Verslag van de rit naar St-Juliaan bij Ieper, 17 maart 2019

17/03/2019 verslag 3^de rit WTC Tinekesvrienden

Het begon allemaal met een goede voorbereiding van onze voorzitter Martin met de laatste instructies van uur en weersvooruitzichten via WhatsApp om vandaag met 15 man te starten aan de derde rit van het seizoen richting St Juliaan onder leiding van Kevin geflankeerd door Jan.

De dames waren spijtig genoeg afwezig, maar werden gecompenseerd door de jonge garde. Robbe Deceunynck, zoon van Piet, reed mee in het peloton terwijl Emile Dubois, zoon van Diederik, had plaatsgenomen achter het stuur van de volgwagen zodat vader, die naar eigen zeggen al 100 jaar niet meer had gereden (beetje overdrijven mag altijd) en reeds spinnenwebben tussen de wielen had. En ere wie ere toekomst want Emile was’s morgens vroeg om 7.00 uur reeds achter verse rijsttaart geweest en dan ook nog bij onze sponsor bakkerij Soete.

Spijtig genoeg konden we vandaag, met grote uitzondering, geen beroep doen op onze fantastische verslaggever Philippe en moest er op zoek gegaan worden naar een Chinees vrijwilliger.

Timing is everything, een hand opstekend gebaar naar collega wielrenner werd al snel geïnterpreteerd als vrijwilligheid om het verslag te schrijven. Maar volgens Martin was dit eerder een kans voor 15 minutes of fame aangezien het verslag online voor de eeuwigheid zal zijn (het is maar hoe dat je het aan de man brengt J).

De weergoden waren ons gunstig gezind om met mooi weer beukend tegen de wind onze rit van ± 70 km aan te vatten. De kopmannen Kevin en Jan zijn er onmiddellijk ingevlogen, iets te geweldig volgens sommigen, maar het was een mooie en goed voorbereide rit waarbij Kevin af en toe als een echte verkenner naar voor spurtte om de veiligheid van de groep te waarborgen. Xavier polste bergop nog even naar de conditie van de concurrentie en de betere van het peloton mochten zich eveneens nog even uitleven om daarna in schoonheid in groep te mogen eindigen. Het was een rit zonder incidenten al zorgde een jonge joggende hinde op het einde nog voor het nodige tumult.

Ik had de eer en het genoegen om bijna naast iedereen eens te rijden, het logische gevolg van het afzakken van de tweede naar de laatste positie, maar alles voor het verslag uiteraard.

Het beeldmateriaal staat op WhatsApp en voor dat Geert en Marc, frisgewassen met hun echtgenotes aan den toog van den Hert aan het genieten zijn van een frisse pint, zit het verslag al in de mailbox van onze webmaster. Zeg nu nog eens dat de Limburgers traag zijn!

Dank aan allen voor de geslaagde editie en om in het West-Vlaams te besluiten;

“we zen a weireldploegsje”

Verslaggever van dienst

Jo Decoutere