De Tente Kasseifretters

Verslag van de rit van 25 juli Carrefour de l'Arbre

Nerveuze bedoening aan de start deze morgen. De bandendruk wordt gecontroleerd, tubes gelost en vijzen bijgedraaid. De kasseiklassieker naar Carrefour de l’Arbre staat namelijk op het programma, een uitputtingsslag voor mens en machine. Een elftal aan de aftrap deze keer met niemand minder dan Keizer Tchmil, terug na 3 maand Oezbekistan, als sportdirecteur. Het blijft de ganse rit droog en op het einde krijgen we zelfs wat zon, ideaal fietsweer dus. We zijn pas 14 km ver als de Fondateur er in slaagt om zijn wiel in een put te mikken. Onder BMI druk loopt zijn band leeg en de MM en de sportdirecteur moeten een eerste keer aan de slag. Op de wagen van de Keizer staat verzorger en geen mecanicien en dat ondervinden we: Na 10’ panikeert ons bestuurslid Geert want hij krijgt de band niet meer op de velg. Het groot materiaal wordt opgeroepen, voor machtsmens Rambo een fluitje van een cent en we kunnen eindelijk verder. De eerste kasseistroken worden vlot verteerd en we voelen ons echte kasseifretters. Via Nechin en de buitenwijken van Templeuve snorren we via een blauwersbaantje La Douce binnen. Aan de oprit van de autosnelweg wil de Fondateur de richting Paris Champs Elysees volgen maar een gendarm stuurt hem vriendelijk maar kordaat terug, in Frankrijk zijn op zondag op de autostrade geen poids lourds toegelaten!! Pitstop aan het begin van de Carrefour de l’Arbre. Enkele dapperen wagen zich aan dit historisch monument maar keren nogal vlug terug. Alleen Kevin dokkert tot aan de café en terug. Net als in ’t echt ook hier materiaalpech: Guy heeft een leegloper en keert via het gras terug. Rijsttaartjes en cola, meer heeft een renner niet nodig zegt onze verzorger Luc en gelijk heeft hij. Met dank aan Luc vullen we onze koolhydratenreservoir aan en nemen een groepsfoto. We vatten de terugweg aan via een nieuw stukje in het parcours: een kasseistrook in het gekende Belgisch dorpje Marquain. Kevin doet aldaar een Schleckske en verliest zijn ketting in het gras. Net als in de Tour ook hier de nodige Fair-Play, de koers wordt geneutraliseerd en Kevin neemt zijn plaats op kop van het peloton weer in. De laatste kasseistroken in Blandain en Pecq worden verorberd en we ruiken het thuisfront. Rambo rijdt in ieder put en op ieder steentje en slaagt in zijn doel. Terwijl we met man en macht zijn band herstellen grabbelt hij in de taartendoos en slokt de resterende rijsttaartjes binnen….. We zien nog een splijtende demarrage van de Fondateur op de brug van de E17 en moe maar zeer voldaan bollen we Heule binnen. Prachtige rit, iedereen content, de afwezigen hadden weer ongelijk. 90 km aan 28 gem. zie de volgweg op de kaart van GARMIN http://connect.garmin.com/player/41774357


