Verslag van de rit van 27 maart 2011 – Roubaix

Het sakkerse zomeruur gooide voor menig Tinekesvriend roet in de bedstee en vulde tal van blitse wielerschoenen met lood. De eega’s van deze dappere zondagmorgenhelden moesten met lede ogen aanzien hoe manlief feitelijk een uur vroeger appel aan bed hield. Niks pistolets,niks boterkoeken of croissants maar enkel hels trompetgeschal op een onmogelijk uur. Dorien is de dapperste vrouw in deze mannenwereld en schoof na enkele kilometers geruisloos mee in de kop van het peloton. Bleek dat ze al patatjes had geschild en soepgroenten gesneden ten einde een hongerige Franky vlug op zijn wenken te kunnen bedienen. Toch 18 starters ,tester Steven niet meegerekend . Geert Depoortere kwam heelhuids uit zijn tuimelperte al verraadde een blauwzwarte hand wel zijn voetbalvoorkeur.

PM-SB Willy was de enige vertegenwoordiger van de Raad van Bestuur. De andere directieleden hadden op zijn Fernand Koekelbergs het hazepad gekozen richting diverse bestemmingen. De Streuvelsvijanden vielen opnieuw op door hun afwezigheid. Het was niet duidelijk of dit te wijten was aan een nog niet-afgewerkte missie in Libië of eerder te maken had met het gepruts aan de horloges.

Dirk nam opnieuw het parcoursheft in handen en koos voor een unieke bestemming : rit richting het legendarische Roubaix waar menig Flandrien reeds wielergeschiedenis schreef. De weg naar Het Noorden lag bezaaid met venijnige hindernissen waarvan tester Stevens in de aanvangskilometers al het slachtoffer werd : een leeglopende luchtkamer die door Franky met bekwame spoed werd gereanimeerd. Even verderop opnieuw een leegloopalarm in de achterste gelederen : Ronny was de gelukkige ditkeer en opnieuw mocht Franky stijlvol de meubels redden. Wat een materiaalmeester!

Moeder natuur liet zich vervolgens van haar mindere kant kennen door de lentezon te verbannen naar onherbergzame oorden en spaarzaam enige regendruppels te laten neerdwarrelen op de gekromde Flandrienruggen. De mannen zonder vetlaag (de meerderheid dus) kregen het hard te verduren door een snel dalende lichaamstemperatuur. De onderkoelingsverschijnselen kregen evenwel geen schijn van kans want als volleerde klassieke renners stoven we Roubaix binnen . Een hartverwarmende sensatie : legendarische Vlaams-koloniale grond berijden tot aan de piste waar de geschiedenis en de verf van de muren druipt. De poort was symbolisch gesloten al lijdt het weinig twijfel dat ze over 2 weken zal opengebeukt worden door Vlaamse kasseivreters. Langs een achterpoortje raakten we alsnog binnen en champ Rambo fietste een indrukwekkende ereronde op de bovenkant van de piste. Het moge duidelijk zijn dat onze champ heelwat piste-ervaring in de benen heeft en dit niet alleen door op het middenplein gerstenat achterover te kippen.

Er werden menige rondjes gedraaid en intussen zaaiden de Tenteboys de kiemen van de overwinning. Aan de profs nu om de kers op de taart te plaatsen. In de schaduw van een enorme baksteen kregen we via een charmante bediening spijs en drank vanuit de volgwagen,waarvoor dank aan Dirk,Petra en familie!

Met een lijf vol herinneringen werd de terugtocht naar de heimat aangevat.

Het peloton wimpelde alle ontsnappingspogingen af maar toch ging Franky lopen met de prijs voor de meest strijdlustigste : tot tweemaal toe demonstreerde hij een enorme krachtontbolstering die uiteindelijk evenveel keer strandde in de groene muil van een gulzig slokkend peloton.

