Talrijke clubleden fietsen komende zaterdag 2 april de marathon Opaalkust - Heule
Volg hun avonturen in real-time via http://opaalkust.geodynamics.be/
President
Verslag van de rit van 27 maart 2016 Heuvelland
Niet alledaags tafereel aan de start van deze
Paasrit. Slechts 13 leden tekenden
present. Een instant brainstorming bracht mogelijke redenen aan: vergeten de
klok op zomeruur te draaien? Bang voor de mogelijke regenvlagen? Koortsachtig
paaseieren aan het zoeken? Reeds voor het scherm gekluisterd om de Urbi et Orbi
niet te missen??? Het bleef bij gissen maar de historisch lage opkomst
was een feit.
Nochtans hadden de afwezigen meer dan
ongelijk. Voor het eerst dit jaar mochten we een vrouwelijke sportbestuurder
verwelkomen, met name Peggy nam de zware verantwoordelijkheid op zich om dit peloton
in goede banen te leiden. Om haar aandacht geheel en al op het koersgebeuren te
kunnen richten, had ze Pantani als vrijwilliger aangeduid om de auto te
besturen. Op die manier kon er geen enkel detail aan haar aandacht ontsnappen.
Eén lid stond met knikkende knieën aan de
start, met name onze Joost. Ondanks zo goed als persvers (niet pervers) nieuw lid, had hij de enorme
verantwoordelijkheid op zich genomen om een rit te organiseren en deze ook te
leiden. Om dit in goede banen te leiden, kreeg hij het medekopmanschap van onze
ervaren voorzitter, man van vele oorlogen, gepokt en gemazeld in het wielerpeloton.
Om stip 8.03 gingen we van start en was het
beuken tegen een sterke wind die onze opperste concentratie vereiste. En het
mag gezegd: het traject dat Joost voor ons uitgestippeld had mocht er
wezen.
In Ledegem pikten we in extremis nog Simon,
één van de slachtoffers van het zomeruur, op. Nadat hij in colère zijn
ouderwetse wekker tegen de muur had gekeild, zijn vrouw nog liefdevol een goede
rust had toewenst en zich nog snel in zijn koersbroek had gewurmd, slaagde hij
er toch nog in ons elitekorps te vervoegen.
Ondertussen had onze voorzitter al de moeite
van de wereld om Joost af te remmen: deze bleef maar beuken tegen de wind in en
ontwikkelde een tempo waar velen onder kreunden. Naar het schijnt had hij
hoofdstuk III van het boek “Kopmanschap voor dummies” niet kunnen lezen. En dat
is nochtans een heel belangrijk hoofdstuk met name: “Hoe rijd ik een
gelijkmatig tempo en een correct gemiddelde ?”.
Maar het
mooie parcours maakte veel goed. Jammer dat onze
monumenten-parcourbouwers zoals Bing, Willy En Jacques niet aanwezig waren: zij
zouden immers als ervaringsdeskundigen moeten toegeven dat het traject meer dan
de moeite waard was.
In Hollebeke werd halt gehouden en kregen we
van Peggy en Pantani alles aangereikt om
de inwendige mens te versterken: dank u wel!
Daarna ging het met rugwind in gestrekt draf
richting thuishaven. Alleen een afgelopen ketting van kopman Joost verstoorde
nog enigszins het ritme maar in een minimum van tijd vonden we ons hoog tempo
terug en stonden we voor we het zelf goed wisten, terug in het vertrouwde
Heule.
De aanwezigen genoten thuis van een
verkwikkende douche én de grote waardering van vrouwlief
omwille van dergelijke sportieve prestatie. Joost droomt ondertussen van nieuwe
ritten, nieuwe uitdagingen,…. En de afwezigen zaten thuis nagelbijtend omwille
van deze mooie rit die ze gemist hebben.
14 man, 0 vrouwen, 75 kilometer, 400hm (!) en 26.5
gemiddeld… dank aan Joost, Peggy en Wim.
Yvan
NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/1101822226
Sfeerbeelden van de rit van 27 maart 2016 Heuvelland
 |
| nog 20 andere foto's via de volgende link (met dank aan Pantani) |
Verslag van de rit van 20 maart 2016 Molenbaix
Consternatie alom in ons VIPdorp toen de MM a.i. in alle vroegte
moest vaststellen dat de geheime toegangscode van ons munitiedepot alle dienst
weigerde. Het schrikbeeld van een rit zonder cartouches en granaten, zonder
bloedzakjes, reserve-en operatiemateriaal kondigde zich met een Santini-achtige
orkaankracht aan . Na enige momenten van vertwijfeld zoeken naar een koevoet,
breekijzer of stormram besloot de Goddelijke voorzienigheid plots de oplossing
als een gebraden kip uit de lucht te laten vallen. In een felle gloed verscheen
er op de deur plots een vroeg Paasei. Het paniekerige bpostbrein van de MM a.i.
kon nog net het verband leggen tussen het ei en het getal nul en zie, net als
Sesam stelde onze schatkamer zich gracieus open. De rit moest nog beginnen en
er vloeide al bloed, zweet en tranen : no sweat, no glory!
