Verslag van de rit naar Staden op 16 maart 2025

Ja het is koud deze morgen, de thermometer aan De Zoeten wijst met moeite 0 graden , hier en daar vriezen de stenen uit de grond maar toch is de weg naar onze startplaats al puur genieten. De zon straalt als een gouden munt aan de hemel, zijn stralen dansend op onze huid, als een warme hand die aanmoedigt om verder te gaan. De pedalen draaien als de hartslag van de natuur, ritmisch en vol leven. Elke trap brengt ons verder, als een schip dat over de golven van een glinsterende zee vaart. De bomen langs de weg staan als wachters, hun takken gekleed in een dunne laag rijp die glinstert als diamanten in het zonlicht. In deze koude maar zonovergoten wereld vinden we een moment van pure gelukzaligheid. Het is een herinnering dat zelfs in de kilte van de winter de zon altijd kan schijnen en dat de reis net als het leven vol verrassingen en schoonheid is. 11 dappere krijgers tekenen dan ook welgezind het startregister, klaar voor de rit naar Staden en omgeving onder leiding van niemand minder dan onze Club-GPS Mark de Fondateur. Het peleton trekt zich op gang en al vanaf de eerste meters neem Frederik onvervaard de kop. Niettegenstaande de schrale en gure noordoostenwind zal hij de leiding over gans de rit niet meer afgeven, sterke prestatie van Frederik en voor mij de Tinekesvriend van de rit! Deze week was er enige ongerustheid in de bestuurskamer omdat de autorally van Moorslede al eens roet in onze bidons heeft gestrooid met afgesloten wegen en gierende banden van rallyfanaten. Mark heeft deze uitstoot van klimaatonvriendelijke gassen echter vakkundig gedribbeld en vlotjes fietsen we rond Moorslede. Er wordt gezellig gekeuveld en de President legt in zijn beste Frans de rit van de dag uit aan Paolo met nadruk op de vrije tempo, les parcours libre. De voorzitter krijgt het echter wreed moeilijk als hij de beruchte strook van de Keuneleute moet expliceren... De Keuneleute, hoe vertaal je dat in godsnaam? Overschakelen op Urbanusfrans dan maar: le joie de lapin of les lapins heureux of le lapin qui rit....Paolo knikt welbegrijpend en dankbaar en zal dit geografische weetje subiet fietstactisch gebruiken. Want wat verder komen we aan de fameuze Keuneleute, 5 km vrij tempo over een roetsjbaan die continu op en neer gaat. De noordooster zit schuin tegen en het peleton valt in waaiers uiteen. Vooraan merken we Sterke Jan op , virtuele geletruidrager die zijn naam alle eer aan doet , beresterk trotseert hij samen met Matthias en Paolo de ijzige zijwind. De tweede waaier is voorbehouden voor de 65 plussers Yvan en de voorzitter, Geert solliciteert er met zijn splinternieuwe bolide vruchteloos voor een windluw plaatsje, afgewezen wegens te jong. Op het einde van de strook hergroeperen we, devoot als we zijn bij een kapelleke ter ere van La Vierge Marie, zie foto. Ongelooflijk maar waar, Mark heeft nog nieuwe baantjes in petto en welke dan nog! Een mooie helling omzoomd met bomen en met op de top een prachtig vergezicht van 360°, ergens tussen Staden en Houthulst, echt supermooi! Even verder genieten we van een korte pauze, een koekske en een babbel. We begroeten vriendelijk passerende fietscollega's die echter chagrijnend knarsetandend op onze groet reageren, blijkt WTC de Azijnpissers uit Norsegem te zijn, gesponsord door het lokaal funerarium... Op de terugweg blijft de wind ons parten spelen door verschillende schijnbewegingen, nooit het gevoel dat hij echt meezit. Mark heeft nog voor een nieuwigheid gezorgd, we zien plaatsnaambordjes van De Geite St-Jozef! Nog nooit van gehoord en nooit geweest, ongelooflijk! Matthias is buiten Mark de enige die het gehucht kent en weet te vertellen dat hun Geytetaart een culinair hoogstandje is dat zeer geliefd is bij de Vannestjes, een veredelde carré abrikozenconfituur, wereldberoemd in West-Vlaanderen en omstreken, stond in Den Standaard van 2007 leert Google ons! Hoogledeberg en de Zilverberg worden nog verorberd en zo komen we boven de 300hm. De finale heeft plaats langs Steenbekebos en de heuvelende Gotestraat waar onze Patrick vorig jaar werd getackeld door een roekeloze tractorchauffeur die dacht dat hij op de rally van Moorslede aan het ploegen was. Bergaf bollen we de heimat binnen , nog altijd onder leiding van de onvermoeibare Frederik, moe maar heel tevreden. Schitterende tocht over 100% landelijke wegen , het was weer 3u smullen van de natuur, de vergezichten en de vriendschap van de Tinekesvrienden. Dikke merci Mark! 75km aan 25.2 gemiddeld en 343hm President