Verslag van de rit van 27 mei 2012, memorial Frank VDB Ploegsteert

Pinksteren – Eindelijk eens kunnen starten in zomertenue. Zalig , 17 graden bij de start. Ook de skuffels vogelen van contentement.

38 bleke kuiten + 2  bruine  aan de start en 2 bedekte ; alleen die van de Ex-MM zijn schoon bruingebrand maar dat zal natuurlijk niet van werken zijn ; de bedekte zijn die van sportbestuurder van dienst Danny die vraagt of er bevoorrading mee is. Ook de oude pomp is er opnieuw bij want blijkbaar kan niemand  met de nieuwe werken , tot groot jolijt van de ex-MM.

Geertje kruipt dan ook nog eens in de huid van MM en noteert de aanwezigheden . Hij kent echter nog de helft van de leden niet en moet beroep doen op de mensenkennis van de PM .

Ook geen enkel van de 3 gediplomeerde verslaggevers op post. Willy zoekt een vrijwilliger maar geen enkel voelt zich geroepen ; de helft haakt af onder het motto “ik kan niet schrijven” . Dus zal hij het dan zelf maar doen. De kwaliteit zal iets minder zijn .

Consternatie voor de start als Willy vaststelt dat de voorzitter , de ontwerper en uitvinder van de VDB classic , niet aan de start is. Hij verneemt nu pas dat Martin woensdag aangereden werd door een auto ter hoogte van Café ’t Leeuwke in Wevelgem. Hij werd over de “kapo” gekatapulteerd maar dank zij  zijn stevige carrosserie is hij er met lichte verwondingen (gezwollen knie + gefreesde linkerarm )  nog relatief goedkoop van afgekomen. Als je de foto van zijn verhakkelde tweewieler ( een sterke Merckx) bekijkt heeft hij toch veel geluk gehad. Bij deze wensen wij onze voorzitter een spoedig herstel toe en kijken uit naar zijn wederoptreden met nieuw vehikel.

Dirk heeft de taak van kopman overgenomen en stipt om klokslag 7 u 30 starten wij. Het wordt een ietwat valse start want nog voor Gullegem platse worden wij opgebeld met de vraag een beetje te wachten op de laatkomers.

Daarbij Simon en Jan . Jan is nog maar pas terug van Turkije . Zij hebben er hem niet kunnen houden om kebab van te maken en dus is hij maar teruggekeerd. Alleen zijn ginder gekochte Rodania loopt een ietsje achter.

Simon en Jan slepen ook nog Rambo mee tot in Gullegem want die is vlak na de start lekgereden. .

En dan zijn wij weg. Een lichte bries in de rug brengt ons richting Ploegsteert. Dirk en Ringo houden er een goed tempo op na. Het zonnetje zorgt mee voor een goede sfeer . Iedereen heeft het over de topprestatie van belg Thomas Degendt in de Giro d’Italia . Menigeen heeft kippevel momenten beleeft aan zijn demonstratie op de Stelvio. Aan domein de Palingbeek rijdt Jacques plat. Willy vertelt over zijn citytrip naar Berlijn en zijn bezoek aan de restanten van de Berlijnse Muur. Rambo en Geertje nemen echter vlug over en zij hebben het over de hoogte van de muur die zij moeten optrekken om hun rashonden het ontsnappen te beletten. Zo zie je maar, de interesses zijn erg verschillend.

Wij genieten volop van de prachtige vergezichten . In Ploegsteert brengen enkelen een bezoek aan het graf van Frank VDB. Iedereen , die er bij heeft , spreekt zijn eigen voorraad aan , back to basics . Eens iets anders na de luxe ontbijten van iedere week. Willy stelt voor om voor iedereen een lookworst te kopen  aan een vleeskraam dat op Ploegsteert platse opgesteld staat. Het voorstel wordt echter unaniem afgewimpeld onder hete motto “ te vet, slecht voor ons BMI”. Dan vatten wij maar de terugweg aan. Wij frequenteren onze zuiderburen en rijden door Frelinghien  en Wervicq Sud terug naar onze heimat.  Fondateur Marc mist hier en daar een bocht en kuist menige greppel uit. Hij zegt dat het komt door zijn zonnebril waardoor hij niet ziet. Het blijkt echter dat hij de “prijsplakkerkes” nog niet van zijn glazen verwijderd heeft.

Het tempo wordt onderhouden en tegen 11 uur zijn wij terug in Heule na een mooie  rit van 90 km aan 27 gemiddeld.

Groeten en hopelijk tot zondag. Moet rit nog verkennen. Op de weblog staat er verrassingsrit. Op mijn kalender – kastelentocht naar Doomkerke voor Geertje.