Prachtige rit,unieke belevenis op de piste die vanaf nu als een baken geprent zal staan in het Tinekesvriendengeheugen.

Bedankt Dirk en tot zondag om 7u30!

Red Philip

Tente tussen het Bank van de Post geweld

Waarheden en Gezegden (door Pantani)

Drinken halveert je leven,
maar je ziet dubbel zoveel

Verslag van de rit van 20 maart 2011 Néchin

De weergoden beten fel van zich met als gevolg ijzige temperaturen onder het nulpunt om van start te gaan.
De teammotivatie staat evenwel op zenith want een 23-koppig peloton bood zich aan voor een grensoverschrijdende trip naar onze Waalse vrienden en Zuiderburen. Daarbij viel het op dat les chaud lapins Pantani en Ringo hun blote benen showden al dient het gezegd dat de aandrijfkracht van Ringo nog gecamoufleerd werd door een isolerende donslaag.
Ten Koetshuize lag er desolaat bij. Het had er alle schijn van dat de Streuvelsartillerie gemobiliseerd werd om onder Navovoogdij het Kadhaffileger te leren fietscartouches afschieten.
Fondateur Mark was opnieuw parcoursbouwer (wat zouden we zonder die man moeten aanvangen?) en de positieve discriminatievorm kreeg nu ook een verlengstuk in de volgwagen : dochter van Petra en Dirk zat daar aan het commando.
Na het opwarmen van spieren en ledematen en het op peil brengen van de hartslagmeterbatterijen kon de "strijd" losbarsten.
Eerste slachtoffer van dienst was niemand minder dan Geert Depoortere die onzacht in aanraking kwam met het asfalt na een hevig gevecht met een ongezegende weggleuf. Geert kwam er op het eerste zicht met de schrik en zonder schrammen vanaf. Opnieuw werden we geconfronteerd met de stelling van de Kannibaal : "er bestaan 2 soorten renners : zij die al gevallen zijn en zij die zullen vallen...".Bij het oponthoud werden we nog vierkant uitgelachen door een plaatselijke ezel die zich duidelijk afvroeg wie zo zot kan zijn om de zondagmorgen door te brengen op 2 wielen.
Even verderop werd onze parcoursbouwer geconfronteerd met een onverklaarbare leegloper na een zo goed als biljartvlakke wegstrook. Franky solliciteerde opnieuw uitdrukkelijk naar de job van MM door de juiste diagnose (een doorstuik) te stellen en vervolgens over te gaan tot een succesvolle kijkoperatie via het ventiel. Euvel verholpen en Mark slaakte een oorverdovende beaufort 8-zucht van verlichting,in de volksmond minzaam een "scheet" genoemd waarop Rambo weer de legendarische woorden orakelde : "oje moe kakken,moe je kakken!'.
Een 700 m lange kasseistrook geselde vervolgens niet alleen de schaamstreek maar ook de been,arm - en dijspieren van de Tenteboys en het achterwiel van youngster Tim. De regerende champ ontfermde zich over Tim en uit de materiaalkist werd een nieuw achterwiel getoverd dat in ijltempo het vijgplatte exemplaar verving. Het gonst van de ervaren MM's in ons peloton.
Een welkome bevoorrading werd ons aangeboden door het de wielerfamilie Ramon-Cottem : energiedrank en nostalgische Melirepen. Bedankt Petra,Dirk en dochter!
Op Tombroeck nam de president -niet gehinderd door een gebrek aan parcourskennis- strategisch stelling in om een cartouche van jewelste af te schieten. Radio Tour liet het plots afweten,maar het laat zich raden dat de jonge mannen alle zeilen bijzetten om in het spoor van een ontketende voorzitter te blijven.
De terugweg lag bezaaid met hindernissen waarvan een "deviation" de moeilijkste om nemen bleek. De GPS van Mark is de taal van Mollière niet machtig en nam het duidelijk niet dat zijn baasje de Vlaamse natuurpracht had ingewisseld voor de oorlogstaal van Sarkozy. De fondateur-arrangeur was evenwel niet van de wijs te brengen en flitste zichzelf terug naar de 19e eeuw door manueel in te grijpen en puur op zelf opgebouwde geografische kennis de rit met succes te vervolgen.Prachtige rit,verkenning van nieuwe onbereden paden. Proficiat en bedankt Mark!
76 km tegen 25,7 gemiddeld. Tot zondag!
Red Philip

