Verslag van de rit van 25 augustus 2013 Ronse en omgeving

Meteo Tineke is er weer boenk op: als het niet onweert wordt het 32° orakelde onze verbeterde versie van Frank Deboosere maandag laatst. Ahwel: het onweert niet en het is 's morgens 16° en 's namiddags idem. Grote klasse van onze weerapp! Een druilerige hemel verwelkomt de schaars binnendruppelende Tinekesvrienden aan "Ten Koetshuize". Slechts 11 moedigen tekenen het startblad. Heeft de rest schrik van een druppel hemelvocht of van de wenkende hoogtemeters? Of ligt de nederlaag van onze geliefde voetbalclub als een Mechelse baksteen op de klotsende maag? Feit is dat Dirk thuis zijn wonden likt na een val op training woensdag. Een krolse kat (nee, niet Petra) deed hem in de gracht belanden en zijn ligamenten uitrekken. In naam van de club veel courage en een spoedig herstel gewenst. Feit is ook dat de PM/SB van zijn voorlaatste nacht bij Marleen profiteert vooraleer hij met een baardige medemens op fietsbedevaart trekt naar Rome. In naam van de club goeie en plezante reis gewenst Willy en steek een dikke kaars aan tvv de club in het Vaticaan. Enfin, de beperkte opkomst zorgt voor een veldslag in het klassement: de nrs 2,3 en 4 ontbreken. Zie update hiernaast. Het fietselftal wordt opgesteld door champ/trainer/service course Ronny. Hij zelf wordt het betrouwbare mobiele sluitstuk en hij kiest voor een flexibele 5 x 2 opstelling met in de aanval 2 pocketspitsen zijnde organisator Geert Sioen en targetman President. Beukend tegen de oostenwind in kiezen we koers richting Ronse en Pays des Collines. In Avelgem keert Dieter reeds huiswaarts wegens wachtend bacchanaal. Er resten ons nog 9 fietsers en een blinkende volgwagen....Wordt dit het verhaal van de 10 kleine negers?? Blijf vooral lezen! Het aansnijden van de eerste heuveltjes verloopt vlot maar bij het bereiken van de favela's van Ronse loopt het mis. Het parcours wordt versperd door de aanleg van een nieuwe steenkoolmijn in het kader van een duurzame energieproject aldaar. Geert had deze rit nochtans 16 maand, excuseer 16 dagen geleden nog verkend en dan was er geen vuiltje aan de lucht. Onze gids zoekt koortsachtig naar een alternatief. De Hightech GPS clubinfrastructuur laat hem in de steek en we lopen vast in een doodlopende weg. We tjolen verder en sukkelen op "Les Hauts", een kuitenbijter van formaat: 1000m lang, gem 8,4% en max 13% stijgingspercentage. We verorberen gezapig de hoogtemeters tot een hartverscheurende kreet de vredige stilte verscheurd. Enkele autochtonen komen verschrikt uit hun huizen. Wat is er gebeurd? Onze omvangrijkste negerman Mobutu Sese Seko alias de Fondateur ligt in een Gordiaanse Knoop met zijn Eddy Merckx te kreunen op het tarmac. Bij het inwinnen van de laatste tactische info bij sportdirecteur Ronny is hij gehinderd door een hitsige kater de controle over zijn carbonnen vehikel kwijtgeraakt met als resultaat een deuk in de carrosserie van de volgwagen en die van Marc. MM Wim deelt de eerste EHBO zorgen toe, het bloed sijpelt uit de knie maar Marc wil van geen opgeven weten. Wegens de reeds afgelegde omweg en om de kalvarietocht van de Fondateur niet nodeloos te rekken beslist de koersdirectie de volgende helling te schrappen. Het blijft natuurlijk op en af gaan en het is mooi om zien hoe Youngster Tim het lijdend voorwerp Marc bijstaat in de achtergrond. Break aan het feeëriek kerkhof van Ronse waar Ronny trakteert met keuzecake en fruitsap waarvoor dank. Ondertussen wordt de schade aan de verschillende koetswerken gemonsterd. Dit wordt verzekeringswerk... De terugweg wordt in dalende lijn en met rugwind afgewerkt. Alleen de Kapelberg wordt nog als digestief onder de wielen geschoven. Marc krijgt vrijstelling door zijn parcourskennis en net als Degenkolb krijgt Tim vleugels nu hij weer voor eigen rekening mag koersen: met een snedige demarrage laat hij iedereen ter plaatse. De "Laagvliegers" van Hulste zetten ons de laatste kms nog met gestrekte draf uit de wind. De nerveuze finale langs de vaart wordt al van op de brug ingezet wat een terechte reprimande van Yvan oplevert: veiligheid eerst en steeds verwittigen voor aankomende wagens, denk ook aan de achterkomers!! Door omstandigheden een chaotische maar ook mooie rit dank zij de natuurpracht van de Pays des Collines. Bedankt Geert. 95km, 27gem en 643 hoogtemeters. President NVDR: herbeleef de rit op http://connect.garmin.com/player/365527497

