Verslag van de rit van 27 juni 2021 parcours rally Stasegem - Montroeul-au-Bois

 Het coronavirus strooit nog altijd PFOS in ons eten met als gevolg dat één der mooiste rally’s van het seizoen van de kalender diende geschrapt te worden. Wie denkt dat de Tinekesvrienden dan het wiel in de ring gooien, denkt verkeerd. Dankzij een superactieve TripAdvisor Kevin worden kale kalenderplekken voorzien van een kunststukje zoals hier opnieuw glansrijk het geval was. Op een midweekse verkenning in pittige omstandigheden werd weeral de basis gelegd voor een nieuwe parel aan de Tinekeskroon.

Een messcherpe president bood zich aan met regenvestje in de achterzak hetgeen meestal wijst op naderend onheil onder de vorm van een supercel vol met hemelvocht. De buienradars kunnen de weercapriolen amper nog volgen, de meteowaarheid van nu is de leugen van 30 minuten later. Zelfs onze politici verbleken bij zoveel wispelturigheid en schuiven mekaar de zwarte piet toe. Achteraf bleek echter dat the one and only meteo Tineke opnieuw nagels met koppen had geslagen : fris maar droog!

Kevin gaf nog mee dat onze 60-plussers tegen een voordeeltarief kunnen intekenen voor de fietscursus van de Westvlaamse sheriff Decaluwé op voorwaarde dat dit gebeurt in de clubuitrusting. Martin, Mark, Yvan en Philippe zijn de gelukkige winnaars en krijgen de eer de club op een waardige manier te vertegenwoordigen.

Klokslag om 7:30 floot Kevin de Tinekestrein op gang voor een toch van een dikke 100 km die bijna een kloon was van  de rally Montroeul au Bois. De definitie hiervan is een pittige en zeer sportieve rit op een glooiend en energieverslindend parcours. Ons elftal stak direct sportief van wal met afwisselend Kevin, Piet, Simon en Mathijs op de voorste barricades. Duidelijk de mannen in vorm die niet vies zijn een extra pedaalomwenteling ten gunste van club en leden. De weg naar Montroeul ligt bezaaid met pittige hoogtemeters waarbij het landschap zich enigszins wegstopte achter een licht mistgordijn waardoor de majestueuze vergezichten er een beetje vertroebeld bijlagen. De hel (lees : het vrij parcours) brak los aan kilometerpaal 45. De kopgroep stoof als een pijl uit een boog uiteen terwijl de gestelde lichamen zich op eigen tempo een weg baanden naar kapel, kerk en kruis. Een boetedoening om u tegen te zeggen maar net geen kalvarietocht. Abu verloor daar ergens het Noorden en tot overmaat van ramp bleek hij – nochtans net onder de boomgrens – totaal onbereikbaar. Bij het ter perse gaan vernamen we dat ons onfortuinlijke superlid ten prooi gevallen was aan een lekke band en vervolgens opgeraapt werd door een peloton laagvliegers die tegen een gemiddelde van 34/u Abu terug op het rechte pad hielpen mits een omweg van zo’n 40 km in zijn bidon te kieperen. Wat een prestatie, proficiat Abu en sorry voor het misverstand.

In Montroeul au Bois werden de hongerigen gespijsd en de dorstigen gelaafd waarna de eveneens pittige en golvende terugtocht  aangevat werd. Verschillende gebeurtenissen volgden zich op. Eerst besloot Xavier een vlieg (hopelijk geen groene of blauwe) soldaat te maken en te vermengen met zijn maagsappen. Het beestje bleek vol nicotine te zitten want Xavier hield er een kilometerslange hoestbui aan over. Red Philip was de voorbije week vergeten te stretchen achter scherm, muis en klavier en werd plots geplaagd door krampen in beide vastussen medialis. Gelukkig ontpopten Yvan, Simon en Mathijs zich als superploegmaten en gaven ze het beste van zichzelf door een deel van de pijn voor hun rekening te nemen. Gedeelde smart is halve smart : wat een team!

Kevin zorgde nog voor een zeer aangename verrassing door op een fietsknooppunt halt te houden ter hoogte van Flammerouge waar  de clubkas een duit lichter gemaakt werd en iedereen even kon bijtanken. Nog steeds Kevin bezorgde daar het jongste lid van de Jumbo Vismaploeg de sensatie van zijn leven door een spurtoverwinning te simuleren. Het baasje was door het dolle heen, fantastisch gebaar! (zie foto hieronder)

Opnieuw een schitterende en conditiebevorderende rit van een overmoeibare Kevin! 11 renners, 100 km, 677 hm en 28 gemiddeld.

Tot zondag voor een rit olv de president-fondateur Mark! Be there om 7:30.

