18 Tinekesvrienden hadden plaats en tijd vrijgemaakt in hun agenda om er nog eens snoeihard tegenaan te gaan. Meteo Tineke bleek opnieuw heel betrouwbaar,een uitnodigende hemel hield het droog en zag drupsgewijs atletische,met hier en daar enkele gestelde lichamen ertussen, Koetshuizedorp vollopen. Het vrouwelijk deelnemersgild had blijkbaar een zware ladiesnight achter de rug en bleef soezend achter in de bedstee. Emancipatie zoals dat heet. Dit in schril contrast met de kopstukken van ons bestuur die voltallig aanwezig waren en daarmee alle vaandelvluchtgeruchten ferm de kop indrukten. Scoutingsopdrachten,ritten uittekenen,sponsoronderhandelingen voeren,planning fietsweekend en de public relations onderhouden,het zijn zware tijden voor ons bestuur dat dan ook voor zoveel pro deo - en tomeloze inzet alle respect verdient. Zonder arbiters geen voetbal,zonder bestuur geen wielerclub,’t is maar dat men het weet.
In de persoon van Pieter mochten we een messcherpe sportdirecteur verwelkomen terwijl onze voorzitter gepakt en gezakt de startplaats opreed met bevoorrading voor het hele peloton. Een president die duidelijk niet vies is van het “vuile” werk. Ringo en Kevin waren de derny’s van dienst voor een vlakke overgangsrit die ons naar het land van Sarkozy en de ongewenste intimiteiten zou voeren. Clubgps Mark verloor van meetaf aan het Noorden en wou persé een rondrit maken door Kortrijk,het middelpunt van de Zuid-Westvlaamse voetbalcultuur. Anderlechtfan Pantani zette evenwel meteen orde op zaken en riep Mark kordaat tot de orde.
Met wind op kop werd het ferm beuken richting landsgrenzen. Het had er alle schijn van dat de “skreve” alsmaar opgeschoven werd maar schijn bedroog : na een korte helling veroverden we de Franse republiek ,allicht tot groot jolijt van Bart De Wever die in de wolken is met zoveel Vlaamse daadkracht. Wat aan de onderhandelingstafel niet lukt doen wij wel : de grenzen verleggen. Gsmoperatoren lieten weten dat telefoneren plots een stuk goedkoper werd,putrijke wegen werden vervangen door biljartvlak fluisterasfalt,enkele bolides keken verrast op en waanden zich in een geruisloze fietshemel. Vooraan bleven Kevin en Ringo onvermoeibaar spierkracht ontwikkelen en niemand vond het spijtig dat de pitstop bereikt werd ter hoogte van de kerk van Doulemont Sur Deule. Natjes en droogjes vlogen in het rond met dank aan de president en Pieter! De plaatselijke sanitaire uitrustingen lieten het afweten hetgeen resulteerde in een massale besproeing van de kerkbeplanting. De bloemetjes zonder bijtjes lonkten dankbaar omhoog voor deze verfrissing in volle droogteperiode.
De terugtocht verliep met le vent à la poupe hetgeen de snelheid naar ongekende pieken stuurde. De mannen in vorm waren totaal ontketend,de president,Ringo,Tim,Kevin en Bjorn D en Bjorn V lieten zich van hun beste kant zien en schudden tot tweemaal toe hevig aan de boom. In volle finale werden er nog enkele serieuze demarrages geplaatst en langs de Leie kwam er een heuse afvallingskoers tot stand. De grote molens draaiden op volle toeren,deze club voerde een ploegentijdrit op zonder voorgaande!
Een conditieverrijkende rit met dank aan Kevin en Bjorn voor de talrijke ongekende wegen. Fenomenaal hoe telkens weer nieuwe paden bereden worden.
95,5 km,28,6 gemiddeld (!),wat een prestatie!
Tot zondag 7u30 voor de Fiertelrit o.l.v. de MM en de SB/PM!
