Verslag van de rit van 26 augustus 2012 Armentiéres

18 Flandriens bewijzen dat ze niet bang zijn van een scheutje hemelvocht en staan aan de aftrap van deze Franco-Belge. Enkele verlofgangers zijn terug van weggeweest oa Simon en Jan die enkele weken Dolce far Niente in het zonnige Italia achter de rug hebben. Daarentegen valt er geen enkele oud-kampioen te bespeuren. Red Philippe zegt iedere keer weer: volgende week. En Rambo was te bespeuren op de KVK tribune maar vertikt het om zijn aluminiumen ros te bestijgen. De vloek van de kampioenentrui? Of schrik van de USADA, WADA of OMERTA? Wie in ieder geval wel gemotiveerd aan de start staat is onze kampioen in spé Ronny. Voor de gelegenheid heeft hij zijn sympathieke echtgenote meegebracht als koersdirectrice. Olv organisator Dirk en medekopman Pantani trekt de karavaan zich op gang. In Wervik steken we niet alleen de Leie maar ook de grens over. Bernard , die sedert lang nog eens met zijn tweewieler present is, ontvangt een dringende sms. Paniek bij de knapste Deschamps want hij is van wacht!! Zijn er brandblussers te kort? Moeten we hem asap escorteren naar de gemelde ramp? Vals alarm blijkt, gewoon melding van de gsm-operator wat het goedkoopste tarief is La Douce France.....Dirk zijn Garmin is in herstelling maar heeft de rit doorgefaxt naar Wim die deze heeft ingelezen in zijn GPS toestel. Resultaat is dat beide geen snelheidsmeterke op het stuur hebben en wie Pantani kent weet dat hij iedere 2km één km/uur sneller rijdt...Op den duur vlammen we aan 34 tegen wind en de President kan het niet meer aanzien dat bakker Wouter moederziel alleen op de 2de rij de barometrische toestanden moet trotseren. Hij laat Wouter 2 rijen zakken , aan de zijde van Dieter en in de slipstream van de atletische gebouwde Simon zodat ook onze sponsor kan genieten van de luwte van het peleton. Tijd voor den break: Veronique heeft 2 taarten gebakken: choco- en appeltaart. We laten het ons smaken, dank aan Veronique. Bjorn heeft een puppie ontdekt in de omgeving. Het beestje dat niet toevallig Rambo heet speelt met plezier de restjes binnen. Iemand stelt de vraag: waar zijn we hier nu eigenlijk? Blijkt dat niemand het weet, alleen de machtige Garmin. De voorzitter stelt tevergeefs voor om zoals in het leger of jeugdbeweging een dropping te houden en om ter snelst Heule te bereiken zonder gebruik te maken van satelliet en ander hoogtechnologische toestanden maar zoals vroeger met behulp van korstmossen en waterlopen. De terugweg verloopt dankzij " le vent à la pouppe" aan ijltempo. In Le Bizet steken we opnieuw de grens over en via Kruiseke bereiken we de Kezelberg waar nog een stukske vrij tempo op het programma staat. De gruute plateau's warmen zich al op maar een motortreffen steekt stokken tussen onze spaken. Dirk, verstandig als hij is, oordeelt het te onveilig voor de motards om op natte wegen tussen de Tinekesvrienden te laveren en we rijden gedisciplineerd mooi per 2 aan 40 per uur naar Heule waar we reeds om 10u50 arriveren, klaar voor enkele extra apero's. Prachtige rit, spijtig van de weersomstandigheden, de temperatuur (15°) bedraagt de helft van vorige week!!!! 88km aan 27,6 gem. Mooie prestatie van alle deelnemers.  Opgepast, volgende week nog altijd start om 7u30 ipv 8u zoals verkeerdelijk medegedeeld bij de ochtendbriefing!!!