Red Philip

 

Sfeerbeelden van de rit van 27 juni parcours rally Stasegem - Montroeul-au-Bois

 

Verslag van de rit van 20 juni 2021 naar Grijsloke en Wortegem

 

De weergoden weten ook niet altijd wat ze willen…. Zondagmorgen 20 juni was dit duidelijk het geval. Deze twijfels waren er ook bij onze leden en dat had gevolgen voor de vestibulaire keuze van ons legertje topatleten waarbij sommigen uitgingen van een stralende zon terwijl  anderen eerder dachten met onweersbuien geconfronteerd te worden. Maar ook bij de aanwezigheden waren sommige zaken niet “as usual”.

Eerst en vooral mochten we na talrijke weken afwezigheid onze voorzitter verwelkomen. De opluchting dat hij opnieuw onder ons was, was groot. Door het onthoofde en erg ongeruste bestuur was er immers ondertussen reeds contact gemaakt met de burgemeester van Maaseik om maandag een zoekactie te starten langs de boorden van de Leie in Wevelgem maar gelukkig kon dit initiatief nu gecanceld worden. Martin werd ontvangen met een staande ovatie, staand omdat  we bij zijn aankomst eigenlijk al recht stonden. Maar ook Martin slaakte een zucht van verluchting: gedaan met die buitenlandse toestanden, gedaan met  al die onaangename zaken zoals onder een stralende zon met een aperitief aan het zwembad zitten, gedaan met het kiezen welk restaurant nu zou bezocht worden, maar vanaf nu gewoon terug onder de “copains”.

Zijn aanwezigheid werd echter wel overschaduwd door de afwezigheid van Red Philippe, de man die in alle stilzwijgen weken aan een stuk de functies cumuleerde van materiaalmeester, verslaggever, blogmaster  én notuleerder der aanwezigen met het ondertussen alom gekende potlood. Gelukkig werd hij tijdens deze hectische periode door zijn werkgever bpost vrijgesteld van alle professionele bezigheden. Niettemin heeft het waanzinnig arbeidsregime niet alleen zijn forse torso maar vooral zijn spirituele diepgang dermate aangetast waardoor hij, hopelijk tijdelijk, niet langer in staat bleek om het ene literaire hoogstandje na het andere uit zijn mouw te schudden. En helaas, zoals vaker bij grote kunstenaars, heeft ook hij tijdens deze depressieve periode zich in overmatig eet- en drankgebruik gegooid en was hij derhalve niet in staat om aan de start te verschijnen. Van harte beterschap Philippe! Hierbij ook dringende oproep aan Philippe: mochten tegen woensdag geen tekenen van beterschap waar te nemen zijn, wordt gevraagd contact op te nemen met Diederik die dan met zijn professionele kennis het revalidatieproces zou begeleiden en ondersteunen.

Zo gingen wij onder leiderschap van Kevin en Simon van start voor een rit uitgetekend door onze ereleden Willy Wittewrongel en Joost Baert. Dit zijn mensen die in het verleden reeds talloze pareltjes hebben uitgetekend zodat dit eigenlijk niet kon verkeerd lopen.

En die beloften werden inderdaad ingelost. Na wat aperitiefheuveltjes rond Zwevegem werd richting Gijzelbrechtegem gekoerst waar het zwaardere werk te wachten stond. Verbazing alom toen bleek dat op de top Mark als eerste was aangekomen en zelfs rustig met de armen gekruist ons stond op te wachten. Wat een tactisch doorzicht door gewoon een ronde over slaan en dan boven de groep op te wachten ! Tal van topploegen trekken nu reeds aan zijn mouw om na zijn actieve carrière bij hen als sportbestuurder in dienst te treden.

Door de perfecte weersomstandigheden en de schitterende vergezichten werd het echt genieten. Tevens herinnerden de verschillende hellingen ons voortdurend aan het bestaan van de zwaartekracht en werd de reeds voorbeeldige conditie nog verder aangescherpt.

Voor onze break waar de obligate banaan soldaat werd gemaakt, werd de klassieke groepsfoto genomen en vond Arne het nodig om zijn koersschoenen te testen op vlak van modderresistentie maar al vlug moest hij tot het besluit komen dat dit niet zo’n goed idee was.

Ondertussen kwamen we de collega’s van Den Hert tegen waarbij het duidelijk werd dat ze Kevin, niet de onze maar die van de fruit- en groentewinkel, de week ervoor hadden uitgestuurd om met ons te rijden ten einde onze parcourskeuzes te kunnen kopiëren. Maar het weze hen gegund: onze ploeg beschikt immers over een haast onuitputtelijke voorraad aan leden die het ganse wegennet in onze regio volledig kennen en in een vingerknip de ene superrit na de andere uittekenen.