NVDR: herbeleef de rit en vind de onbegane wegen terug op GARMIN http://connect.garmin.com/player/89003759
Verslag van de rit van 22 mei 2011 vanuit Kruishoutem
Ter ere van onze sponsor werd nog maar eens vreemdgegaan op deze mooie meizondag : de Zwalmstreek met startschot te Kruishoutem kleurde de kalender, een koninginnerit om U tegen te zeggen. 20 dapperen meldden zich gemotoriseerd aan de start,1 superdappere die luistert naar de naam Ringo temde het asfalt al tussen Heule en Kruishoutem op zijn stalen ros! Champ Rambo,een kind van zijn tijd,maakte gebruik van de gsmspitstechnologie om de koerscommissaris duidelijk te maken dat er diende gewacht te worden op een minibus vanuit de moedergemeente met aan boord sierlijke man-en vrouwkracht : de champ himself,Guy,Martine en Hans. Er werd nog even gewacht op een bestuursdelegatie maar die bleek het Noorden verloren te hebben. Dit land wordt geteisterd door een regering in lopende zaken, onze club heeft af te rekenen met een bestuurstop van weglopende zaken. De president en de MM waren verontschuldigd wegens communieverplichtingen,de SG wegens een Kerstfeest in het Hoge Noorden en de SB/PM tenslotte besteedt al zijn vrije tijd aan het helpen uitbouwen van Zultse luchtkastelen Decuyper.
Fondateur Mark nam een verweesd en onthoofd peloton op sleeptouw terwijl onze pientere Tim de job van sportdirecteur had gedelegeerd aan vader Geert die zich uiterst plichtsbewust van zijn taak kweet. We waanden ons in het buitenland bij het aanschouwen van de panoramische vergezichten die eigen zijn aan de Zwalmstreek. De natuurpracht ontrolde zich in al haar glorie aan onze verbaasde ogen en al vanaf kilometerpaal 8 werd duidelijk dat er geen gezondheidswandeling maar wel een copieuse zevengangen bergmenu zou geserveerd worden. Enkele bulten zonder naam testten al heel de vroeg de spierkracht en hartkamers,zweetparels sierden menig voorhoofd en de zadeltemperatuur vertoonde vroegtijdige pieken.
De Molenberg reet het peloton aan flarden en sommigen werden hierbij verrast door een gebrek aan parcourskennis. Martine,Bernard,Ronny en Red Philip schakelden zich verrot om deze kasseimuur te temmen ,toch raakte iedereen heelhuids maar puffend en hijgend over de top.
Voor elk wat wils trouwens want even verderop stond de bekende Paddestraat op het programma. Deze 2200 m lange hellende kasseistrook hervormde de groep opnieuw tot één lange sliert. De bolide van Bjorn Vens kreeg een pad in haar korf en blies al de lucht uit haar darmen. Sportdirecteur Geert ontpopte zich tot handige mecanicien en verving darm en darmwand door een gloednieuw wiel. Hergroepering op het einde van deze holderdebolderstraat en na 35 km al pitstop. De fondateur had niets aan het toeval overgelaten en had zelfs nagedacht over een vrouwvriendelijke sanitaire stop. Pure klasse,net als de bevoorrading met gekoelde dranken,toonbank,wafels en energierepen. Waarvoor dank aan Tim en papa Geert!
De 2de koershelft overtrof nog de lastigheidsgraad van de eerste. Met achtereenvolgens de Valkenberg,Leberg en Ruitershoek werden kuit-en bilspieren op ontploffingsgevaar gebracht . De hartslagmeters piekten als nooit tevoren,de fondateur hing meermaals aan de rekker en de ploegwagen,Rambo verbeet als fiere champ de pijn. Dorine en Martine krijgen opnieuw een eervolle vermelding want hetgeen deze dames uit hun klimpedalen toveren,slaat meerderen onder ons met verstomming.
Toen in de verte de kerk van Kruishoutem opdook,ging er een onderdrukte zucht van verlichting door de gelederen. De helft onder ons hing tussen zijn kader ,de ander helft zat op het tandvlees.
Prachtige rit in een dito landschap,onze clubgps-er deed zijn naam alle eer aan. Bedankt Mark!
81 km tegen 25,2 gemiddeld. Sterke prestatie van de groenhemden!
Tot zondag voor de Franco-Belge olv Kevin en David!
Red Philip
Fondateur Mark nam een verweesd en onthoofd peloton op sleeptouw terwijl onze pientere Tim de job van sportdirecteur had gedelegeerd aan vader Geert die zich uiterst plichtsbewust van zijn taak kweet. We waanden ons in het buitenland bij het aanschouwen van de panoramische vergezichten die eigen zijn aan de Zwalmstreek. De natuurpracht ontrolde zich in al haar glorie aan onze verbaasde ogen en al vanaf kilometerpaal 8 werd duidelijk dat er geen gezondheidswandeling maar wel een copieuse zevengangen bergmenu zou geserveerd worden. Enkele bulten zonder naam testten al heel de vroeg de spierkracht en hartkamers,zweetparels sierden menig voorhoofd en de zadeltemperatuur vertoonde vroegtijdige pieken.
