contact

Verslag van de rit van 29 juli 2012 Wortegem-Petegem


De vrolijke, vrolijke Streuvelsvrienden lezen ook onze Blog en maken deze keer ruim op tijd  plaats voor de President die nog steeds de functie van materiaalmeester cumuleert en de clubspullen vandaag moet stouwen in de wagen van nieuw lid Geert Depoortere II die zijn lieftallige dame Nouch aan het stuur van de service course heeft gezet. We boffen dit jaar enorm met de nieuwe leden: het zijn allemaal geweldig toffe gasten, ze kunnen een deftig stukske met de velo rijden en ze hebben een knappe vrouw!!! En naar het schijnt kunnen ze ook wreed drinken, dat belooft voor de souper.

PM springt bij en noteert de aanwezigheden. Hij komt aan een elftal en begint direct de posities te verdelen: hijzelf in de spits en Geertje ex MM in de goal. Hij is niet van de grootste maar is  net als zijn hond getalenteerd met een enorme springkracht.

Er wordt nog wat nagekaart over de Renmanskoe van vorige week en stipt om 7u30 starten we olv organisator Joost richting Wortegem-Petegem en omstreken.

Er blaast een strakke wind uit het westen en met “le vent au poupe” peddelen we gezwind richting oosten tot we plots moeten stoppen voor…ge raadt het al: een bende koeien. Boer Germain, finalist van het gekende VTM programma “Boer zoekt Tanden” houdt ons tegen en legt uit dat melk van een koe komt en niet uit blik of brik en dat daarom zijn potentiële Cote à L’Os-en de weg  moeten oversteken richting volautomatische melkinstallatie.

We naderen de bergzone en op de lange helling richting Gijzelbrechtegem plooit Joost zijn medekopman Willy tussen zijne Colnago, Geertje ex MM neemt over en het tempo gaat met een snok omhoog. Willy zakt één positie en wordt in de volgende bocht geramd door zijn spitsbroeder ex SG Jacques die een Cancellarake doet: voor de bocht naar zijn braquet kijken en aan volle snelheid tevergeefs de bocht willen ronden. De stuurmanskunsten van de Waldorf en Staettler van de club vermijden nipt een valpartij. De heuveltjes volgen elkaar op en we naderen de kers op de taart: de fameuze Bergstraat van Petegem aan de Schelde. David staat al boven door de recent geïnstalleerde periscoop te turen als de rest van het elftal puffend en blazend de top bereikt. In de voorwacht van het peleton merken we Bart Vanhouttegem op, voorwaar een knappe prestatie die hij zal overdoen op de Tiegem- en Keiberg. Schoonpa José Decauwer mag fier zijn. Naast de periscoop staat nu een houten tuintafel en daar nemen we onze pauze. Nouch heeft voor een subliem buffet gezorgd met eigen gebakken appel-rozijntaart en cake waarvoor hartelijk dank. Rambo, ge weet niet wat ge mist. In het deugddoend zonnetje is het er  hartstikke gezellig en de grappen en grollen zijn niet uit de lucht. Zelfs na 2 stuks per persoon is er nog gebak over die onze Penningmeester tevergeefs probeert te verkopen aan passanten, toch verdienstelijke poging om de clubkas te spijzen.

De terugweg wordt aangevat tegen de beukende wind in en Joost plooit zijn 2de medekopman tussen zijn Pinarellooke. Sterke Bart Vanmarcke neemt over tot aan de finish. Tiegem en Keiberg staan nog op het bergmenu en Joost zou Joost niet zijn mocht hij ons niet trakteren op een extra ommetje: de Joseph Morelhelling op de Kappaert, gekend van onze vroegere rally naar de Kwaremont.

Het peleton wordt nogmaals opgeschrikt door een viervoeter, nu geen herkauwer maar een bijter: een ferme Duitse Schaper achtervolgt ons met schuim op de lippen tot aan de vaart waar de traditionele finale wordt ingezet door het aanwezige bestuur: Willy en de President jagen het tempo op tot de rest voor vuurwerk zorgt. De PM eindigt nog knap in de eerste 10….