In Deerlijk zorgde Kevin ongewild nog voor een leuk extraatje: iedereen moest van de fiets en diende zich een weg te banen door een weide. Daar werd onmiddellijk het cyclocrosskoren van het kaf gescheiden. Piet nam foto’s van de mensen die te voet gingen.(zie hieronder) Zij zullen tijdens de wintermaanden een Spartaans trainingskamp “hoe word ik een Sven Nijs” moeten volgen ten einde later niet meer door de mand te vallen eens ze weer geconfronteerd worden met dergelijke obstakels. Een lid van de Tinekesvrienden dient alle maar dan ook alle aspecten van fietstechnieken te beheersen.

Eens deze hindernis genomen, stoomden we langs het kanaal richting Heule en konden we na een deugddoende douche de vele modder die her en der op onze wegen lagen, afspoelen van onze carbonnen rossen en kon het aftellen beginnen naar volgende zondag, waar ongetwijfeld een nieuwe sportieve uitdaging te wachten staat.

Leuke rit met 14 deelnemers aan een gemiddelde van 25.8 km/uur en 620 hoogtemeters. Dank aan de leiders Kevin en Simon, dank aan de parcoursbouwers Joost en Willy.

Sfeerbeelden van de rit van zondag 20 juni 2021 naar Grijsloke en Wortegem

Diederik fotograaf

Met de stijl van Wout Van Aert

Met de stijl van de Kampioen

 

Ere PM/SB in Alpes Maritimes

 

Verslag van de rit van 13 juni : Franco-Belge

 

No pain, no gain : 14 papa’s, Abu en eregast Kevin alias het hertje, kleurden op deze heuglijke dag de vloerbedekking van Ten Koetshuize in onze clubkleuren. Nadat de Rode Duivels gisteren de Russen tijdens WO III glansrijk in de pan hakten, hadden alle vaders als gemeenschappelijke noemer de wil om ’s middags afgetraind aan de  dis te verschijnen om door de kroost verwend en in de watte gelegd te worden. Vanwege de epidemiologische toestanden nog altijd geen  foodtruck die tevens dienst doet als opbergkast voor onze hoogtechnologische maar werkloze vervangstukken. 

Onze TripAdvisor stelde opnieuw zijn vaardigheden als ritarchitect en kopman  ten dienste van de beste club van Heule. De klassieker Gent-Wevelgem diende immers net als vorig seizoen afgeblazen te worden en dan moet noodgedwongen het crisisplan van de club geactiveerd te worden. Kevin bulkt van de parcourskennis en slaapt ongetwijfeld ook met een van Mark geleende en onuitputtelijke wielerkamasutra onder zijn hoofdkussen. Hij diende zich dan ook aan met quasi hoogtemersloze achterzakjes voor een heerlijke tocht over de skreve : een aaneenschakeling van het beste dat de Franco - Belge te bieden heeft en dat in een met zon gevuld decor.

Onze president vertoeft nog altijd op missie in Zuid-Franrijk en zoekt daar met de regelmaat van een klok  de boomgrens op (zie foto). Dit belooft voor zijn wederoptreden dat volgens de paparazzi en een welingelichte bron zeer nakend zou zijn. De uitgekiende hoogtestage zal ongetwijfeld de basis leggen voor een spetterend vervolg van het wielerseizoen. 

De rit ging richting Quesnoy sur Deûle, een agrarisch pareltje in het noorden van Macronland. Na de turbulentie in de atmosfeer van de voorbije dagen had Kevin een windloze tocht besteld. Het was dan ook heerlijk bollen doorheen een met bomen afgezet pittoresk landschap waar Jacques Brel ongetwijfeld zijn inspiratie voor  “le plat pays” heeft gevonden. De ontluikende natuur, de liggende, wandelende en loeiende koeien, het geblaf van uit de kluiten gewassen natuurlijke alarmsystemen (lees : honden), een spurtende kip, bereden paarden en katten met vossenstaarten : al deze beelden ontrolden zich voor onze ogen. Onze pedaalomwentelingen sneden als een mes door de boter, de samengebalde kracht van onze kuiten werd spelenderwijs overgedragen op de trapassen. 

Aan kilometerpaal 52 kregen we een schilderachtige pitstop aangeboden in Quesnoy sur Deûle. Iedereen laafde zich aan het eigen en coronaproof  vloeibaar en vast lekkers. Tijdens de terugtocht was het opnieuw volop genieten en strooide Kevin toch enige hoogtemeters als spijkers voor de wielen. Hij bleef onvermoeibaar kop trekken en perste er regelmatig indrukwekkende tussenspurtjes uit om de kruispunten fietsproof te maken. Wat een energie, wat een longinhoud, net de Kristof D’Haene van de Veekaa! Ook de stroken langs de Leie werden erg gewaardeerd en zorgden ervoor dat de gemiddelde snelheid, net als het aantal aanwezigen, het seizoensrecord verbrak. Straffe kerels, die Tinekesvrienden. Nog enkele statistische gegevens : Red Philip slikte een kanjer van een vlieg in en verscheen daardoor met een lijf  vol proteïnen en aminozuren aan tafel. Fondateur Mark kreeg een gloednieuwe helm van zijn nageslacht cadeau ten einde zijn grijze rittenmassa optimaal te beschermen en een lang leven te bezorgen.