Verslag van de Merlijntjesrit van 18 augustus 2013 Ieper en omgeving

Op zondag 18 augustus verzamelden in alle vroegte tal van Heulse verenigingen voor heel uiteenlopende activiteiten. Zo werd de derde leeftijd gespot aan de autobushalte voor een bedevaart naar Banneux (sommige van onze oudste leden zagen wij informeren naar de kostprijs van het jaarlijks lidgeld…..), verzamelden alle drie de Streuvelsvrienden voor een gezapig ritje en last but not least hield de fietsende elite van Heule, met name de Tinekesvrienden, troepenschouw voor een rit die normaal voorzien was om samen met onze vrienden van Geraardsbergen te rijden. Penningmeester Willy verscheen als sportbestuurder van dienst in een kleurig ‘carreau hemdje’ met bijpassende beige broek en trendy zomersandalen. De aankoop van deze nieuwe garderobe had echter een gat in zijn budget geslagen waardoor de fondsen ontbraken om bijhorende kousen aan te schaffen. Oorspronkelijk had hij zich een maatpak met das aangemeten om net als zijn grote idool, Franky Dury, zijn ploeg te coachen op hoog vestibulair niveau. Toen Willy echter zich zo gekleed aan de ontbijttafel aanbood, verslikte zijn echtgenote zich net niet in haar croissant en gebood ze hem stante pede om terug naar boven te gaan en zich te kleden op normale wijze. De stille droom om in de voetsporen van Franky te treden, waren meteen de grond in geboord. Daarnaast nog een primeur: het volledige bestuur was aanwezig en ook dit verdient een speciale vermelding in de annalen van de clubgeschiedenis: of hiermee het intellectueel peil van onze groep de hoogte in ging, laten we hier wijselijk in het midden…. Dirk moest ook nog snel Petra ter orde roepen want zij was, professioneel gedreven tot en met, aan enkele huizen gaan aanbellen om er bij wijze van proef de water- en elektriciteitsmeters op te nemen. Deze week krijgt zij nog een brief van de heer Thijs hemzelve om te melden dat dit op vandaag nog maar een denkpiste is. Op de valreep verschenen nog de gebroeders Devos waardoor we onder een lichte miezerige regen op deze 18de met 18 vertrokken voor een ‘Memorial World War I’. Het grijze weertje werkte niet onmiddellijk stimulerend en de relatieve rust werd voor de eerste keer verstoord na een 7-tal km door de wedstrijdradio die tot twee maal toe ‘Crevaison Hanson, Crevaison Hanson’ signaleerde. Wat volgde, was niet meteen een hoog aangeschreven tafereel. Sukkelen met het achterwiel, de sportbestuurder die bang was zijn nieuw hemdje vuil te maken, … kortom in de tijd dat de reparatie gedaan was, kan je een biefstuk met frieten klaarmaken. Na dit intermezzo kwam de groep stilaan op stoom en onder leiding van het jeugdig duo Jan en Simon ging het tempo stilaan de hoogte in. Via Moorslede ging het naar de slagvelden van den ‘Grooten Oorlog’ en passeerden we in Passendale aan het Tyne Cot Cemetry. De kerkhoven en herdenkingstekens die we nog allemaal passeerden, gaan we hier niet opnoemen wegens te veel. Alleen moeten wij nog vermelden dat de Menenpoort in Ieper de kers op de taart was. Naarmate de rit vorderde, kwamen de boterhammen met gehakt en mosterd die op ons te wachten stonden, meer en meer in de gesprekken voor en de gevolgen bleven niet uit: door honger gedreven, ging het tempo meer en meer de hoogte in en werd in Moorsele nog een spetterende finale gereden. Schitterende rit die, ere wie ere toekomst, opgemaakt werd door onze penningmeester en deskundig voorgereden door zijn schoonzoon die reeds weken aan het trainen was met de Garmin van schoonpa lief. 18 renners reden 73 km aan een gemiddelde van 27.3 km per uur. In ons lokaal café Merlijn werd het nog een gezellige boel. Herbergier Johan , flexibel als hij is, maalde er niet om dat we nogal vroeg op de afspraak waren. Trappisten en Ice-Tea's werden in versneld tempo aangerukt. De stutten met gekapt werden verorberd , net niet verscheurd door de hongerige Tinekesleeuwen. Langslapers Geert Depoortere II en Matthijs hadden de e-mail van de President goed gelezen en kwamen de troepen nog vervoegen. Opnieuw een hoogdag in het jaarboek van onze geliefde club. Yvan NVDR: herbeleef de rit op http://connect.garmin.com/player/361722921

