contact

Verslag van de rit naar de Plugstreets op 25 augustus 2019


Groot bezoek aan onze wielerpaddock deze zondagmorgen. Niemand minder dan de president junior (babydoc in de volksmond) bood zijn diensten als sportdirecteur aan. Een herstelde president was in de loop van de week geridderd in de orde van de ritarchitectuur en zorgde voor een parcourstekening die iets weg bleek te hebben van een trapezium. Alle geografische details en omleidingen werden tijdens de week nog eens gedetailleerd in kaart gebracht en afgetoetst. Proactiviteit zit diep geworteld in de bedrijfscultuur van bpost : regeren is vooruitzien!
De opkomst bleef steken op 13 renners hetgeen, gezien de schitterende weersvoorspelling en de verschuiving op aanvraag van deze unieke rit buiten de congé, toch een lichte zweem van ontgoocheling achterliet.
Klokslag om 8 u  trokken we ons op gang. De zomertemperaturen waren opnieuw van de partij : reeds 17 gr onder onze thermometerhut! Een in bloedvorm verkerende Kevin werd bereid gevonden om aan de zijde van de president het peloton te gangmaken voor wat in meerdere opzichten een legendarische rit zou worden. De drang naar de Plugstreets prikkelde onze zintuigen en de weg ernaartoe lag bezaaid met enkele hoogtemeters. In het zicht van de eerste strook kregen we het Gent-Wevelgemgevoel helemaal te pakken. In een file Indienne, wielerterm voor de ene mooi na de andere, bestormden we als rasechte kamikazepiloten dit wielererfgoed. Heerlijke toestanden waarbij we in onze verbeelding (of is het zinsverbijstering) halfgekke wielerfanaten ons met het schuim op de lippen zagen vooruitjagen. Op een al even historische plaats had de president de pitstop ingepland : te Ploegsteert waar de geallieerden op Kerstavond 1914 de kanonnen inruilden tegen voetbalschoenen en de Duitse vijand partij gaven. Een magisch moment van broederschap dat vereeuwigd werd in een monument dat een verzamelplaats is geworden van clubattributen afkomstig uit alle Europese uithoeken. Ondertussen voorzag Pieter ons van spijs en drank waarvoor hartelijk dank.
We genoten vervolgens nog van 2 Plugstreets waarbij een scherpe Jan zich in de voorste gelederen knokte. Ook Arne fietste op wolkjes net als Geert Sioen, Joost, Simon,Gerd, David en Yvan die elk de grote conditie te pakken hebben. De pittige hoogtemeters werden verorberd op de  Roosenberg, Kraai-en Mesenberg hetgeen aanleiding gaf tot het opdrijven van de gemiddelde hartslag, de toename van de zweetproductie en de verhoging van het calorieverbruik. Verrassing toen de koersdirectie halt hield aan de residentie van Pieter waar er net zoals bij voetbalmatchen in hete temperaturen een 2de pitstop georganiseerd werd. Straf en zeer aangenaam! Pieter maakte van de gelegenheid gebruik om 2 koerscommissarissen aan boord van de volgwagen te hijsen : Mila en Jack, tevens de oogappels van de president, zouden een oogje in het zeil houden en nagaan of alles wel koosjer verliep. Paparazzi Piet was er als de kippen bij om dit beeld te vereeuwigen. Op Moorseels grondgebied volgde nog een indrukwekkende finale waarbij er in vredestijd toch enkele cartouches werden afgeschoten. Wat een klasse! Een afgetraind 13-tal bereikte fit en wel de aankomst. 87 km, 26,6 gemiddeld en 398 hm.