Herbeleef de rit en het parcours om garmin http://connect.garmin.com/player/215661343

 

President

Verslag van de rit van 190812 WO I rit

Er heerst een ingetogen sfeer boven "Ten Koetshuize".  In groep herdenken we het overlijden van Duncan, fietsvriend van de Kameleon en enkele malen gastrenner van de Tinekesvrienden. Een foto van Duncan vind je onderaan dit verslag. Als eerbetoon voor deze veel te vroeg gestorven jongeman houden we één minuut stilte. Wim haalt ook bij de leden een vrijwillige bijdrage op waarmee een bloemenkrans wordt aangekocht. In naam van WTC Tinekesvrienden ons innig medeleven aan familie en vrienden.

Luchtiger kost wanneer de Fondatuer een oproep doet naar 5 vrijwilligers om te figureren in een promotiefilm voor de Tinekesfeesten. Ge moet echter van Heule zijn EN koerskledij van de club dragen wat Dieter doet beslissen om onmiddellijk klacht in te dienen bij het centrum van gelijke kansen. De Streuvelsvrienden vertrekken deze maal vroeger dan ons. Gerd staat echter met zijn breed karkas in de weg en oud-lid Andre Guillemyn kan hem niet passeren , hapert  en valt om in de haag. Sommigen vragen zich af of de slap-stick film nu al wordt opgenomen en Gerd laat droog weten dat zijn haag al geschoren is....

18 fietsers en koersdirecteur Dries trekken zich met 10' vertraging op gang voor deze WO I rit olv  organisator Franky en medekopman de President. Via de traditionele wegen over Kezelberg en Polygone rijden we richting Ieper.  Dries moet een eerste maal in actie schieten als Dirk in de afdaling van de Nonnebossen aan een waanzinnige snelheid een spaak breekt. In ijltempo wordt een nieuw wiel gestoken en we bollen verder richting Ieperlee en Boezinge waar op een lang stuk kassei Geert Depoortere II zijn liefde voor het zware werk, opgedaan in Carrefour de l'Arbre, tentoon spreid. Via Zuidschote en Reninge bereiken we de Yzer. Franky heeft nog een mooie lus voorzien langs 3 Kappellen: Oude.- Nieuwe.- en St-Jacobs-Kappelle. We genieten met volle teugen van de prachtige omgeving en het ideaal fietsweer, zonnig en weinig wind. We komen opnieuw uit langs de Yzer. De Fondateur heeft al de ganse rit het peleton onderhouden met zijn spreekbeurt over 30j geschiedenis van de Tinekesvrienden. Dit heeft bij de luisteraars zodanig succes dat ze bij de aankondiging van het vrije tempo langs de Yzer als een pijl uit een boog wegstuiven. Er wordt vlot 43km/u gehaald. Tijd voor den break aan het schattig paviljoentje bij de samenvloeiing Ieperlee-Yzer. Dries heeft , de hittegolf in gedachten, voor ijsgekoelde drank gezorgd wat bij de leden in dank wordt aangenomen. Alleen enkele   bijtgrage vliegen die het melkzuur uit onze kuiten willen zuigen verstoren de verpozing. Aan de overkant van de rivier is het gras niet alleen groener maar zien we , het thema van de rit indachtig, een kolonne Willy's Jeeps. De pauze zit er op en we nemen afscheid van Wouter Soete, onze co-sponsor zet zijn weg verder  richting Kust waar hij op een terras, vergezeld van een stevige en welverdiende  pint gerstenat op zijn Karolien zal wachten.  De herstart verloopt chaotisch, we verzeilen tussen wielertoeristcollega's, motorally's en de vermelde Jeeps. Tevens  gaan er geruchten dat Marc met rugproblemen in de volgauto zit maar niets is minder waar. Marc bijt als een ware Flandrien door de pijn heen en herneemt zijn plaats in de voorste gelederen. We volgen de frontlijn verder langs memorabele plaatsen zoals Bikschote, Langemark  & Tine Cot Cemetery, grootste Britse militaire begraafplaats op het continent. De wedstrijdradio wordt nog éénmaal opgeschrikt als de President, verdwaasd door de wijnvertelsels van Ringo,  het Noorden verliest en rechts opdraait terwijl Franky links beveelt..