Verslag van de rit van 11 augustus 2013 St-Martens-Latem

Het was even twijfelen voor de wielergarderobe : gingen we voor het luchtige zomertenue of kozen we alsnog voor de herfsvariant? Zo te zien verschillende smaken en lichaamstemperaturen binnen onze vereniging,eigenlijk een bonte verzameling van bloedhete –en koudwatervissen. Bjorn nam zelfs het zekere voor het onzekere en tooide zich met een regenvestje. Niemand werd evenwel bereid gevonden een regendans uit te voeren. Toen de SB/PM de startplaats opreed viel er plots een lomp voorwerp uit de lucht. Bij nader toezien bleek het niet om een gebraden kip te gaan maar wel om een gevallen engel in de persoon van CEO PDC van Zulte Quoi. Eerst verbannen worden door de eigen supporters en nu zelfs uitgespuwd worden door sintepieter…EnFINity op alle vlakken dus. De jongeren onder ons waren verwikkeld in een garmindiscussie. Zo is die van Bjorn compatibel met zijn gsm zodat elk smske van Ulrieke voor zijn ogen en op het stuur danst en die van Wim verstuurt zelfs faxen! Straffe toebak in ieder geval! Enkel een platte batterij krijgt die dingen op de kniëen. Geert,onze ex-MM had iets te vieren : net vandaag schreef hij zijn 10e rit van het seizoen op zijn palmares zodat zijn geldbeugel gespaard blijft van een flinke aderlating. Zijn vreugde was dermate groot dat hij besloot het peloton op sleeptouw te nemen naar de mondaine en pittoreske kunstenaarsgemeeente Sint-Martens-Latem. Onze beste jongere,Willy,deed een gooi naar de witte trui door zijn medekopmandiensten aan te bieden. Ook de emancipatie of positieve discriminatie blijft hoge ogen gooien binnen de club : vooral de Wims doen hierbij hun duit in het zakje door hun sportdirecteurschap steevast te delegEREN aan hun echtgenotes. In het kader van de vrouwvriendelijkheid kan misschien een reglementswijzing overwogen worden die stipuleert dat enkel nog dames mogen optreden als sportdirectrice? Een lichtlopend parcours dreef ons langzaam maar zeker richting weelderige villa’s en protserige schildersezels. Clubgps Mark verbaasde vriend en vijand door ook zijn kopmandiensten aan te bieden,of hoe een verkwikkend verlof de benen een kwaliteitsinjectie kunnen bezorgen. In de rand van het ritgebeuren kon radio Tinekestour op de moto nog opvangen hoe enkele clubleden op zaterdag de conditie aanscherpen om klaar te zijn voor het grotere werk op zondag. De Pantani’s,Wims,Bjorns ,Geerts en Ronny Kings van deze wereld maken dan km’s om zeker te zijn dat ze de dag erop kunnen meedraaien in de kop van het peloton. Haast ongemerkt kwam de bevoorrading in zicht : sportdirectrice Sabine verwende ons met felgesmaakte eierkoeken ,waarvoor dank! De afwezigen hadden zoals altijd ongelijk. Ook hier werden in de marge bloedverdikkende –en stollende verhalen opgetekend : er werd gegoocheld met termen die eerder thuishoren in ruige buurten in de omgeving van allesbehalve tabakplantages. Details zijn niet voor publicatie vatbaar maar de directe getuigen (lees : luistervinken) weten ongetwijfeld waar de klepel hangt. De terugrit werd vooral gekenmerkt door felle tegenwind die evenwel gecompenseerd werd door de vlakheid van het parcours. Het asfalt werd naarstig platgereden en toen Heule in het gezichtsveld kwam ,stak Ronny King het vuur aan de lont voor wat een zinderende finale zou worden. Een kopgroep mat alle favorieten zonderde zich af gevolgd door een tegenaanval van Guy en Red Philip. Toen deze laatsten op het punt stonden aansluiting te krijgen net voorbij de spoorweg schoot de president een zodanige pegel af dat beiden uit noodzaak van gestrekte draf naar galop dienden over te schakelen. Over and out voor de naar adem happende achtervolgers . Pantani wist nog volop te profiteren van de heilzame werking van zijn hoogtestage en rolde als primus over de meet! Klassewerk! Er werd geen materiële schade opgemeten zodat de MM werkloos moest toezien. Vraag hierbij is hoelang de clubkas deze werkloze medewerker nog kan onderhouden? Prachtige rit,20 deelnemers,90 km, 27 gemiddeld. Tot zondag voor de Tinekesrit! Red Philip NVDR: herbeleef de rit op http://connect.garmin.com/player/357822260