De toegangscapaciteit van Ten Koetshuize werd trouwens weer danig
op de proef gesteld. Maar liefst 28 renners passeerden de inschrijvingstafel
met daarbovenop nog onze Limburgse passie Jo. West-en Oost-Vlaanderen plus
Limburg verenigd in de strijd : eendracht maakt macht, l’union fait la farce!
Ritarchitect en good old fondateur Mark draaide fier als een pauw
den tarmac op gevolgd door een ontketende president die onmiddellijk een
zoekactie opstartte naar Kwiatkowski : alle tips zijn welkom om deze
onrustwekkende verdwijning te helpen ontrafelen. Ook de SB-PM lijkt van de
aardbol verdwenen al zou hij volgens zijn smartphonegegevens ergens op Tenerife
vertoeven alwaar hij vellen van beren verkoopt die nog moeten geschoten worden.
Wordt ongetwijfeld vervolgd. Fanny van haar kant hield de vrouwelijke eer hoog
door afgetraind aan de start te verschijnen.
Onze clubgps nam onmiddellijk het voortouw en bewees – ondanks een
gevorderde leeftijd – hiermee zijn uitstekende fysische en psychische
capaciteiten. In de buik van het peloton werden naast het becommentariëren van
de eerste voorjaarsklassiekers ook enkele voetballijnen uitgezet. Wie wil er
zich nu nog uitsloven voor wat drinkgeld en een beker gevuld met Crokychips?
Toch geen Westvlamingen! Onze Waalse broeders daarentegen…No sweat, no glory!
Tussendoor werd er ook al eens gezwegen want Mark had op subtiele
wijze ook heel wat hoogtemeters doorheen zijn parcours geweven. Pril op het
seizoen maar toch een conditioneel welkome mini-hoogtestage.
Pitstop met in de hoofdrol sportdirecteur Guy! Roodwitte drankjes
en heerlijke versnaperingen streelden onze smaakpapillen. Bedankt Guy en
hopelijk tot binnenkort! Gerd had een aparte visie op hoe een pitstop echt moet
zijn. Bij een “bandenwisseling” ging hij op zijn Allonso’s tegen dek! Aanvankelijk
leek het erop dat hij gekraakt en gebroken vanonder zijn vehikel kroop maar bij
nader toezien bleek het om een rasechte, onvervalste schwalbe te gaan na licht
contact met FCB-er Kevin. De president was evenwel niet te vermurwen : hij
hield de kaarten op zak maar schuifelde ook geen penalty.
Op een verraderlijke en langgerekte bult haalde Tim zijn bazooka
boven waarmee hij met middelpuntvliedende kracht een enorm cartouche afvuurde.
Hijgend en puffend stond de kopgroep even verder het peloton op te wachten. Een
klasseflits! No sweat, no glory!
De trofee voor de 1e lekke band van het seizoen ging
naar Jan. Naarmate de eindmeet naderde, werden ook de eerste tekenen van
lichamelijk verval waargenomen. Zo besloot Benny om vol van krampen als een
volleerd trapezist tussen zijn kader te hangen terwijl allochtoon Jo even de
discipline in het ijle trappen beoefende. Beiden zijn evenwel karaktermensen
die tot de finish gaan…euh…rijden. Sterk werk!
71,4 km, 420 hm, 28 renners en 25,7 gemiddeld.
Prachtige rit met nieuwe wegen, getekend de fondateur. Hoe doet
hij het, waar haalt hij het uit? Maar dé hamvraag blijft : waar is Kwiatkowski?!
Tot zondag 8u voor de Paasklassieker olv nieuweling Joost!
