Verslag van de rit van 28 mei 2017 Franco-Belge

Een lichte vorm van twijfel sloop deze zondag rond 7:20 de gelederen van de Tinekesvrienden binnen. Zouden de tropische temperaturen alsnog door dreigende wolken in plensvorm op onze kathedralen van lichamen terechtkomen of zouden ze eerder onder de noemer “donkere wolken regenen niet” vallen? Zou meteo Tineke voor één keer gedribleerd worden? Ringo haastte zich door alle beschikbare buienradars heen terwijl de president bij aankomst terecht orakelde dat meteo Tineke de enige echte buienradar – en weerreferentie is en blijft. Wie dat durft te ontkennen, kan evengoed het licht van de zon ontkennen. Er zijn nog zekerheden in het leven! Ook even paniek bij onze ritarchitect en Tripadvisor Kevin : zijn maag - en darmstelsel stonden op onweer maar een sanitaire stop avant l’étappe kon deze onrust alsnog in de kiem smoren. Het was trouwens aanschuiven geblazen want ook Jan deed het in de pan.

De Tinekesduiven – en duivinnen landden redelijk traag waardoor even gevreesd werd voor een onderbezetting van het peloton. Onder het motto zeker maar langzaam vulde de tarmac zich alsnog met 19 atleten en 1 atlete. Puike prestatie in tijden waarin verlengde weekends even talrijk zijn als priemende zonnestralen. Gerd slaagde opnieuw met brio in de discipline “hoe vervolledig ik in extremis het deelnemersveld” terwijl Willy en Benny Buffalo door een speling van het lot alsnog konden aansluiten op de rand van hun geografische pleisterplaats. Ofwel liep de  biologische klok van onze SB/PM 30 minuten achter ofwel hadden beiden een uit de hand gelopen dispuut over de voetbalheerschappij in Oost-Vlaanderen : behoort die nu toe aan Gent of aan Zulte? Het antwoord hierop kan geraadpleegd worden bij de enige echte voetbalkenners in het peloton, nl. de KVK-sups. Voor de gelegenheid mochten we ook een opgemerkte gast als sportdirecteur verwelkomen : Tim had de cateringactiviteiten uitbesteed aan vader Geert die zich in onderaannemerschap perfect van zijn taak zou kwijten. Delegeren bevat nu éénmaal het woord eren : wijze woorden van een wijs man die gretig opgepikt werden door Tim.

Kevin nam ons samen met Ringo op sleeptouw voor een buitenlandse trip naar het land van de Macron(s), baguettes, wijn en andere amuses gueules. Deze club koerst niet alleen op verplaatsing maar is ook niet vies om op tijd en stond de skreve eens over te steken. Wesley en Dirk voelden zich hierdoor als vissen in het water want zij hadden tijdens de voorgaande dagen spierkracht verbruikt door 650 km rond te toeren in het zuiden van la douce France. Chapeau messieurs, il faut le faire! Het was continu genieten op 2 wielen met een zon als metgezel die de kunst verstaat om alles nog zoveel mooier te doen ogen. Kevin zette niet alleen zijn beste beentje voor als Tripadvisor maar zorgde eveneens voor een ruw pitstoplandschap dat perfect zou kunnen dienen als decor voor de verfilming van één of andere Agatha Christie. Het was in deze omgeving dat sportdirecteur Geert uitpakte met een luxe menu onder de vorm van een gevarieerd buffet en koel gehouden dranken. Topbediening waarvoor dank! Innerlijk versterkt konden we de steeds hetere temperaturen opnieuw trotseren waarbij het landschap afwisselend glooiend en vlak onder onze wielen verdween. Een 2-tal cartouches leverden een bijdrage tot de activatie van ons aller metabolismes en tussendoor toonde Xavier nog eens zijn kunsten door zijn bolide in handenstand te plaatsen om een leeggelopen achterwiel te vervangen.