President

Tente als zwemvest

Verslag van de rit van 18 juli 2010

Het zat er aan te komen: we worden outnumberd door de Streuvelsvrienden. Wellicht een tijdrit op het programma van onze voltalliger branchecollega’s want zij vertrekken druppelsgewijs. Slechts 8 Tinekesvrienden aan de start van deze rit. Verlof, weekend en festiviteiten allerhande zijn de verontschuldigingen van de dag. Het merendeel van de dappere aanwezigen zagen nochtans ook maar in de kleine uurtjes hun bed en sommigen dronken een “ketel bier”, zeggen ze toch zelf. Iedere starter verdient een eervolle vermelding en wordt dan ook in het verslag vermeld. Onder de afwezigen de top van het klassement en RAMBO en de FONDATEUR rukken dan ook op naar de eerste plaatsen van het klassement! De zon laat ons geen seconde in de steek, net als een nijdige westenwind waarvan het lijkt dat hij constant tegen zit. Onder leiding van de bekwame kopmannen GERD en KEVIN wenden we de steven richting Esen bij Diksmuide. Kevin heeft een rit ineengeknutseld naar de kasseien van de Steenstraat alginder en de gegevens op zijn GARMIN gezet. Verkeerd of verloren rijden is dus onmogelijk. Een tip voor de PM en MM. Na een eerste oponthoud voor de ratelbak van Rambo verstoort een krachtterm van de PRESIDENT de landelijke Oekense rust. Een steen in een bocht heeft zijn band doorboord. Gelukkig is de ploegmecanicien FRANKY nabij en het euvel wordt in een recordtempo verholpen. Via prachtige wegen die we nooit eerder aandeden slingeren we ons rond Oostnieuwkerke en de Stadenberg waar we genieten van een 180° panorama tot aan de kust. De Steenstraat krijgen we in twee porties geserveerd: een eerste lang stuk bergop en tegen wind. Berelastig en alleen de President kan het wiel van een ontketende en in bloedvorm verkerende Kevin houden. De rest dokkert achterna al was het een Pyreneëenbergrit. Na een recupererend landelijk asfaltstukje volgt het tweede deel: bergaf en met de wind vanachter: gesneden brood voor de grute plateau van de President. We snakken naar de Pitstop en die komt er op een idyllisch plaatsje: de Couchezmolen in Zarren, de hoogste molen van ons vaderland. Sportdirecteur PANTANI trakteert met wafels en fruitsap waarvoor dank. De kettingen rond de wieken doen de fantasie van Rambo op hol slaan, zijn dagdroom is niet voor publicatie vatbaar. We keren terug via de Keuneleute in West-Rozebeke, dit is één lange roetsjbaan en het sein voor een stukje vrij tempo. In de speedgroep merken we TIM op, net terug van concentratiekamp in Tjechië, zonder voedselvergifting weliswaar. Net na Beitem raken we vernesteld in een massale gezinsfietstocht. Miljaarde , kunnen die gasten niet gewoon thuis blijven en naar den Delhaize gaan op zondagmorgen net als alle andere mensen. Pantani raakt er niet over en we spelen bijna onze ploegleiding kwijt. Gerd neemt het goeie initiatief en kan de volgwagen terug opvissen. We vliegen langs de Gullegemse watertoren en in de afdaling duwt onze zwaartekrachtspecialist de Fondateur nog eens op de gaspedaal. Aan 50/u suizen we moe maar voldaan Heule binnen. Megamooie tocht, alle lof voor de architect van dit kunststukje. 93km aan 29,1 gem. herbeleef de rit op de website van Garmin: http://connect.garmin.com/player/41156342





President

Verslag van de rit van 11 juli 2010

In thermometerhut Ten Koetshuize wordt er 22° gemeten aan de start van deze Alpenrit. Uitzonderlijke klimatologische omstandigheden voor de 14 fietsers en sportdirecteur Bjorn. Parcoursbouwer Geert Sioen neemt de kop samen met de PM en gezwind rijden we richting Vlaamse Ardennen. Eerste en laatste incident van de dag kraakt aan km 10 door Radio Tour: de MM verliest zijn zakske en moet op zijn stappen terugkeren om het verfrommeld ding op te rapen. De voering is gescheurd en Geert moet verder zonder zakske, komt dat tegen! Aan de einder doemen de eerste kuitenbrekers op. De Korte Keer is spek voor de bek van onze Marmotteboys Ringo en Kevin. De rest klautert naar godvrucht en vermogen naar de top. We suizen door Maarkedal en genieten met volle teugen van het prachtige natuurschoon. Na Etikhove grijnst de Ladeuze ons toe. De zweetdruppels plenzen in het rond en buiten adem hergroeperen we op het hoogste punt waar we een weerpraatje slaan met collega wielerterroristen. Een korte afdaling brengt ons naar Volkegem waar als plat de resistance de Wolvenberg wordt geserveerd. Een primeur in de rijke geschiedenis van deze club. Liefst 19% steil en 800m lang is dit gedrocht. Guy neemt een lange aanloop en vliegt in één beweging naar boven. Tijd voor een pauze en die nemen we in het liefelijke Ename waar ze voor ons zelfs tuinmeubelen en een volle frigo hebben klaargezet. De president heeft goesting in een Ename maar kan zich bedwingen en verorbert in de plaats een Aquarius en een wafel aangeboden door Bjorn waarvoor dank. Na deze gezellige lommerrijke stop vatten we de vlakke terugweg aan. De wind is opgekomen en een nieuw blik kopmannen wordt opengetrokken. Oa Kevin, Gerd en Pantani rijden een heel verstandig tempo. Langs het kanaal wordt de gashendel nog eens opengedraaid, Gerd regelt de spurt voor Ringo, President, Kevin en Pantani. Enig minpuntje in deze schitterende rit is de onnodige woordenwisseling in de laatste km tussen een gevoelige Rambo en de PM. Er mag al eens gezeverd worden nietwaar? Alle lof voor regisseur Geert Sioen, heel mooie rit , iedereen heeft zich geamuseerd. 92km aan 26 gem.
Aan de aankomst is er een wijkfeest olv Willy de coiffeur. Het moment om de geteisterde vochtreserves aan te vullen maar als Willy zijn accordeon bovenhaalt kunnen we niet rap genoeg het zadel bestijgen.
Garmindata op http://connect.garmin.com/player/40009246

