Dag op dag 188 jaar na
de eedaflegging van koning Leopold I bliezen wij verzamelen aan Ten Koetshuize.
Niet om de vlag te groeten en de driekleur te verheerlijken maar wel om,
gewapend met onze bolides en benen vol cartouches, ten oorlog te trekken
richting Pays des Collines. Wie Collines zegt, zegt Geert Sioen en wie Geert
Sioen zegt, zegt bloed, zweet en tranen op bijtende hellingen met als
compensatie pittoreske vergezichten om het sportief leed te verzachten. Piet
was helemaal klaar voor deze uitdaging en had zich voor de gelegenheid getooid
met een gloednieuwe KVK-helm. Het verhaal hierachter was evenwel minder
romantisch : op Spaanse vakantiebodem werd hij samen met zoon Robbe in de lucht
gekatapulteerd na een onzachte aanvaring met een Spaans Aixamboerke. Het
lichamelijk leed bleef gelukkig beperkt tot blutsen en builen maar de helm werd
aan flarden gereten. Een geluk met een ongeluk!Sportdirecteur Xavier van zijn
kant had reeds weken op voorhand echtgenote Ilse mentaal gemasseerd om
zijn plaats in de volgwagen over te nemen. Als gewiekst en talentvol bankier
slaagde hij er uiteindelijk in zijn taak te delegEREN. Zoon Julien (niet
Alaphilippe maar dit kan nog komen) profileerde zich als co-piloot of hoe
Xavier in alle omstandigheden kan terugvallen op een geolied team.
Met z’n 10nen trokken
we okselfris van wal. Het was aandoenlijk om te zien dat iedereen keuvelend,
goed gehelmd en in optima forma de hoogtemetersuitdaging onbevangen en
stressloos tegemoet fietste. Hiervoor doen we het : inspannende ontspanning op
zondagmorgen waarbij zowel persoonlijke als professionele zorgen smelten als
sneeuw voor de zon. Waarbij we één worden met de natuur, ons echt renner wanen
en tegelijkertijd genieten van het groepsgevoel en de solidaire samen uit samen
thuismentaliteit die deze vereniging sedert haar oprichting koestert. Eénmaal
Tinekesvriend, altijd Tinekesvriend!
Onze president hield
in het eerste koersgedeelte samen met Geert de koptouwtjes in handen. De eerste
hoogtemeters werden soldaat gemaakt op de Keiberg waarna we met de “vent à la
poep” geruisloos doorgleden naar het non-stop heuvelend parcours van le Pays
des Colinnes en de Vlaamse Ardennen. Eerste kuitenbijter om u tegen te zeggen
was Les Hauts, een never ending story van pikante stijgingspercentages
die hartslag, ademhaling, dijspieren en mentale draagkracht aan een
doorgedreven test onderwierp. La Houppe was vervolgens minder “moordend” maar
toch ook een conditietest met verhoogde zweetproductie tot gevolg. Wie
dacht dat de pitstop nu binnen bereik was, kwam bedrogen uit : daar wachtte
plots de Kapelleberg. Een heerlijk glooiende en zacht heuvelende bult die door
iedereen vlot verteerd werd. Op de top wachtte een oververdiende pitstop
waarbij Julien zich ontpopte tot chef de cuisine en iedereen voorzag van spijs
en drank. Bedankt Julien, Ilse en Xavier! Ter plaatse werden we nog
geëntertaind door de “Giesbergse” Tina die op zoek was naar versnaperingen
(lees : Tinekesvrienden) en vloeibare dagschotels. Diederik wist als
ervaringsdeskundige meteen waar de klepel hing : ofwel had ze haar pillen niet
genomen, ofwel had ze te veel pillen genomen. Dit laatste was zeker een optie
toen ze orakelde dat ze als sportdirecteur iedereen zou omver rijden. We
wuifden haar galant uit en hopen dit “muur”geval nooit meer tegen te
komen. Wie dacht dat alle hoogtemeters nu opgebruikt waren, kwam verkeerd uit.
Geert toverde nog de Steenbeekberg uit zijn helm : kort maar krachtig waarbij
de laatste 30 meter als een trap richting hemel leken. Piet kwam daar als
eerste boven gevolgd door Red Philip die het laatste restje jus uit zijn benen
perste. Geert kwam vervolgens met de geruststellende mare dat zijn voorraad
hoogtemeters uitgeput was. Hij ontweek nog tactisch de Tiegemberg en ook de
Kanaalzone werd op een subtiele wijze zijdelings genomen. Wat een rit,
wat een subtiele parcoursbouwer! Superlatieven schieten te kort, dit is
ritarchitectuur buiten categorie! Super bedankt Geert, het was het zweet meer
dan waard!
98 km, 25,2gemiddeld,
10 renners en 752 hm. Tot zondag, u komt toch ook?
Red Philip
1 opmerking:
Superverslag van een superrit, merci Red Philippe. Pays des Collines en de Vlaamse Ardennen in één rit, 2 voor de prijs van 1. Was weer puur genieten, dikke proficiat en hartelijk dank aan de parcoursbouwer Geert S.
Een reactie posten