Yvan ten slotte had nog een gekleurde bedenking in petto over het roodwitte onderstel van Red Philip. Het goedbedoelde KVK-statement ontaardde in een ordinair “ploeg van mijn voeten” pleidooi waarop de president kordaat verwees naar de nabije toekomst die zal gedomineerd worden door sierlijke sirtaki - en ouzotoestanden zoals ze nog nooit in deze regio vertoond werden. Komt dat zien! Hemelse rit op moeder aarde georkestreerd door een schitterende Kevin die weet waar de ritmosterd te halen! 92 km, 23 renners, 359 hm en 27,2 gemiddeld. Tot zondag om 7:30!

Red Philip

NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/1767849002

Selfie met Tinekesvrienden in de Franco-Belge 28 mei 2017

Verslag van de rit op verplaatsing van 21 mei 2017 Poperinge- Kassel

Het is het seizoen van de schoolreizen en de Tinekesvrienden laten dit niet aan zich voorbijgaan. Geen Plopsa- of Bobbejaanland, Bellewaerde of Walibi maar het pretpark voor wielertoeristen dat “Monts des Flandres”  heet is onze verrereisbestemming.

De organisatie van deze trip is in de pollekes van de betrouwbare club GPS Mark alias de Fondateur die ons een perfecte wegbeschrijving heeft bezorgd naar het voetbalveld van Poperinge waar tegen 8u  19 fietsers en sportbestuurder Piet staan te popelen om te vertrekken. Een bijzondere vermelding voor Sven die de verplaatsing naar de Hoppestad per tweewieler heeft gemaakt.

Onder de 19 deelnemers oa onze K3 dames en Diederik die de dag ervoor La Chouffe achter de kiezen stak, niet het bier maar de rally met 2000hm, bravo! Ook nieuw lid Arne, fan van 50 tinten fluo, is opnieuw van de partij, nu in fel geel , een opmerkelijke verbetering na de vuilkarversie van vorige week dixit Piet. Voornaamste afwezige is de MM Red Philippe, volgens boerenbron wegens het te uitbundig vieren van de tweede en laatste overwinning van de Kerels dit seizoen.

Na een uitgebreide briefing over het menu aan hoogtemeters zetten we stip om 8u koers naar en over de schreve. Weinig tijd om op te warmen want na 20km wacht de Boeschepeberg ons op. In grupetto en  danseuse hijsen we ons naar boven, de hartslagmeter en de zweetporiën schieten wakker. Boven wordt de volgwagen druk gesolliciteerd om de overtollige windvestjes en mouwkes over te nemen. Na de dubbele meteorologisch geïnspireerde afgelastingen van vorig jaar waren Mark zijn eiers voor de arme Klaren ditmaal wel succesvol, een stralende zon houdt ons gans de rit gezelschap. Het heldere weer zorgt voor echte VERgezichten over Frans- en Vlaams-Vlaanderen.

Na een korte afdaling volgt de pittige Catsberg , waar we een zwoegende mollige veel te warm geklede Mountainbiker inhalen. Fanny fladdert er stijlvol voorbij waarbij die mens zijn emmer de vernedering overloopt , net als zijn lebmaag en hij luid kotsende de Cats onderbraakt en dat tegen de muur van de Abdij . Mark meent onverteerde resten croissant, cervela, camenbert en pain francais in de kots te hebben herkend.

We overbruggen de afstand naar de Kasselberg over vlakke en landelijke wegen. Het is puur genieten geblazen van zon, natuur en tinekesvriendschap. Enige ergernis zijn ambetante wielerterroristen die de Belcanto fietsen en ons als gekken willen voorbijsteken, kan de Guido dat niet op een andere dag organiseren? Mark heeft in de beklimming van de Kassel voor een verrassing gezorgd, niet alleen een forse hellingsgraad van +20% maar ook een hindernisparcours waarbij over en tussen nadar moet gelopen en gesprongen worden. En dan vanaf stilstand starten op een steile helling, dit levert hilarische en vloekende klikpedaaltoestanden op die onmiddellijk worden vergoed met een uitgebreid bevoorradingsbuffet op de schilderachtige markt van Kassel, dank aan service-course Piet.