Willy de PM

Verslag van de rit van 20 mei 2012 Lozer

Op deze 20^ste mei verzamelden 16,5 man voor een rit die onder het label ‘Lozer’ zou doorgaan. Een goed observator zag aan de start al enkele merkwaardige taferelen. Eerst en vooral was er een licht zenuwachtige Bart. Deze krachtpatser hebben we al aardige zaken zien doen met de fiets maar als sportbestuurder was het zijn absolute vuurdoop. De ganse week was hij op zoek geweest naar het boek ‘sportbestuurder voor dummies’ maar wegens onbestaand moest hij zich beperken tot het kijken naar filmpjes op You Tube over Johan Bruyneel en Marc Sergeant.

Een klein beetje verder stond Geert zijn nieuwe kader te bewonderen. Geert had besloten om zijn oude fiets, die ondertussen toch al drie jaar oud was, in de container te kieperen en te vervangen door een exemplaar met de nieuwe clubkleuren, met name blauw, zwart en wit. Een klein streepje oranje ontbrak maar was niet voorradig bij de leverancier. Geert heeft een unieke fiets omwille van volgend feit: zijn fietsbel hangt niet zoals bij iedere sterveling aan zijn stuur maar aan zijn zadelpen. Daardoor gaat hij prat op het wereldrecord van de kortste afstand tussen bel en klokkenspel. Het bellen vraagt echter een uiterste concentratie want bij eventueel misgrijpen maakt niet de bel maar Geert zelf heel eigenaardige geluiden.

De wakkere geesten onder jullie vragen zich misschien af van waar het getal 16,5. Dit komt omdat er 16 renners aan de start kwamen en één lid dat zich beperkte tot het noteren van de startenden, met name onze ex-champ Filip. Inlichtingen ter plaatse leerden ons echter dat hierachter een heuse strategie zit: Filip wil na zijn lange afwezigheid niet  bruuskeren en ons geleidelijk weer laten aanpassen aan zijn aanwezigheid. Deze manier van werken beschrijft Filip als de ‘omgekeerde kaas-schaaf-methode’. Alles wat hij doet , is doordacht….

De rit nam een vrij ongewone aanvang met name via Ingelmunster, Wakken richting Nazareth. Nu is dit eigenlijk niet zo eigenaardig want onze Parcoursbouwers Geert en Willy zijn ook geen gewone. De eerste helft van onze rit was heel vlak, heel rustig en dus een nachtmerrie voor elke verslaggever want naast een goed tempo aanhouden, gebeurde er niets.

Op het marktplein van Huise aangekomen werd halt gehouden en daar ontpopte Bart zich naast zijn optreden als Johan Bruyneel nu tot een heuse Piet Huysentruyt en werden wij getrakteerd op een uitgebreid buffet: eierkoeken, gekoelde drankjes, allerhande koekjes voor de terug rit….. dit was heuse luxe op Huise platse! Bedankt Bart voor zoveel vrijgevigheid. Daarnaast kregen wij van Petra nog een ganse uitleg over de familie Decreton die de eierkoekenfabriek runde maar die nu eieren voor hun eierkoeken gekozen hebben en genieten op één of ander strand in Spanje.

De terugweg lag bezaaid met hellingen en glooiingen: het gouden parcoursbouwersduo had duidelijk alle moeilijkheden geconcentreerd in het tweede deel. Deze inspanningen werden echter met de regelmaat van een klok beloond met prachtige vergezichten.

Slechts één keer kwam een barst in de Pinarello-Colnago tandem. Plots ging de ene naar links en de andere naar rechts. Wilde Willy een ‘Marcske doen met zijn GPS’? of was Geert aan het oefenen met de bel en was zijn concentratie weg? Niemand weet het met zekerheid. In de kortste keren waren we echter opnieuw op pad.

De rit werd afgerond met een klassieke rush langs het kanaal en na een groet gebracht te hebben aan het Leiemonument waar een ganse horde militairen klaarstond om ons de nodige eer te bewijzen, vlogen we Heule binnen. Een mooie rit van 90 km aan een fraai gemiddelde van 26.7, meer moet dat niet zijn (behalve wat meer zon misschien).

