Na opnieuw een week
van bakken en braden, hete lucht oventoestanden en verheerlijking van dorre
distelvelden kwam het fietsvertier precies op het juiste moment. We noteerden
een 17 gr onder de Heulse thermometerhut terwijl meteo Tineke reeds haarfijn
op D-6 de juiste weersvoorspelling uit haar vakantiehoed had getoverd! Klasse
met grote K, Frank Deboosere werd nog maar eens in zijn hemd gezet en krijgt
binnenkort de hoofdrol aangeboden in een nieuwe film van de Paniekzaaiers.
De vakantiemicrobe had
Ebolavirusgewijs lelijk huisgehouden in ons deelnemersveld en beperkte het
rijdend personeel tot 5 geassisteerd door sportdirecteur Geert Depoortere 2.
Het bestuur bleek met de president, de SB/PM en de MM sterk vertegenwoordigd
terwijl vaste waarde Marc Lazou en Joost het pelotonneke vervolledigden.
Belangrijke dag dus voor het algemeen klassement dat danig ondersteboven
gegooid werd al blijft alles mogelijk. Ongelukkige afwezige was onze
Tripadvisor die op zijn vakantieterugkeer het slachtoffer werd van een fietsjacking
: Grenoble en Mc Donalds zullen voor altijd als een zwarte vlek op zijn
netvlies gebrand blijven staan. Courage Kevin, hopelijk vlug ander
fietsmateriaal zodat de benen soepel kunnen blijven.
Willy troonde ons
onder een heel fijne motregen mee richting Hertsberge, deelgemeente van
Oostkamp en gelegen op een steenworp van de voetbalhoofdstad van Vlaanderen.
Liefhebbers van een verblijf in de baarmoeder van het peloton dienden zich nu
buitenbaarmoederlijk te ontwikkelen hetgeen met een in het nadeel blazende wind
geen sinecure was. De president bleef pal en assisteerde Willy bij het
kopmanschap. Later zou zelfs blijken dat de voorzitter zomaar eventjes de
volledig 104 km op kop bleef rijden of hoe het hoofd van de club bulkt van de
conditie en ook in de praktijk niet vies is om het “vuile” werk op te knappen.
Chapeau Martin! Marc bekeek de zaken vanop afstand en zag dat het goed was.
Eerste opschudding aan
kilometerpaal 25 toen een Nederlandse boer ons de weg volledig versperde en er
moderne wiskunde en ingewikkelde fysica aan te pas kwam om alsnog onze weg te
kunnen vervolgen. De Hollandse indringer werd achteruit gedwongen zoals KVK in
de voorbije voetbaljaargang Essevee 5 keer terugdrong en sportdirecteur Geert
gaf een demonstratie ten beste van hoe dribleer ik op een strategisch
verantwoorde wijze een camion zonder hiervoor een rode kaart te krijgen. We
waren dan wel met niet veel, de kwaliteit was hier belangrijker dan de
kwantiteit.
Even vóór
kilometerpaal 30 werden we geteisterd door een wreed accident. Net vóór de
tussenspurt had Joost zijn schoenriempjes nog even aangespannen toen hij op een
onfortuinlijke manier het achterwiel van Willy raakte en als een volleerde
stuntman holderdebolder onzacht kennis maakte met het asfalt en de graskant. Precies
Cirque du soleil maar dan zonder zon. Het rampenplan van de club werd
onmiddellijk afgekondigd : toestand evalueren, vragen stellen, persoonlijke
spullen en gebroken of verhakkelde ledematen samenrapen terwijl het slachtoffer
moed ingesproken werd. Marc voelde als bevoorrechte getuige van verschot zijn
zwevend sleutelbeen in vrije val gaan, Joost trok zijn eigen schouder opnieuw
in de plooi en liet als pure Flandrien het bloed uit zijn verwrongen knie
gutsen. Niet onbelangrijk detail : de banaan van Joost was door de val
herschapen in bananenpasta of hoe een ongeluk een enorme opportuniteit
blootlegt en een gat in de markt kan opvullen. Tijdens de pitstop kreeg Joost
de eerste zorgen toegediend en kon hij op karakter de rest van de rit
uitrijden. Chapeau Joost en bedankt Geert voor het natje en het droogje!
Onze terugweg werd
gekenmerkt door een golvend wegdek en een pikante tegenwind. De Essevee – en
Veekaavertegenwoordigers losten elkaar af op kop of hoe een Zuid-West-Vlaamse
samenwerking zou kunnen leiden tot een sportief sprookje. Fantastische
overgangsrit : nieuwe baantjes badend in een rustige omgeving op een bedje van
vals plat en afgewerkt met een pikant windje. Merci Willy voor zoveel culinair
wielergenot! Afgetraind bereikten we tegen het middaguur onze eega’s die maar
wat blij waren met onze atletische aanwezigheid.
104 km, 26,6
gemiddeld, en 328 hm. Tot zondag, zelfde uur, zelfde plaats!
Red Philip
2 opmerkingen:
Subliem verslag, hartelijk dank Red Philippe.
Prachtige en memorabele rit over onontgonnen terrein, proficiat en merci Willy.
Spoedig herstel aan de onfortuinelijke Joost maar chapeau dat je de resterende 70 km bleef afmalen
Vaststelling: je moet let niet veel zijn om een bewogen rit mee te maken.
Pikant détail : de Streuvelsvrienden begonnen te lachen met de magere opkomst, ze waren bijna met evenveel.
Dringt een fusie zich op ?
Een reactie posten