Verslag van de rit naar Willems (Fr) op 23 april 2023
Door de wind, door de regen, dwars door alles, alles heen…
Een hit sedert 1989 maar nog steeds brandend actueel. Om niet ten prooi te vallen aan de grillen van de natuur moeten trainingsdagen tegenwoordig zorgvuldig gepland worden. De ruimtes tussen regendruppels zijn immers te klein om onze kathedralen van lichamen droog doorheen velden en wegen te loodsen en de onvoorspelbare windstoten dreigen soms onze ultralichte fietstuigen omver te blazen.
Gelukkig hebben wij nog zoiets als Meteo Tineke dat met Zwitserse precisie en via speciale onderhandelingstechnieken met de weergoden duidelijke afspraken maakt. Er wordt zelfs rekening gehouden met piekfijn afgelijnde tijdsblokken. Timemanagement dus om u tegen te zeggen en rechtstreeks geïmporteerd vanuit bpost.
Joost zocht de voorbije week andere, Zuiderse trainingsoorden op waar hij zich te goed deed aan een uitgekiend sportief Middellandse zee dieet en talrijke hoogtemeters verslond op de tribunes van het Spaanse FCB. Het was eraan te zien want de benen vormden een geolied geheel dat geruisloos compatibel was met zijn bolide.
Podiumbeest Mark stuurde zijn kat om zelf op de barricades te gaan staan in Luik-Bastenken-Luik alwaar hij als VIP de reputatie van de Tinekesvrienden hoog hield. Hij nam met Duivels plezier waar hoe gulzig topatleten hoogtemeters kunnen verslinden en liet zich een bergachtig 5-gangenmenu overspoeld met aangepaste sportdrank en met plezier welgevallen.
TripAdvisor Kevin was nogmaals aan zet als parcoursbouwer en kon de voorliefde voor zijn geliefkoosd vakantieland Frankrijk niet onder stoelen of banken steken : we zouden de skreve oversteken om Willems van naderbij te gaan bekijken.
De wind blies langs alle kanten en was geen bondgenoot van ons gezelschap. Het was positie kiezen in het peloton dat aangedreven werd door een onvermoeibare locomotief Kevin afwisselend bijgestaan door Piet en Simon.
Het parcours was vlak en golvend tegelijk waarbij de berichtenstroom op de smartphone aangaf dat we ons plots in het buitenland bevonden. Het land van du vin, du pain et du Boursin en waar er gretig Macrons geserveerd worden als tussendoortje.
Ondanks verandering van land en taal bleef de wind toch gretig gieren langs oren, ogen en helmen.
Na de pitstop boden de pedalen minder weerstand en kreeg de gemiddelde snelheid een forse boost ook al werd het parcours iets geaccidenteerder en slopen hoogtemeters de ritgeschiedenis binnen.
Van accidenten gesproken : ter hoogte van Dottenijs raakten we verstrikt in een soort pijpenkop waarbij onze onfortuinlijke Joost een “Pogacarke” deed. Op het eerste zicht viel de schade (vooral vestimentair) mee maar bij het ter perse gaan vernamen we dat er toch sprake is van een breukje in de arm. Bilan : 8 weken fietsverbod. Sterkte Joost en vooral een spoedig herstel!
Via Bellegem en Rollegem naderden we de stad waar nu dé ploeg uit 1A van Z-W-Vl resideert om vervolgens fit en gezond Heule binnen te rijden.
Opnieuw een heerlijke rit met voor elk wat wils waarvoor hartelijk dank aan Kevin.
14 renners, 85 km , 27,1 gemiddeld en 450 hm.
Tot zondag! Red Philip
Verslag van de rit naar de Kluisberg en omgeving op 16 april 2023
1 week na het luiden van de Paasklokken blijven de Kortrijkse kermismolens lustig rondjes draaien en liggen de straten in het hart van de stad nog altijd dik bezaaid met confetti als gevolg van het feestgedruis dat ontstond bij de redding van de plaatselijke voetbaltrots.
