Verslag van de Joseph Morel classic met Kwaremont en Paterberg 8 juli 2018

Na een week waarin de boeren het stof uit de grond klaagden en we gebraden, geroosterd, gerookt en gekookt werden, bood de 19^de rit een welkome ontsnappingsroute uit de hete sleur van elke dag. Sintepieter heeft nog altijd geen chauffagist kunnen strikken zodat in de vastgeroeste, anti-thermostatische kraan die menig voorhoofd voorzag van parelzweet nul de botten beweging kwam. (SB/PM Willy bond opnieuw de decolletékat de bel aan maar kwam weer van een kale reis thuis : Fanny houdt het zedig en blijft de zomer battle dress van de club trouw.

Op het programma stond niks minder dan ons vroegere rally-uithangbord dat nu omgedoopt werd in de memorial Joseph Morel, genoemd naar de man die de naoorlogse geschiedenis van de Tinekesvrienden van kleur voorzag. Een ritarchitect pur sang die alle touwtjes stevig in de hand hield en van discipline zijn handelsmerk had gemaakt. Hij ontviel ons veel te vroeg door op een zowel symbolische als  tragische manier heen te gaan : op de fiets en geveld door een hartdefect. Het siert onze club dat het zijn helden niet vergeet. Simon had de eer deze klassieker met eigen toegevoegde ingrediënten op smaak te brengen terwijl niemand minder dan onze Jan  samen met hem opnieuw de loopgraven indook. Als sportdirecteur én wedstrijdsponsor mochten we Emile, zoon van Diederik verwelkomen. Deze jonge kerel die net aan het bekomen is van de examenstress solliciteerde thuis spontaan voor de job van sportdirecteur. Aangename nevenwerking hiervan was dat papa Diederik alsnog het koersplunje kon omgorden. Familiale solidariteit van de bovenste plank!

Simon nam ons mee richting Vlaamse Ardennen waarbij opnieuw duidelijk werd hoe mooi ons autochtoon landschap wel is. Klimmersbenen en kleine plateaus waren zeer in trek terwijl de fameuze Kluis zich opwierp als eerste serieuze obstakel. Wiegend, dansend en wroetend hesen we ons in verspreide slagorde richting top. Enkele afdalingen later stonden er opnieuw hoogtemeters op het menu : de mythische Oude Kwaremont die met zijn kasseien de ideale opwarming vormde voor de 3^de hindernis van de dag : de genadeloze Paterberg, icoon uit de finale van De Ronde. Geert Kam, Fanny, Benny , Mark en Red Philip  kozen voor het anti-kasseienparcours en reden via de nieuwe Kwaremont en de RVV-straat richting Paterberg. De Ronde Van Vlaanderenstraat ligt bezaaid met de wielergeschiedenis van de Ronde. Elke winnaar kreeg zijn plaats op het wegdek : er voorbij rijden is wegdromen in de wielerheroïek. Ondertussen reed een in topvorm verkerende Petra de slokop van de etappe gezwind omhoog net als een onverwoestbare SB/PM. Topprestaties die bijna rechtstreeks de ether in gingen en in de smartphonegeheugens vereeuwigd werden. De bevoorrading door Emile en Diederik was perfect getimed en al even hemels als het uitzicht over de flanken van ons eigenste hooggebergte. Bedankt Diederik en Emile! Bekomen van zoveel hoogtemeters werd de 2^de helft op gang gefloten waarbij de Tiegemberg nog als dessert geserveerd werden. Heerlijke kuit-en dijspieroefeningen zoals ze in geen enkel fitnesscentrum te verkrijgen zijn. Tussendoor greep er ter hoogte van Deerlijk nog een nostalgische en hartverwarmende hereniging plaats met ex-Tinekesvriend Guy Devos en echtgenote Ann of hoe de ochtendlijke smeekbede van onze president-fondateur alsnog op een wonderbaarlijke manier verhoord werd. (zie foto hieronder)

Via Bissegem bolden we fit en gelukkig Heule binnen. Opnieuw een heerlijke rit die de zondagmorgen weer eens gekruid heeft met 18 karaat inspanning en ontspanning. Dikke pluim voor ritarchitect Simon en medekopman Jan die onvermoeibaar en tegen een zeer gesmaakt tempo onze 7^de dag  fietsgewijs kleurden. Eveneens een gunstige vermelding voor Fanny en Petra die onvermoeibaar en met sprekend gemak de hoogtemeters in hun achterzak deponeerden.

13 renners, 95 km, 26,4 gemiddeld en 647hm. Tot zondag!

Red Philip

NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/2838229511