contact

Verslag van de laatste rit van het seizoen 2018, St-Denijs 30 september


De laatste van het seizoen zette meteen iedereen op scherp : kippevel vanwege de 3 gr bij de start! Het is eens iets anders en gaf aanleiding tot een vestimentaire verscheidenheid waarbij o.a. de president en nonkel Marc hun sexy benen nog een laatste keer onderwierpen aan de koude wetten van moeder natuur.  Ijsberen avant la lettre, warmbloedige mannen, volstrekt het tegenovergestelde van mietjes. Onze versgebakken kampioen en clubgps Mark was samen met andere Griffioeners op weekend en vaardigde zijn kat af naar de start. Een nagelbijtende Red Philip stond tevergeefs op zijn rekenmachine te tokkelen : hij kwam eenheden en tientallen te kort om alsnog de oppergaai te kunnen afschieten. De spanning voor het brons bleef wel intact : Jan bleef Piet voorafgaan terwijl ook de president haasje over deed met Piet en aldus beslag kon leggen op de 4de plaats. Bij de dames kroonde Petra zich tot keizerin na een 3de opeenvolgende titel! Proficiat aan de kampioenen en het podium! De kussen van Tineke en haar eredames zijn reeds besteld.
Good old SB/PM Willy draaide overuren deze week : vergaderen ter heil onzer club, presentatie in elkaar boksen én de fondateur vervangen als ritarchitect. Il faut le faire, een getuigenis van clubliefde die zich vertakt tot in zijn diepste vezels. Zelfs voetbaldepressies kunnen hem niet deren. Geert Depoortere 2 had zijn sportdirecteurschap gedelegeerd aan een van een knieoperatie herstellende Dirk. Courage coach en veel beterschap gewenst. Dit komt goed, nog even geduld.
Willy zorgde voor een verrassende ontknoping : daar waar in principe de kampioenenrit biljartvlak is, koos hij voor een sportieve tocht doorheen het Toscane van Kortrijk : Bellegem en omstreken! Reeds vroeg kregen we hoogtemeters geserveerd waarbij de laagstaande zon ons op sommige stukken noopte tot op den tast te rijden. De calorieën vlogen in het rond, cartouches werden tot 2 maal toe op bevel van de president afgeschoten waarbij het landschap herschapen werd in een vlakte die bol stond van gekreun, gehijg, bonkende hartspieren en krampachtig samentrekkende beenspieren. Alle ingrediënten waren aanwezig om de kou te verdrijven en het metabolisme duchtig te activeren. Onze testrenners Emile en Maxime deden hierbij een stevige duit in het wielerzakje.
In centrumstad Sint-Denijs werden de dorstigen gelaafd en de hongerigen gespijsd : bedankt Geert!
De 2de rithelft moest niet onderdoen voor de eerste : verwend door schitterende vergezichten en op een nog steeds heuvelig parcours gleden we met rasse wielen richting ‘t Merlijntje op de Gullegemse Champs Elysées. Het podium werd ter plaatse vereeuwigd in een voor de gelegenheid inderhaast opgetrokken fotokader. Goed bezig Gullegem!
Als kers op de seizoenstaart werden er op de algemene vergadering  tal van goede ideeën naar voor gebracht waarmee het bestuur in het tussenseizoen volop aan de slag kan. Schitterende interactiviteit.
Al bij al beleefden we een bewogen seizoen waarbij alle aspecten van de wielerheroïek aan bod kwamen. Sneeuw, regenval, lekke banden. Piet, pechvogel Benny en Geert Depoortere 2 die kennis maakten met de aantrekkingskracht van moeder aarde, Joost die onder de hoede van Museeuw zijn grenzen verlegde en last but not least de verrassende finale nagelontknoping als zout op de patatten.  Maar bovenal ervaarden we opnieuw die unieke verbondenheid op zondagmorgen waarbij er naast gefietst ook gedold, gezeverd, gejend  en gelachen werd. Naast tal van cartouches werden er ook heel wat lachsalvo’s afgeschoten. Zoals een oase een vruchtbare plaats is in de woestijn, is WTC De Tinekevrienden een unieke baken die van maart tot september  lichtheid en ontspanning brengt in de dagelijks stress en beslommeringen. Vive le vélo, leve de Tinekesvrienden!
14 deelnemers, 63 km, 26,1 gem en 415hm.
Red Philip






Onze Kampioenen zijn goed bezig!!!!

