De
laatste rit van het seizoen stond bol van de symboliek. Niet alleen was er het
afzwaaigevoel na een boeiend en meeslepend seizoen maar bovenal kondigde Willy,
onze geliefde SB/PM, na 31 jaar van trouwe dienst zijn afscheid van de club
aan. Hij wou absoluut stoppen op een hoogtepunt en toonde terzelfdertijd veel
respect voor de inmiddels op 67 jaar vastgestelde pensioenleeftijd. Dit
weerhield Willy er niet van deze week nog overuren te kloppen in dienst van de
club : orde scheppen in de clubfinanciën, alle statistieken verwerken in een
presentatie, de algemene vergadering voorbereiden en als klap op de vuurpijl
bokste hij nog een rit in elkaar. Chapeau voor zoveel dynamiek, zoveel
clubliefde, zoveel engagement. Bedankt Willy voor alles en we hopen je nog te
kunnen inhuren als flexijobber, het nieuwe paradepaardje van de politiek dat
iedereen fit en monter wil houden. Echtgenote Marleen was het voorwerp van
positieve discriminatie en werd bereid gevonden de taak van sportdirectrice op
zich te nemen. Dit in het verrassende gezelschap van co-sportdirecteur en
kleinzoon Eward, zoon van Sven. Marleen combineerde het sportdirecteurschap met
de job van paparazzi : zoveel wielerliefde in 1 gezin, het blijft uniek.
Kevin
en Willy namen ons mee op verrassingsreis richting Westhoek en zorgden al vlug
voor enige afkoeling : de 17 startgraden werden bijna gehalveerd toen een fikse
bui onze stuurmanskunst en atletische lijven aan een grondige test
onderwierpen. Er wordt op de landbouwakkers steen en been geklaagd over te
weinig neerslag maar de regengoden hadden het dit seizoen vaak op ons gemunt.
Aan kilometerpaal 26 vond Kevin de tijd rijp om zijn gloednieuwe bolide in
primeur voor te stellen door via een lekke band voor enig oponthoud te zorgen.
Missie geslaagd en Marleen al direct vol aan de bak.
De
tijd dat de laatste rit een sportieve formaliteit is, ligt al een tijdje achter
ons. Zo stonden er naast enkele pittige hoogtemeters ook kasseien op het menu :
de tenoren kozen positie en dreven met een ruk het tempo de hoogte in. Sven
verloor daarbij onderweg zijn zakje waarop Geert Sioen als een volleerde
Sherlock Holmes met een loupe het terrein afzocht en zowaar het kleinood vond
om het vervolgens te overhandigen aan
zijn rechtmatige eigenaar. Co-sportdirecteur Eward verbaasde zich over het feit
dat Sven niet in de voorste gelederen terug te vinden was en ging resoluut
verhaal halen over het waarom hiervan. Sterk staaltje oortjesloze peptalk!
Heerlijke
pitstop ter hoogte van het Black Watch monument te Zonnebeke waarvoor dank aan
Marleen en co. Dit monument eert de bijna 9000 omgekomen soldaten toen de
Duitse opmars in 1914 tot staan gebracht werd.
Marleen liet godendrank en passende koekjes aanrukken en we pleegden een
lichte vorm van heiligschennis door een herdenkingskroon op het hoofd van de
kampioen te posteren. Talrijke unieke foto’s zijn voor eeuwig getuige van deze
daad van vriendschappelijk hooliganisme.
In
licht benevelde toestand werd de 2de
wedstrijdhelft op gang getrapt en ook hier was de weg bezaaid met enkele
sportieve uitdagingen en zorgde de felle tegenwind voor een hoog
calorieverbruik. In gestrekte draf ging het richting de Gullegemse Champs
Elysées waar traditiegetrouw het seizoen afgesloten werd met boterhammen en
gekapt, mosterd en enkel drankjes. De algemene vergadering leverde enkele
interessante ideeën op die tijdens het tussenseizoen concreet gestalte zullen gegeven
worden.
We
sloten op die manier een mooi seizoen af dat ons meermaals leute en plezier in
een ongedwongen sfeer bezorgde. Bedankt aan allen voor de fijne zondagse
morgens die doorspekt werden met sportieve uitdagingen ons telkens geserveerd
door inventieve ritarchitecten.
15
renners, 61 km, 26 gemiddeld en 255 hm.
Tot
volgend seizoen!
Red
Philip