President

Verslag van de rit van 4 juli 2010

13 fietsers en sportdirecteur Raymundo Rumsas aan de aftrap van deze moeder van alle rally’s: de klassieker Stasegem-Montreuil s/bois. Aan het lokaal opvallend veel streuvelsvrienden, het lijkt erop dat zij meer stripfiguren aan de start zullen brengen dan wij maar op de valreep dagen de Voskes nog op en blijven wij de grootste. Geen kampioen en geen keizer aan de start. Luc Tchmil blijkt last te hebben van een insektebeet aan de linkeronderbil. Het zespotig ongewerveld mormel in kwestie is aan de beterhand maar verkeert nog in shock. Wel aan de start de gehavende Ivan met een verband rond het linkeronderbeen. (De PM wil ook zo’n verband want Ivan vliegt de hellingen op.) We wenden de steven naar Stasegem waar de PM triomfantelijk van de inschrijving terugkeert met een aantal bierbons. De PM en de President nemen de leiding en zorgen voor een sportief doch verstandig tempo. Er wordt gezellig gekeuveld oa over de prachtprestatie van onze jongens Kevin, Ringo en David in de Alpenklassieker La Marmotte. Alleen de wagen van Ringo liet het afweten. Aan de splitsing thv Mont St-Aubert kiest iedereen voor de 95km en gelijk hebben ze. Het natuurschoon dat volgt maakt indruk op iedereen, we genieten met volle teugen, ook dank zij de stralende Laura en het ideaal fietsweer. Op de voorlaatste helling voor de bevoorrading worden de teugels losgelaten en stormen de tempobeulen naar voor. Er vormt zich een selecte kopgroep met Hans, Tim, Pantani, Ivan en de President. Hans klopt op zijn Petachi’s de medevluchters in de spurt bergop. Een mooie bevoorrading met energiedrank en repen à volonté en een gescheiden afvalverwerking waar streng wordt op toegezien. De terugweg loopt vlot tot langs het kanaal waar Tim, Pantani en Ivan het hazenpad kiezen. We zien ze niet meer terug net als onze sportbestuurder Rumsas die niet mag volgen op het jaagpad en bij het ter perse gaan nog altijd vermist is. MM Geert verkeert in opperste paniek want hij is zijn verantwoordelijkheden kwijt. We bollen met 10 man Stasegem binnen waar de PM en de President beslag leggen op de bierbons. Wat een ontgoocheling als blijkt dat de bons niet gelden voor bier maar voor een worstebroodje!!!! Ze moeten hun kleutergeld tope skarten voor aan een Ename te geraken. Conclusie: prachtrit, iedereen tevreden, sportief een collectief sterke prestatie 112 km aan 27,7 gem (!) en 861 hoogtemeters. Garmin http://connect.garmin.com/player/39318413