Verslag van de rit van 24 september 2017 Ieper

We zeggen en schrijven voorlaatste rit van deze jaargang en die bracht ons al onmiddellijk spetterend nieuws. Onze kampioen 2017 is immers gekend en dat is niemand minder dan de man die wegens zijn dienstanciënniteit bedolven is geraakt onder de eretitels : gaande van (ex) president over fondateur tot clubgps en (ex) poids lourd. Proficiat Mark, dik verdiende oppergaai die je als een echte raketman met een Noordkoreaans precisieschot uit de lucht hebt gehaald. Red Philip neemt de Poulidorpositie voor zijn rekening terwijl Mathijs en Geert Depoortere I nog in aanmerking komen voor brons. Mathijs heeft de sleutel in handen en zal in zijn ééntje de gemiddelde leeftijd van het podium bepalen. We zijn benieuwd.

Het was tevens een blij weerzien tussen enkele leden van ons rijdend personeel. Zo kreeg onze Canadees Willy een hartelijke verwelkoming van onze Spaanse president. De bloemen vlogen met potten en al door de lucht maar gezien onze gehelmde toestand was er nooit enig gevaar voor het welzijn van het financiële clubbrein. De sfeer in de bestuurskamer is net zoals die op het terrein : meer dan voorbeeldig. Limburger Jo vervolledigde ons vreemdelingenlegioen : politieke correctheid om u tegen te zeggen, niemand nam het woord opkuisen in de mond. We spotten ook een boomlange testrijder in de persoon van Diederik junior die ter plaatse door een eigentijdse Piet gedoopt werd tot “baby ap(p)”. Ringo vulde de vacature van koersdirecteur in en Simon zette de wielerlijnen uit met Willy als souffleur.

De rit ging voor de gelegenheid richting de Menenpoort van Ieper en stond bol van oorlogshistoriek. Zo waren we in Passendale getuige van Tyne Cot Cemetery waar Britse soldaten hun laatste adem uitbliezen en nu in naam van de vrijheid ter plaatse rusten. Het blijft een indrukwekkende regio die  heel vredig oogt maar 100 j geleden bloedrood kleurde. Ondertussen gaven Simon en mede kopman Jan, geruggesteund door een milde rugwind, van jetje. Hier en daar strooiden ze wat hoogtemeters rond en op een nijdige helling staken testrenner Diederik junior en Jo stevig de neus aan het venster. Ondertussen schoot onze huisfotograaf Piet vanop zijn bolide opnieuw enkele unieke actiefoto’s. (zie hieronder)

Samen met de Menenpoort kwam ook de pitstop in zicht. Ook hier weer oorlogshistoriek : de poort werd gebouwd door de Britten ter ere van gesneuvelde soldaten die niet geïdentificeerd of teruggevonden werden. Om stil van te worden…The last Post…In Flanders fields, where poppies blow…De pitstop bracht ons nabij de Ieperse Grote Markt waar Ringo de Jeroen Meus van dienst was, waarvoor hartelijk dank.

Eénmaal de innerlijke mens versterkt, trok de heimat aan ons koersbroek. Opnieuw een heerlijke terugtocht tegen een sportief tempo en waarbij het peloton er ter hoogte van Moorsele op waaiers getrokken werd. Er werden tegen de wind in snelheden van 45 km/u genoteerd. Een heerlijke sensatie die de rit nog wat extra glans gaf.

Bedankt aan Simon voor deze zeer gesmaakte rit en aan Jan die outstanding was als medekopman.

18 renners, 78 km, 421 hm en 27,8 gemiddeld.

In naam van de club wensen we voorts Frederik nog een spoedig herstel toe na zijn valpartij waarbij hij zijn pols brak.

Tot zondag voor de last one!