herbeleef de rit via volgende link http://connect.garmin.com/player/74030561

Tinekesvriendin gaat voor Oscar

Verslag van de rit van 13 maart 2011 Avelgem

Massale opkomst voor de 2de rit in de Tour. 24 jongelui verdrongen zich aan de start van deze overgangsrit die de voeten van de Vlaamse Ardennen zou kietelen.

Een messcherpe champ Rambo vierde zijn wederoptreden,de Sangriastage had hem zichtbaar veel deugd gedaan.

Naast Petra en Dorine maakte nu ook Grietje van Hans haar opwachting,het vrouwelijk deelnemersveld blijft week na week aanzwellen.

Pienter als hij is had Joost de rol van sportdirecteur gedelegeerd aan zijn echtgenote die een ochtend kontjeskijken wel zag zitten. Liefde is…delegeren. Onze president legt bij dit woord altijd de nadruk op de 2 laatste lettergrepen,het is maar hoe je het bekijkt natuurlijk. We hadden aan ten Koetshuize eveneens af te rekenen met concurrentie van de B-ploeg der Streuvelsvijanden,1 man en 1 paardekop.

De MM (wat een dynamisme voor zijn leeftijd!) en Joost trokken direct de kop en hielden het tempo strak. De fietshelden van zaterdag (o.a.kandidaten Rondewinnaars Tim,Dirk,Bjorn en Yvan) beperkten zich tot het losgooien van de spieren.

Het was tevens uitkijken geblazen wie tijdens dit pril seizoensbegin de prijs van de eerste “crevaison” ging wegkapen. De topfavorieten beloerden mekaar maar het was uiteindelijk niemand minder dan champ Rambo die als allereerste het “platclublied”uit volle borst mocht aanheffen. De nieuwe remblokjes op alle bolides zorgden ervoor dat het peloton met gierende banden als de bliksem tot stilstand kwam. De champ kreeg een eervolle vermelding en van Guy bloemen met de pot er nog aan naar zijn hoofd geslingerd. Terwijl de MM hijgend boven zijn stuur hing,gelastte Franky zich met de reparatie die heelwat voeten in de aarde had. Wilier is niet compatibel met Aldibinnenbandjes en de herrezen pump blies liever lucht in de grassprieten dan in de luchtkamer. Campagnola bracht de uitkomst en bezorgde de kuiten van Rambo een hormoneninjectie .

Boer Sjarel van de plaatselijke boerderij kwam vervaarlijk aangestormd maar de profetische woorden van Rambo : “oje moe kakken,moe je kakken” deden hem de aftocht blazen,zachtjes prevelend van “als je moest werken zou je dit niet tegenkomen”.

Consternatie toen ter hoogte van de Prairie in Avelgem de wagen van de sportdirecteur de geest dreigde te geven. Voor het eerst in de geschiedenis van de club diende een sportdirecteur vlug te denken en de oplossing werd geruisloos aangeboden : de dochter van Joost dook op tijdens de bevoorrading (bedankt Joost en familie voor spijs , drank en razendsnelle interventie) met een gloednieuwe volgwagen! Wie doet het deze club na?

We dolden verder wat met de Kluisberg,reus van de Vlaamse Ardennen. Met gretige ogen wou die de Tinekesvrienden en – vriendinnen één voor één opslokken ,maar we bleven ongrijpbaar voor zijn grijpgrage armen vanwege te vroeg op het seizoen.