Red Philip
NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/1094906255
Verslag van de rit van 13 maart 2016, Ardooie
Na de troosteloze opener die door weer-en ontij diende afgelast te
worden, toch opnieuw de sfeer van de grote dagen aan Ten Koetshuize. Een
overrompeling van jewelste onder een blauwe maar koude hemel : 27 van de 34
atleten en atletes tekenden present of zomaar eventjes 54 wielen, 54 benen en
270 tenen om van de ballen nog maar te zwijgen. De clubbobo’s werkten zich te
pletter tijdens de wintermercato. Naast het onderhandelen van nieuwe en
lucratieve sponsordeals werd er ook duchtig aan de wielerkern gewerkt. Zo steeg
het politieke correctheidsgehalte van de club met minstens 1 procent na de
aanwerving van Buffalo Benny, Joost,
Xavier en David Rigole.Daarenboven werd met de transfer van Marie het positieve
discriminatiebeginsel in de clubstructuren verankerd. We heten dit nieuw bloed
van harte welkom bij deze warme club! We vergeten evenmin onze “ouwe getrouwen”
die ons peloton noodgedwongen dienden te verlaten : bedankt voor alles mannen,
weet dat jullie namen niet alleen in de annalen van de club maar ook in ons
hart gegrift staan.
Zoals het bij grote ploegen past, verdrongen ook de perslui zich
ten einde een glimp op te vangen van de afgetrainde lichamen in een glanzende
nieuwe outfit. Geslepen als ze zijn hadden ze zich strategisch opgesteld ter
hoogte van het huis van God. Op deze gezegende plaats werd iedereen voorzien
van een kosteloze “verzekering bescherming ongevallen” zonder franchise. Er
werd gebeden voor superbenen, voor een rijk gevulde tafel bij thuiskomst op
zondagmiddag en voor het begrip van de partner bij gesnurk op zondagnamiddag.
We willen immers niks aan het toeval overlaten.
Het was clubicoon en ritarchitect de SB/PM Willy die na alle
festiviteiten iedereen op zijn Dury’s terug bij de les riep. Als jonge veulens
grepen de 50-plussers hun guidon van onder om in de aanvangskilometers een
ontketende kopman te kunnen volgen. Het wintervet smolt als boter voor de zon,
het zweet parelde op de gestroomlijnde neusvleugels, biceps evolueerden over
triceps naar quadriceps, kuiten stonden op ontploffen en de longinhoud werd
tegen het licht gehouden.
Het gebeuk tegen de venijnige Noordoostenwind deed Marie alle
kleuren van de regenboog zien maar haar doorzettingsvermogen gekoppeld aan de
hand van meesterknecht Tim hielp haar door de kwaadste momenten.
De pitstop bracht iedereen terug bij zijn positieven :
sportdirecteur David serveerde een sportmenu die de reserves doelgericht
aanvulden. Bedankt David!
De terugtocht ging gepaard met “vent à la poupe” en er werd ook al
een eerste seizoenscartouche afgeschoten. Machtsmens Ringo toonde iedereen zijn
achterwiel, hij verkeert al in bloedvorm!
Gezwind behaalde iedereen de eindstreep van een prachtige rit
waarvoor dank aan parcoursbouwer Willy.
27 renners, 65 km tegen 26 gem : sterk voor een seizoensbegin!
Tot zondag om 8u!
Red Philip
NVDR: herbeleef de rit op https://connect.garmin.com/modern/activity/1084971207
Sfeerbeeld van de afgelaste eerste rit van het seizoen 2016, 7 maart
8 heel dappere Flandriens maakten vol verwachting hun opwachting
voor de opener van het seizoen. De fietsplicht voor alles ondanks een
pokkenweer waar zelfs Red Philip zijn hond(je) niet zou doorjagen.
Na enig beraad en een vergelijkende studie van het parcours met de
buienradar werd toch beslist de Primavera te schrappen. De president, nochtans
vol adrenaline na de oververdiende derbyzege, hakte de delicate knoop door,
parcoursbouwer de fondateur slaakte een diepe zucht van verlichting en
sportdirecteur Geert besliste zijn proviand af te zetten bij Poverello.
Vermits de weergoden het lieten afweten, werd dan maar een
protestmars georganiseerd richting kerk waar de plaatselijke zieleherder er
lustig stond op los te kwispelen. Enkele gebeden en nog wat nattigheid verder
werd ook een minuut stilte gehouden ter nagedachtenis van de zaterdagavond
overleden PO I –ambities van Zulte. Beul Jihadi Karim voltrok met volle
goesting dit vonnis dat open en bloot kan bekeken worden op alle sociale media.
De 8 Flandriens vormen meteen een selecte kopgroep die de niet
opgedaagde mietjes al 10 strafpunten aan de broek smeerde. 300 meter en een
halve hoogtemeter (col de L’Eglise) tegen 10,5 gemiddeld.
Hopelijk zondag andere weersomstandigheden!
Red Philippe
Abonneren op:
Posts (Atom)