Verslag van de rit naar kasseistrook 5 van Paris-Roubaix Camphin-en-Pévèle 14 april 2019

De kroon op het hoofd van de voorjaarsklassiekers : Paris-Roubaix op presidentiële wijze gekruid met pikante hoogtemeters en geserveerd op een bedje van kraakverse en poerdroge kasseien. Geen gastronomisch gepeuzel, integendeel, alle ingrediënten werden à volonté opgediend. Enkele opmerkelijke starttaferelen. De klimaatmarsen mogen dan op het politieke toneel wel afgedaan worden als onverantwoord gespijbel en groene hersenspinsels, moeder natuur denkt daar duidelijk anders over. 14 april ,amper 2 graden en een strakke Noordooster zorgden voor winterse temperaturen die de opwarming van de aarde naar het rijk der fabelen stuurden. Wat klimaat, hoe klimaat , klimaat is klimaat en paniekvoetbal hoort thuis op de groene rechthoek (die van Zulte uiteraard. Op de VK was de slogan eerder l’Union fait la farce). Geert Sioen, berggeit en notoir kasseihater, verscheen monter en opgewekt aan de start en ook onze dames gaven collectief present : het vibrerend gedokker op de kasseien in de Hel van het Noorden zit daar vermoedelijk voor iets tussen. Pantani vierde zijn seizoensdebuut terwijl onze gedachten vooral uitgaan naar Dirk die momenteel volop herstelt na een optreden op de operatietatami. Sterkte Dirk en een spoedig herstel gewenst! Last but not least slaagde Frederik samen met zijn pienter zoontje  met brio in de selectieprocedure “hoe versterk ik de presidentiële garde in de gedaante van sportdirecteur”. Beiden werden respectievelijk gekroond tot sportdirecteur 1 en 2. Tussen de president en de sportdirecteurs trokken 17 renners de wijde wereld in op zoek naar avontuur en eeuwige roem. Met het mes tussen de tanden en opgespannen spieren haspelden we al vlug enkele hoogtemeters af. Wat een heerlijke streek is dit toch : bergop, bergaf, kasseien, putten, biljartwegen, Noordooster op kop, wind in ’t gat, een beetje zon en veel koude. Dit alles samengeperst op een zakdoek van om en bij de 85 km. Omdat het oog en de sups ook wat willen, besloten we om een snuifje  spektakel aan het geheel toe te voegen. Zo liet de president zijn luchtkamer leeglopen en konden de sups van nabij getuige zijn van het feit hoe een lekke band succesvol en in no time verwisseld wordt. Geslaagd oponthoud, kirrende fans en een prima ingangsexamen voor Frederik senior en junior. Nagenietend en zonder kleerscheuren konden we onze Helletocht verder zetten. Enkele minder bekende kasseistroken werden moeiteloos overwonnen en tussendoor voerden we een strijd tegen de onderkoelde thermometer. Hoogtepunt van de rit was zonder enige twijfel de doortocht op de memorabele kasseistrook Camphin -en - Pévèle. Terwijl het peloton zich opsplitste in kasseivreters en asfaltjeannetten werden we op deze 1800 m lange strook volledig ondergedompeld in de Paris-Roubaixsfeer en stoven onze Van Aerts’, Van Marcke’s, Sagans en andere Gilbert’s onder luid gejuich richting pitstop. Enorme ervaring, met dank aan de president! Na een gesmaakte aanvulling van vocht en calorieën - waarvoor dank aan de wedstrijdsponsor - vingen we met volle moed de terugtocht aan. Ook hier bleef het parcours geaccidenteerd en werd de voorjaarsconditie aan een stevige test onderworpen. In een pittige finale werd niemand tussen de kader ter hoogte van de derailleur gesitueerd hetgeen bewijst dat de Tinekestroepen reeds getuigen van een meer dan behoorlijke conditie. Na 85 km bolde het peloton over de meet.  17 renners en een sterk gemiddelde: 26/u. en 460  hoogtemeters.

Opnieuw een formidabele rit met alles erop en eraan : bedankt Martin, ’t was een meesterstuk! Tot zondag om 8u!

Red Philip

NVDR:herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/3558424088