Bronzen Jan-Gouden Petra-Zilveren Philippe

Marc verbergt het meer van Annecy


Verslag van de regenrit naar Flanders Fields 23 september 2018


Spanning aan de start van de alweer voorlaatste rit van het seizoen. Komen beide kemphanen voor het clubkampioenschap samen aan de start, of gooit orkaan Donald voor één van beiden roet in het eten?
Terwijl zich 6 dapperen verzamelen aan den Aldi (waaronder de nummers 1,4,5 en 8 van het klassement) komt via de social media de melding ‘crevaison’ binnen. Red Phillippe gelooft niet in toeval en besluit de spreekwoordelijke handdoek in de ring te gooien. Jammer maar helaas…

Bing dus kampioen, sterk en kampioenschap nr 3 op zijn conto, een nieuwe Keizer dus!

Vlug vertrekken in een licht gemiezer was de boodschap voordat den Donald zijn duivels ontbond.

Via Slypskapelle en Passendale bollen we onder steeds grotere regendruppels St-Juliaan binnen waar er onder luid gevloek een ‘doorstuk’ platteband het tempo kwam verstoren. Sportdirecteur David loste dit euvel in recordtempo op waardoor onze fel gegeselde spieren geen tijd hadden om in een fatale kramp te schieten.

Na een welgesmaakte tussenstop aan de Lakenhallen met bijhorend sightseeing ging het in gestrekte draf richting Palingbeek wanneer plots de woorden ‘da boantje ken ik hier niet’ uit Marc zijn mond weerklonken. Waarlijks een unieke gebeurtenis in de clubcarrière van de parcoursbouwer van dienst.

Aangezien de weerselementen ons niet genadig waren, werd een duchtig tandje bijgestoken via Hollebeke, Zandvoorde en Beselare om uiteindelijk nog een laatste cartouche af te schieten richting Moorsele.

Topprestaties in Flandrienweer!

6 renners, 75km en 27.5 km/u gemiddeld

Tot volgende week voor de laatste rit van het seizoen.

Simon


De Flandriens van de regenrit naar Flanders Fields van 23 september 2018



Verslag van de rit van 16 september 2018 Kruisberg Ronse


Wegens de hardnekkige rug-en dijblessure van onze zeer gewaardeerde TripAdvisor Kevin nam Geert Sioen de architecturale handschoen op en bokste in allerijl een pittige rit uit zijn eveneens rijkgevuld Garminarsenaal in elkaar. Flexibiliteit en actiebereidheid : geen loze begrippen bij de Tinekesvrienden. We noteerden 13 rijdende leden aangevuld met Ringo als sportdirecteur. 13…Het getal herinnerde ons aan de recente grondkus van Geert Depoortere 2 en Buffalo Benny, waakzaamheid was dus geboden! Gelukkig boden zich nog 2 testrenners aan : Emiel en Maxime of hoe Diederik zijn zoon Emiel langzaam maar zeker voor het grote werk klaarstoomt. Het is trouwens bij die kerel dat we in de toekomst moeten zijn indien er een tandje dient bijgestoken te worden! Maxime van zijn kant woont recht tegenover onze fondateur en clubgps Mark zodat een besmetting met het clubvirus een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid is. Daarnaast verdedigden onze dames in vol Tinekesornaat de eer van de club in het grootste vrouwenpeloton. 87 km tegen 28,85 gemiddeld : klasse dames, proficiat! Pantani van zijn kant zette zijn beste beentje voor in de Volvo Cycling Classic. De massagegrage handen kwamen evenwel niet aan hun trekken : zijn zoektocht naar onze clubdames leverde geen resultaten op. Een alerte Dirk had er een vakkundig stokje voorgestoken.
Na enkele overlegmomenten troonde Geert ons mee naar de roots van Arne. Arne raakte maar niet uitgepraat over Ronse en omgeving en droomde er zelfs van elke hellende meter in die streek omhoog te fietsen. De naam van de betreurde Claude Criquielion was daarbij de rode draad in zijn vurig pleidooi. Gelukkig ging onze notoire berggeit niet mee in Arne’s klimeuforie en hield hij de hoogtemeterskerk keurig in het midden. Een in topconditie  Xavier diende zich aan als medekopman en samen zorgden deze jongelui voor een egaal en kuitvriendelijk tempo. Via Stasegem en Zwevegem bereikten we Escanaffles waarna de rush richting Ronse en Kruisberg ingezet werd. We bespeurden geen enkele asfaltjeannet in het peloton : iedereen koos voor de kasseien van de Kruisberg! Deze 600 m lange bult vertoont soms stijgingspercentages van 16% en in combinatie met de kasseien is dit geen helling om fluitend omhoog te rijden. Toch haalde iedereen moeiteloos de top of hoe de conditie in de laatste rechte lijn van het seizoen optimaal is. Op de top vergastte sportdirecteur Ringo ons op spijs en drank waarvoor hartelijk dank.
De 2de rithelft was doorspekt met alles wat het leven van een wielertoerist aangenaam maakt : heerlijk lopende afdalingen die met snelheden tot 65 km/u soldaat gemaakt werden, kop-rug-en zijwind die de benen een soepele tred gaven. Tussendoor schoot Diederik nog een cartouche af die gecounterd werd door een scherpe Xavier. Geert zou Geert niet zijn moesten er geen venijnige hoogtemeters meer in de staart van de rit gezeten hebben. De zijkant van de Tiegemberg was ons klimdessert en geselde nog eens hart, benen en bloedvaten. Ons “gemarteld” lichaam herstelde zich evenwel vliegensvlug en was klaar om ultiem nog een raid langs het Kanaal te ondergaan. Geert dribbelde evenwel als een volleerde Hazard behendig omheen deze parcourssnelweg en bracht ons via Stasegem en het autoluwe Kortrijk terug naar de Heulse heimat.
Een schitterende rit vol verrassende wendingen die door iedereen goed verteerd werd. Bedankt Geert, dit was effenaf topwerk!
75 km, 14 clubleden, 26,6 gemiddeld en 425 hm.
Tot zondag om 8u!
Red Philip