Yvan

NVDR: herbeleef de rit op GARMIN http://connect.garmin.com/player/180617877

Devote Tinekesvrienden

Nichten van de Tinekesvrienden aan de kastelen van de Loire

Zoek de Tinekesvriend

Verslag van de rit van 13 mei 2012

Een stralende zon maar frisse temperaturen begroeten 16 Tinekesvrienden onder de kerk van Kruishoutem. Deze macho's hebben op de feestdag van  de mama’s een vrijbrief gekregen om verder te werken aan de uitbouw van hun atletisch lichaam. Hun vrouwen moeten maar zelf naar de bakker, ze krijgen een afgetrainde en welgezinde man in return. En van de bakker gesproken: onze sponsors Wouter en Karolien huwden zaterdag laatst. Een delegatie van het bestuur was aanwezig, zie foto hieronder. Terug van weggeweest is de bruingebrande Geert ex MM. Hij pronkt fier met zijn nieuwe Pinarello waar hij 18 maanden heeft moeten op wachten omdat ze de kindermaten alleen in productie zetten  voor de communieperiode. Zoals uitdrukkelijk gevraagd door organisator Fondateur Marc staat iedereen stipt om 7u30 aan de start . De GPS van de gids heeft echter last van zondag de 13 en Marc krijgt geen verbinding met satelliet SUZY, blijkt dat zijn wiel averechts zit….Het wordt de voorbode van de oriëntatiemiserie die zal volgen…. Na 5’ vloeken en sakkeren starten we dan toch maar binnen de eerste 500m moeten we 3X voet aan de grond zetten wegens technisch problemen allerhande…. We beginnen met een vlakke aanloop langs Huise, Ouwegem en in Zingem steken we de Schelde over. Hierna wacht de zwaardere kost: de beklimming naar Paulatem zorgt voor de ultieme finetuning van longen en spieren waarna we de  Molenberg onder de wielen geschoven krijgen. De President stormt in een rotvaart de kasseien op maar wordt al gauw voorbijgesneld door David met zijn Low Countries Mountainbike Tourkonditie. Eventjes bekomen en daar wacht de 2,7 km lange kasseistrook van de Paddestraat al. Een versnipperd peloton dokkert Velzeke binnen waar aan de gezellige begraafplaats de break genomen wordt. Sportbestuurder van dienst is Geert, de papa van Tim, die trakteert met een wafelbuffet en cola a volonté waarvoor onze dank. De terugweg loopt over pittoreske wegen en trakteert ons op  schitterende vergezichten. We passeren oa Rozebeke, Oost- of West? Dat laten we in het midden. Alles lijkt vlot te verlopen, de hoogtemeters tikken aardig aan tot Marc zijn GPS van het merk Murphy last van hoogteziekte lijkt te krijgen , of is het Marc zelf die het scherm niet meer ziet van de parelende zweetdruppels? Hij mist enkele afslagen , we moeten terugkeren, de twijfel slaat toe. Gelukkig schijnt de zon wat de enige oriëntatiebron lijkt te zijn. Toppunt wordt een doodlopende weg op het einde van een snelle afdaling. Fietsers kunnen nog juist door het struikgewas de bewoonde wereld bereiken. De volgwagen neemt de Fondateur aan boord en rijdt om. Afspraak aan de kerk in Mater waar de Tinekesvrienden zonnebaden in afwachting van komst van de gemotoriseerde lijder. Ex-MM Geert krijgt een reprimande van de President omdat hij al gans de rit met een geel debardeurke rijdt wat de sponsors belemmerd van het zicht van potentiële klanten. Het reglement art. 17 is formeel: uit respect voor de sponsor is de volledige uitrusting verplicht!!! We kunnen opnieuw vertrekken maar blijkt nu dat de auto niet mee is! Opnieuw wachten(dit begint meer op duivensport te trekken) en de kasseien van de Ruiterstraat worden in verspreide slagorde overwonnen.  Marc blijft duidelijke richtlijnen spuien zoals: hier een baantje waar we nog nooit waren. rij maar , t’is direct links en dan schuin rechts via het hekje steil omhoog, ge zult u wel herkennen…. Wat resulteert in het aansnijden van een lange grindweg met een 2^de lekke band tot gevolg. Het wordt al laat en de apero met de moeders wacht. Het parlement van de club wordt in spoedvergadering bijeengeroepen met als unanieme beslissing het inkorten van de laatste lus rond Kruishoutem.  Zo bollen we via de ongeveer kortste weg naar het kerkplein waar onze auto’s wachten. Een hééél mooie rit met prachtige landschappen en veel leute. Dankuwel Marc!! De afwezige pantoffelhelden hadden ongelijk!! 76km aan 24,1 gem en 750 hoogtemeters!!!