Verslag van de rit van 4 augustus 2013 Wortegem & Petegem

Om 7u23 leek het peloton nog zo goed als volledig opgeslokt door de veelkoppige draak Kortrijk Congé vermits we toen amper een 6-tal Tinekespiloten de inschrijvingstafel hadden zien passeren.Was iedereen nog in vakantiemodus ,waren sommigen nog rondjes aan het draaien op de City Mountainbike,was er ergens nog een …voetbalfeest aan de gang? Niks van dat alles,de duivinnekes hadden hun duiven just in time en met Rodaniaprecisie gelost richting Ten Koetshuize. Ze streken er massaal neer en zwelden aan tot een peloton van zowaar nog 16 Kerels en 1 matennaaier. Door de herhaaldelijke afwezigheden van Pantani moest de president opnieuw vol aan de bak om alles ordentelijk te laten verlopen. Geen enkele politicus die meer functies cumuleert dan onze leider : wedstrijdcommissaris,voorzitter,materiaalmeester,concierge…Door de afwezigheid van Rambo kwam daar nog eens nieuwsanker van radio Tour bij! Il faut le faire, zeggen ze over de skreve. Tijd dat er in bestuurskringen eens werk gemaakt wordt van een modernisering van de statuten onder de vorm van de invoering van een betaald voorzittersmandaat. Vrijwilligerswerk op zondagmorgen waarbij the first lady eenzaam achtergelaten wordt : het is niet meer van deze tijd.Even paniek toen 2 schijnbaar onbekende Tinekesvrienden de startplaats opvlamden. Er kwam een identiteitscontrole aan te pas die uitwees dat het om 2 leden ging met een glorieus wielerverleden : Joost en Geert,de ex-MM. Het leek erop dat deze laatste uit de teletijdsmachine gecatapulteerd was want hij was nog op zoek naar de beroemde clubpump die nu evenwel als getuige van een rijk verleden naast de coiffeur een vooraanstaande rol vertolkt in het Tinekesvriendenmuseum.Geert Depoortere 1 nam de sportdirecteurshonneurs waar en Ronny King kwam nog in extremis aandraven met een reservewiel dat een update had gekregen door een ganse week deel te hebben uitgemaakt van een hoogtechnologisch kampioenenvehikel. De professionalisering van de club wordt geruisloos verder doorgevoerd.De rit zelf zat ingenieus in mekaar en deed ons doorheen een spectaculair decor laveren dat de thuisblijvers onder ons nog een hoogst aangenaam vakantiegevoel bezorgde. Alle ingrediënten waren aanwezig ,vlak voor de routiers,heuvelachtig voor de berggeiten en dit alles werd dan nog eens overgoten met door de parcoursbouwers speciaal bestelde verdraagzame temperaturen.In het zicht van de bevoorrading schoot de president op de Bergstraat een weergaloze cartouche af die het deelnemersveld aan flarden reet. In een ultieme jump hield hij Geert Depoortere 2 nog net op 2mm afstand . Hetgeen volgde was uniek in de Tinekesgeschiedenis : een 5-sterrenbevoorrading bestaande uit outside seats,drank ,krachtvoeding en bovenal een panoramisch vergezicht dat recht uit een schilderij leek te komen. Fenomenaal,waarvoor dank aan sportbestuurder Geert en ritarchitecten Joost en ex-MM! Een inderhaast bijeengeroepen directiecomité besliste dan ook dat beide heren volgend seizoen lid mogen blijven en daarbovenop 3 ritten extra op hun palmares van 2013 krijgen. Het zijn enkel topclubs die hun vedetten zoveel haver geven. De geniale ingevingen bleven ook in het 2e ritgedeelte aanwezig. De Tiegemberg deed opnieuw de ruggen krommen en als uitsmijter werd nog een topfinale geserveerd langs het Kanaal. Tim testte nog even de benen door er een zodanige ferme lap op te geven dat zijn motor plots ontplofte. Niks ergs evenwel,Tim gaf aan dat het enkel om een test ging van materiaal en spierkracht na een totaal onterechte voetbalnederlaag. Hij was op die manier toch verlost van een hoop frustraties en herwon zo zijn innerlijke rust.Een prachtige rit met dank aan Joost en Geert die ipv te kunnen genieten van een eervol ontslag willens nillens de volgende 10 jaar aan boord zullen moeten blijven! Kersverse papa Simon trakteerde nog onder het goedkeurend oog van opa Willy op de geboorte van zijn al even kersverse dochter . Santé en proficiat Simon en Willy! 17 renners,90 km tegen 26,2 gemiddeld en 562 hoogtemeters. Sterke teamprestatie! P.S. : Pantani bestormde vorige week de Ventoux in een tijd van 1u49! Ook hier bijzonder sterk en felicitaties van de voltallige Tinekesjury! Red Philip NVDR: herbeleef de rit (tot op de keiberg want dan was de pijp uit en de batterij plat) op Garmin http://connect.garmin.com/player/353973034