Tinekes Girlpower in het Grootste Vrouwenpeleton



Recuperatierit van de president


Après rit en pech Gerd avant rit



Verslag van de rit naar Kluisbergen van 9 september


Heule is in de ban van de Tinekesfeesten en dat hebben we geweten. Bij het ochtendlijke binnenrijden van deze feestgemeente werden her en der wandelende lijken aangetroffen die de vergelijking met Frankenstein perfect konden doorstaan. Ze bewogen zich voort als waren het ontsnapte mummies uit geheime Kortrijkse sarcofages. Zelfs bittere tranen werden gespot of hoe zelfs het Aalsters carnaval navolging krijgt te Heule. De biergalm die langzaam opsteeg richting bijna gedicht ozongat wees in ieder geval op een uitdeinende feesttoestand. Als club blijven we de verkiezing van Tineke van Heule heel genegen want het is Tineke en haar eredames die op de kampioenenviering het podium voorziet van warme kussen en trofeëen allerhande. Een mens zou voor minder zijn zondagochtenden opofferen. De mededeling op de blog dat onze SB/PM na afloop zou trakteren zorgde voor een zeer gestoffeerd deelnemersveld. Liefst 18 deelnemers wilden dit onder geen enkel beding missen. Het omhoog gaan van de Aldislagbomen ontlokte aan Willy enkele spitsvondige opmerkingen over viriliteit en staande ovaties waarop Fanny repliceerde dat het nogal vroeg op de ochtend was om dergelijke vreugdekreten te lanceren.

Piet was ritarchitect en kreeg last minute Diederik (apothekers prepareren zich vakkundig vóór aanvang van de rit) als medekopman aan zijn zij. Gerd liet via WhatsApp weten dat zijn vehikel na amper 100 meter te kampen had met een fatale leegloper en wenste ons veel succes. Het bericht bulkte van frustratie om de gemiste km’s en de onthouding van liters gerstenat. De Tinekestrein vertrok toch klokvast op zoek naar uitdaging en calorieverbruik. Het was genieten geblazen langs het oervlaamse plat pays dat Jacques Brel zo mooi wist te bezingen toen hij nog springlevend was. We laveerden aanvankelijk behendig langs de heuveltjes van Erika hetgeen ons de illusie bezorgde dat de hoogtemeters voor een andere keer zouden zijn. Tot Piet plots dé verrassing van de dag uit zijn helm toverde : de vervaarlijke Kluisberg dook als  een slokop voor onze wielen op! Er was geen ontkomen aan, we puften en hijgden ons in verspreide slagorde richting dak van de Vlaamse Ardennen. De verwoede inspanningen werden op de top beloond met een overheerlijke en uitgebreid buffet geschonken door Simon. Bedankt Simon, zowel de bereiding als de bediening verdienen een Michelinster! Na een vereeuwiging van onze troepen in het gezelschap van rode Teddy ging het tegen een gezapig tempo richting dé feestgemeente van Vlaanderen. Piet bleef ondertussen maar hoogtemeters uit zijn achterzak toveren en combineerde dit met heerlijke afdalingen die de gemiddelde snelheid omhoog dreven. Ook Yvan deed zijn duit in het zakje door een traditie in stand te houden : zijn ketting laat telkens in de omgeving van Kluisbergen haar oren hangen waarop hij haar met veel geduld en toewijding opnieuw op de juiste weg helpt.