Content landen we aan “Ten Koetshuize”. Prachtige rit met mooi rustige wegeltjes , dikke proficiat aan parcoursbouwer Joost, ook voor zijn ijzersterke conditie. 92 km aan 26,6 gem, 597 hoogtemeters



President

Herbeleef de rit op garmin http://connect.garmin.com/player/204294081

Verslag van de rit van 22 juli 2012 Pays des Collines


Nerveus geschuifel van 34 rennersvoeten in het rennersdorp deze morgen. Reden: de Koninginnenrit richting Pays de Collines staat op het programma, niet minder dan 850 hoogtemeters moeten onder de spaken geschoven worden. De President heeft het niet onder de markt, door het verlof van Pantani moet hij de functie van materiaalmeester a.i. erbij nemen: 10’ vroeger opstaan om het rennersdorp te openen, de massaal opgekomen Streuvelsvrienden wegdrummen om aan het materiaal te geraken en de aanwezigen noteren. Gelukkig krijgt hij hulp van de penningmeester die voor een keer niet op reis is en zo hoopt zijn kledijwaarborg terug te krijgen. Sportdirecteur van dienst is José, familie van José De Cauwer en schoonpapa van Bart Vanhouttegem. Wouter Soete was normaal van dienst maar zit met personeelsgebrek en Bart depanneert ons voor de 2de keer waarvoor dank. Olv kopman en ritorganisator Dirk starten we gezwind richting zuiden. Het zonnetje schijnt , weinig wind en mooie landschappen. Er wordt aangenaam gekeuveld over de Tour, de congé payé en de komende reizen tot de clubvrede bruusk wordt verbroken door een vloek van Geert Depoortere II: een diepe put , niemand gewaarschuwd en een doorstuk tot gevolg. Een wielwissel aan BMC tempo en opnieuw op pad. Echter niet voor lang, pas 12 km ver en al een tweede crevaison nu met vaste klant Fondateur als lijdend voorwerp. Rambo , de Touring Wegenhulp on duty, werpt al onmiddellijk een reservebandje van Marc in de mais na het zien van de talrijke rustientjes erop. Het 2de reserverubber ziet er beter uit, wordt in de band gemoffeld maar ontploft met luide knal bij het opblazen met onze nieuwe Fietsen Wouter Feys Turbopomp. Miserie, miserie, …. Waar is dat ander reservebandje? Juist, in de mais. Marc met zijn velosletsen door de modder achter dat bandje. Enfin , de rustientjes zijn van beter kwaliteit dan Marc zijn banden en na een nogal lang oponthoud kunnen we weer bollen. Via St-Denijs en Helkijn fietsen we Walenland binnen en genieten van hun Franse asfalt, van ver ziet het er goed uit maar het loopt ver van goed. Na Anvaing wacht de bergzone, de eerste helling is een “loper”, gestaag klimmen we naar 133m boven de zeespiegel. Prachtige vergezichten maken de zweetdruppels de moeite waard. De volgende col is wat taaier te verteren, 16% en echte  triple / compactkost. We slingeren ons door de Waalse Pyrenëen tot het peleton plots tot stilstand komt door een volwassen koe die ons de weg verspert. Is het La Vache qui rit of de Milkakoe? In ieder geval heeft de wandelende Filet Pur niet veel zin om haar zondagse uitstap te onderbreken en het kost de Tinekescowboys heel wat overredingskracht om haar in  een tarweveld te krijgen. Het zwaaien met de Renmansfolder waarin de entrecotes in reklame staan geeft uiteindelijk de doorslag, La Vache rit vert. Na de derde helling wacht de welverdiende bevoorrading. De kaloriereserves worden aangevuld met rijsttaarten,koffiekoeken en fruitsap geschonken door Wouter en Karolien Soete. Dankuwel! Na de pitstop storten we ons in de halsbrekende afdaling van Les Hauts waarin we supersonische snelheden halen. Zo snel zelfs dat onze José de verkeerde afslag neemt en er grote paniek uitbreekt in het peleton: de volgwagen is verdwenen!!! Bart gaat tevergeefs zijn schoonpapa zoeken. Childfocus, Scotland Yard en Witse worden ingelicht. Bart besluit dan maar om José op te bellen maar beseft dat dit moeilijk gaat met de gsm in de auto… Controletoren wordt vrouwlief Bart die haar pa moet verwittigen dat checkpoint José Berchem Kluisbergen wordt. Ondertussen wordt het al laat en lichten de Tinekesvrienden hun barbecue in dat den apero moet uitgesteld worden. Geert ex-MM belt naar zijn hond Clio met het verzoek dmv kettinggesprekken de getroffen gezinnen in te lichten. Nog één kuitenbreker op het menu: op de Karnemelkberg draaien onze benen in de boter. Na het gelukkig weerzien met de directeur-sportif aan Berchem station (José heeft meer meegemaakt dan zijn naamgenoot in 3 weken Tour) vliegen we met de vlam in de pijp richting Heule. De snelheidsmeter gaat niet meer onder de 30 en langs het kanaal met nochtans al 90 km in de kuiten vlammen we zelfs nog aan 50!! De Tinekesvrienden zijn in topform met het verlof in zicht. En van konditie gesproken: Dirk en Bart Vanmarcke rijden al gans de dag op kop maar hebben nog energie over om  de massaspurt te regelen. Langs bakkerij Soete rijden we kop om 12u  Heule binnen waar langs de Champs Elysee een massa volk ons onstuimig toejuicht. 5 sterren rit!! Proficiat en dank aan Dirk