Voor deze keer besluiten  we eens Heule binnen te stormen via de Roeselaarsestraat in Gullegem. Ongelooflijk maar waar: deze drukke verkeersader is afgezet voor de wijkfeesten van 't Ris!!!!  In mijn jeugdjaren, halfweg de vorige eeuw dus, werd de feesttent nog op een weide gezet, nu zetten ze die midden op straat!!!!! Wegens geen weiden meer beschikbaar: Laagweide en Hoogweide staan vol steen & beton.  Via ingewikkelde fietspaden sukkelen we toch nog aan "Ten Koetshuize". Prachtige rit waarvoor dank aan Franky. 102 km aan 27,0 gem.

Herbeleef de rit en het parcours op http://connect.garmin.com/player/212377836

President

In Memoriam Duncan, overleden 150812

Verslag van de rit van 12 augustus 2012 Fiertel Ronse

19 deelnemers meldden zich onder een veelbelovende mooie hemel. Het  toenemend deelnemersaantal toonde aan dat de meeste vakantiegangers stilaan het vertrouwde nest hebben opgezocht en zich weer concentreren op hun corebusiness, met name de Tinekesvrienden.

10 seconden voor 7.30 verscheen een totaal ontredderde voorzitter: de werkdruk van de laatste weken had hem volledig onderuit gehaald. Alle bestuursdaden tot een goed einde brengen én wekelijks het verslag schrijven hadden hem mentaal  totaal ontredderd. Vooral het gebrek aan inspiratie had hem de laatste tijd sterk parten gespeeld: het voortdurend nadenken over de inhoud van zijn artikels bezorgde hem slapeloze nachten met als gevolg dat hij ging woelen in zijn bed waardoor op zijn beurt dit danig op de heupen begon te werken van de vrouw waardoor ook de huiselijke vrede in gevaar kwam… Voeg daarbij nog de schabouwelijke uitslag van zijn o zo geliefde wit-rode vereniging waardoor het echt wel te veel kan worden om door 1 mens te dragen. Naar het schijnt, was de voorzitter al om 7.20 in het park van Heule aanwezig maar verkoos hij om zich nog 10 minuten te verschuilen achter een dikke boom om op die manier zo lang mogelijk uit het zicht van de collega’s te blijven… Het was dan ook op beide knieën dat hij smeekte om de verslaggeving over te nemen. Om zijn gezin te redden, heb ik dan maar ja gezegd.

Ook Jacques was van de partij met een opgelapt vehikel. Omdat de fietsenmaker nog in verlof was, had hij eigenhandig een grote nagel door zijn kader geklopt waardoor zijn zadel opnieuw vast op zijn fiets stond: iets dat toch altijd handig is bij het fietsen. Vol ontzag luisterden wij naar zijn uitleg en leerden wij dat zelfs ambtenaren van financiën bepaalde capaciteiten kunnen hebben.

Bjorn was sportbestuurder van dienst en dat heeft zo zijn gevolgen: desnoods kon de helft van de aanwezige renners met fiets en al vervoerd worden in de enige en onvervalste Duthoo-camionette en dat kon nodig zijn want vandaag ging het richting Ronse en zelfs de grootste kierewiet weet dat het daar niet bepaald vlak is.

Gangmakers waren het onverwoestbare duo Willy en Geert. Blindelings mag en kan je die mannen volgen. Naar het schijnt,  stapt Willy de laatste tijd nog enkel van zijn fiets om te eten, te slapen en naar het toilet te gaan. Eerst heeft hij zelfs nog geprobeerd om te eten tijdens  het fietsen maar het snijden van een chateaubriand op zijn bovenbuis zorgde voor nogal wat ongemak en krassen op zijn mooie Colnago waardoor hij van dit idee  is afgestapt.