Na de versterking van de inwendige wens wordt de terugtocht ingezet, de zwaarste bergkost (en kots!) ligt achter de rug en via licht heuvelende wegen bollen we via Watou opnieuw België binnen.  Mark laat ons net als op de heenweg opnieuw langs het Helleketelbos fietsen en ook de laatste kms zijn identiek aan de eerste kms van onze tocht wat hoongelach van zijn opmerkzame  Griffioenbroeders Bart en Geert ontlokt. Gelukkig kan de President diplomatisch de gemoederen sussen of er was ruzie in het Griffioenbestuur.

Na een spannende eindspurt rollen we moe maar gelukkig de parking terug op. De superlatieven vliegen in het rond en Mark geniet van een staand op de pedalen ovatie. Echt toppie deze rit, opnieuw een parel op de rijke rittenkroon van de Tinekesvrienden. Dikke proficiat en veel dank aan onze club-GPS! 20 starters, 80km aan 26.1 gemiddeld, 601hm

President

NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/1753995140

Sfeerbeelden van de rit van 23 mei 2017 Kasselberg

Verslag van de rit van 14 mei 2017 kasseistrook Den Doorn en Wannegem-Lede

De 11^de rit van het seizoen werd van bij de start gekleurd door een kakafonie van vestimentaire veelheid. Naast hersenen, spieren, snot, zweet, beenhaar en gesofistikeerde bolides herbergt deze club ook een aantal creatieve modegoeroe’s die in alle vroegte via meteo Tineke en de natte ochtendvinger de temperatuur en windrichting meten. In functie van de inhoud van deze professionele databestanden wordt vervolgens ingeschat welke outfit het best overeenstemt met hetgeen de weergoden in petto hebben. Hier en daar bespeurden we korte broeken, lange mouwen, korte mouwen, korte mouwen in combinatie met armstukken, lange broeken of korte broeken aangevuld met beenstukken. Kortom, het hele sponsorarsenaal was vertegenwoordigd. Enkelen hebben duidelijk het advies van Jani Kazaltzis nodig terwijl de dames Petra en Fanny aangaven goed te weten waar de kledijklepel hangt. Het viel trouwens op dat er op de feestdag van alle moeders toch 20 mannen de bedstee vroeg hadden verlaten : keiharde karakters die er alles voor over hebben om moeder de vrouw bij terugkomst te verwennen met een afgetraind en bijgevolg atletisch lichaam. Echte bofkonten, die ladies en bovenal een proficiat aan de mama’s, mama’s in spé maar eigenlijk ook een ode aan alle vrouwen tout court, of ze nu wel dan niet mama zijn. Zonder mama’s geen Tinekesvrienden al vergeten we hier uiteraard evenmin de duit die vaders daarbij in het zakje dienden te deponeren.

Onze president-fondateur werd in het vipdorp onmiddellijk omstuwd door een bende paparazzi’s : zijn gloednieuwe bolide creëerde het effect van een rode lap op een stier. Het wondermooie vehikel bolt als een elektrisch aangedreven vierwieler : geruisloos! Alleen aan de remmen is er nog wat werk maar éénmaal die betaald zullen zijn zal het piepen ongetwijfeld wel ophouden. Rest de vraag of de veelheid knoppekes op het dashboard geen mechanische doping herbergt? De wedstrijdjury zal dit ongetwijfeld van nabij opvolgen. Wesley genoot de eer van het sportdirecteurschap en liet zich daarbij assisteren door spitse dochter Febe : positieve discriminatie zoals dat heet en politiek uiterst correct. Een zekere Pipo (Filip) maakte zijn debuut als gastrenner nadat hij eerder het slachtoffer geworden was van een doodsmak vanwege een aanrijding. Een sterke en vooral moedige come back!