Als uitsmijter laveerde ons peloton nog door het Kortrijks stadscentrum waar de plaatselijke bevolking haar ogen uitkeek op zoveel wielertalent en bewonderend de sponsoring op de truitjes gadesloeg. Eind goed al goed dus en onder een feestelijk klokkengelui kwamen we aan op de terrassen van Heule centrum  alwaar de dorstige kelen gelaafd werden op kosten van de nog altijd in stevige conditie verkerende clubkas.

Er dienden zelfs waarborgen opgehoest te worden voor de glazen van de recuperatiedrank bij uitstek : warme chocomelk! Het moet zijn dat de Heulenaren verwoede verzamelaars zijn van deze hebbedingetjes.

Heel mooie rit waarvoor dank aan Piet. 18 renners, 70 km, 454 hm  en 27,6 gemiddeld.

Tot zondag!

Red Philip

 

Sfeerbeelden Kluisbergen








Sfeerbeelden Heuvelland





Rit van 2 september : Heuvelland - Monteberg


Nog niet de ultimo kilometro maar toch al de laatste maand van het seizoen. De klassementsteerlingen kunnen nog alle kanten uitrollen en dus was er absoluut geen sprake van een eindeseizoensfeertje. Alles begint stilaan naar de herfst te ruiken en te voelen : starten om 8u, een graadje minder al konden we met de voorgeschotelde 13 gr niet echt klagen. Het was trouwens enige tijd geleden dat we nog zo’n opkomst mochten noteren : 18 man en 1 vrouw zorgden voor een volslank peloton. De MM kwam handen en ogen te kort om alles te registreren maar slaagde er alsnog in de aanwezigheden correct te noteren. We vernamen voorts off the record dat de president  en zijn First Lady met de Air Force One op missie zijn naar een Zuiderse bestemming waar alle soorten batterijen via zonne-energie terug opgeladen worden. Minder goed nieuws kwam er vanuit de gekwetstenboeg. Naast Buffalo Benny en Bart liggen nu ook onze Tripadvisor (geblokkeerde rug) , ex-secretary –general Jacques ( op training duel aangegaan met een dolgedraaide quad) en coach Dirk (knieoperatie) in de lappenmand. Aan allen in naam van de club een spoedig en volledig herstel gewenst! Daarnaast ook opbeurend nieuws : David Fieux, alias Rebelin, kaapte in de koers van Marke een 5de plaats weg. Klasse op 2 wielen, bravo David!

Onder toezicht van sportdirectrice Petra zette ritarchitect Wesley iedereen op scherp voor een rit richting Heuvelland. Onmiddellijk sensatie toen bleek dat onze volgwagen plots in het niets leek verdwenen te zijn : Bermudadriehoektoestanden op Heuls grondgebied! Pantani werd als verkenner vooruit (of achteruit) gestuurd maar het was uiteindelijk een wakkere Geert Depoortere 2 die de hete adem van Petra niet meer in de nek had gevoeld en direct alarm sloeg. Via een fenomenaal strategisch inzicht slaagde hij erin Petra op het slagveld te traceren en haar terug achter de aanvalslinies te loodsen. Van een briljant militair hoogstandje gesproken!

Kopmannen Wesley, David Rigole en Mathijs legden er richting Westhoek afwisselend de gepaste pees op hetgeen zorgde voor een aangenaam en sportief tempo. Ook de pitstopplaats werd speciaal uitgekiend : net vóór de Monteberg zodat alle reserves aangevuld konden worden om de slokop van de etappe de baas te kunnen. Een fel gesmaakt en gevarieerd buffet viel ons te beurt waarvoor hartelijk dank aan Petra.

De Monteberg is een pareltje voor de wielertoerist. Het hoogteverschil van 115 m werd via een gemiddeld stijgingspercentage van 7 % door iedereen vlot overbrugd. Het viel daarbij op dat Joost tijdens de beklimming de 2 vingers in de neusgaten hield of hoe een trainingssessie met de Leeuw op Italiaanse bodem haar vruchten afwierp. Sterk!