Tot zondag om 8u!
Red Philip

Sfeerbeelden van de rit naar Ploegsteert op 25 augustus 2019




Verslag van de rit naar Boeschepe- en Catsberg op 11 augustus 2019

Het proces van ontwaken en de buitentemperatuur voelen had meer voeten in de aarde dan gewoonlijk. Er was niet alleen de zegedronken toestand na een pot sprankelend voetbal waaraan beide Zuidwestvlaamse voetbalburen een vlotte uitzege hadden gekoppeld. Er werd ook een twijfelachtige temperatuur van een 16-tal graden (een beetje meer dan 1 per deelnemer)  waargenomen die zorgde voor enige verwarring in de keuze van het clubkostuum. Feit was dat Geert Sioen een bergreis gepland had die de zweetproductie en het calorieverbruik zodanig zou opdrijven dat de opwarming van de aarde in een stroomversnelling dreigde te belanden. Mark, terzelfdertijd clubfondateur, clubgps en poids lourd had nog in slaapdronken toestand zijn fiets van de haak gehaald en werd daarbij meteen overvallen door een gevoel van opperste verwarring en  paniek. Zijn voorste luchtkamer was zo plat als een vijg! Bevend als een riet startte hij een race tegen de klok en kon alsnog just in time zijn bolide aan een net vertrokken peloton vasthaken. Stress avant l’étappe!
Joost, onze man van vallen, opstaan en weer doorgaan wentelde zich in de rol van Lomme Driessens en was als eerste aanwezig in ons vipdorp dat daarna volliep met 12 renners en gastrenner Robbe.De volgwagen van Joost puilde uit van proviand, verborgen ketonen, reservewielen, Pollentierperen en ander superfood. Dat beloofde voor de pitstop!
Onze ritarchitect had werkelijk aan alles gedacht. Zo konden onze Wevelgem-en Moorselenaars desgewenst aansluiten in Moorsele city. SM/PM Willy en Arne maakten gebruik van dit maatwerk waarbij Arne de ene forzakreet na de andere slaakte. Zou hij Italiaanse roots hebben of was er iets anders aan de hand?
Man in vorm Kevin nam samen met sherpa Geert ons peloton op sleeptouw en beukte - daarbij geassisteerd door Robbe, Piet en Mathijs - de eerste 40 km hard tegen de wind in. Geen ontevreden bankzitters op het wedstrijdblad hetgeen maakte dat deze ploeg het eendrachtig zou moeten uitzingen tot in de ultimo kilometro. Het was alsof het ronddraaien van de benen de buitentemperatuur op een dieselachtige manier deed aanslaan. Onze 50-plussers springen nu éénmaal behoedzaam om met hart en bloedvaten : direct de gaskraan opendraaien is uit den boze vanwege acuut ontploffingsgevaar. De hindernissen die nog op ons lagen te wachten waren overigens niet min : Boeschepeberg en Catsberg waarbij de Kemmel-en Monteberg strategisch ontweken werden maar toch extra hoogtemeters aan het menu toevoegden. Ondertussen vernamen we via radio Tineke dat de gevarendriehoek het hazepad gekozen had waardoor Joost  alle hens aan dek moest roepen en het gevaarte binnenin de wagen te ruste legde. De Boeschepeberg werd vlot verteerd waarna de Catsberg in verspreide slagorde omhooggeklauterd werd. Heerlijke stijgingspercentages die het mogelijk maakten gezwind en in egaal tempo de schitterende top te bereiken waar de innerlijke mens versterkt werd waarvoor dank aan Joost.
De terugweg lag geplaveid met heerlijke afdalingen waarbij de rugwind de gemiddelde snelheid grondig opvoerde. Nog een bultje hier en wat vals plat daar deed ons uiteindelijk op Moorseels grondgebied belanden waarbij er nog enkele supersonische cartouches werden afgeschoten.
De zoveelste ritparel werd aan de Tinekeskroon toegevoegd, superlatieven schieten opnieuw te kort maar we zijn wat blij met een parcoursbouwer als Geert ook al schieten we er tal van calorieën bij in. Machtig!
13 renners, 108 km, 26,4 gem en 821 hm. Tot zondag!
Red Philip