Good old SB/PM Willy verkeerde opnieuw in de euforie van de boerenoverwinning en zette zijn beste beentje als ritarchitect voor. Geassisteerd door Kevin en Sven liet hij ons kennis maken met de heerlijke golvende landschappen in het Toscane van Vlaanderen. Enkel de wijngaarden dient men erbij te denken. De president verwoordde het treffend : dit was dé speeltuin voor de wielertoerist. Traditiegetrouw was de buik van het peloton ook nu weer goed voor enkele sappige verhalen. Zo diepte Pantani plots een doos valium uit zijn achterzak! Paniek bij Carl Berteele op de motor en krakende geluiden op radio Tineke, de eer van de club stond plots op het spel. Pantani werd onmiddellijk aan de tand gevoeld maar kon in extremis zijn vel redden : de spierontspanners waren geen prestatiebevorderende dingen maar kwamen integendeel recht uit de huisapotheek van Peggy die hiermee bezige bij Wim af en toe kan stilleggen. We lieten ons vertellen dat  dit één van de redenen zou zijn waarom er op het nachtkastje van de ex-MM een pulle stijfsel aanwezig is. Net vóór de pitstop werden we getrakteerd op een 2 km lange kasseistrook maar er bleek ook een ontsnappingsroute voor asfaltjeannetten voorzien. Klassewerk à la carte van de Willy! Petra had hier een verrassing van jewelste in de aanbieding : terwijl manlief Dirk voor het alternatief koos, stoomde onze sportieve lady de kasseien op om vervolgens als eerste van de kopgroep aan de pitstopaankomst te arriveren! Enorme prestatie die meteen goed was voor een felbegeerde prijs : een toegangsticket voor de enige echte Zuidwestvlaamse voetbalclub, nl.Keiviekei. Terwijl de pers volop foto’s van dit gebeuren nam, streelden Wesley en Febe onze smaakpapillen : bedankt!

De terugreis werd gekenmerkt door enkele winderige toestanden waarbij evenwel niemand de pedalen verloor. We dwaalden nog even rond in het mondaine Waregem maar konden geen glimp opvangen van de boerenarena. Een klein beetje spijtig want dan zouden we pas kunnen gesproken hebben van “a bicycle with a view”. Bedankt aan Willy voor deze heerlijke rit!

22 renners, 83 km, 26,8 gem en 351hm. Tot zondag voor de rit op verplaatsing. Meer info volgt via een mail van de fondateur.

Red Philip

NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/1736909857

Sfeerbeelden van de pitstop te Lede rit van 14 mei 2017

De kasseistampers

Ritarchitect

De Flandrienne

Proficiat met moederkesdag!!!!

Ceremonie protocollaire

De service-course

Verslag van de rit van 7 mei 2017 Houthulst

Nog altijd te frisse temperaturen voor de tijd van het jaar maar dat weerhield Arne er niet van om zijn fris geschoren beenspieren al in de etalage te plaatsen. Jong, vol vuur en passie, kortom, een pleidooi voor de korte broek in tijden dat beenstukken nog dienst doen als ecologische verwarmingstoestellen. President-fondateur Mark presenteerde zich als sportdirecteur en het viel daarbij op dat hij hoe langer hoe smaller voor de dag komt. De kilo’s vliegen er in die mate af dat de bandenspanning van fiets en auto steeds minder lucht nodig heeft. Straks verschijnt onze ex-poids lourd nog strak in het pak op zijn nieuwe tweewieler. Komt dat zien! Piet van zijn kant bolde gekraakt en gebroken den tarmac op. De man die naar eigen zeggen de kost verdient met de tong en de vingertoppen had zich op zaterdag verkleed in de clubuitrusting van Zulte voor een aflevering van “voor boer en tuinder”. Het harde labeur had al zijn spiervezels zodanig ongelijkmatig doen samentrekken dat onze ex-champ nu weet dat boeren meer spieren dan hersencellen hebben. Marie had een verrassing in petto : ze nam het hele peloton tegenwiels door vanuit het niets uit het park op te duiken. Als een sluipschutter op 2 wielen zette ze haar kandidatuur voor ritwinst dik in de verf. De president ten slotte kon bij aankomst nog net een donkerrode tackle ontwijken door te verwijzen naar het belangrijkste artikel uit het clubreglement : voetbalgesprekken niet toegelaten na een KVK-nederlaag! Zelfs de reviewcommissie en het BAS zijn hierin onbevoegd. Niemand kan het de VK trouwens kwalijk dat ze de olympische gedachte hoog in het vaandel dragen.