President

 

NVDR 1: herbeleef de rit op garmin http://connect.garmin.com/player/178206876

NVDR 2: veel kritiek op de pomp tijdens de rit. Het bestuur luistert naar de leden: vandaag al werd een nieuwe pomp aangekocht door de materiaalmeester, zie foto hieronder

Proficiat en veel gelukwensen aan Wouter en Karolien

De nieuwe "pump"

Sfeerbeeld sponsorrit 29 april 2012

Sponsorrit Stan De Mailingman

Sponsorrit bakkerij SOETE

Sponsorrit GEODYNAMICS

Sponsorrit plakwerken db Bjorn Duthoo

Sponsorrit Citroën Bartier Bissegem

Sponsorrit Fietsen Wouter Feys

WTC Steunt Elkander

Verslag van de rit van 6 mei 2012 Mont St-Aubert

Dieptepunt in graden Celcius , Fahrenheit en aantal deelnemers op deze grijze ochtend. Slechts 15 tinekesvrienden vonden de moed de warme bedstee te ontvluchten om zich bloot te stellen aan Siberische atmosferische toestanden.

Geen kampioen Red Philippe, wellicht nog aan het fuiven na de prachtzege van de Kerels op Gent. Geen Philippe Devos alias Rambo, organisator van een cursus bloemschikken op zondagmorgen. En alweer geen PM die van feestjes naar weekendjes weg vlindert. Volgens Jacques staat zijn huis zelfs te koop omdat hij toch nooit in zijn kot is!! Goed nieuws is  de come-back van Geert Sioen, zijn vroeggeboren zoontje heeft eindelijk de materniteit mogen verlaten en de Papa ziet de fiets weer zitten! Op het programma vandaag de klassieker van clubconsultant Jacques richting Mont St-Aubert. Stipt om 7u30 trekt het peloton zich op gang en 3’ later rapen we thv de Kransvijver laatkomer Gerd op wat de groep op 16 atleten brengt. Sportdirecteur van dienst is de knappe en charmante Ann, echtgenote van Guy, die heel gelukkig is dat vrouwlief deze taak van hem overneemt. Olv kopmannen Jacques en de President vatten we aan een verstandig tempo thv Marke en Bellegem de eerste hellingenzone aan. Vanaf Dottenijs wordt het vlakker en via Nechin en Templeuve naderen we de Ventoux van Hainaut langs achter. Goed gezien van Jacques: 45 km heen “vent en poupe” en slechts 35km terugweg. In het peloton worden er intelligente, psychologische, filosofische en levensbeschouwelijke gesprekken gevoerd met als enige conclusie: of het nu met of tegen wind is: het zit allemaal tussen de oren. De contouren van de puist van Sint Aubert komen dichter en dichter en de berggeiten worden losgelaten. Op de voorste rijen herkennen we Gerd, Bjorn, Dirk en Tim. Over een korte afstand wordt geklommen van 20 naar 150 hoogtemeters en in de achtergrond sleuren de minder getalenteerden zich naar de top  over de pente van 23%. Eentje moet er zelfs te voet naar boven, te groot verzet nietwaar.  Op de flanken heeft Jacques een mooi parkje gevonden met rustbanken en prachtig vergezicht over de Doornikse Torens. Ann en Guy hebben 30 rijsttaarten begroot (waarvoor dank) en we zijn maar met 16! 2 taartjes de man dus, we doen de tafel van Ann alle eer aan. Rambo: ge hebt wat gemist zulle!! In de afdaling snijdt de ijzige wind ons letterlijk de adem af. Het parcours blijft golven en in iedere afdaling snelt de Fondateur de kopmannen voorbij. Ijzersterke konditie ? Of zat hij aan “le pot Belge”? Of gewoon de wet van de ZWAARTEkracht? Hij maakt in ieder geval indruk, dat belooft voor zijn rit van volgende week door de Vlaamse Ardennen. In St-Denijs en Marke krijgen we nog enkele spontane versnellingen op de traditionele taktische plaatsen wat het peloton versnippert. Nieuw lid Geert Depoortere II zit telkens achteraan op het moment van de waarheid en snapt er niets meer van. Moedeloos vraagt hij aan de Voorzitter meer info over de "Points Chauds" voor de toekomst. Ervaring baart Kunst Geert!!! Moe maar gelukkig bollen we Heule binnen. Mooie rit , ideaal tempo, iedereen tevreden, bedankt Jacques! 80km aan 26 gem met liefst 598 hoogtemeters!!

President

NVDR: herbeleef de rit op GARMIN http://connect.garmin.com/player/175797935

Verslag van de sponsorrit 29 april 2012

Heel wat vraagtekens bij de start van deze rit op 29 april. Waar zat onze ooit zo gelauwerde,  met prijzen overladen hoofdredacteur? Waarom hadden tal van leden de opgelegde dresscode zomaar naast zich neergelegd en kwamen zij met lange broek aan de start? Waarom verscheen de voorzitter, ooit gekend en berucht als nooit plooiend voor welke stortbui dan ook aan de start met zo’n regenvestje dat vooral bij mietjes en mensen met koudwatervrees schering en inslag is?