Enkele kilometers verderop droomt men van éénzelfde scenario en smacht men naar een soort copy paste van dit succesverhaal. Het recept daartoe is echter een gedeponeerd merk dat beschermd wordt door middel van een patent. Arne onderneemt deze week alsnog een poging om dit juridisch op waterdichtheid te laten onderzoeken. It ain’t over till it’s over. In wielertermen : bloemen worden pas aan de meet overhandigd.
Sombere berichtgeving in het begin van de week : parcoursbouwer Mark vertoefde nog altijd in de ziekenboeg en diende forfait te geven voor zijn rit richting Molenbaix. Redder van dienst was echter niemand minder dan Piet die bereid gevonden werd zijn eerdere door apocalyptische weersomstandigheden afgeschafte rit opnieuw vanonder het stof te halen. Flexibiliteit om u tegen te zeggen.
Consternatie evenwel toen Mark halvelings hersteld net voor de start toch uit het niets opdook om een klein beetje te proeven van het door Piet geserveerde voorgerecht. Het leek wat op vijgen na Pasen maar het gaf vooral blijk van clubliefde en doorzettingsvermogen.
Na een korte briefing met speciale aandacht voor een straatje van 1 man in Otegem (te nemen in een file Indienne) en een verwijzing naar een significant aantal hoogtemeters, verliet ons 13-koppig peloton het mekka van het wielertoerisme.
Via originele wegen kregen we tegen een aangenaam tempo een vlakke aanloop voorgeschoteld waardoor iedereen kon acclimatiseren en klaargestoomd worden voor het bestormen van de licht en minder licht hellende vlakken. Mark bolde een 25-tal km lustig mee om daarna op eigen tempo de aangetaste conditie verder op te vijzelen.
Als een onvermoeibare kopman slingerde Piet het peloton doorheen het Vlaamse landschap waarbij op de Tiegemberg de longblaasjes een eerste keer werden opengezet en de beenspieren onder verhoogde spanning gebracht werden.
Even verderop kietelden we even de Oude Kwaremont om vervolgens op te stomen naar het dak van de rit : de Kluisberg. In verspreide slagorde werd deze zuurstofrijke hindernis gemakkelijk verteerd. De enen testten de conditie, de anderen genoten van de omgeving en haalden vlot en binnen de tijdslimiet de top.
Een welgekomen pitstop bracht iedereen terug op krachten terwijl de president als een volleerde paparazzi sfeerbeelden schoot die via onze communicatiekanalen zullen verspreid worden om de sponsors nog meer naambekendheid te bezorgen.
De 2de rithelft bleef zich ontrollen in een heuvelachtig en slingerend landschap om uiteindelijk te stranden op de Paasfoor waar de geur van oliebollen, wafels en frieten nog niet geactiveerd was vanwege gesloten.
Prachtige en pittige rit waarvoor hartelijk dank!
13 renners, 76 km, 25,6 gemiddeld en 531 hm.
Tot zondag!