Ringo zorgde voor een nieuwe ritparel aan de Tinekeskroon en nam ons mee op uitstap richting Houthulst. Een ideaal parcours ter afsluiting van de voorjaarsklassiekers : gezonde tegenwind, bij momenten licht golvend maar voornamelijk vlak op nagelnieuwe en lichtlopende wegen. Er werd dan ook wat afgekeuveld in het peloton, de wistjes datjes vlogen in het rond. Zo leerde de president ons dat bouwkranen bij hevige windstoten losgezet worden opdat ze zouden kunnen dienst doen  als accurate windhanen. Yvan deed opmerken dat hij thuis niks te zeggen heeft en daarom graag een franke tuit durft op te zetten tegen ons meefietsend sterke geslacht. Gerd daarentegen maakte een studie van het Tanimperium en kwam daarbij tot de onthutsende vaststelling dat hij er geen Maleisische rijstkorrel van begrijpt. Gerd heeft dan ook evenveel verstand van rijst als Tan van voetbal. Marie van haar kant gaf een gedetailleerde uiteenzetting over het begrip verzuring gekoppeld aan maximale hartslag en polsoverslag. De tijd dat moeders met potten en pannen stonden te goochelen glijdt weg zoals ijsschotsen wegdrijven van de Noordpool. Of hoe deze club veel meer is dan een verzameling spierbundels en rollend materieel.

Pitstop op de gezellige markt van Houthulst waar de fondateur à volonté droogjes en natjes liet aanrukken. Bedankt Mark! Een plaatselijke oorlogsheld lag ter plaatse halfnaakt en vereeuwigd in brons te wachten op WO III, zie beeldverhaal hieronder. Na een kortstondige inspectie van dit tafereel kwam Piet tot de vaststelling dat mannen in die tijd maar weinig ballen aan hun lijf hadden.

Met de vent meestal dans la poep fietsten we daarna gezwind richting Heule waarbij er onderweg nog 2 enorme cartouches werden afgeschoten, telkens met een ontketende president in de hoofdrol.

Speciale vermelding voor parcoursbouwer Ringo die met de assistentie van o.m. Tripadvisor Kevin en Pantani al het kopwerk voor zijn rekening nam. Sterk!

85 km, 27,3 gemiddeld,358hm en 20 deelnemers. Tot zondag om 8u!

Red Philip

NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/1723703850

Sfeerbeelden van de pitstop te Houthulst op 7 mei 2017

Ritarchitect Ringo ziet dat het goed is

Verslag van de rit van 30 april 2017 Mont St-Aubert

Zondag 30 april om 7:40 : Ten Koetshuize baadt in het zonlicht en heeft iets weg van een oase, een vruchtbare plek in de woestijn dus. Het middenplein straalt een overdonderende maar vredige rust uit die slechts af en toe  onderbroken wordt door het gezang van enkele vroege maar goedgemutste vogels. Vermits in mei alle vogels een ei leggen, zijn ze op de laatste dag van april druk bezig met de voorbereidende werkzaamheden : ze beoefenen volop de werkwoordsvorm van hun soortnaam want in het rijk der vogelen is er allang geen sprake meer van onbevlekte ontvangenissen. Terwijl de MM met succes de code van het lokaal wist te kraken en alle clubattributen in gereedheid werden gebracht, gaf moeder natuur haar creaturen  volledige vrijheid van handelen. Temptation Island dus in de hoogste takken van de bomen. Van behendigheid gesproken!

