevend voor bookmakers en concurrerende teams. Nieuwkomer nonkel Marc haakt eveneens zijn wagonnetje aan de Reimstrein en was trouw op post om te decompresseren van een zware zaterdagtraining. SB/PM Willy, alias onze grijze eminentie, ruilde samen met Yvan de hometrainer en het knapperend haardvuur voor zijn seizoensdebuut bij de beste club van Heule en omstreken. Sven van zijn kant maakte prime time reclame voor de club door in onze battle dress aan de start van Gent-Wevelgem te verschijnen terwijl David Rigole in de clubkleuren meer dan zijn mannetje stond in de Parochianenkoers. Tineke zendt haar zonen succesvol uit!

Het was oude getrouwe Mark, president-fondateur en clubgps, Bing in de volksmond, die opnieuw aan zet was als parcoursbouwer. Deze keer reden we richting Molenbaix waarbij op een zeer omzichtige en subtiele wijze manier zou geroken worden aan de flanken van de Mont-Saint-Aubert. Fanny mocht zich neervleien achter het stuur van de volgwagen en beschikte daarbij over een strak plan : genieten van enerzijds door Mark geschilderde pittoreske landschappen en anderzijds van het beulwerk der topatleten. Het fototoestel was daarbij nooit ver weg.

We waren pas enkele pedaalslagen ver toen de gesofistikeerde wegzoeker op het stuur van de fondateur begon tegen te pruttelen. Het adrenalinepeil van Mark schoot met een ruk de hoogte in maar het lukte hem alsnog het ding in zomermodus te krijgen. In een gezapig tempo ging het via de voetbalhoofdstad van Zuid-West-Vlaanderen naar de deelgemeente van Celles, vooral bekend in het wielertoeristenmilieu. De omgevingstemperatuur was nog altijd niet om over naar huis te schrijven maar dit hoefde ook niet : fietsen is onze core business en daar krijgt men doorgaans warm van.

Pitstop aan kilometerpaal 38 waarbij  Fanny de volgwagen omtoverde in een 4-sterrenrestaurant. Superfood onder de vorm van subliem gebakken rijsttaartjes streelden de smaakpapillen , werden overgoten met calorierijk vocht en als klap op de dessertpijl werden er nog paaseitjes geserveerd. Een megasportbuffet met een female touch : bedankt Fanny!

Vol energie floot Mark de 2de wedstrijdhelft op gang waarbij er voor elk wat wils in de aanbieding zat : kasseien, hoogtemeters en een strook waar de conditie en de grote platteau aan een doorgedreven test onderworpen werden. Het moet zijn dat het materiaal in topconditie verkeert want niemand waagde zich aan een lekke band of kende enige andere averij. Houden zo want onverlaat Murphy kan op de meest onverwachte momenten toeslaan.

Een nieuw, conditiebevorderend meesterstuk van onze ritarchitect waarvoor hartelijk dank!

20 renners, 75 km, 26 gem en al 445hm.

Tot zondag om 8u

Red Philip

NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/2580684455