De Molenberg reet het peloton aan flarden en sommigen werden hierbij verrast door een gebrek aan parcourskennis. Martine,Bernard,Ronny en Red Philip schakelden zich verrot om deze kasseimuur te temmen ,toch raakte iedereen heelhuids maar puffend en hijgend over de top.
Voor elk wat wils trouwens want even verderop stond de bekende Paddestraat op het programma. Deze 2200 m lange hellende kasseistrook hervormde de groep opnieuw tot één lange sliert. De bolide van Bjorn Vens kreeg een pad in haar korf en blies al de lucht uit haar darmen. Sportdirecteur Geert ontpopte zich tot handige mecanicien en verving darm en darmwand door een gloednieuw wiel. Hergroepering op het einde van deze holderdebolderstraat en na 35 km al pitstop. De fondateur had niets aan het toeval overgelaten en had zelfs nagedacht over een vrouwvriendelijke sanitaire stop. Pure klasse,net als de bevoorrading met gekoelde dranken,toonbank,wafels en energierepen. Waarvoor dank aan Tim en papa Geert!
De 2de koershelft overtrof nog de lastigheidsgraad van de eerste. Met achtereenvolgens de Valkenberg,Leberg en Ruitershoek werden kuit-en bilspieren op ontploffingsgevaar gebracht . De hartslagmeters piekten als nooit tevoren,de fondateur hing meermaals aan de rekker en de ploegwagen,Rambo verbeet als fiere champ de pijn. Dorine en Martine krijgen opnieuw een eervolle vermelding want hetgeen deze dames uit hun klimpedalen toveren,slaat meerderen onder ons met verstomming.
Toen in de verte de kerk van Kruishoutem opdook,ging er een onderdrukte zucht van verlichting door de gelederen. De helft onder ons hing tussen zijn kader ,de ander helft zat op het tandvlees.
Prachtige rit in een dito landschap,onze clubgps-er deed zijn naam alle eer aan. Bedankt Mark!
81 km tegen 25,2 gemiddeld. Sterke prestatie van de groenhemden!
Tot zondag voor de Franco-Belge olv Kevin en David!
Red Philip
Verslag van de rit van 15 mei 2011 Kwaremont
18 deelnemers voor de memorial Joseph Morel,de traditionele clubklassieker. Meteo Tineke zat er weer eens boenk op en dit al op D-6! De Debooseres van deze wereld verbleken bij zoveel weersdeskundigheid! Ofschoon de regen bij het appel aan bed zachtjes tegen het raam tikte, lieten de meesten onder ons zich hierdoor niet ontmoedigen. Typische karaktertrek van de echte Flandrien die zelfs aan de meest apocalyptische omstandigheden het hoofd biedt. Ook medeleven in de gelederen omwille van de smartelijke dood van Wouter Weylandt. Zijn heengaan betekent een zwaar verlies voor zijn dierbaren en de wielrennerij in ons land. Deze volksjongen zonder vedetteallures droeg ook het wielertoerisme een warm hart toe. RIP Wouter…
Van bestuurszijde was enkel de van conditie blakende president van de partij. Hij torstte met veel plichtsbesef het gewicht van het hoofdkwartier op zijn sterke schouders. De MM stuurde voor de 3de opeenvolgende keer zijn kat en laat zo de administratie en het materiaal verweesd achter . Naar verluidt deze keer omwille van een medisch probleem op mondhoogte dat ervoor zorgde dat zijn helm onmogelijk op te zetten was. In bankkringen gaat evenwel ook het gerucht dat zijn afwezigheid haar oorsprong vindt in de imposante startpremies die hij ’s zaterdags opstrijkt tijdens de Cycling Tour van Bank van De Post. Dorine en Franky delegeerden de taak van sportdirecteur aan dochterlief die voor de goede zaak graag haar zondagsrust opofferde. Sterk! Geert Sioen fungeerde als ritgps op zijn schitterend en fonkelnieuwe Canondale.