Xavier bolde met Zwitserse precisie in zijn sportdirecteursbolide als  tweede de tarmac op. Ook hij liet zich begeleiden door een jonge assistent : alerte zoon Julien mocht de honneurs als co-piloot waarnemen. Jong geleerd is oud gedaan, de toekomst van onze club is in goede handen. Ook parcoursbouwer Piet trok de lijn van verjonging door en bracht niemand minder dan zoon Robbe als testrenner mee. De modus vivendi van deze club kan als voorbeeld dienen voor politici die niet weten hoe de demografische evolutie van de bevolking aan te pakken : verjonging is het antwoord hierop. Daarnaast noteerden we de opvallende afwezigheid van geletruidrager Geert Depoortere 1. Dit felbegeerde kleinood kwam zo rond de de schouders van Frederic terecht die vanaf heden de last van het leiderschap dient te torsen. Senior Jacques, de ex-secretary-general, verblijdde ons wel met zijn aanwezigheid. Later op de dag zou trouwens blijken dat mannen wel degelijk zijn zoals de wijn : hoe ouder, hoe beter. Ook onze clubgps vierde zijn rentree : de eerdere raadselachtige inzinking van Mark heeft alles te maken met een virus die hij van zijn kleindochter cadeau kreeg. Van een fout geschenk gesproken.

Piet nam ons samen met Wesley op sleeptouw voor de eerste echte bergrit van het nog prille seizoen : de gevreesde Mont- St-Aubert. Het is ronduit verbluffend hoezeer de verschillende ritarchitecten ons telkens weer langs nieuwe en verrassende wegen brengen. Het was aanvankelijk fel inbeuken tegen de strakke wind terwijl er een zeer sportief tempo werd op na gehouden. Langs krinkelende, kronkelende en hellende wegen maakten we langzaam maar zeker  terreinwinst richting het dak van de etappe. De reus van de regio Doornik doemde met gretige blik in ons gezichtsveld op en zorgde ervoor dat de achterband van Red Philip uit pure schrik zijn laatste adem uitblies. Met de helpende handen van Kevin Tripadvisor, Geert Sioen en Xavier werd vakkundig een nieuwe luchtkamer  gemonteerd. Even verderop stal Jan de show : net op het moment dat zijn echtgenote de smartphone deed rinkelen, kwakte hij van pure ellende het duivel-doet-altoestel tegen de grond. Een verbrijzeld scherm was de stille getuige van dit onheil. Meteen werd hiermee een lans gebroken voor de invoering van de smartbril : mailen, bellen, facebooken en twitteren vanop de fiets via oogsturing. Van een gat in de markt gesproken.

Zonder het goed en wel te beseffen, bevonden we ons plots aan de voet van de Mont-St-Aubert. In verspreide slagorde verteerde iedereen op  eigen tempo ( de ene al wat rapper dan de andere) deze spierveelvraat. In de achtergrond werd Marie volop geassisteerd door een peloton body guards die via handoplegging de goden om extra spierkracht smeekten. De beloning op de top mocht er wezen : een uniek uitzicht in combinatie met spijs en drank geschonken door Xavier en co. Bedankt hiervoor!

De ingrediënten van de terugreis bestonden uit hier en daar nog een veredeld bultje, wat opgewarmde wind en een heerlijk vrij parcours van enkele km die de cartouches in het rond deden vliegen. Een in topconditie verkerende Wesley bleef maar tegen de natuurelementen inbeuken: wat een atletisch vermogen, wat een motor! Tim, Geert Depoortere 2 en Bjorn krijgen een extra prijs voor de morele en fysische ondersteuning van Marie en Mark : enkele schouderklopjes. Het samen uit, samen thuisprincipe werd hiermee nogmaals onderlijnd.

Opnieuw een schitterend staaltje ritarchitectuur van Piet en een extra vermelding voor zoon Robbe die alles met sprekend gemak verteerde.

22 fietsers, 85 km, 26,6 gemiddeld (!) en 550 hm.  Tot zondag om 8u!

Red Philip