Red Philip
Verslag van de rit naar Camphin-en-Pévèle en strook 5 Paris-Roubaix op 9 april 2023
10 atletische Tinekesvrienden duiken als Gorilla's op uit de mist op het Heulse St-Pietersplein. De President begroet ze met de Pauselijke zegen Orbi et Urbi en zalig Pasen. Een echte hoogdag voor de Tinekesvrienden op deze hoogdag, de kasseiklassieker naar Camphin-en-Pévèle staat op het programma. Voor de eerste maal gereden op het einde van de vorige eeuw, toen de dieren nog konden praten, als verrassingsrit in de zomer olv jullie huidige voorzitter en al snel op de kalender geplaatst op de dag van het Monument Paris-Roubaix. Jan en Simon zijn in allerlei teruggekeerd uit de Franse Alpen en Xavier van onze kust om deze klassieker toch niet te missen, geapprecieerd! Het peleton trekt zich op gang en de parcoursbouwer heeft al in de eerste kilometers nieuwe baantjes voorzien: de Garenstraat en de spiksplinternieuwe doorsteek tussen de Moorseelsestraat en de Euroshop, niet ver van DE Zuidwestvlaamse voetbaltempel verzekerd van topvoetbal in het volgende seizoen. De foor verschuilt zich in de mist maar in Bellegem genieten we van de eerste zonnestralen. Piet en Simon nemen het commando en we bollen aan een aangenaam tempo richting Le Nord. We stoppen aan de kerk van Camphin voor een kasseibriefing. Het regent wistjedatjes, de President onthult dat onze strook vanaf nu secteur Eddy Merckx heet maar professor Yvan doet er een schepje op met de melding dat de Kannibaal nooit over de kasseien vlamde want pas in 1980 kwam de strook in het parcours....De nochtans Franse fiets van Patrick lust geen kasseien en neemt de asfaltroute, de 9 resterende kasseifretters vlammen naar strook 5 met zijn 4 sterren één van de scherprechters van de klassieker, we zien een zee van Campers, wat een beeld, wat een sfeer, kippenvel... Als een wolfpack vallen we ons kasseidoel aan maar we moeten al vlug in de remmen omdat een ambulance wreed in de weg staat. 7u voor de profs passeren moedigen VIPS met champagne, kaviaar en Jupiler ons aan maar we laveren tussen tjoolders op MTB die aan een toeristentempo in onze weg rijden. In de voorhoede merken we een sterke en scherpe Joost op die op zijn nieuwe bolide vlot met de eersten over de finish bolt. Onze immer sympathieke Jo heeft minder geluk met zijn tubes geleend van Jumbo-Visma, crevaison schalt door de wedstrijdradio... Xavier staat hem tijdens de depannage moreel bij en neemt als volbloed paparazzi authentieke foto's die asap op het internet worden gedeeld. In afwachting van de komst van Jo en Xavier verbroederen we met de campergasten, wandelaars en andere fietsers. De zon is nu volledig doorgebroken en het is echt genieten van de worldtourambiance van dit Monument in onze achtertuin. Na de hergroepering en groepsfoto's trekken we ons op gang voor de terugrit. We genieten van het lentegevoel, bomen en struiken in bloei, spring is eindelijk in the air!!!! De onvermoeibare Joost en de President nemen de leiding richting heimat, met een zuchtje rugwind zorgen ze voor een vlot tempo. In de finale liggen nog enkele kasseistroken en hellingen te wachten. Op de strook van Dottenijs zorgt Joost nog voor spektakel: hij verliest eerst zijn bel en dan zijn bidon.. Het peleton houdt zijn hart vast, wat wordt het volgende: zijn stuur? zijn zadel ? zijn portefeuille? Niets van dat, zijn carbonnen ros houdt vlot stand. Simon maakt er een rasechte intervaltraining van en hangt afwisselend tussen zijn en op zijn kader. Piet etaleert zijn bloedvorm en komt eerst boven op de Tombroekhelling en piloteert daarna de President naar een nieuwe recordtijd op het Strava segment Vandecasteele bergaf met dank aan hun Dropper Post geleend van Matej Mohoric. Via Lauwe fietsen we Wevelgem binnen waar aan het Witte Huis de plechtige prijsuitreiking gebeurt. Uit de handen van de First Lady ontvangen alle dappere deelnemers twee professionele QS bidons, met dank aan Safety Jogger. Prachtige sportieve rit met voor elk wat wils: asfalt, kasseien, mist en zon, hellingen en veel ambiance!!! 90km aan 26.8 gem en 373hm
President
Verslag van de rit naar Grammene en het parcours van de Ronde van Vlaanderen op 2 april 2023
Hoogdag in wielerland : Vlaanderens mooiste, dé wielerhoogmis van Vlaanderen, prijkte vandaag helemaal bovenaan de kalender.
