Nog niet de ultimo kilometro maar toch al de laatste maand
van het seizoen. De klassementsteerlingen zijn bijna geworpen maar van een
eindeseizoensfeertje is er absoluut nog geen sprake. Alles begint stilaan naar
de herfst te ruiken en te voelen : starten om 8u, een graadje minder al konden
we met de voorgeschotelde 14 gr niet klagen. De klassementsplooien zijn nog
niet helemaal glad gestreken en dat verklaart ongetwijfeld het dik mistgordijn
dat Ten Koethuize had ingepalmd. Het was voor Pantani dan ook een hele opgave
om op alle schimmen de juiste naam te kleven. Zelfs zonder de aanwezigheid van
een vertegenwoordiger van de Brailleliga slaagde Wim er toch in alles in juiste
banen te leiden. Van een doorwinterde MM gesproken dus.
De fondateur liet niks aan het toeval over en had zich tot
de tanden gewapend voor het geval de
snelheidsbegrenzer van de club defect zou zijn. Zijn tandarts wou geen tandje
bijsteken dus stak Mark dan maar een wieltje bij : uniek in onze geschiedenis,
een toprenner aan de start met…3 wielen! In tegenstelling tot vorige week
verscheen Bart Huysentruyt nu toch aan de start : geen wilde nachtelijke
escapade deze keer maar wel een topfitte
Bart in het gezelschap van zoon Mathijs. Topact van deze rit was evenwel
niemand minder dan Luc Clinckemaille die in retro- Tenteuitrusting de show stal.
Bleek dat deze karakterman stilzwijgend de handschoen had opgenomen na enkele
voorafgaande speldeprikken die op D-1 uitgedeeld werden door Geert Depoortere 2
en Guy. Nog een opgemerkt wederoptreden was dat van de ex-secretary general
Jacques. Daar waar Anquetil destijds rondreed met een rekenmachine , rijdt onze
Jacques rond met een smartphone in de achterzak. Terwijl de ene Jacques met
seconden jongleerde, heeft de andere Jacques een app “hoe rij ik 10 ritten” geïnstalleerd.
Het dient gezegd dat het toestel zich uitzonderlijk goed van zijn taak kweet.
De SB/PM raakte net fit na zijn liesdébacle van vorige week.
Het pleit voor zijn recuperatievermogen en de goede zorgen van zijn echtgenote die
een dreigende scheur zodanig wegmasseerde dat zelfs de blauwe pillekes op zijn
nachtkastje heel de week onaangeroerd konden blijven. Opnieuw het bewijs dat de
combinatie leeftijd/liefdevolle verzorging voor medische mirakels kan zorgen.
Willy was zelfs parcoursbouwer en kreeg daarbij assistentie van Kevin die de
Tinekestrein mee hielp laveren door de dikke, ochtenlijke erwtensoep. Yvan
verscheen ook nog eens aan de aftrap al was het deze keer in de gedaante van
sportdirecteur. Hij had voor de gelegenheid de bolide van zijn moeder uit de
oldtimerkast gehaald.
De zonne-en ander brillen bleven tijdens de 1e
wedstrijdhelft weg van ieders neus. De dichte mist zorgde niet alleen voor
overmatige dampdruppels maar het was ook uitkijken geblazen voor onverwachte hindernissen
die op elk moment uit het niets tevoorschijn konden komen. Het kopduo kweet
zich evenwel uitstekend van zijn taak en loodste het peloton heelhuids over de
Franse grens waar Yvan uitpakte met overheerlijke frangipannes, gechocolateerde
suikerwafels en energiedrank. Luc keek zich de ogen uit de kop en besefte dat
de hedendaagse wielertoerist een luxepaard geworden is. Wie weet, vervolgt hij
volgend seizoen opnieuw onze rangen? Bedankt Yvan!
Op de terugtocht naar de heimat brak de zon helemaal door en
verteerde ze aldus de laatste mistslierten. We kwamen plots van de herfst in de
lente terecht. Deze plotse weerswisseling leidde ook bij het tegenliggend
verkeer tot een opmerkelijk tafereel. Een overjaarse Franse amazone kwam in een
rotvaart op het peloton af. Waren het lentekriebels of de aanbik van zoveel
atletisch vermogen op 2 wielen die haar de pedalen deed verliezen? Feit is dat
Rambo wel wou ingaan op haar amour brute-avances door haar carrosserie
hardhandig te molesteren. De dame kreunde van plezier, voelde de climax naderen
en stormde als een jong veulen recht op onze sportdirecteur af. Yvan wou
evenwel van geen liefde weten en reed nog vlugger achteruit dan de dame
vooruit. Hilarisch tafereel dat recht uit een Vlaamse soapserie leek te komen.
Gesmaakte rit waarvoor dank aan Willy en de medekopmannen
Kevin en Dirk. 78 km, 20 man en 26,7gem. Tot zondag!
Red Philip
3 opmerkingen:
De kar voor het paard spannen is één van mijn lievelingsspreuken en blijkbaar was dit zondag van toepassing. Briljant verslag, we kunnen niet genoeg boffen met onze clubkroniekschrijver. Hartelijk dank Red Philip!!! Zondag ben ik zonder overmacht opnieuw op post
De frangipannekes gingen inderdaad vlot over de toonbank ! Heb zoals het verslag aangaf lang getwijfeld of ik geen klacht ging indien wegens 'stalking te lande'. Ik heb er dan toch maar van afgezien omwille van het feit dat deze-dame-van-den-buiten het niet gewoon is om zoveel mooie mannen in één keer te kunnen aanschouwen zonder er te mogen aankomen. Gelukkig dat den Nissan Micra even snel achteruit als vooruit kan rijden en ik zo aan een zekere aanranding ben ontsnapt! Naar het schijnt, loopt ze er bijzonder ongelukkig bij omdat er geen enkele boer van het programma 'boer zoekt vrouw' op haar brieven gereageerd heeft.
Yvan
Ze had niet hoeven schrijven : het was immers een boer die op kop reed !
Een reactie posten