Verslag van de rit van 1 september naar Kanegem

Na de talrijke rituele calorieverbrandingen op de flanken van de Vlaamse heuvels had onze kalendermaker in een overgangsetappe voorzien. Een welkome afwisseling voor lijf en leden, een recuperatiekuur voor beschadigde spiervezels en een uitgelezen kans om de hematocrietwaarden naar normale proporties te herleiden opdat het bloed niet zou veranderen in een stroperig, geestrijk vocht.Het was onze Tripadvisor die opnieuw aan het roer van het Tinekesschip stond. The captain of cyclism had voor de gelegenheid een tocht gepland richting Ruiselede en het pittoreske Kanegem. Een Kanegem dat bol staat van de wieler-en kardinaalshistoriek, een parel verborgen onder de mantel van Tielt.

Fondateur Mark weet waar hij de mosterd vandaan haalt en bedacht dochter Lies met de eretitel van sportdirectrice voor één dag. Met Lies girlpower achter het stuur van de wagen en met Fanny éénzelfde power maar dan op 2 wielen. Heule blijft ondertussen het mekka van het wielertoerisme waar naast de Ramongs en de Tinekesvrienden ook 2 Streuvelsvrienden verzameling blazen voor het zondags sportvertier. Met 8 dapperen begonnen we goed gehelmd en vol moed aan Kevins parcourstekening. De nachtelijke temperatuurduik had veel weg van een beurscrash maar is klein bier in vergelijking met de orkaan die op Californië afstevent. Waar wij ons beperken tot het afsteken van vlijmscherpe cartouchen wil men daar zelfs atoomkracht inzetten om het onheil te bezweren. Daarvoor passen we echter want het moet nog een beetje plezant blijven natuurlijk. Het is nu ook niet de bedoeling om uitgeput en verhakkeld aan het middagmaal te verschijnen en vrouwlief (in het geval van Fanny manlief) de stuipen op het lijf te jagen. Met een gezapige pedaaltred en de hartslag in de vetverbrandingszone veroverden we met sprekend gemak het platteland. De gewassen staan volop in bloei, de boeren herschapen de velden in kleurrijke schilderijen en de maïsvelden lijken wel een meute fans die aan de rand van de weg hun aanmoedigingen in de lucht zwieren. Stadsmussen worden hier stil van.

Bijna geruisloos denderden we het oervlaamse Kanegem binnen alwaar de plaatselijke kruidenier en de statige kerk de blikvangers zijn. Het uithangbord bij uitstek is evenwel het standbeeld van ijzeren Briek Schotte die net dit jaar honderd zou geworden zijn. Speciaal gevoel bij Fanny die thuis ook een Briek lopen heeft terwijl Willy zijn parate wielerkennis (goed voor 50% maar gedelibereerd door de wedstrijdjury) demonstreerde. Een wakkere David zorgde voor de resterende 50%. Teamwork van de bovenste plank. Ondertussen voorzag Lies iedereen van spijs en drank waarvoor hartelijk dank. Uiteraard konden de foto’s bij Briek niet ontbreken, zeker niet in dit feestjaar “Briek 100”. Joost ontpopte zich ter plaatse tot een uitstekende bpostambassadeur en voorzag iedereen van een huis-aan-huis “Briekfietskaart”. Interessant en historisch fietsmateriaal  met o.a. een heerlijke quote van dé Flandrien : “Anders dan vroeger? Ge moet gij tegenwoordig om te winnen nog altijd den eersten zijn”.Ook tijdens de 2^de wedstrijdhelft was de wielerheroïek nooit ver weg. Zo raasden we op grondgebied Deinze rakelings  naast het monument van Lucien Buysse, illustere tourwinnaar van 1926! Het was opnieuw Fanny die ons hierop attent maakte. Het moet zijn dat de Vlaamse lucht vol wielermicrobes zit, een andere verklaring voor een dergelijke verzameling van fietstalent zien we niet direct.Lies bewees ondertussen dat ze wel degelijk de dochter van clubgps Mark is : Kevin had een autoloze strook naast de Leie ingecalculeerd waardoor onze sportdirectrice een omleiding op haar bord kreeg geserveerd die ze evenwel met sprekend verorberde. Nogmaals het bewijs dat men onder aan appelboom geen peren vindt. Schitterende rit vol wist-je-datjes, sport gekoppeld aan geschiedenis. Educatief fietsen dus. Met dank aan kopmannen Kevin en David! 90 km, 27 gemiddeld, 331 hm.

Tot zondag!

Red Philip