Verslag van de ersatzrit van 24 juli 2016 Heuvelland

Opnieuw uiterst zonnige taferelen aan onze vaste vertrekplaats. Geen wolkje aan de hemel, de zonnestralen kregen vrij spel en hebben blijkbaar – onder druk van de terreurdreiging – alsnog gekozen voor vakantie in eigen land. We kunnen er maar baat bij hebben en profiteren van zoveel zonnige gulheid. Toch een start in mineur. De mare dat de moeder van onze first lady -  schoonmoeder van de president - in de nacht van zaterdag op zondag overleden was, drukte de stemming en deed ons stilstaan bij het tijdelijke van het bestaan. In naam van de club wensen we Annick, Martin en familie veel sterkte in deze moeilijke tijden. Een speling van het lot had ervoor gezorgd dat de president net nu de ritarchitectuur had uitgetekend. De memorial Frank Vandenbroucke kon niet doorgaan en het was neofiet Joost die spontaan zijn diensten als vervangend parcoursbouwer aanbood. Hij toverde opnieuw zijn rit richting Heuvelland uit de losse pols : zijn oriëntatievermogen gekoppeld aan een sterk ontwikkeld fotografisch geheugen zorgde ervoor dat hij ons rimpelloos doorheen dit pittoreske landschap deed laveren. Bedankt Joost, sterk! Red Philip had zich achter het stuur van de volgwagen genesteld en verkreeg zo een panoramisch zit op de gekromde ruggen van de 13 fietsende leden. We wisten al langer dat dit een club met ballen was maar nu werd dat ook nog eens aanschouwelijk voorgesteld door David. Een tot de verbeelding sprekende balzak sierde zijn zadel. Bovendien deden deze ballen waar niemand tot op heden in slaagde : ze pinkten in roodwitte kleuren alsof ze daarmee een uitzonderlijk vervoer wilden aankondigen. Dit laat alvast het beste vermoeden voor de nakende competitiestart van onze Zuidwestvlaamse voetbaltrots. Uiteraard legden de aanwezige paparazzi dit gevoelig beeld op de al even gevoelige plaat vast. Vanuit de volgwagen valt het op hoe atletisch deze clubleden ogen. Zo valt het o.m. op dat de fondateur er – op zijn kuiten na - een Merckxiaanse stijl op na houdt. Die dynamietachtige kuiten doen eerder denken aan een stormram die  16 metergebieden in de voetbalsport onveilig maken. Geert Depoortere II van zijn kant is dan weer de verpersoonlijking van de pedaleur de charme die stijlvol en lichtvoetig moeiteloos alle hindernissen vakkundig in zijn achterzak steekt. Zelfs eventueel overgewicht wordt onder de reclame van bakkerij Soete mooi gecamoufleerd. Het gebrek aan overtollig gewicht heeft natuurlijk ook te maken met de keukenkunsten van moeder de vrouw en de afgeroomde dagschotels. In al zijn gedrevenheid reed Joost zijn achterband naar de verdoemenis. Red Philip mocht de stramme benen even strekken door aan te rukken met pump en reservewiel. Mathijs had direct begrepen dat 4 linkerhanden geen optie waren om van een vlotte wielwissel te kunnen gewagen en greep meteen zelf de lekke wielkoe bij de horens zodat Joost in alle veiligheid zijn weg zou kunnen vervolgen. Opnieuw bleek dat het dagelijks spelen met muizen en klavieren andere vaardigheden vereist dan technisch  talent. Of hoe Mathijs onbewust zijn kandidatuur voor MM vet onderlijnde. Van MM naar MMM, het zou een primeur zijn in de clubgeschiedenis. Halverwege werden de innerlijke reserves aangevuld met frangipannes en gesmolten suikerwafels. Om het risico op overbelasting van de bandenspanning tot een minimum te herleiden, werd hierbij cola zero geserveerd. Op een licht heuvelachtig parcours ging het vervolgens in gestrekte draf richting Merlijntje. Joost legde er daarbij nog hevig de pees op en even voor Moorsele werd een finale gekoerst om u tegen te zeggen. Een splijtende demarrage van Geert Depoortere II reet het peloton uiteen. Na 75 km tegen een gemiddelde van 28,3/uur werd de rit ontbonden aan ons clublokaal alwaar de clubkas nog even lichter werd gemaakt onder de vorm van 2 consommaties per aanwezige. Bedankt aan onze ritarchitect a.i. en aan de SB/PM voor de gulle traktatie!

Tot zondag!

Red Philip