De eerste noemenswaardige hindernis luisterde naar de naam Wulfsberg ,een nijdig opwarmerke van het eerste wedstrijduur dat door iedereen goed verteerd werd. Dit bleek de voorbode van veel erger en naarmate het parcours golvender werd hield de zon vol mededogen de handen voor het gezicht wat ervoor zorgde dat de buitentemperatuur daalde als tegengewicht voor de gestegen lichaamstemperatuur. Die wonderbaarlijke natuur bewaart altijd het soms wankele evenwicht,wars van Allah-en andere Godstoestanden. Het peloton draaide langzaam maar zeker het Vlaamse Ardennendecor binnen met de Kwaremont als aantrekkingspool. Een select groepje atletisch vermogen nam het wedstrijdheft volledig in handen : David, Kevin en Bjorn luidden de alarmklok en zorgden voor stevige afscheiding. De Oude Kwaremont werd onder de voet gereden en in één ruk besloten de heren om ook nog eens de Patersberg te bedelven onder hun losgeslagen spierkracht en wielen. Ze behaalden freewheelend de top van deze nijdige klassieker gevolgd door Ivan en een opnieuw verbazingwekkende sterke Dorine die zo haar visitekaartje afgaf voor de bollekestrui en zelfs het eindklassement. Chapeau Dorine,je klimcapaciteiten zijn ongezien in deze club! Tim en Ronny kregen af te rekenen met aquaplanning en dienden prompt een voorstel tot naamsverandering van de club in: Wandel Toeristen Club de Tinekesvrienden.
De originele bevoorrading mocht er meer dan wezen : cola,appelsap ,Ice Tea en boterhammen met gehakt en mosterd. Rambo at bijna een paard de rug uit en een halfdode,concurrerende eenzaat kreeg wat lekkers aangeboden waarvan Cancellara luidop gedroomd had in de finale van de Ronde. Deze club laat evenwel niemand stikken en Carl Berteele liet vanuit de achtergrondgeluidenstudio zijn bewondering de vrije loop waarbij kijkend Vlaanderen een traan moest wegpinken.
De tweede wedstrijdhelft was niet van de poes : wind op kop en enkele regenbuien waarvan de druppels zich in beekjes een weg baanden langs de gewelfde spieren van gladgeschoren benen. De inspanningen lieten zich inmiddels gevoelen en als klap op de vuurpijl werd ook nog eens de Tiegemberg via een zijsprong kreunend en kermend veroverd. Ivan bekocht hier zijn jeugdige overmoed bijna met een tuimelperte om U tegen te zeggen maar zijn stuurmanskunst liet hem niet in de steek, een slippertje van een 10-tal meter niet te na gesproken.
De finale werd nog een kolfje naar de hand van de routiers die er een duizelingwekkende spurt van een 4-tal km van maakten.
Schitterende en conditieverrijkende rit waarvoor dank aan Geert Sioen.18 deelnemers,83 km,26 gemiddeld.
Tot zondag 7u30 op de markt van Kruishoutem voor een als uiterst zwaar aangekondigde etappe in een totaal nieuw decor onder regie van Mark.
Red Philip
Van bestuurszijde was enkel de van conditie blakende president van de partij. Hij torstte met veel plichtsbesef het gewicht van het hoofdkwartier op zijn sterke schouders. De MM stuurde voor de 3de opeenvolgende keer zijn kat en laat zo de administratie en het materiaal verweesd achter . Naar verluidt deze keer omwille van een medisch probleem op mondhoogte dat ervoor zorgde dat zijn helm onmogelijk op te zetten was. In bankkringen gaat evenwel ook het gerucht dat zijn afwezigheid haar oorsprong vindt in de imposante startpremies die hij ’s zaterdags opstrijkt tijdens de Cycling Tour van Bank van De Post. Dorine en Franky delegeerden de taak van sportdirecteur aan dochterlief die voor de goede zaak graag haar zondagsrust opofferde. Sterk! Geert Sioen fungeerde als ritgps op zijn schitterend en fonkelnieuwe Canondale.
De eerste noemenswaardige hindernis luisterde naar de naam Wulfsberg ,een nijdig opwarmerke van het eerste wedstrijduur dat door iedereen goed verteerd werd. Dit bleek de voorbode van veel erger en naarmate het parcours golvender werd hield de zon vol mededogen de handen voor het gezicht wat ervoor zorgde dat de buitentemperatuur daalde als tegengewicht voor de gestegen lichaamstemperatuur. Die wonderbaarlijke natuur bewaart altijd het soms wankele evenwicht,wars van Allah-en andere Godstoestanden. Het peloton draaide langzaam maar zeker het Vlaamse Ardennendecor binnen met de Kwaremont als aantrekkingspool. Een select groepje atletisch vermogen nam het wedstrijdheft volledig in handen : David, Kevin en Bjorn luidden de alarmklok en zorgden voor stevige afscheiding. De Oude Kwaremont werd onder de voet gereden en in één ruk besloten de heren om ook nog eens de Patersberg te bedelven onder hun losgeslagen spierkracht en wielen. Ze behaalden freewheelend de top van deze nijdige klassieker gevolgd door Ivan en een opnieuw verbazingwekkende sterke Dorine die zo haar visitekaartje afgaf voor de bollekestrui en zelfs het eindklassement. Chapeau Dorine,je klimcapaciteiten zijn ongezien in deze club! Tim en Ronny kregen af te rekenen met aquaplanning en dienden prompt een voorstel tot naamsverandering van de club in: Wandel Toeristen Club de Tinekesvrienden.