98km , 26,5 gem, 777 hoogtemeters

herbeleef de rit op Garmin http://connect.garmin.com/player/202377395



President

Verslag van de rit van 15 juli 2012 Ruiselede


Slechts 11 man (een dieptepunt dit seizoen)verschenen aan de start voor de rit naar en rond Ruiselede. Veel notitiewerk had ik dus niet.

Het (prachtige !!) weer en de congé zullen daar wel mee te maken hebben.

De rit werd geleid door Mark en Guy. Sportbestuurders van dienst waren Lies (dochter Mark) en haar vriend.

Ringo ging op weg met zijn ‘bakkersfiets’ en Ronny met de mountainbike.

Bij de start deed de gps van Mark weer moeilijk,maar na eens op alle knopjes te hebben gedrukt konden we vertrekken. Na een 15 tal km kregen we 100m weg zonder asfalt onder de wielen,ze waren blijkbaar vergeten dat de ‘fondateur’ vandaag met de tinekes zou passeren.

De heenreis verliep rustig en droog langs mooie wegen tot aan de pitstop in Kruiskerke. Daar werden wafels en fruitsap goed verteerd,bedankt. Terug vertrekkensklaar voor de terugreis moest er even gewacht worden op Philippe Devos die nog vlug een wafel wou binnenspelen. Na dwang van de sportbestuurster en het bijna dichtklappen van de koffer konden we terug op weg.

Amper een 5 tal km verder kregen we een platte band,Bart Vanhoutteghem was de gelukkige. Vlug een reservewiel erin en terug op weg, tging bijna vlugger dan de profs. Toen de hemelsluizen besloten om hun vocht los te laten werden de regenvestjes aangetrokken. Langs mooie rustige wegen en af en toe een bui werd er verder gefietst. Sommigen deden een poging om tegen de koeien te praten die zich natuurlijk een bult schrokken.

 Op  km 72 opnieuw lekke band voor Philippe Devos deze keer. Nog een reservewiel werd aangesproken en al even vlug als de eerste keer werd deze verwisseld. De pomp met hartslag en hoogtemeter deed haar werk uitstekend. De laatste 20 km werden rustig verteerd en voltallig bereikten we opnieuw Heule.



Mooie ,rustige en vlakke rit ,90 km en 26,5 gemiddeld. Bedankt Mark.

Pantani den MM


Verslag van de rit van 8 juli 2012 Deulemont


8 juli 2012 om 7u30: 14 Flandriens, maar dat wisten ze toen nog niet, verzamelen aan Ten Koetshuize. Het blijkt al onmiddellijk een historische dag in de rijkgevulde clubgeschiedenis. Directeur Sportif van dienst Gerd werd op weg naar de startplaats door de politionele macht staande gehouden voor controle op hormonen, drugs , doping en ook een beetje alcohol. Hij blies “safe” en kreeg na het afstaan van een haarpluk een BoB sleutelhanger die hij fier aan zijn ploegmakkers toont.