De vorige week totaal overtrainde Red Philip peddelde deze keer rustig mee in de buik van het peloton en kwam zich tijdens de finale zelfs moeien in de voorste gelederen.

Franky plaatste in de Kortrijkstraat een snedige demarrage die hem de etappewinst opleverde.

66 km tegen 26,2 gemiddeld.

Tot zondag!

Red Philip

Verslag van de rit van 6 maart 2011-Houthem

Opener van het seizoen met een mooie opkomst van 22 goed ingepakte renners gezien de ijzige temperaturen.

De rit werd overschaduwd door de droevige mare dat Abel,vader van de president ,overleden was.
Hij was jarenlang een trouwe Tinekesvriend en het zal de huidige generatie ongetwijfeld bijblijven dat Abel 2 seizoenen terug als sportdirecteur in de berm belandde toen hij diende uit te wijken voor een tegenligger . Deze gebeurtenis werd trouwens vereeuwigd en is zichtbaar op de blog.
Rust in vrede Abel en in naam van alle clubleden betuig ik ons medeleven aan onze voorzitter en zijn familie.
De begrafenisplechtigheid vindt donderdag plaats om 11u in de kerk van Gullegem.

Naar jaarlijkse gewoonte begon het seizoen met de fietswijding om onheil en tegenspoed ver weg te houden van ons peloton. De plaatselijke herder kwispelde er lustig op los met gewijd water dat weigerde te bevriezen.
Ons team werd uitgebreid met 2 nieuwe leden,Dorine, echtgenote van Franky en een topatleet die luister naar de naam Bjorn Vens. Vanaf heden moet Petra dus niet langer alleen de vrouwelijke honneurs waarnemen en de club dingt op die manier mee naar de prijs voor positieve discriminatie. Nu nog de Raad van Bestuur een vrouwelijke touch meegeven!

Onder de afwezigen telden we o.m. kampioen Rambo (met de kampioenenpremie op hoogtestage in Spanje),Pantani (gehospitaliseerd met een zitvlakkwetsuur) en Tchmil die voor warme bakker speelde door Laurette een heerlijk ontbijt aan bed te serveren . Geert Depoortere hield het na 25 km voor bekeken om vrouwlief te kunnen gaan opzoeken die met een appendix opgenomen werd in het ziekenhuis. Spoedig herstel voor je echtgenote,Geert!
De rit zelf werd in de eerste helft gekenmerkt door rugwind. Goed gezien van onze fondateur al had hij ook rugwind mogen bestellen voor de terugtocht. David reef de titel binnen van 1e sportdirecteur en vergastte ons op een natje en een droogje waarvoor dank!
De 2de rithelft maakte al 't één en 't ander duidelijk over de huidige conditie van onze troepen. De president,Tim,Bjorn,Franky en onze neofiet Bjorn lieten even in hun kaarten kijken en daar zit al heelwat troef tussen. De afgeschoten cartouche was nog niet zo snedig als middenin 't seizoen maar toonde toch aan wie zich aan het winterschema had gehouden.

Alvast nog wat werk aan de winkel voor Geert Sioen en vooral voor Red Philip die blijkbaar zijn voeten veegde aan het trainingsschema en nu cash moest betalen voor deze blunder.
De laatste brug ter hoogte van Moorsele hadden bij hem het effect van een guillotine die echter niet het hoofd maar wel de benen afkapte. De president,Tim en de materiaalmeester duwden om beurten de omlaaggevallen ex-kampioen en uiteindelijk zorgde de banaan van de MM voor nieuwe energie die net volstond om de thuishaven te bereiken.

21 en een bleke halve renner behaalden de eindmeet van de Primavera.
53 km tegen een gemiddelde snelheid van 24,8 km.
Tot volgende zondag!


Red Philip

Waarheden en Gezegden ( door Pantani)

Een goede beslissing neem je niet altijd vandaag,

maar dikwijls eerst morgen