Op de terugtocht naar de heimat brak de zon helemaal door en belandden we van een stukje herfst opnieuw in de zomer.

Het Heuvelland toverde heerlijke vergezichten op ons netvlies waardoor eens te meer onze zondagmorgen gekleurd werd conform de missie van de club : sporten en leute maken onder het motto samen uit, samen thuis.

Machtige rit tegen een haalbaar tempo waarvoor dank aan Wesley en zijn ritluitenanten.

84 km,28,2 gem en 381 hm. Tot zondag om 8u voor de rit onder regie van Piet!

Red Philip

 

Verslag van de rit naar Grijsloke op 26 augustus 2018


We noteren 26  augustus.  We weten intussen dat de het warmste van deze zomer stilaan op zijn einde loopt en dat de herfstdagen voorzichtig in het verschiet liggen.   Ook de langste en zwaarste ritten  hebben we intussen  wel achter de kiezen.  Logischerwijze werd het startuur een half uur opgeschoven waardoor we iets langer in onze nest mochten liggen.

Iets te lang blijkbaar want velen onder ons hadden hun vermoeide kat gestuurd , amper een  tiental Tinekesvrienden stonden vertrekkensklaar. Gelukkig werd onze rit  versterkt met een 3 tal gastrenners : Karel, Filip (pipo) en Christ.

Aan de start toch enige consternatie : er werd gewag gemaakt van een eerste overwinning van de veekaa begod.  Al onmiddellijk ontstonden er wilde fantasiën over een PO 1 deelname. Tja, zalig zijn zijn de armen van geest . Intussen hield  onze schatbewaarder zich  wijselijk stil  van achter  zijn stuur , zou essevee misschien alweer verloren hebben ?

Intussen stond ervaringsdeskundige Dirk klaar om ons mee te nemen richting Gijzelbrechtegem.  Samen met medekopman Geert D. fietsten we al hobbelend via Rollegem, Bellegem en Moen naar de flanken van de Kluisberg en Oude Kwaremont  om onze pitstop te nemen in Grijsloke . We passeerden ook nog even de thuishaven van grootindustrieel Willy Naessens en zijn jonge deerne Marie Jeanne.  Zelfs Hotel Romantiek was nooit ver weg deze zondag.
Arne had voor ons een culinaire spitsvondigheid voorzien, met name overheerlijke rijsttaartjes uit het charmante Moorsele. Bedankt Arne, top  !

Door  een onverwacht euvel in het parcourprofiel werd onze Jan nog spijtig genoeg getroffen door een leegloper.  De bandelwissel verliep dermate snel dat die hard geleek met de bandenwissel van Vettel in Spa Francorchamps dit weekend. Arne : zowel topkok als topmecanien in 1 persoon .

Langs de boorden van het kanaal werd intussen nog de vertrouwde cartouche afgeschoten door deze bende afgetrainde topatleten.  Enig ander niet gemotoriseerd vehikel werden ter plaatse achtergelaten.

Voldaan bolden we ons geliefde Heule terug binnen, na alweer een op en top leuke en gevarieerde rit van Dirk.  Dikke merci  !

Aan de top van ons klassement belooft het in elk geval een razend spannende eindrace te worden. Marc, onze fondateur en notoir club-gps nam door de afwezigheid van een andere Tinekeslegende Red Filip de leiding in ons clubkampioenschap over , weliswaar maar met enkele schamele punten. Zie klassement hiernaast. Een bloedstollende nek aan nek race zit er de volgende weken in elk geval aan te komen, de tactische plannetjes worden  met  Zwitserse precisie in elkaar geknutseld in elk geval. Voor een gokje zich best wenden tot Unibet.com.

Tot volgende zondag opnieuw om 8 uur aan den Aldi

Joost

1 sportbestuurder, 10 Tinekesvrienden, 3 gastrijders,  75 km, 27,4 gemiddeld, 455hm


