Druilerig
weertje boven “Ten Koetshuize”. Toch 19 flandriens aan de aftrap van deze voorlaatste
etappe van het prachtige clubgebeuren 2014. Onder de afwezigen noteren we oa de
eminente clubschrijver Red Philippe, last van pijn aan zijn goesting na een
slopend seizoen, en onze skatbewaarder Willy, last van pijn aan zijn
supportersgevoel na de zoveelste pijnlijke nederlaag van zijn ploegske uit
Zulte. De KVK-sups zitten in een zetel , zelfs met een forfaitscore aan de
rood-witte broek blijven we voor de boeren in het klassement! Ook fuifbeest Guy
mankeert op het appel en geeft hiermee zijn podiumplaats door aan Fondateur
Mark. Gezien de penibele meteo merken we
aan de start alle soorten vehikels op: van het ordinaire carbon over aluminium
tot old-fashion ijzer. Van racefietsen over crossfietsen tot de mountainbike
van potentieel Keizer Ronny. En van vehikels gesproken: de service-course is
vandaag in de bekwame handen van Bjorn die is uitgerukt met zijn werfcamionette
of is het een minicamion? Feit is dat de voltallige Streuvelsvrienden in de
laadruimte van het imposante voertuig er zonder probleem een algemene
vergadering kunnen in houden.
Onder leiding
van ex-SG Jacques trekken we ons stipt om 8u op gang richting Langemark. De
motregen houdt ons gezelschap, het is nog halfdonker, de autolichten van de volgwagen en het laveren
tussen de vallende bladeren baden ons in een “Parijs-Tours” sfeer, een echte
eindeseizoensklassieker dus. Net voor Steenbekebos houdt een waaier van 9
vriesganzen ons gezelschap waarbij zij er ons elegant op wijzen dat de Herfst
heden is begonnen. En om er ons eveneens aan te herinneren dat het
cyclocrossseizoen nu ook is gestart ploeteren we aan wegenwerken in Oekene door
10 cm modder…
Na een
originele landelijke tocht langs en door Moorslede komt Passendale in zicht.
Dit onooglijk dorpje is in het Britse geheugen gegrift door de bestseller “they
called it Passchendaele, we called it hell!”. Honderdduizenden soldaten
sneuvelden in 1917 bij de bestorming van de heuvelrug die wij keuvelend
opfietsen.
Break in
Langemark, ter gelegenheid van openboerderijendag (wreed succes in Waregem en
omstreken) aan de oprit van een landbouwbedrijf. Bjorn scoort met zijn zelfgemaakte
potting ofte broodpudding!! Ongelooflijk wat men met restjes Gyproc kan
produceren en fabriceren. Het smaakt in ieder geval, hartelijk dank Bjorn!!
De terugweg
wordt aangevat en de wegen blijven verraderlijk glibberig. Net na de passage
aan de grootste Britse begraafplaats op het Europese vasteland brengt Petra een
ultiem eerbetoon aan de slachtoffers van de zinloze veldslagen van WO I. In het
opdraaien van de Tynecotstraat stuikt Petra te gronde en vermengt haar bloed,
zweet en tranen met de morzels grond waar 97 jaar geleden heftig om werd
gevochten. De karavaan komt abrupt tot stilstand. Petra wordt opgetild en
opgepept door de ongebreidelde teamspirit van de Tinekesvrienden. Haar
carrosserie en fiets komen er quasi ongeschonden uit. Haar fietsbroek
daarentegen kent vanaf nu een sexy gaatjespatroon dat niet zou misstaan op de catwalk
van een naar aandacht smekende modegoeroe. Dapper fietst ze verder en bedwingt
ze zelfs de laatste hellingen van de dag in de eerste gelederen!! Bravo Petra!!
De laatste
meldingen op radio Tour gaan over Ringo (lekke band) en Rambo (nukkig
versnellingsapparaat). Bevuild en bemodderd bollen we onder een priemend
zonnetje tevreden Heule binnen. Heel leuke rit waarvoor proficiat en dank aan
parcoursbouwer Jacques en zijn co-piloot Kevin. 77 km aan 26,2 gem.
President
NVDR: herbeleef de rit op http://connect.garmin.com/jsPlayer/596529785
3 opmerkingen:
Aan briljante verslaggevers geen gebrek in de club : proficiat aan de voorzitter voor zijn prachtige invalbeurt op het literaire veld. Spoedig herstel voor Petra. Een kleine rechtzetting : de gemiddelde snelheid was eigenlijk 43,5 km p/u, maar door het voorzichtige bochtenwerk ingevolge de regen bedroeg het algemeen gemiddelde uiteindelijk slechts 26,2 kmp/u.
Zouden wij geen afvaardiging sturen naar het Groot Nederlands Dictee., wat een dichters in onze club, Gwiedo Gezwelle zou er van blozen.
Ik durf mij bijna niet meer tonen, rood van schaamte van mijn ploegske. Maar ik heb nog slechtere gezien.
Subliem verslag! Ik gleed bijna uit mijn glibberige zetel en voel de plaatsvervangende pijn van een geblutste en gebuilde Petra, een vrouwelijke Flandrien om u tegen te zeggen! Kan er mij iemand een handleiding bezorgen van de buienradar, ik begrijp daar geen druppel van. Eén pluspunt : mijne vélo bleef droog...
Een reactie posten