We zeggen en schrijven 22 juli 2018, één dag nadat de eenheid van
het land vanuit het Koninklijk paleis beklemtoond en verweven werd met de
glansprestatie van de Rode Duivels. Koning Phil is fier op zijn landgenoten net
als onze president fier is op zijn Tinekestroepen die wekelijks reclame maken
voor den Aldi en telkens verzamelen onder de Anderlechtleuze : “een gezonde
geest in een gezond lichaam”. Uiteraard heeft koning congé ook zijn
rechten maar dat belette niet dat er
toch 10 dappere Westvlamingen verzameling bliezen voor een onvervalste Alpenrit
onder leiding van onze notoire berggeit Geert Sioen. De startinterviews werden
beheerst door gesprekken over het historisch wereldrecord dat de Heulenaars
vrijdag op hun palmares mochten bijschrijven : het Belgisch record santé zeggen
(Deerlijk, 1005 stuks) werd verpulverd en het wereldrecord (Portugees dorp
Anadia, 1233 stuks) werd verbroken. Zomaar even
1373 santézeggers in de Kortrijkse feestgemeente bij uitstek en dit met
medewerking van Tineksvrienden als de president-fondateur, Geert Depoortere 1,
Bart Huysentruyt en Frederik Mahieu. Fietsen én drinken : het gaat hand in
hand! Feesten en Tinekesvrienden : het zijn synoniemen.
Jan Desmet greep de berggelegenheid te baat om zich rustig neer te
vleien in de zetel van de sportdirecteur terwijl het uitkijken was naar het
medekopmanschap voor Geert. Niemand minder dat good old Willy nam de kopkoe bij
de horens en kliefde op zijn welbekende en elegante manier met sprekend gemak
de aanvangskilometers doormidden. Mechanische doping staat nog altijd niet in
de agenda van onze SB/PM en zoals hij momenteel fietst zal dit nog jaren op
zich laten wachten. Geert liet er geen gras over groeien en trakteerde ons
alras op de eerste hoogtemeters van de dag : een gezapige beklimming van de
Keiberg bracht iedereen op temperatuur en deed ons al proeven van de eerste, in
de zon badende vergezichten. Dit smaakte absoluut naar meer en hoe langer we
richting pitstop opschoven, hoe bergachtiger en pittoresker het landschap werd.
Dit was niet alleen hard labeur maar ook volop genieten. Zo martelde de Cote d’
Arabie hart-en beenspieren nadat Simon de eerste cartouche van de dag had
afgeschoten. En danseuse en in verspreide slagorde hesen we ons één per één
naar boven waarbij sommigen stiekem droomden van een lift naar het hoogste
verdiep. Net bekomen van deze hoogtemeters wachtte al een nieuwe uitdaging op
onze artillerietroepen. Nonkel Marc moeide zich nu met open vizier in de
voorste gelederen en ging onverdroten de “vijand” te keer. Le Gauquier graaide
opnieuw in ons krachtenarsenaal maar ook deze bult verdween moeiteloos in onze
achterzak. Het zweet parelde op de voorhoofden, het zitvlak kreeg het warm, Red
Philip vroeg zich af wat ons toch bezielde om op zondagmorgen dergelijke krachttoeren uit te halen. Wie
begon te denken aan een pitstop dacht
verkeerd want onze ritarchitect serveerde eerst nog iets van een totaal andere
orde : een klim richting top van het idyllische Muziekbos via de gevreesde
Kanarieberg. Stijgingspercentages van 15% martelden lijf en leden, blikken
stonden op oneindig en nu was het de president die de kat de bel aanbond en à
la Lucien Van Impe omhoog klauterde. Iedereen bereikte gezond en wel en in
fluitmodus het dak van de etappe waarop Jan lekkers en gekoelde frisdrank liet
aanrukken. Hartelijk dank Jan, het voelde aan als een paradijselijk genot.Met
nog een 40-tal km voor de boeg werd nog even bij Geert gepolst naar het verdere
ritschema. Het “ergste” bleek achter de rug al deed onze geografische positie
toch iets anders vermoeden. En toch : na enkele spectaculaire afdalingen van
o.a. de Korte Keer bleek ultiem nog de integrale beklimming van de Tiegemberg
het dessert van de dag te worden. Hier plaatste Willy van bij de voet een
joekel van een demarrage waarna het peloton via de oortjes maar 1 opdracht
meekreeg van de sportdirecteur : favoriet Willy terugpakken! Uiteindelijk werd
deze fantastische rit afgesloten met een ultieme krachtinspanning langs het
Kanaal waarbij de achtervolgers een demonstratie ploegentijdrit ten beste gaven
nadat Simon, de president en Arne zich in het wiel van een trainende toprenner
hadden genesteld.
Duidelijk een 5-sterrenetappe met dank aan
parcoursbouwer Geert en de afwisselende kopmannen. 100 km, 25,8 gemiddeld, 10
deelnemers en 783 hm. Tot zondag voor de Plugstreetssensatie olv de president!
Red Philip
NVDR: herbeleef de rit op 
4 opmerkingen:
Briljant verslag van inderdaad een 5 sterren rit!!! Dank aan Red Philippe en aan Geert S voor deze sublieme rit, het was weer puur genieten van landschap en vriendschap!!!
Zelf bij meer dan 30 graden is het ritverslag op tijd klaar. Weeral een sublieme rit van Geert, wij waanden ons zowaar ergens in La Douce France. Zo mooi en zo dicht bij huis. Na meer dan 700 hm was is toch een kleine beetje “choco”, maar voor wat, hoort wat
Barok taalgebruik en metaforen om duimen en vingers af te likken. Razend benieuwd naar de betekenis van 'in fluitmodus'!
Herbeleef de rit in literaire termen - het went nooit, als je erbij was komt er constant een glimlach op je mond en als je er niet bij was heb je spijt dat je niet deel uitmaakte van een roman! Arne
Een reactie posten