Het is een dag waarop moeder de vrouw gedegradeerd wordt tot nanny van de wielergekke echtgenoot die wil genieten van een TV-VIP-behandeling te beginnen met een koolhydraatrijke maaltijd en een doorgedreven spiermassage na een slopende tocht met de Tinekesvrienden.
Eveneens een hoogdag voor de club nu we maar liefst 14 deelnemers noteerden, ofte 73% van ons ledenbestand! Mooi zo.
Enkele belangrijke mededelingen bij de start van onze rit. De president maakte de transfer van bestuurslid en TripAdvisor Kevin naar de Ramongs wereldkundig hetgeen op termijn natuurlijk enkele repercussies heeft op de werking en/of het voortbestaan van de club. Iedereen werd uitgenodigd nu al zijn intenties naar volgend seizoen toe kenbaar te maken bij de president of Philippe zodat er passend kan geschakeld worden in functie van het aantal overblijvende leden en hun respectievelijke wensen/voorstellen.
Piet van zijn kant zorgde voor de vrolijke noot door te stellen dat Goffrey, zijn schildpad, eindelijk zijn lange nek en korte neus aan de oppervlakte had gestoken. Dit betekent ongetwijfeld het einde van het regenseizoen en het begin van een vruchtbare lente.
Het bestuur stak niet alleen de koppen bij mekaar naar aanleiding van de transferbeslommeringen maar wenste ook paal en perk te stellen aan het onophoudelijke regenweer dat lijf, leden en bolides maar bleef teisteren. Daarbovenop kreeg Murphy zijn C4. Dubbele geslaagde missie! Daarnaast bood gepensioneerde weerman Frank Deboosere zijn diensten aan bij Meteo Tineke maar werd wandelen gestuurd vanwege niet betrouwbaar genoeg.
Clubicoon en nog zoveel meer Mark sprak opnieuw zijn organisatietalent aan en toverde een rit uit zijn helm die ons deed proeven en likkebaarden van de sfeer in Vlaanderen mooiste.
Inbeukend tegen de hevige wind namen Xavier en Piet de kopposities in en werd er in het peloton gretig in waaiers gereden. De Streuvelsvrienden haakten hun wielen aan ons peloton en keken hun ogen uit van zoveel wielervernuft. Het dient geschreven : Mark deed zijn reputatie alle eer aan en bracht ons langs binnenwegen tot op het parcours van de echte helden met als uitsmijter de daverende Vlaamse kermissfeer in hartje Izegem, het dorp van de Ronde. Hevige aanmoedigingen waren ons deel en zelfs een inderhaast opgetrommeld overwinningsorkest blies de loftrompet voor zoveel wielertalent. De leeuwen op de Vlaamse vlagskes zagen er levensgevaarlijk uit en klauwden lustig in het rond. Uiterlijk vertoon of levensecht spierbalgerol? Het bleek eerder dat eerste toen bij het ter perse gaan bleek dat red bull Wout het moest afleggen tegen de ingevoerde leeuw Pogacar en koele kikker Van der Poel.
Jammer maar helaas, Jumbo opereert nu éénmaal in een zeer concurrentiële omgeving waarvan kopman Wout de verpersoonlijking is. Geen vakbond die daartegen opgewassen is.
Onze parcoursbouwer had aan alles gedacht en had tevens een life-koerservaring ingepland ter hoogte van Lendelede waar de rit ontbonden werd en de liefhebbers konden genieten van de echte coureurs voorafgegaan door een publiciteitskaravaan.
Heerlijke rit om handen en vingers van af te likken. Opnieuw bedankt Mark!
14 renners, 80 km, 25 gemiddeld en 236 hm. Tot volgende zondag om 8u voor alweer een klassieker : de kasseien van Roubaix onder de deskundige leiding van de president!
Red Philip
Abonneren op:
Posts (Atom)