De originele bevoorrading mocht er meer dan wezen : cola,appelsap ,Ice Tea en boterhammen met gehakt en mosterd. Rambo at bijna een paard de rug uit en een halfdode,concurrerende eenzaat kreeg wat lekkers aangeboden waarvan Cancellara luidop gedroomd had in de finale van de Ronde. Deze club laat evenwel niemand stikken en Carl Berteele liet vanuit de achtergrondgeluidenstudio zijn bewondering de vrije loop waarbij kijkend Vlaanderen een traan moest wegpinken.
De tweede wedstrijdhelft was niet van de poes : wind op kop en enkele regenbuien waarvan de druppels zich in beekjes een weg baanden langs de gewelfde spieren van gladgeschoren benen. De inspanningen lieten zich inmiddels gevoelen en als klap op de vuurpijl werd ook nog eens de Tiegemberg via een zijsprong kreunend en kermend veroverd. Ivan bekocht hier zijn jeugdige overmoed bijna met een tuimelperte om U tegen te zeggen maar zijn stuurmanskunst liet hem niet in de steek, een slippertje van een 10-tal meter niet te na gesproken.
De finale werd nog een kolfje naar de hand van de routiers die er een duizelingwekkende spurt van een 4-tal km van maakten.
Schitterende en conditieverrijkende rit waarvoor dank aan Geert Sioen.18 deelnemers,83 km,26 gemiddeld.
Tot zondag 7u30 op de markt van Kruishoutem voor een als uiterst zwaar aangekondigde etappe in een totaal nieuw decor onder regie van Mark.
Red Philip
Verslag van de rit van 8 mei 2011 Mt St-Aubert
Deze club wordt gedreven door een enorme vorm van plichtsbewustheid want
niet minder dan 18 volbloeden verlieten moeder voor dag en dauw om aan
de conditie te werken. Enkelen zoals o.m. Dirk,Bjorn, Pantani en Ronny
begonnen zelfs aan een tweeluik gezien zij gisteren onze kleuren met
verve verdedigden op de Grinta,zo'n 150 km lang en vol bulten. Proficiat
jongens! Het was drummen aan de start vermits onze medebewoners - de
Streuvelsvrienden - voor de gelegenheid in grote getale waren
uitgerukt. In het lokaal kwam het bijna tot een lynchpartij vermits
onze reporter ontmaskerd werd als "kwaadschrijver" over deze
hangbuikclub. Gelukkig zegevierde het gezond verstand en werd alles
opgelost met een lach en een kwinkslag. De buienradar voorspelde een
droge ochtend maar her en der werden toch regenvestjes gespot. Mannen
die duidelijk samenleven met een vooruitziende vrouw.
Secretary General Jacques fungeerde als ritstrateeg terwijl een uiterst
scherpe en in bloedvorm verkerende Gerd de rol van sportdirecteur op
zich nam.
Na een korte briefing namen Jacques en de president het peloton op
sleeptouw voor wat een pittig ritje zou worden. De longinhoud werd
direct nagekeken in Bellegem en omstreken waar de landschappen pittoresk
en de wegen glooiend zijn. Deze opwarming verliep in alle rust,de
dieselmotoren liepen langzaam warm terwijl de benzinebolides de wielen
konden in bedwang houden. Ronny,daags voordien nog geplaagd door
Grintakrampen, bewees uit karakterhout gesneden te zijn en peddelde
rustig mee in de staart van het peloton.
De hindernis van de dag luisterde naar de naam Mont-St-Aubert,een ontzag
inboezemende en felbesproken kuitenbijter. Een eerste ontsnapping werd
genoteerd : Franky stak de lont aan het kruidvat en Dorine was er als
de kippen bij om manlief geen vrijgeleide te geven...Na een kort gesprek
lieten beiden zich terug inlopen. Navraag bij de sportdirecteur leverde
geen bijkomende tactische info op zodat het gissen blijft naar de reden
van deze spectaculaire koersontwikkeling.
Op de Mont-St-Aubert moest iedereen kleur bekennen en daarbij viel het
op dat een inmiddels een jaartje ouder geworden Tim de benen stil hield.