De President doet tevergeefs een oproep naar de eigenaar van het vorige week door Yvan ontvreemde  windvestje met bijhorend blauw-zwart regenvestje. De 2 wezen blijven ontredderd achter in een plastiekzak in het lokaal tot de ware rechthebbende opstaat. De vochtige attributen lijken echter al last te hebben van schimmelcultuur en champignonvorming die ervoor zullen zorgen dat het blauw-zwart tegen volgende zondag rood & wit wordt.

Gespreksonderwerp is eens te meer het weer en Bart V meent Meteo Tineke concurrentie aan te doen met de voorspelling van de Buienradar dat het de komende 3u niet zal regenen…(Wist ge trouwens dat Meteo Tineke nooit geen regen zal voorspellen uit schrik voor gerechtelijke stappen van de lokale neringdoeners…)

We vertrekken richting Deulemont met kopmannen Kevin en zijn schoonbroer Simon en exact 3 minuten en 3 seconden later begint het te druppelen….Blijkt dat Bart de Belgische Buienradar heeft geraadpleegd en niet de Franse.

We dringen Frankrijk binnen via de Atlantische storing en hoe verder we La Douce penetreren, des te harder het begint te plenzen. De President moet wreed tegen zijn gedacht en principes de koers stilleggen om de regenvestjes te laten aantrekken. De weergoden schrikken even van de bontgekleurde bende wat  een korte pauze in het watergeweld veroorzaakt. Het is echter de aanloop  voor de finale douche die we gepresenteerd krijgen. Kevin knipt een lus van 5km uit het parcours en als 14 waterkiekens arriveren we in Deulemont. De doorweekte President deelt mee dat hij zijn transfer zal vragen  naar een functie van  voorzitter van een biljart- of kaartersclub tot Kevin hem herinnert dat ge eerst moet kunnen kaarten of biljarten…Onder een boom nuttigen we de Luikse wafels die Red Philippe vorige week mee had naar Montreuil. Gerd heeft ze tegen een prijsje kunnen overnemen. De limonade verregenwatert in de bekers. Iedereen uitgezonderd Gerd snakt naar een warme douche en de terugweg verloopt aan een heel strak tempo. Simon die een blitscarriere maakt binnen de club, kopman na 4 maand anciënniteit, doet het heel goed naast de sterke Kevin tot een crevaison zijn ambities fnuikt. Het 2de reservewiel wordt onorthodox in zijn kader gefrommeld maar Simon zal veilig thuisgeraken. Op enkele hellingen worden de teugels losgelaten en in de eerste rijen merken we telkens nieuw lid Dieter op. Heel sterke progressie sedert begin seizoen. Dieter verwijst naar de vele “cols” die hij de avond ervoor doorslikte…..We naderen België en waarempel het wordt droog. Via Halluin bereiken we het jaagpad van de Leie waar aan 44km/u het festival van de wapperende regenvestjes wordt ingezet. Dit maakt een geluid die het best beschreven wordt als “De Walkure”  uit “Apocalyps Now” . De brave recreanten langs de Golden River stuiven uit panische angst weg voor zoveel geweld.

Nat maar gelukkig bollen we Heule binnen: 91km en 27,1 gemiddeld

Heel mooi ritje op prachtige landelijke Noord-Franse wegen, voor herhaling vatbaar in zonnige omstandigheden!!


President

NVDR: herbeleef de rit op Garmin http://connect.garmin.com/player/197485088

Gedicht Berg "Belles Filles"


Berg ‘belles filles’ 