Red Philip

Selfie op de fiets

Verslag van de rit van 17 september 2017 Kluisberg

Aangezien Heule hoe langer hoe meer het decor vormt voor oorlogstaferelen en nu ook de heilige grond van ten Koetshuize geïmpacteerd wordt door de profileringsdrang van enkele plaatselijke politici, diende onze club op zoek te gaan naar een nieuwe startlocatie. Onder het motto gouverner, c’est prévoir toverden we plan B uit onze hoed en werd ons VIPdorp met sprekend gemak verhuisd naar de parking van de Aldi. Misschien opent dit wel onverhoopte en nagelnieuwe sponsordeuren onder de vorm van startpremies want enkel de zon gaat voor niks op. Bovendien hadden we tot voor enkele seizoenen ook nog Rambo in de rangen : een notoir liefhebber van binnen - en buitenbanden uit den Aldi. Dit kan meegenomen worden in toekomstige onderhandelingen, we zijn immers steeds op zoek naar opportuniteiten en streven daarbij uiteraard naar win winsituaties. Toch enige consternatie toen bleek dat onze clubgps en gele truidrager Mark noch zichzelf, noch zijn kat aanbood bij de inschrijvingstafel. Zijn rugnummer bleef verweesd achter in de fichebak van sportdirecteur Sven terwijl Red Philip alle moeite van de wereld ondervond om zijn stylo geen halt te laten houden naast de naam van onze fiere leider. Wel weer van de partij was de president die volledig zen en bruingebrand zijn rentree vierde na een verkwikkend verblijf op Lanzarote alwaar enkel een kleine voetbalruzie met de First Lady zijn hartslag enigszins opdreef. Willy, onze SB/PM, daarentegen geniet nog met volle teugen van Canada alwaar hij de beren wonderlijk broodjes ziet smeren.

Met 22 renners staken we olv parcoursbouwer Piet en medekopman Joost van wal voor een pittige etappe richting Kluisbergen. Niks eindeseizoenstoestanden, integendeel zelfs, langs glooiende wegen gleden we doorheen de Vlaamse Ardennen waarbij de spierspanning egaal op peil gehouden werd en ademhaling en hartslag mekaar in evenwicht hielden. Mathijs loste Joost af als kopman terwijl in de buik van het peloton onze jongste soldaten hun kernkoppen begonnen te laden. Aan de voet van de Kluis werden er enkele korte afstandsraketten afgevuurd die op de top tot ontploffing kwamen. De artillerietroepen hesen zich iets trager naar boven zodat ze onderweg de lichaamsschade konden opmeten. Joost was in volle klim het slachtoffer geworden van een clusterbom waarbij zijn voorband jammerlijk doorboord werd en daarbij de geest gaf. Hoeveel tegenslag kan een mens hebben? Het koud buffet van Sven en zijn jonge assistent was dan ook meer dan welkom, waarvoor dank aan het ritmanagement!

Na een splijtende afdaling vervolgden we onze weg naar Heule waarbij Piet niet op een hoogtemeterke meer of minder had gekeken. Een wapenstilstand was niet aan de orde want onder impuls van TripAdvisor Kevin werd nog een telegeleide raket afgeschoten die tot ontploffing kwam op een brug zonder naam. Heerlijke koerstoestanden die nogmaals bewijzen dat deze club voor elk wat wils in petto heeft zonder daarbij de samen uit, samen thuisleuze uit het oog te verliezen. Schitterend! Als extra ritservice had Piet voorzien in een sluiproute voor onze inwoners van Wevelgem door via Bissegem terug te keren richting Heulse thuishaven. Bijna delivery@home.

Opnieuw een schitterende en sportief gereden rit.

22 renners, 72 km, 411hm en 26,7 gemiddeld.

Tot zondag!

Red Philip

NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/1986660439

Girlpower Tinekesvrienden top Kluisberg 17 september 2017

Sfeerbeelden rit Kluisberg 170917

De 12e man van de Buffalo's mee in de volgwagen!

Fanny en Briek, oftewel moeder en zoon!