Vooraan trokken Bjorn,Dirk en Pantani flink van leer,de 50-igers onder
ons deden het - op uitzondering van de eeuwig jong ogende president -
wat kalmer aan en reden op eigen tempo naar boven. Petra liet zich
evenmin onbetuigd en veroverde onder een regen van applaus de top.
Dorine blijft week na week verbazen door als een echte berggeit alle
Vlaamse molhopen moeiteloos in haar achterzak te stoppen.
Een welverdiende bevoorrading viel ons te beurt waarvoor dank aan Gerd.
De terugweg verliep op de gruute platteau en met de wind in het voordeel
werden mooie snelheden ontwikkeld . Om de 2 minuten rinkelde de
clubkassa want de secretary-general flitste als de meest dynamische
flitspaal alle voorbijrijdend Tenteverkeer en uiteindelijk werd
afgeklokt op 57 euro. De verschuldigde sommen dienen aangegeven te
worden in de personenbelasting aanslagjaar 2012,inkomsten 2011. Meer
info volgt nog.
Schitterende rit,sterke prestatie van de kopmannen waarbij de president
niet te onderschatten inspanningen leverde.
80 km tegen 26,4 gemiddeld.
Tot zondag 7u30!
Red Philip
niet minder dan 18 volbloeden verlieten moeder voor dag en dauw om aan
de conditie te werken. Enkelen zoals o.m. Dirk,Bjorn, Pantani en Ronny
begonnen zelfs aan een tweeluik gezien zij gisteren onze kleuren met
verve verdedigden op de Grinta,zo'n 150 km lang en vol bulten. Proficiat
jongens! Het was drummen aan de start vermits onze medebewoners - de
Streuvelsvrienden - voor de gelegenheid in grote getale waren
uitgerukt. In het lokaal kwam het bijna tot een lynchpartij vermits
onze reporter ontmaskerd werd als "kwaadschrijver" over deze
hangbuikclub. Gelukkig zegevierde het gezond verstand en werd alles
opgelost met een lach en een kwinkslag. De buienradar voorspelde een
droge ochtend maar her en der werden toch regenvestjes gespot. Mannen
die duidelijk samenleven met een vooruitziende vrouw.
Secretary General Jacques fungeerde als ritstrateeg terwijl een uiterst
scherpe en in bloedvorm verkerende Gerd de rol van sportdirecteur op
zich nam.
Na een korte briefing namen Jacques en de president het peloton op
sleeptouw voor wat een pittig ritje zou worden. De longinhoud werd
direct nagekeken in Bellegem en omstreken waar de landschappen pittoresk
en de wegen glooiend zijn. Deze opwarming verliep in alle rust,de
dieselmotoren liepen langzaam warm terwijl de benzinebolides de wielen
konden in bedwang houden. Ronny,daags voordien nog geplaagd door
Grintakrampen, bewees uit karakterhout gesneden te zijn en peddelde
rustig mee in de staart van het peloton.
De hindernis van de dag luisterde naar de naam Mont-St-Aubert,een ontzag
inboezemende en felbesproken kuitenbijter. Een eerste ontsnapping werd
genoteerd : Franky stak de lont aan het kruidvat en Dorine was er als
de kippen bij om manlief geen vrijgeleide te geven...Na een kort gesprek
lieten beiden zich terug inlopen. Navraag bij de sportdirecteur leverde
geen bijkomende tactische info op zodat het gissen blijft naar de reden
van deze spectaculaire koersontwikkeling.
Op de Mont-St-Aubert moest iedereen kleur bekennen en daarbij viel het
op dat een inmiddels een jaartje ouder geworden Tim de benen stil hield.
Vooraan trokken Bjorn,Dirk en Pantani flink van leer,de 50-igers onder
ons deden het - op uitzondering van de eeuwig jong ogende president -
wat kalmer aan en reden op eigen tempo naar boven. Petra liet zich
evenmin onbetuigd en veroverde onder een regen van applaus de top.
Dorine blijft week na week verbazen door als een echte berggeit alle
Vlaamse molhopen moeiteloos in haar achterzak te stoppen.
Een welverdiende bevoorrading viel ons te beurt waarvoor dank aan Gerd.
De terugweg verliep op de gruute platteau en met de wind in het voordeel
werden mooie snelheden ontwikkeld . Om de 2 minuten rinkelde de
clubkassa want de secretary-general flitste als de meest dynamische
flitspaal alle voorbijrijdend Tenteverkeer en uiteindelijk werd
afgeklokt op 57 euro. De verschuldigde sommen dienen aangegeven te
worden in de personenbelasting aanslagjaar 2012,inkomsten 2011. Meer
info volgt nog.