De avonturen van Joost onze Leeuw deel 2



Fanny op hoogtestage


Verslag van de bewogen rit naar Ruiselede 19 augustus 2018


Er stond vandaag een feesteditie op de kalender : onze clubgps, president-fondateur Mark diepte niet alleen  een nieuwe rit uit zijn rijkgevulde parcoursportefeuille op maar verbond er samen met nonkel Marc nog een traktaat aan vast ter gelegenheid van een 60ste en 65ste verjaardag. 125 jaar wielergeschiedenis of hoe Mark & Marc de bevolkingspiramide dribbelen met een uitstekende fysieke paraatheid. Het ontlastingspatroon van onze ritarchitect dreigde nog even roet in het eten te gooien maar uiteindelijk kon hij de schijn ophouden en bleef de ongewenste pensenkermis achterwege. Voor het eerst in zijn getrouwd leven sprak hij vóór zijn vertrek vanop het vertrek de gevleugelde woorden : “nu vertrek ik niet graag”.
Met dertien renners en sportdirecteur David Rigole staken we van wal voor een relatief vlakke rit richting Ruiselede via Izegem, Meulebeke, Pittem en Tielt. De wind was tijdens de 1e rithelft een welkome bondgenoot en zorgde ervoor dat de gemiddelde snelheid de vergelijking met Kortrijk Koerse kon doorstaan. Het kopwerk van onze jongelui Willy en Mark was daar uiteraard ook niet vreemd aan, ze dirigeerden met sprekend gemak het peloton doorheen een kakelende windsymfonie. De pitstop werd vlot bereikt, David pakte ter plaatse uit met megawafels die overgoten werden met gekoelde frisdrank waarvoor hartelijk dank. Petra had zich vooral opgehouden in de omgeving van Mark en voelde plots een steeds heviger wordende aandrang  om de plaatselijke fauna en flora te voorzien van de nodige meststoffen nu moeder natuur de laatste tijd ontregeld is en stiefmoederlijk behandeld wordt door de opwarming van de aarde. Petra verdween halsoverkop in het maïsveld terwijl Willy de plaatselijke haas even aan de klap hield. Bij de Tinekesvrienden wordt duidelijk aan alles gedacht en is teamwork geen ijdel begrip.
Met verse moed zadelden we opnieuw de stalen en carbonnen rossen voor wat achteraf één van de meest bewogen 2de rithelften van het seizoen zou worden.
De wind blees nu pal op kop en topatleet Pantani nam nu enig kopwerk voor zijn rekening. Er kon toch nog wat gekeuveld worden totdat plots het noodlot in alle hevigheid toesloeg. Het voorwiel van Buffalo Benny besloot om onbekende redenen even te snuffelen aan het achterwiel van Petra. Deze al dan niet gewenste intimiteiten resulteerden in een lawaai van jewelste. Benny werd het slachtoffer van de aantrekkingskracht van de aarde en kuste keihard de grond waarop Geert Depoortere 2 als een volleerde Saganacrobaat eveneens het decor invloog. Plots was het alle hens aan dek in de gelederen nu er 2 van pijn verwrongen lichamen in de goot waren beland. Geert kon zonder veel moeite zijn weg vervolgen terwijl Benny niet ongehavend uit dit avontuur kwam : spierwit, duizelig, een onwillige heup en een hand die er voor spek en bonen bijhing. Verdict : gebroken duim met operatie tot gevolg, geen hersenschudding want alle vijzen werden na grondig onderzoek teruggevonden. De bezemwagen bewees volop zijn nut terwijl het de volgende km’s toch even stil werd in het peloton. Sterkte Benny en veel courage!
Even verderop werd Jan het slachtoffer van een lekke band waarop David aangaf dat dit geen enkel probleem vormde : hij had nu immers ook een reservefiets aan boord!
Via Lendelede en Kuurne denderden we Heule centrum binnen waar de terras van den Hert uitnodigend op ons lag te wachten. De verjaardagsparty van beide Markussen werd zeer gesmaakt, het gerstenat piste als een engelke op de tong. Proficiat heren en bedankt!
Mooie maar bewogen rit, 14 deelnemers, 84 km, 27,5 gemiddeld en 320hm. Tot zondag om 8u!
Red Philip

NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/2947467712


Sfeerbeelden van de bewogen rit naar Ruiselede 19 augustus 2018

de feestvarkens van de dag, 125 jaar ervaring!


de duim van Buffalo Benny



Slachtoffer Geert D II wordt getroost door zijn mama!

Op terras Den Hert

De avonturen van krachtpatser Joost bij De Leeuw van Vlaanderen in Zwitserland


Joost zet De Leeuw uit de wind!!!