Ode aan Briek, de enige echte Flandrien!

Rit van 10 september naar Kanegem

Het Heulse wegdek was voor de gelegenheid versierd met glasscherven en plastic bekers. Stille getuigen van een wilde feestnacht in naam van ons zo geliefd Tineke. Ze ontleent niet alleen haar naam aan topatleten –en atletes op 2 wielen maar staat ook garant voor feestelijkheden waarop enkel de rasechte Heulenaars een patent lijken te hebben. Dit is dé feestgemeente bij uitstek binnen Groot-Kortrijk , hier en enkel hier wordt het leven zo gulzig gesavoureerd en verstaat men perfect de kunst om het nuttige aan het aangename te koppelen. Deze gemeente kent in de wijde omtrek haar gelijke niet. Zoals het zwin hier deur de bjeiten gejoagd wordt, wordt het er nergens anders doorgejaagd. Zelfs het “you’ll never walk alone” weerklonk om 7:45 vanuit de plaatselijke herbergen uit schorre, door alcohol en tabak aangetaste kelen. Nie pluuje, Gentse gewoontes in Zuid-West-Vlaanderen.

Het was dan ook uitkijken naar hoeveel feestneuzen er aan de sportieve Tinekesdis zouden opduiken. We telden uiteindelijk 16 dapperen w.o. zelfs rasechte Heulenaar Mathijs die voor het eerst in zijn fietsloopbaan de day after paraat was! Hij leverde een heroïsch gevecht tegen de bierkaai en onderstreepte daarmee volmondig de leuze “waar een wil is, is een weg”. De volgwagen van zijn kant had een eigenaardige clochardachtige, in blauwwit uitgedoste verschijning als passagier (zie foto). Gezien de Gantoise gezinde first lady momenteel in warme zuidelijke oorden vertoeft, moest dit wel het werk zijn van Buffalo Benny! En inderdaad, den Benny was sportdirecteur en probeerde aldus de voetbalgoden gunstig te stemmen voor de avondlijke blauwwitte kraker Gent –Genk. TripAdvsor Kevin stond in voor de ritarchitectuur  en had nog een blijde mededeling in de aanbieding : Tinekesrit = na afloop traktaat uit de clubkas!

Jan heeft iets met het Heulse wegdek en zette reeds aan kilometerpaal 2 voet aan de grond : lekke voorband als herinnering aan het losbandig Heulse nachtleven. Het ding zal ingekaderd worden en volgend seizoen als hoofdprijs dienen voor de bekroning van het kersverse Tineke. De fietsuitstap ging onder impuls van Kevin en David richting Kanegem, geboortedorp van niemand minder dan Ijzeren Briek, de enige echte Flandrien. Voor Fanny een meer dan symbolisch gegeven : Briek Schotte was sportdirecteur van vader Wilfried David die in 1971 de 2^de plaats wegkaapte in de Vuelta terwijl één van haar zonen ook gezegend werd met de naam Briek. Een schitterende ode aan deze wielerheld uit de buik van een wielerfamilie! Fanny liet zich trouwens ook zaterdag fel opmerken door in Tinekesoutfit deel uit te maken van het grootste vrouwenpeloton en aldus 90 km onder de wielen schoof. Sterke prestatie en gratis reclame voor onze club!

Kanegem centrum vormde dan ook het decor voor een gesmaakte pitstop waarvoor dank aan Benny. Mark, onze gele truidrager, loosde enig prostaatvocht tegen de gevel van het stadhuis. Wist hij veel dat er in het gemeentehuis zelf een gulden pisboek aanwezig was dat na de urinelozing in de daarvoor voorziene interne kanalen, ondertekend moest worden. We hopen dat de openbare zedenschennis niet gefilmd werd.

