Verslag van de rit van 19 april 2015 Huise

We zeggen en schrijven reeds de 8^e rit van het seizoen : nog een duwke en we hebben al 1/3 van het seizoen achter de rug. In de klassering merken we na de voorjaarsklassiekers al een lichte afscheiding : een 4-tal rijdt voorlopig in het geel  maar de teerlingen zijn nog verre van geworpen, de Tinekestour heeft nog tal van verrassingen in petto. Omwille van de lage spektakelwaarde werden tijdritten door de wedstrijddirectie van het programma geschrapt. Het eenzame getrappel tegen de tijd, het gebeuk tegen de soms ontketende natuurelementen, het schuimbekkend gesnot dat gedreven door de wind zich in slingerbewegingen suicidaal te pletter gooit op de tarmac : we behoeden ons voor slipgevaar en willen gevoelige kijkers niet voor de helm stoten. Het hooggebergte daarentegen komt met rasse schreden dichterbij en dat staat altijd garant voor spectaculaire  evoluties binnen ons uit de kluiten gewassen peloton : de lont wordt dan aan de kuiten gestoken, bloedvaten zetten uit, de hartspier gaat in overdrive, hartslagmeters weten niet meer van welke parochie ze zijn. Gelukkig staan er nog enkele overgangsritten op het programma om te vermijden dat ons elitekorps op zaterdagavond aan de baxters moet. Toch werden we even opgeschrikt door de aanwezigheid van Geert Sioen. Wie Geert ziet, zegt hoogtemeters, wie hoogtemeters zegt, zegt zware, onbezoldigde arbeid op de zevende dag. Benieuwd dus wat parcoursbouwer en MM Pantani (de cumulcultuur is goed ingeburgerd binnen onze vereniging) uit zijn benen zou schudden. We waren aan ten Koetshuize eveneens getuige van een primeur in de clubgeschiedenis : het moet zijn dat Wim binnen het bestuur promotie heeft gemaakt want hij delegeerde de inschrijvingen aan niemand minder dan zijn persoonlijke secretaresse en dochter Kimberley! Nog straffer werd het toen bleek dat hij ook de taak van sportdirecteur had gedelegeerd : zijn wederhelft Peggy kreeg die verantwoordelijkheid toebedeeld. Pure klasse, de Pantanifamilie : een leven in het teken van de club en de wielersport, een eerbetoon aan de positieve discriminatie en bovenal een sublieme verwijzing naar het onderdeel “eren” dat voorkomt in deleg”eren”. Ander opmerkelijk feit was de omvang van ons peloton : zo maar eventjes 26 renners en 2 rensters kwamen hun rugnummer afhalen! Ondanks de nog altijd koele starttemperaturen zijn we springlevend. De clubaandelen stijgen in waarde, de Willydynastie zit op een berg van goud zonder het echt te beseffen. Van Willy gesproken : hij glimde van trots nu zijn geliefd elftal opnieuw een teken van leven vertoont na maandenlang uitgeteld en lijkbleek op de bodem van de Gaverbeek te hebben vertoefd. In het bezit van een Parijse conditie legde Pantani daarbij geassisteerd door Sven van meetaf aan een strak tempo op waarbij niemand zich geroepen voelde om via een vlugge ontsnapping de sponsors enige media-aandacht te bezorgen. Het eerste uur werd gekenmerkt door pittig bultenwerk waarbij de conditie van onze dieselcoureurs werd getest. Die bleek technisch en lichamelijk dik in orde want iedereen veroverde met gemak de Tiegemberg. Even verderop werd de bult van Gijzelbrechtegem vlot verteerd waarop 2 pitpoezen een 5-sterrenpitstop verzorgden. Bedankt Wim en co! We waren ter plaatse nog  getuige van een dodenakker : allemaal illustere voorgangers die daar nu in horizontale toestand verkeren nadat hun leven verticaal geklasseerd werd. Verrassing van formaat na de herneming : de gekasseide Huisepontweg zorgde voor spektakel van de bovenste plank. Een uitbarsting van ontketende en losgeslagen spierkracht, gekromde ruggen, verbeten trekken om de mond, geklappertand, vibrerende arm-en dijbenen : van deze ingrediënten werd een heerlijke zondagse cocktail gemaakt die door iedereen bijzonder gesmaakt werd.

Volledig warm gedraaid en met een heerlijk gevoel in de benen ging het van daaruit gezapig richting Heulse heimat. Na een plechtstatig eerbetoon aan onze bakker-sponsor bolden we voldaan over de eindstreep. Een fantastische rit met veel pittoreske taferelen en zeer conditiebevorderend. Waarvoor dank aan parcoursbouwer Pantani.

28 renners, 85 km, 26,3 gemiddeld en 468 hoogtemeters. Tot zondag!

Red Philip

 

NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/752791431