Sfeerbeelden van de rit naar de Catsberg 11 augustus 2019







Verslag van de rit Franco-Belge van 4 augustus 2019

Het deelnemersveld heeft nog altijd enige last van de vakantiegekte : 9 congélozen – echte dwangarbeiders van de weg – vulden niet alleen het wedstrijdblad maar werden ook bereid gevonden moeder de vrouw te laten voor wat ze was en van jetje te geven op 2 wielen. Opgemerkte afwezige was niemand minder dan onze president himself. Na zijn knalprestatie van vorige zondag hing hij niet in de touwen noch tussen zijn kader maar werd hij wel gespot in de trapeze! Het circusnummer pakte evenwel verkeerd uit met als gevolg een pijnlijk geblokkeerde trapeziumspier. Alle hens aan dek dus bij de First Lady die onze voorzitter asap wedstrijdklaar zal maken. Vanuit de buik van het peloton wensen we Martin alvast een spoedig en volledig herstel toe! In de marge hiervan liet SB/PM Willy weten dat hij soms problemen heeft van zijn brug met ongelijke leggers. Vermoedelijk liggen middelbare leeftijdstoestanden aan de basis van deze ongemakken. Daarnaast noteerden we ook de belangrijke afwezigheid van aspirant geletruidrager clubgps Mark. Hij werd jodelend gespot in het geboorteland van de führer waar hij evenwel nauwgezet en plichtsbewust zijn geestrijke whereabouts bijhoudt en doorspeelt aan de wedstrijdjury. Een fietsloze TripAdvisor was ritarchitect en moest na de fietsjacking van vorig weekend noodgedwongen zijn met creativiteiten gevulde doos openbreken. Hij slaagde met brio in zijn opzet en verscheen aan Ten Koetshuize met een nieuw samengesteld vehikel waarvan de wielen evenwel iets kleiner uitvielen dan hetgeen we gewoon zijn. Een conditietest om u tegen te zeggen!
Wegens een wijziging aan de volgwagenkalender ten gevolge van de verkiezingen van 26-05 gingen we zonder sportdirecteur op pad of hoe de politieke impasse ook onze vereniging impacteert.
Geassisteerd door medekopman Geert alias berggeit Sioen ging het in gestrekte draf langs de Leie richting het land van kaas en wijn. Willy sloot aan op de Lauwebrug en nam , in tegenstelling tot zijn favoriete voetbalploeg, direct een straat voorsprong. Eénmaal opgeslorpt door de aanstormende renners  liet hij zich afglijden naar de kelder van het peloton alwaar hij in Red Philip een, weliswaar roodwitte, bondgenoot vond.
Het landschap baadde meteen in een laagstaande zon en veranderde met de regelmaat van een klok van vlak over geaccidenteerd naar langzaam golvend. Een in bloedvorm verkerende Xavier schoot ter hoogte van “de sjouwer” (het fameuze monument van de grensarbeiders) meteen al een eerste cartouche af. Wat een demarrage!
Zonder het goed en wel te beseffen gleden we het land van Macron binnen hetgeen meteen een vakantiegevoel doorheen het peloton joeg. Tijd om ter plaatse de toerist uit te hangen en kaartjes via bpost bij de familie in België te laten bezorgen, was er evenwel niet. Integendeel, Kevin bleef waken over een egaal en fluks tempo waarbij alles moest wijken voor een veroveringstocht van de Franse republiek. Aan kilometerpaal 50 kregen we een aangename pitstop waarbij iedereen onder het motto  “wat je zelf doet, doet je beter”, zijn eigen potje kookte. Het viel daarbij op dat Piet voor de gelegenheid een megawafel had gebakken terwijl Diederik aan een minuscuul pilleke genoeg had  om de innerlijke mens te versterken. Willy gaf ondertussen nog vlug een cursus “hoe trek ik een foto met de zelfontspanner” aan Red Philip. Kennisoverdracht van oud naar jong : deze club bulkt van het talent!
Na de pitstop een toch wel aandoenlijk moment : penningmeester en TripAdvisor of vader en zoon zij aan zij op kop! Welke club doet ons dit na? Welke club bakt zo zijn eigen ritten als de onze? Welke club koppelt zoveel sfeer aan zoveel wedstrijdspirit?  De hoogtemeters vielen nu plots met bakken uit de hemel en weer was het Xavier die de lont in het kruitvat stak. Piet, Kevin, Mathijs, Yvan en Diederik lieten zich evenmin onbetuigd en bewezen dat de conditie op zenith staat.
De autoloze rit bood ook voordelen : nieuwe paadjes werden aangeboord, bruggetjes over de snelwegen werden voor het eerst bereden : sterk!
Gezwind en gelukkig bereikten we de thuishaven na een nieuwe tocht vol fietsplezier. Bedankt TripAdvisor voor dit meesterstuk!
100 km, 9 deelnemers, 27 gem en 460 hm.
Tot zondag voor een bergrit om duimen en vingers van af te likken.

Red Philip


Sfeerbeelden rit Franco-Belge van 04 augustus 2019