Verslag van de rit van 16 september 2018 Kruisberg Ronse

Wegens de hardnekkige rug-en dijblessure van onze zeer gewaardeerde TripAdvisor Kevin nam Geert Sioen de architecturale handschoen op en bokste in allerijl een pittige rit uit zijn eveneens rijkgevuld Garminarsenaal in elkaar. Flexibiliteit en actiebereidheid : geen loze begrippen bij de Tinekesvrienden. We noteerden 13 rijdende leden aangevuld met Ringo als sportdirecteur. 13…Het getal herinnerde ons aan de recente grondkus van Geert Depoortere 2 en Buffalo Benny, waakzaamheid was dus geboden! Gelukkig boden zich nog 2 testrenners aan : Emiel en Maxime of hoe Diederik zijn zoon Emiel langzaam maar zeker voor het grote werk klaarstoomt. Het is trouwens bij die kerel dat we in de toekomst moeten zijn indien er een tandje dient bijgestoken te worden! Maxime van zijn kant woont recht tegenover onze fondateur en clubgps Mark zodat een besmetting met het clubvirus een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid is. Daarnaast verdedigden onze dames in vol Tinekesornaat de eer van de club in het grootste vrouwenpeloton. 87 km tegen 28,85 gemiddeld : klasse dames, proficiat! Pantani van zijn kant zette zijn beste beentje voor in de Volvo Cycling Classic. De massagegrage handen kwamen evenwel niet aan hun trekken : zijn zoektocht naar onze clubdames leverde geen resultaten op. Een alerte Dirk had er een vakkundig stokje voorgestoken.

Na enkele overlegmomenten troonde Geert ons mee naar de roots van Arne. Arne raakte maar niet uitgepraat over Ronse en omgeving en droomde er zelfs van elke hellende meter in die streek omhoog te fietsen. De naam van de betreurde Claude Criquielion was daarbij de rode draad in zijn vurig pleidooi. Gelukkig ging onze notoire berggeit niet mee in Arne’s klimeuforie en hield hij de hoogtemeterskerk keurig in het midden. Een in topconditie  Xavier diende zich aan als medekopman en samen zorgden deze jongelui voor een egaal en kuitvriendelijk tempo. Via Stasegem en Zwevegem bereikten we Escanaffles waarna de rush richting Ronse en Kruisberg ingezet werd. We bespeurden geen enkele asfaltjeannet in het peloton : iedereen koos voor de kasseien van de Kruisberg! Deze 600 m lange bult vertoont soms stijgingspercentages van 16% en in combinatie met de kasseien is dit geen helling om fluitend omhoog te rijden. Toch haalde iedereen moeiteloos de top of hoe de conditie in de laatste rechte lijn van het seizoen optimaal is. Op de top vergastte sportdirecteur Ringo ons op spijs en drank waarvoor hartelijk dank.

De 2de rithelft was doorspekt met alles wat het leven van een wielertoerist aangenaam maakt : heerlijk lopende afdalingen die met snelheden tot 65 km/u soldaat gemaakt werden, kop-rug-en zijwind die de benen een soepele tred gaven. Tussendoor schoot Diederik nog een cartouche af die gecounterd werd door een scherpe Xavier. Geert zou Geert niet zijn moesten er geen venijnige hoogtemeters meer in de staart van de rit gezeten hebben. De zijkant van de Tiegemberg was ons klimdessert en geselde nog eens hart, benen en bloedvaten. Ons “gemarteld” lichaam herstelde zich evenwel vliegensvlug en was klaar om ultiem nog een raid langs het Kanaal te ondergaan. Geert dribbelde evenwel als een volleerde Hazard behendig omheen deze parcourssnelweg en bracht ons via Stasegem en het autoluwe Kortrijk terug naar de Heulse heimat.

Een schitterende rit vol verrassende wendingen die door iedereen goed verteerd werd. Bedankt Geert, dit was effenaf topwerk!

75 km, 14 clubleden, 26,6 gemiddeld en 425 hm.

Tot zondag om 8u!

Red Philip