Nog voor één trap gegeven werd, kregen wij antwoord op deze prangende vragen. Onze hoofdredacteur durfde na zijn desastreuse afgang verleden week gewoon niet onder de ogen van de leden komen en bracht supportersverplichtingen in om het geheel toch enigszins te rechtvaardigen.

De mensen met een lange broek wisten dat een ware persmeute was uitgenodigd en ze hadden na het aanschouwen van hun onderste ledematen vastgesteld dat, wilde men nog enigszins aanvaardbare foto’s maken, het best ware hun lamentabele knokels te verbergen onder een lap zwarte textiel.

En de voorzitter gaf ootmoedig toe dat zijn fiere torso watergevoeliger geworden is nu hij zich op advies van vrouwlief regelmatig overgeeft aan waxbeurten om de  vele borstharen te verwijderen…..

Verder nog één heel opgemerkte verschijning met name onze Rudy die als ex-lid  én sportbestuurder én fotograaf van dienst voor één dag fungeerde. Het deed ons deugd te zien dat het stopzetten van zijn activiteiten bij de Tinekesvrienden niet al te veel ravage had aangericht  en dat hij nog vrij monter en fris van geest door het leven kon gaan. Iets dat weinigen, eens ze stoppen bij onze vereniging, kunnen zeggen.

Gewapend met deze wijsheden begaven wij ons op pad voor hetgeen we, gezien de vele sponsorverplichtingen, aanzagen als een ordinair uitstapje. Dit was echter buiten parcoursbouwer Pantani gerekend want deze tekende een tocht uit waarin alle, maar dan ook alle hellingen in de omgeving van Kortrijk vervat lagen. Het werd dan ook een zalig ritje voor de berggeiten maar tevens een ware marteling voor diegenen die vooral van Vlaanderens vlakke wegen houden.

Zoals bij alle grote ploegen moesten vandaag de sponsorverplichtingen voorgaan. Reeds maanden hadden deze gesmeekt om een bezoekje ter plaatse en wilden zij koste wat kost met al de indrukwekkende persoonlijkheden  van onze club samen op de foto.

Als eerste gelukkige kwam Geodynamics aan de beurt: onlangs werd hun CEO  als jong manager van het jaar aangeduid; een titel die hij naar verluidt  verdiend  heeft dank zij het lumineus idee om ons te sponsoren. Eens aangekomen bij Garage Bartier hoopten we op een gratis tombola met als hoofdprijs een C4 of een C5 maar dat bleek ijdele hoop. Bernard, stevig koploper in het klassement tuimelperten maken, informeerde discreet naar de kostprijs om airbags in zijn fietsstuur te laten installeren. Of ze tot een akkoord kwamen, konden we niet achterhalen.

Daarnaast passeerden we nog langs Bakkerij Soete waar we vooral oog hadden voor de ravissante vrouw-in-spé van ons geacht bakker-lid en 4 huizen verder konden we niet anders dan de  afwezigheid van Feys Wouter vaststellen die al zijn billekarren aan de zee aan het inrijden was. Daarna was het de beurt aan Plakwerken Duthoo waar het echt opviel dat Bjorn in bijzijn van  zijn vrouw veel stiller en timider was dan we gewoon waren. De stress van het nieuwe sponsorschap of de dwingende blik van de wettelijke echtgenote…. Wie zal het zeggen?

Tenslotte kwamen we aan bij Stan de Mailingman die ons een heel interessante rondleiding gaf in zijn bedrijf.  Een heel bloeiend bedrijf dat eigenlijk hoofdzakelijk het werk overneemt van bPost en van Stad Kortrijk zodat deze mensen zich vooral op het fietsen en een liederlijk leven kunnen concentreren. Maar alle gekheid op een stokje: we waren onder de indruk en de meesten hadden vooraf geen flauw benul welke werkzaamheden daar doorgingen….. 800 000 stukken per maand versturen: je moet het maar doen!  Stan is niet alleen Mailingman maar ook perfecte Ontvangstman want op een zondagvoormiddag mensen optrommelen die ons verwennen met broodjes en drank is niet zo vanzelfsprekend. We lieten het ons smaken en na een ritje van 60 km aan een amateuristisch gemiddelde van 24 km per uur maar met 465 hoogtemeters, een pak kennis én een goed gevulde maag keerden we blij en tevreden huiswaarts.

Yvan