Schitterende rit,sterke prestatie van de kopmannen waarbij de president
niet te onderschatten inspanningen leverde.
80 km tegen 26,4 gemiddeld.
Tot zondag 7u30!
Red Philip
Verslag van de rit van 1 mei 2011 Rally Kuurne
Zondag feestdag : dit keer waren alle schijnwerpers gericht op het Feest
van de Arbeid,zeer toepasselijk voor onze wekelijkse bezigheid . De
kalendermaker krijgt er trouwens maar niet genoeg van : volgende zondag
worden alle moeders zalig verklaard,men weze bij deze gewaarschuwd...De
onvoorwaardelijke liefhebbende moeder achter de zoon of dochter,de
sterke mysterieuze vrouw achter de voorspelbare man...ze verdienen een
passend eerbetoon op 8 mei.
Ten Koetshuize kleurde langzaam maar zeker witgroen om uiteindelijk af
te klokken op 21 renners die onder het alziend oog van sportdirecteur
Rambo de rally van Kuurne zouden soldaat maken. Onze teerbeminde
materiaalmeester stuurde zijn kat maar een bij de pinken zijnde
schatbewaarder nam met sprekend gemak de administratieve honneurs voor
zijn rekening. Hij wriemelde zich tussen een massa Streuvelsvijanden
(hoogdag voor hen want 9 starters,waarvan er traditiegetrouw 2
overbijven aan de meet) om ons hoogwaardig reservemateriaal in de
volgwagen te krijgen.
Net voor het vertrek vernamen we nog dat onze club een claim boven het
hoofd hangt wegens misbruik van de persvrijheid. De president doet er
achter de schermen evenwel alles aan om de zaak in der minne te regelen
bij enkele tassen Bruynooghe's koffie. Wordt vervolgd.
De precaire toestand van de clubkas en de uit de pan swingende
benzineprijzen zorgden ervoor dat het transport naar de Ezelsgemeente
niet verliep via de clubautobus maar wel door middel van het stalen
(alhoewel,carbonnen zou ook niet misstaan) ros. Zelfs ezels konden niet
ingehuurd worden maar bij nader toezien blijken er toch voldoende
aanwezig in ons peloton,althans volgens de nog in de bedstee
verblijvende echtgenotes.
Onder impuls van een door een familiefeest gedreven Pantani en Ringo
kwamen we onmiddellijk op kruissnelheid. Ook David en Kevin gaven er om
beurten een lap op hetgeen het koersgemiddelde dermate deed pieken dat
ontsnappingen absoluut uit den boze waren. Een stijlrijke Bjorn Vens
werd het eerste en enige slachtoffer van materiaalpech. Het technisch
vernuft van deze vereniging blies in een mum van tijd verzamelen rond
een verbouwereerde Bjorn die van zoveel solidariteit de tranen in de
ogen kreeg. Diagnose : gebroken spaak,remedie : monteren reservewiel
waarbij sportdirecteur Rambo zich niet onbetuigd liet.
Volledig opgewarmd werd de eerste hindernis van de dag vlot genomen : de
Tiegemberg. Het viel daarbij op dat Dorien over heuse
klimmerscapaciteiten beschikt want ze overwon deze col van 3e categorie
en danseuse. Hergroepering van een versplinterd peloton juist voorbij de
top om daarna in soepele tred en in een prachtig natuurdecor op te
stomen naar een col van 2de categorie : De Kluis. Een heuse kuitenbijter
die voor de nodige afscheiding zorgde maar zelfs de minst geoefende
klimmers onder ons raakten zonder al te veel kleerscheuren over deze
bult. Champ Rambo prees zich gelukkig in de volgwagen en kon zich
mentaal al volledig voorbereiden op de volgende week op het programma
prijkende Mont-St-Aubert. We werden vergast op een mooie bevoorrading
waarop onze sportdirecteur de energiereserves nog wat extra opdreef via
frangipannekes en geestloze drank,waarvoor dank!
De 2de rithelft werd vooral gekenmerkt door een soepele pedaaltred en
langs het kanaal konden de echte rouleurs volledig hun hartje ophalen
waarbij zelfs snelheden tot 47km/u werden geregistreerd.
Een ontketende schatbewaarder ontsnapte in volle finale op zijn
Cancellara's uit de kopgroep wat hem verzekerde van ritwinst! Klasse van
deze afgetrainde ancien!