In de aanloop naar de Tiegemberg moest het peloton stoppen omdat Geert van versnelling wilde veranderen en zijn ketting manueel op een groter kroontje plaatste. Enige uitleg over die ‘stokskes aan het stuur’ leerde hem echter dat je ook zo kunt schakelen. Blij om deze wijsheid bleef Geert de rest van de voormiddag hiermee oefenen waardoor we hem de ganse dag niet meer gehoord hebben.

Bij de aanloop van de Tiegemberg floot Willy haast de longen uit zijn lijf om kandidaat-aanvallers uit te nodigen voor een sprintje bergop. Niemand die zich geroepen voelde, duidelijk wetende dat er veel meer zou komen, behalve Guy Devos die met een niet ongevaarlijke rechts-inhaal-beweging ten aanval trok maar verder niemand kon beroeren om mee te gaan. Derhalve kon Guy boven even genieten van het” Lonely-at- the-Topgevoel”.

De kasseien van de Varent stonden ook op het menu en dienden vooral om de deelnemers wakker te schudden. Ondertussen leerde het angstzweet op het gezicht van de fondateur en de toenemende stilte in peloton dat de speeltijd stilaan over was en dat het tijd was voor het zwaardere werk. Dit bleek terecht: als aperitiefhapje werd de Kuitholstraat opgevlogen  en om te bekomen werd halt gehouden aan ons ‘schoolke’ waar niemand de naam van kent en waar Bjorn trakteerde op drank en allerhande koeken. Even was er ongerustheid omdat men meende dat iedereen een stuk Cyproc ging krijgen om op te kauwen maar deze vrees bleek ongegrond. Bedankt Bjorn !

Daarna ging het in gestrekte draf naar de hoofdschotel, met name de Fiertel met stukken van 21 % hellingsgraad waar kwikzilveren David als eerste de top bereikte, gevolgd door Bart en Yvan met in de nabijheid Pantani, duidelijk terend op zijn 7cols-conditie.

Daarna werd de steven weer gericht naar Heule en werden we op de terugweg nog verrast door Marc die, enigszins geholpen door de hand- en spandiensten van enkele collega’s, op de kleine hellingen rond Kortrijk nog het ganse peloton in flarden reed.

Terug in Kortrijk werd totaal onverwacht nog halt gehouden ten huize Guy Devos waar we allemaal twee sportpakketten met allerhande sportvoeding en –drank in ontvangst mochten nemen. Sinterklaas is dus niet alleen actief tijdens de maand december. Bedankt Guy!

De rit werd er ook ontbonden en dank zij het puike voorbereidende werk van Willy mogen wij opnieuw een rit met 5 sterren toevoegen aan het reeds welgevulde geschiedenisboek van de Tinekesvrienden …….