Schitterende rit met dank aan Kevin voor de nieuwe baantjes en het fietsplezier op zondagmorgen! Of zoals Frederik het passend verwoordde : we werden sportief verwend voor onze vaderdag!

90 km, 28 gemiddeld, 15 deelnemers en 136 hm.

Tot zondag om 7:30!

Red Philip

 

De president tart de boomgrens!

 

Sfeerbeelden van over de skreve

 

Verslag van de rit van 6 juni naar Heuvelland

Vijfde postcoronarit en opnieuw een mooie opkomst : 13 topfitte Tinekesvrienden die bereid gevonden werden om hun grenzen te verleggen en het rijk der vrijheid binnen te fietsen.

Normaliter was onze bergkoning Geert nu aan zet maar het vermaledijde Chinavleermuizenvirus had zich enkele weken geleden in de nok van zijn dak gevestigd van waaruit het als superverspreider hemzelf en de hele familie gegijzeld hield. Zijn residentie werd prompt omgetoverd in een safehouse van waaruit hij met een zwaar gemoed en ingehouden verdriet de esbattementen van zijn wielervrienden noodzakelijkerwijze digitaal moest opvolgen. Ondertussen gaat het al een heel stuk beter maar zitten zijn benen nog vol lood en verschijnt er al wat roest op zijn bolide. Courage Geert en hopelijk tot binnenkort!

Kampioen Joost wierp zich op als de reddende parcoursengel en bood een uitgebreide versie van zijn op 2 mei voorziene rit naar Heuvelland aan als gewaardeerd alternatief. Flexibiliteit om u tegen te zeggen en een getuigenis van ware clubliefde.

Bij een slordige 14 graden en onder het vakkundig kopmanschap van Joost en TripAdvisor Kevin trokken we van leer richting een streek die we onder de noemer fietsparadijs kunnen catalogeren. We zijn geprivilegieerden op dat vlak : alle windrichtingen bieden ons onvermoede fietsmogelijkheden waarin alle ingrediënten verscholen zitten. Kasseien, hoogtemeters, panoramische vergezichten, pittoreske en bewegende landschappen  en pareltjes uit onze Vlaamse wielerklassiekers. De term Flandrien is niet zomaar uit de lucht komen vallen, het is een erfelijk en gekoesterd begrip uit onze eigenste contreien.

Er werden enkele vrije parcours aangekondigd waar naar hartenlust kon gekoerst worden. De jongsten onder ons hielden de benen niet stil en vlamden erop los alsof de patatten thuis al aan het aanbranden waren. Zweetdruppels vlogen in het rond, been-en dijspieren werden gefolterd, pedalen gegeseld en de bovenlichamen wiegden op Merckxiaanse wijze heen en weer. De pitstop te Wulvergem kwam net op tijd : het eigen proviand kon rustig achter de kiezen gestopt worden terwijl Diederik en Red Philip  zich tot paparazzi ontpopten en enkele clubbeelden vereeuwigden voor het nageslacht.

De 2^de wedstrijdhelft bleef uitermate boeiend en voorzag ons tevens nog van enkele pittige hoogtemeters en heerlijk bollende afdalingen op prachtige slingerende wegen in een schilderachtig landschap. Topontspanning op zondagmorgen! De verwachte tegenwind was ons genadig en blies slechts op halve kracht. Er werd nog wat gekeuveld over de gouden generatie Rode Duivels die verdacht veel gelijkenis blijkt te vertonen met de Veekaa : veelbelovend maar nog geen platte prijs bijeengespeeld.

Aan het verkeersbord Vijfwegen wisten we hoe laat het was. De traditionele koersstrook  kondigde zich aan. De Tinekesmachine begon topsnelheden te ontwikkelen en verwisselde de NMBS-locomotief door een gloednieuw TGV-exemplaar. De gensters vlogen van de spieren en de fietskaders maar niemand raakte het spoor bijster. Topwielrennerij met een ontketend peloton dat de omgeving in vuur en vlam zette.

Van daaraf ging het gezwind via Gullegem richting Heule waar deze zeer sportieve rit ontbonden werd. Schitterend parcours, waarvoor hartelijk dank aan Joost en medekopmannen.

13 deelnemers, 95 km, 27 gemiddeld en 498 hm. Tot zondag om 7u30!

Red Philip

 

  

Sfeerbeelden