Verslag van de rit naar Berg Ten Houte en nog 3 kuitenbijters op 12 augustus 2018


Bij een 17,5 graden onder thermometerhut vulde ons vipdorp zich met 17 op en top gemotiveerde Tinekesvrienden voor dé koninginnerit van het seizoen. In de hoofdrol niemand minder dan ritarchitect Geert Sioen die als hofleverancier van hoogtemeters reeds meermaals zijn strepen heeft verdiend. Geert wordt eveneens bedacht met een gunstige vermelding in zijn parcoursdossier voor de schitterende wijze waarop hij ons via whats app haarfijn briefde over de hindernissen die hij vakkundig uitgekozen had. Er waren zelfs sfeerbeelden van de hernieuwde Berg ten Houte aan toegevoegd ten einde iedereen in de juiste stemming te brengen. We noteerden ook het wederoptreden van Petra die  na een sportieve vakantie vaststelde dat haar teen net is zoals de bpostmedewerkers : flexibel, buigzaam en onbreekbaar. Een geluk bij een ongeluk, oef. Onze president kondigde strategisch een nieuwe koersval van het bpostaandeel aan want hij verlaat binnenkort het grondgebied voor een welverdiende vakantie. Het management en de beleggers wezen hierbij gewaarschuwd : het worden cruciale weken voor het aan-en verkoopproces!
Jo vervoegde in extremis het peloton dat zich dartel op gang trok voor een nieuw fietsavontuur op zondagmorgen. Joost nam direct het medekopmanschap op zich en via Kortrijk bolden we richting  Vlaamse Ardennen waar er te midden de prachtige natuur een heus fietsparadijs verscholen ligt. Vanuit de volgwagen vielen de gehelmde hoofden, de gekromde en wiegende ruggen, de samentrekkende kuitspieren  en de soepele pedaaltred op. Het zijn de stille getuigen van vrouwen en mannen die met plezier hun fysieke paraatheid wekelijks trainen en testen. De eerste hoogtemeters werden al vlug geserveerd, de heupbuigers draaiden volop overuren en de vitale organen kregen meteen een boost. Dit laatste tot groot jolijt van de Kortrijkse burgervader die van een kwalitatieve orgaandonatie intussen een succesvol stokpaardje heeft gemaakt.
Onder een wisselend kopmanschap verdwenen de kilometers vlot onder de wielen. Korte Keer, Berg ten Houte : mastodonten voor de wielertoerist die het calorieverbruik en de zweetproductie danig de hoogte injoegen. Kampioen Mark gaf hierbij blijk van een enorm doorzettingsvermogen en hees zich telkens in Merckxiaanse stijl  richting top waarbij niet te versmaden stijgingspercentages soldaat werden gemaakt. Topprestaties! “Chute de Piet, l’ex-vainqueur du Tinekestour” schalde het plots door de wedstrijdradio. De sportdirecteur had nog net gezien hoe Piet stijlvol tegen dek ging na een mislukt nummertje surplacen. De acrobatieën in Cirque du Soleil hebben er gene lap aan en de kamerbrede glimlach op het gelaat van Piet gaf aan dat enkel de ketting maar geen man overboord was. Het euvel werd in de kortste keren verholpen waarna ook nonkel Mark via een glijpartij zijn kandidatuur stelde voor een flexijob in datzelfde circus. Spektakel op 2 wielen, zowel op als naast de weg! Te Horebeke wachtte een meer dan verdiende pitstop waarbij de inmiddels fel geslonken energiereserves aangevuld werden. Horebeke is zijn tijd trouwens ver vooruit want zelfs een elektrische dopingpaal siert daar het kerkplein. Nu nog elektrische volgwagens en compatibele coureurs al dreigt vooral  dit laatste iets voor de 22ste eeuw te worden. Markant feit : naast het opvoeren van lenige circusnummers werd er ook gegoocheld : de val van Piet deed het scheenbeen van Mathijs bloeden al zou dit bij nader onderzoek een maandelijks weerkerend fenomeen zijn! Anderen hadden het dan weer over een stigma van één of andere wielergod. “Jesus”,  zouden ze in Amerika zeggen. Wat een mysterie, wat een club! De terugweg beloofde minder heuvelachtig te worden al ondervonden we vlug dat vlakke Vlaamse Ardennen al even zeldzaam zijn als witte olifanten. Het energieverbruik bleef aanhouden en de temperatuur was inmiddels met volle 8 graden toegenomen.  Als klap op de vuurpijl werd er nog een vlak dessert geserveerd aan de boorden van het Kanaal waarna iedereen moe maar blij de thuishaven binnenreed. Schitterende rit in dito omstandigheden waarvoor hartelijk dank aan Geert. De waterproblematiek is ondertussen opgelost, de chauffeur van dienst zal telkens enkele flessen voorzien zolang de hittegolf duurt. 17 deelnemers, 25,5 gemiddeld, 99 km en 740hm.  Tot zondag om 7:30!
Red Philip

NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/2928381457

Sfeerbeelden van de Koninginnerit Vlaamse Ardennen 12 augustus 2018









Jan en Simon op cols buiten categorie



Willy zwaait zijn vriend Jan uit die fietst naar Zuid-Italië


Verslag van de rit naar Willems(Fr) op 5 augustus 2018


Een lichte vorm van twijfel sloop deze zondag rond 7:20 de gelederen van de Tinekesvrienden binnen. Zouden de tropische temperaturen alsnog plaats maken voor een plotse rechtsomkeer van de straalstroom en ten prooi vallen aan Noordpoolelementen of zou dit eerder onder de noemer “schijn bedriegt” vallen? Zou meteo Tineke voor één keer gedribleerd worden? De vraag stellen is hem beantwoorden : wie durft te ontkennen dat meteo Tineke de enige echte weerreferentie is of blijft kan evengoed het licht van de zon ontkennen. Er zijn nog zekerheden in het leven!
Nonkel Mark draaide de tarmac op met door middel van ijsblokjes gekoelde drinkpullen terwijl het plots drummen werd aan de inschrijvingstafel : 17 leden tekenden aanwezig of hoe het congéspook langzaam maar zeker naar verre oorden verbannen wordt. Onze Tripadvisor gaf opnieuw present als ritarchitect na een reeks avonturen in het land van Tan waar hij noedels, rijst en kippeboutjes verorberd heeft totdat ze langs zijn oren en neus uitkwamen. Een afgetrainde Dirk maakte zijn rentree zonder Petra die tijdens een regendans onzacht met haar teen in aanraking gekomen was met een weinig flexibel voorwerp : spoedig herstel Petra!
Het moet zijn dat onze club hoe langer hoe sexyer oogt want er kwamen deze week ook   
kandidaturen van testers binnen : Karel en Tom, 2 rasechte Heulenaars, wilden graag eens proeven van de Tinekesvriendenambiance. Karel werd door Yvan meteen ingelicht over het feit dat onze president met de nodige egards dient behandeld te worden waarbij de u-vorm centraal staat terwijl de voorzitter aangaf geen probleem te hebben met de aanspreking Martin zolang er, net zoals bij bpost, maar mijnheer voor komt.
De afgekorte versie MM mag evenwel niet toegepast worden vermits de materiaalmeester hier al het patent op heeft. Een verwelkoming om u tegen te zeggen.
SB/PM Willy hield als sportdirecteur de touwtjes stevig in handen terwijl Kevin ons samen met David Fieux en later David Rigole op sleeptouw nam voor een buitenlandse trip naar het land van de Macron(s), baguettes, wijn en andere amuses gueules. Deze club koerst niet alleen op verplaatsing maar is ook niet vies om op tijd en stond de skreve eens over te steken. Het was continu genieten op 2 wielen met een zon als metgezel die de kunst verstaat om alles nog zoveel mooier te doen ogen. Ook onze onfortuinlijke Joost genoot met volle teugen van zijn gloednieuwe wielen en banden maar  koerste opnieuw met een onzichtbare Murphy op zijn schouder. Het ondenkbare gebeurde dan ook : plat vooraan en enige tijd  later even plat achteraan! Incroyable! Willy krikte de moral van een moedeloze Joost opnieuw op en stak zijn fiets helemaal in het nieuw. Eind goed, al goed! Ondertussen viel het op dat de testers Tom (Tom Tostesteron?) en Karel uit het goede wielerhout gesneden zijn en met de vingers in de neus meebolden.
Na een redelijk vlakke eerste rithelft pakte Willy tijdens de pitstop uit met een luxe menu onder de vorm van een gevarieerd buffet en koel gehouden dranken. Topbediening waarvoor dank! Innerlijk versterkt konden we de steeds hetere temperaturen opnieuw trotseren waarbij het landschap afwisselend glooiend en vlak onder onze wielen verdween. Een 2-tal cartouches leverden een bijdrage tot de activatie van ons aller metabolisme waarbij elke vorm van de wekelijkse werkstress naar de prullenmand verwezen werd. We kregen nog een schitterende en sportieve finale via Bellegem opgediend waarbij de verbruikte calorieën ons om de oren vlogen.
Hemelse rit op moeder aarde georkestreerd door een schitterende Kevin die weet waar de ritmosterd te halen! 96 km, 17 renners, 458hm en 27,5 gemiddeld.
Tot zondag om 7:30!
Red Philip
NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/2913397603

Sfeerbeeld door tester Tom rit Willems 5 augustus 2018


Diederik & son in California