95 km aan 26,3 gem. 656 hoogtemeters

Yvan

NVDR : herbeleef de rit op Garmin http://connect.garmin.com/player/210110282

Tinekesvriendinnen op 2110,70 m altitude

Tinekesvrienden Pantani en Niels op de Bonette

Verslag van de rit van 5 augustus 2012 Carrefour de l'Arbre

De President heeft het niet onder de markt (bis): Pantani zit nog altijd tussen zijn 7 colletjes en dus moet de voorzitter nog altijd het materiaalkot openen en sluiten , daarbij nog eens  het verslag schrijven, en vandaag moet hij zelfs de ganse dag op kop rijden!  Op het programma zijn  kasseiklassieker naar de Hel van Parijs-Roubaix. 13 kasseifretters voelen zich geroepen, sommige staan zelfs met speciaal materiaal aan de start. Bart Vanmarcke heeft tussen zijn 17 reservefietsen nog een stalen vehikel met speciale zanten en banden gevonden en Geert Depoortere II probeert zijn kassei-allergie te overwinnen met zijn winterbeestje. Ook Bernard staat nog eens aan de start, zij het gemotoriseerd. Hij slaat hiermee 2 vliegen in één klap: zo komt hij aan 10 ritten  zonder kans op nog eens een tuimelperte.  Bernard heeft zijn zoon meegebracht die de rit zal meefietsen op MTB. De rijzige jongeman heeft duidelijk het atletisch postuur van zijn nonkel Willy de coiffeur!! Of hij graag op den trekzak speelt is de redactie niet bekend. We verwelkomen eveneens tal van terugkerende verlofgangers oa Dieter uit Kos, Yvan uit de Gers en Il d’Oleron en de Fondateur en Geert Depoortere I, terug van hoogtestage uit het Kaunertal waar de 2 boezemvrienden menig cols hebben overwonnen , zij het deze van  de halveliters Weissbier. De PM neemt samen met de President het voortouw en we fietsen richting zuiden. Een eerste kasseistrook thv Dottenijs wordt als  borrelhapje geserveerd. De tweede daarentegen krijgt 4* en verhakkelt het peloton. De Fondateur heeft last van een klotsende maag en sluit de rij. De volgende strook wordt met enige zin voor overdrijving aangekondigd als “ le Petit kwaremont” en ziet er erger uit dan hij is. We zijn in Lamain en Hertain, een vergeten stukje België dat in het feodaal tijdperk is blijven hangen. De openbare weg loopt er dwars door een boerenhof en we moeten geconcentreerd laveren tussen de putten en den koeiendrek.  Na 47 km bereiken we Carrefour de l’Arbre, de gevreesde scherprechter uit Paris-Roubaix. Enkelen hebben nog de moed om de strook van 2,5km op en af te rijden tot aan het restaurant met dezelfde naam. Bart Vanmarcke test zijn ijzeren paard en wordt gevolgd door Bjorn, Geert Depoortere II, Dieter, President, Yvan ,geletruidrager Ronny en gastrijder Jurgen. Bij terugkomst wordt onder een stralende zon de break genomen: wafels en fruitsap aangeboden door Bernard waarvoor dank. De terugweg wordt aan een opgevoerd tempo afgelegd, wind in ’t gat en bergaf. De  2 laatste stroken worden door het peleton afgeteld: strook 5 in Néchin, een thuisverpleegster staat met haar wagentje dwars over de kasseien en de knappe deerne wordt bijna clubverpleegster voor sommigen. Strook 6 in Evregnies zorgt door de zijwind voor versnippering. Alleen de President wacht de Fondateur op, de rest rijdt niet gehinderd door enige vorm van parcourskennis altijd maar door, ze missen de juiste afslag en Bernard moet ze met zijn vierwieler  tot de orde roepen. Regel 1 & 2 van de club: na de kopman blijven en na een vrij tempo wachten op de overige leden! Na de hergroepering komt Bjorn nog wat kopwerk doen en na de afdaling van de Pauvre Leute laten we ons uitbollen tot in Heule. En zonder  materiaalpech hé, ge ziet dat die verhaaltjes als "kasseien zijn slecht voor het materiaal" fabelkes zijn. Alleen fiscaal adviseur Jacques zit plots 10cm lager op zijn kader wegens een losse TREKvijs maar dat kan de vreugde door de geslaagde rit niet temperen. 87km en 26,8 gem. Nog een echt gebeurde anekdote als afsluiter: de president sluit het materiaal samen met Bernard weg en keuvelt buiten nog wat met zoon Jurgen tot er plots hard van binnenuit op de deur van het lokaal wordt geklopt: Bernard was nog eens naar het wc en de voorzitter had de buitendeur al afgesloten. De Streuvelvrienden gingen hem volgende week wel terugvinden….

President

Herbeleef de rit op garmin http://connect.garmin.com/player/207370130

Tinekesvriend Hermida & kroost op de Giant van de Provence

Tinekesvriend in het Tourpeleton

Tinekesvriend down under

Kevin trekt met zijn gezin 6 weken door Australië. Volg hun strapatsen op hun weblog: http://met4downunder.blogspot.be/