Tegen de wind in vervolgden we daarna onze weg richting heimat waarbij naar goede gewoonte nog langs de industriezone een cartouche afgeschoten werd. Het was een gedisciplineerd peloton dat ééndrachtig de feestgemeente binnenreed. Een uitgedunde delegatie bezette op kosten van de clubkas de terras van de Kameleon en liet het geestrijk vocht rijkelijk vloeien.

Opnieuw een heel mooie rit met een hoog Flandriengehalte en die bol stond van wielerhistoriek. Only @ Tinekesvrienden! 72 km, 16 renners en 27,8 gemiddeld!

Tot zondag MAAR OPGELET! Startlocatie is PARKING ALDI vanwege wegenwerken ter hoogte van Ten Koetshuize!

Red Philip

 

 

 

Koud buffet geschonken door ons wielerechtpaar Petra en Dirk!

Verslag van de rit naar Gijzelbrechtegem van 3 september

Toch enige opschudding op zondagmorgen ten Koetshuize : geen spoor te bekennen van MM – vaste verslaggever en podiumkandidaat Red Philippe, noch van onze president die blijkbaar gespot werd op Lanzarote.  Ook onze PM/SB had dan maar  zijn beteuterde kat gestuurd. Zowaar een meer dan gehalveerd bestuur ! Dit betekent wel dat onze gele truidrager Mark opnieuw uitloopt  op een paar concurrenten. Onze fondateur kan stilaan de eindoverwinning gaan ruiken en gaan genieten van eeuwige roem.

Gelukkig stond trip advisor Kevin klaar om de start in goede banen te leiden en  herkenden we Petra in burgerkostuum , helemaal klaar voor een dolle rit  in de volgwagen .

We konden nog even genieten van een propere tarmak in Heule want volgende zondag passeert hier gegarandeerd een tsunami  van bierbekertjes,  brokken hot dog, frietzakken en andere oorlogsrestanten van een  waar Heuls volksfeest.

Voor de ritarchitectuur  konden we opnieuw rekenen op de deskundigheid van Dirk , omringd met een 20 – tal afgetrainde coureurs .

Het werd steeds meer duidelijk dat de zondagmorgen wordt ingenomen door de wielerterrorist. Werkelijk  uit alle donkere gaten doken ze op, uit ieder verfommefaaid  achterbaantje bleek wel een verdwaalde wielertoerist zich schuil te houden . De Tinekestrein stoomde echter onverstoorbaar verder en stak de concurrentie moeiteloos in zijn achterzak.  Niet moeilijk met krachtpantsers als Ringo en Dirk als kopmannen.

Onder de lage nevelslierten en op het lichtglooiende mooie landschap dokkerde het peloton het schilderachtige Gijzelbrechtegem binnen. Verste bestemming en tevens ook decor van de pitstop waar Petra in Jeroen Meus-stijl de gastronomie voor haar rekening nam. Bedankt hiervoor !

Voorzien van  de nodige suikershots kregen we nog de Tiegemberg voorgeschoteld waar David F + R een cartouche afschoten  die zelfs bij het Noord Koreaanse regime in Pyongyang als  een ware bedreiging zou bestempeld worden.  De start van een derde wereldoorlog ligt zowaar op de Tiegemberg. Niet te geloven zeg.

Na de Tiegemberg denderden we verder via het liefelijke en schilderachtige Bellegem terug ons vertrouwde Heule binnen.

Alweer een  mooie rit, bedankt hiervoor Dirk,  zonder noemenswaardige incidenten. Murphy hadden we bewust zijne C4 gegeven, geen platte banden, geen doorkliefde kettingen, geen overbevolkte volgwagens deze keer.

Er resten ons nog een 4 tal ritten ; ideale kans voor onze vrienden die zich op de zwarte lijst gezet hebben, om zichzelf terug wit te wassen. Tot volgende week 8 u Ten Koetshuize voor onze Tinekesrit .

21 deelnemers, 28,4 km/h gemiddeld, 80 km.

 

Joost