verslag van de rit van 10 juni 2018 naar den Yzer tegen Diksmuide

No pain, no gain : 17 papa’s (of aspirant papa’s) en 1 mama kleurden op deze heuglijke dag de tarmac van den Aldi in blauw-rood-zwart. Alle vaders hadden als gemeenschappelijke noemer de wil om ’s middags afgetraind aan de  dis te verschijnen om door de kroost verwend en in de watte gelegd te worden. Marie deed eveneens haar duit in het zakje door als sportdirectrice zorg te dragen voor ons hoogtechnologisch materiaal en had haar wagen voor de gelegenheid omgebouwd tot foodtruck.

Onze gele truidrager Kevin, alias de TripAdvisor, verkeert in de vorm van zijn leven en stelde voor de tweede opeenvolgende week zijn vaardigheden als ritarchitect en kopman  ten dienste van onze club. De klasse druipt eraf en hij vond in de persoon van topper David Rigole opnieuw de geknipte mede-kopman. Beide heren lieten zich aan de start opmerken door het openlijk verhandelen van Maleisische ringgit! De Kevin gaat binnenkort namelijk in Maleisië op zoek  naar extra geldstromen voor zijn cluppie en hoopt Tanneman van de Veekaa af te snoepen. Zou hier een familietactiek achter schuilen nu Essevee in een kramp geschoten is na het missen van Europees voetbal en de Veekaa opnieuw dreigender uit de hoek lijkt te komen? De toekomst zal het uitwijzen.

Een herstelde president-fondateur hielp Marie bij het in stelling brengen van de gevarendriehoek zodat we na de traditionele last minute aansluiting van Gerd onze bolides langzaam maar zeker op gang konden trekken. De rit ging richting Diksmuide, een agrarisch pareltje ergens in de Westhoek. De wind floot aanvankelijk alle richtingen uit zodat het niet duidelijk was of hij al dan niet in het voordeel waaide. Afhankelijk van de positionering  in het peloton leek het alvast alsof hij eerder een bondgenoot dan een vijand was.

Even paniek aan boord bij radio Tineke toen gemeld werd dat onze clubgps kotsend langs de kant van de weg stond! Had het norovirus opnieuw toegeslagen? Had hij zijn tong ingeslikt? Stond het water (…) hem tot aan de lippen? Niks van dit alles. De boosdoener bleek een uit de kluiten gewassen bromvlieg te zijn die ongeïnviteerd zijn kathedraal van een lichaam was binnengevlogen en in het spijsverteringsstelsel averij probeerde aan te richten. Mark slaagde er gelukkig in om zijn overtollige maagsappen samen met het vliegend onding uit zijn lichaam te persen.

Niet veel later schalde de onheilsboodschap “crevaison” doorheen de gelederen. Joost was het slachtoffer geworden van een doorstuik en zodoende werd Marie gered van de eentonigheid van het sportdirecteurschap. Terwijl Joost tot groot jolijt van Gerd, Geert Depoortere 2 en de MM  erin slaagde zijn ketting in een bijna onontwarbare knoop te leggen, rukte Marie aan met reservestukken en de ondertussen opgedroogde vochtige doekjes. Alles kwam goed en de kranige poging van Joost om zich naast Marie in de volgwagen te kunnen vleien, stierf een stille dood.

Schitterende pitstop ter hoogte van de Beukelaremolen in Merkem. Marie streelde er onze smaakpapillen. De female touch was zicht-en voelbaar aanwezig waarvoor hartelijk dank. De TripAdvisor vergastte ons via de smartphone nog op de heerlijke meezinger “daarbij die molen”. De sfeer was duivels opperbest.

De 2de rithelft werd onder impuls van locomotieven Kevin en David Rigole aan een ijltempo afgewerkt. Top of the bill was de keuneleute waar iedereen zijn duivels naar hartenlust mocht ontbinden. Het heerlijk  glooiend landschap deed een echt koersgevoel ontstaan waarbij Fanny zich liet opmerken door met sprekend gemak het wiel van een ontketende Geert Depoortere 2 te kunnen houden. Klasse op 2 wielen, een ander woord is er niet voor!

Via Roeselare en Moorslede ging het richting de heimat waar de moeders een afgetrainde atleet als cadeau aan hun tafel kregen. Opnieuw een parel van een rit met hartelijk dank aan TripAdvisor Kevin, David Rigole voor het medekopmanschap en Marie voor het sportdirecteurschap.

18 deelnemers, 95 km, 28 gemiddeld en 320 hm. Tot zondag voor Gent-Wevelgem!

Red Philip