Verslag van de rit van 15 april 2018 Heuvelland

Deze keer geen ochtendlijke onheilsberichten via het multimediakanaal van de club. Wel een voorzichtige 11 graden die voor een vestimentaire veelzijdigheid zorgde. Terwijl o.a. Fanny vorige week nog in korte broek de kasseien soldaat had gemaakt, koos ze nu voor de lange panty’s om te vermijden dat haar douche afvoer opnieuw zou verstoppen. De plakkerige wegsubstantie had immers vorige week als bloedzuigers aan de benen gekleefd. Hier en daar spotten we toch korte broeken in een poging om de onthaarde aandrijfspieren van de trapassen een kleurtje te bezorgen. Het was met stijgende verbazing dat vooral sportdirecteur Bart de parking van de Aldi zag vollopen met Tinekesvrienden. Het leek wel alsof ze uit de grond kropen om uiteindelijk af te klokken op zomaar eventjes 28 renners! Absoluut record, onze sportdirecteur krabde zich in de haren en dokterde ter plaatse een “ravitailleringsspoedplan” uit : het legendarische ga en vermenigvuldig u werd toegepast op de taartcompartimentering waarbij het voedsel gebroken werd om dit record te gedenken, de hongerigen te spijzen en de dorstigen te laven. Een straf staaltje van crisismanagement in de volgwagen.

Onze parcoursbouwer Joost was intussen al in volle concentratie en zat met zijn gedachten bij de heuveltjes van E…euh West- Vlaanderen. Samen met Frederik trok hij de karavaan op gang voor een conditiebevorderende tocht vol avontuur. Het wegdek lag er na de nachtelijke plensbuien hier en daar nat bij hetgeen niet bevorderlijk was voor de gezondheidstoestand van ons rollend materieel. Zo kon Bart al vroeg vol aan de bak toen onze tripAdvisor de prijs van de eerste lekke band van het seizoen in de wacht sleepte. Sterk gedaan Kevin! Alsof de duivel ermee gemoeid was kreeg hij een blauwzwart wiel aangereikt dat enkele tellen later al krom gedraaid de geest gaf. Als dat maar geen onheilsmare was in het zicht van de avondlijke voetbaltopper. Pantani maakte van de gelegenheid gebruik om opnieuw zijn kandidatuur als MM te stellen vermits de huidige MM continu in ambtenarenmodus vertoeft : kijken en uitleggen zonder de handen vuil te maken. De president veegde de kandidatuur evenwel meteen van tafel gezien het feit dat Wim nipt gebuisd werd in de pumpproef. Even later werd het schietgebedje van een rancuneuze Red Philip verhoord en stond Pantani zo lek als een zeef aan de kant. Opnieuw actie vanuit de volgwagen waarbij Wim deze keer de grove middelen bovenhaalde  en de luchtkamer nieuw leven inblies via een vooroorlogs luchtbommeke. Sterke staaltjes van zelfredzaamheid, deze club bulkt van de doe het zelvers. Jo maakte van het oponthoud gretig gebruik door het op een lopen te zetten. Zou hij stiekem oefenen voor een duathlon?

Heerlijke pitstop waarbij het wonder van de vermenigvuldiging alsnog had plaatsgegrepen in de mobiele keuken van Bart. De ontberingsvrees was nergens voor nodig, er was genoeg voor iedereen, dus aten we samen, niet alleen. Bedankt Bart en co voor het tongstrelend gebak! Inmiddels bleek de zo gevreesde Murphy zich tijdens de pitstop anoniem in het wiel van Frederik genesteld te hebben : 3de lekke band van de voormiddag!

Joost nam het peloton terug op sleeptouw richting heimat en trakteerde ons daarbij op aangename vergezichten en een ontluikende zon. Testrijder Bram deed het peloton nog even opschrikken toen zijn drinkpul een kunstje maakte tussen ketting en kader. Acrobatie op 2 wielen.

Via de traditionele koersstrook te Moorsele gleden we voldaan en ettelijke calorieën armer de thuisbasis binnen na een opnieuw zeer gesmaakte rit.

77 km, 26,5 gemiddeld en 285hm.

Tot zondag om 8u!

Red Philip