Mooie rally met de eerste noemenswaardige klimhindernissen van het
seizoen waaruit evenwel bleek dat de conditie al heel degelijk te noemen
is. 21 man,75 km,26,7 gemiddeld.
Tot zondag 7u30!
Red Philip
van de Arbeid,zeer toepasselijk voor onze wekelijkse bezigheid . De
kalendermaker krijgt er trouwens maar niet genoeg van : volgende zondag
worden alle moeders zalig verklaard,men weze bij deze gewaarschuwd...De
onvoorwaardelijke liefhebbende moeder achter de zoon of dochter,de
sterke mysterieuze vrouw achter de voorspelbare man...ze verdienen een
passend eerbetoon op 8 mei.
Ten Koetshuize kleurde langzaam maar zeker witgroen om uiteindelijk af
te klokken op 21 renners die onder het alziend oog van sportdirecteur
Rambo de rally van Kuurne zouden soldaat maken. Onze teerbeminde
materiaalmeester stuurde zijn kat maar een bij de pinken zijnde
schatbewaarder nam met sprekend gemak de administratieve honneurs voor
zijn rekening. Hij wriemelde zich tussen een massa Streuvelsvijanden
(hoogdag voor hen want 9 starters,waarvan er traditiegetrouw 2
overbijven aan de meet) om ons hoogwaardig reservemateriaal in de
volgwagen te krijgen.
Net voor het vertrek vernamen we nog dat onze club een claim boven het
hoofd hangt wegens misbruik van de persvrijheid. De president doet er
achter de schermen evenwel alles aan om de zaak in der minne te regelen
bij enkele tassen Bruynooghe's koffie. Wordt vervolgd.
De precaire toestand van de clubkas en de uit de pan swingende
benzineprijzen zorgden ervoor dat het transport naar de Ezelsgemeente
niet verliep via de clubautobus maar wel door middel van het stalen
(alhoewel,carbonnen zou ook niet misstaan) ros. Zelfs ezels konden niet
ingehuurd worden maar bij nader toezien blijken er toch voldoende
aanwezig in ons peloton,althans volgens de nog in de bedstee
verblijvende echtgenotes.
Onder impuls van een door een familiefeest gedreven Pantani en Ringo
kwamen we onmiddellijk op kruissnelheid. Ook David en Kevin gaven er om
beurten een lap op hetgeen het koersgemiddelde dermate deed pieken dat
ontsnappingen absoluut uit den boze waren. Een stijlrijke Bjorn Vens
werd het eerste en enige slachtoffer van materiaalpech. Het technisch
vernuft van deze vereniging blies in een mum van tijd verzamelen rond
een verbouwereerde Bjorn die van zoveel solidariteit de tranen in de
ogen kreeg. Diagnose : gebroken spaak,remedie : monteren reservewiel
waarbij sportdirecteur Rambo zich niet onbetuigd liet.
Volledig opgewarmd werd de eerste hindernis van de dag vlot genomen : de
Tiegemberg. Het viel daarbij op dat Dorien over heuse
klimmerscapaciteiten beschikt want ze overwon deze col van 3e categorie
en danseuse. Hergroepering van een versplinterd peloton juist voorbij de
top om daarna in soepele tred en in een prachtig natuurdecor op te
stomen naar een col van 2de categorie : De Kluis. Een heuse kuitenbijter
die voor de nodige afscheiding zorgde maar zelfs de minst geoefende
klimmers onder ons raakten zonder al te veel kleerscheuren over deze
bult. Champ Rambo prees zich gelukkig in de volgwagen en kon zich
mentaal al volledig voorbereiden op de volgende week op het programma
prijkende Mont-St-Aubert. We werden vergast op een mooie bevoorrading
waarop onze sportdirecteur de energiereserves nog wat extra opdreef via
frangipannekes en geestloze drank,waarvoor dank!
De 2de rithelft werd vooral gekenmerkt door een soepele pedaaltred en
langs het kanaal konden de echte rouleurs volledig hun hartje ophalen
waarbij zelfs snelheden tot 47km/u werden geregistreerd.
Een ontketende schatbewaarder ontsnapte in volle finale op zijn
Cancellara's uit de kopgroep wat hem verzekerde van ritwinst! Klasse van
deze afgetrainde ancien!
Mooie rally met de eerste noemenswaardige klimhindernissen van het
seizoen waaruit evenwel bleek dat de conditie al heel degelijk te noemen
is. 21 man,75 km,26,7 gemiddeld.
Tot zondag 7u30!
Red Philip
Abonneren op:
Posts (Atom)