Planches des belles filles

mooie  naam, een berg, heel sexy

nieuwe asfalt ,6 km lang

vele renners zijn een beetje bang

van de grote naar de kleine molen

hier word de winst niet gestolen

allen met zweet doordrenkt

hij is zwaarder dan je denkt

de 3 ballonners hebben het geweten

ze zullen hem niet gauw vergeten

de sterkste zal er winnen

laat de tour maar echt beginnen



wim/pantani

Verslag van de rit van 1 juli 2012 Rally Stasegem Montreuil au Bois

Geen Geraardsbergse Nattetaarten maar wel een stralend Westvlaamse blauwe hemel als decor voor de meest pittoreske moeder aller rally’s. De ene weergoden zijn duidelijk minder gastvrij dan de andere, of was het de immense ontroering om zoveel “TinekesMuurverering” die vorige week alles en iedereen deed druipen van nattigheid? De vraag stellen is hem beantwoorden.
Het was de zeer plichtsbewuste MM Pantani die in het gezelschap van David klokvast om 7u15 de rode vipdorploper van Ten Koetshuize opreed. Meteen 2 afgetrainde lichamen die het niveau van deze club onderstrepen. Echte Tinekesambassadeurs! Even later volgden de kathedralen van lichamen,in wielerjargon eerder gestelde lichamen genoemd. Even opvallend als verbazingwekkend was het heroptreden van de champ. Gezien zijn achterstand in de klassering verscheen hij aan de start op 4 wielen,in de overtuiging verkerend dat hij aldus de punten van 2 ritten zou krijgen. Uiteraard voer voor de arbitragecommissie van de club,al is het zeer de vraag of bij gebrek aan beeldmateriaal zijn kansen om een bonus à la bpost in de wacht te slepen wel realistisch zijn.
De president hield naast troepenschouw ook briefing : vrij parcours over een kleine 10 km,hetgeen deze rally tot een unicum maakt in haar soort.
Met de moral op zenith werd de tocht aangevat richting Stasegem. Iedereen leek vrij goed uitgeslapen ,alles draaide soepel rond behalve…de bolide van de fondateur die al na 20 km genoeg had van het bultig parcours : lek. Pantani kon als MM volledig aan de bak,anesthesist David kreeg het reserve-exemplaar evenwel niet uit coma : het onding bleek evenzeer doorzeefd. Uiteindelijk kwam er een gloednieuwe luchtkamer aan te pas die tot overmaat van ramp uiteenspatte bij het oppompen! De hartslagmeter van de nieuwe pump ontsnapte ternauwernood aan een vroegtijdige dood. Murphy²! De sportdirecteur begon in allerijl de banden van de bezemwagen op te pompen maar gelukkig bleek het 2dehands achterwiel compatibel en kon de fondateur de weg alsnog verderzetten.
Consternatie toen we plots een peloton felgele truien opmerkten. Niemand minder dan mister Peugeot,ex-lid Patrick Denijs voerde ,weliswaar op 1 been,een Supra Bazarpeloton aan. Een zonderlinge verzameling gele truidragers die bij de eerste helling al direct voet aan de grond zette.
Even verderop was het smullen geblazen toen de koers helemaal losbarstte. De wedstrijdradio signaleerde mij koeien als signaalgevers / regulateurs wat een elitegroepje van 10 man opleverde na de eerste steile puist. De Vogezenboys ranselden de kopgroep verder uit elkaar en de spurt met 5 werd geregeld door  Bart Vanmarcke die als eerste finishte voor Dirk, David, Bjorn en Geert Depoortere II. Rambo en de fondateur leverden heroïsche achterhoedegevechten maar haalden alive and kicking Montroeil-au- Bois waar de plaatselijke herders kuddes vol koolhydraten aanvoerden.
De terugweg voltrok zich aan een egaal maar zeer gezwind tempo. Iedereen bleef in het zadel hetgeen aantoont dat de conditie en de verzorging meer dan in orde zijn. Net voor de valreep besloot een jaloerse Oostvlaamse weergod om toch nog eens zijn duivels te ontbinden. Hij blies plots alsof zijn leven ervan afhing en perste er als dessert nog enkele gezonde neusregendruppels uit. Ne coureur zou er met mattetaarten naar smijten.
Wondermooie rally met 23 Tinekesvrienden,112 km tegen 27,5 gemiddeld : meteen de rapste rit van het seizoen! Proficiat aan allen!
Red Philip

Van onze clubdichter Wim alias Pantani


Spurten



Het is een kwestie van alle krachten op te sparen

om dan straks die klus te klaren



Het geduld te kunnen wachten

om dan de anderen af te slachten



In het gewoel van wringende collega’s

allen door elkaar,kris kras


Het passeren van de rode driehoek

de adrenaline voelen stromen in uw bloed


Om dan, op het juiste moment

 te gaan voor de volle 100 procent


Met alle spieren in uw lichaam

te spurten voor de faam



Het gegooi van de armen in de lucht

het slaken van een diepe zucht



Vreugde die hoger reikt dan alle hemels

en de entourage die je omhels


Want alleen de eerste plaats die telt

en alles daarachter is stom geweld



Wim-Pantani